De lange reis, door het (bijna) aards paradijs (1)
Hans Bos woont in december 10 jaar in Thailand: een terugblik. Vandaag deel 1.
Tien jaar woon ik nu in Thailand. Het is een reis geweest met vallen en opstaan. Thailand is helaas niet het aards paradijs gebleken waar de reisgidsen het voor houden. Het Beloofde Land bestaat niet, maar er zijn voldoende redenen om de tocht voort te zetten.
Toen ik in december 2005 op de oude luchthaven Don Muang definitief voet op Thaise bodem zette, ging ik vol vertrouwen een ongewisse toekomst tegemoet. Ik dacht voldoende ervaring te hebben, na (beroepshalve) vele reizen over de hele wereld. In 2000 kwam ik hier voor het eerst, op een persreis van China Airlines naar Australië, met een tussenstop in Bangkok. Het was de eerste keer dat ik het Land van de Glimlach bezocht en dat viel niet tegen. Na de eerste kennismaking heb ik het land nog een aantal keren bezocht, ook al omdat ik inmiddels aan een Thaise was blijven hangen.
In 2005 werd ik werkeloos, met de keuze tussen wegkwijnen achter de geraniums in mijn Utrechtse maisonnette, of de sprong wagen naar wat destijds het Beloofde Land leek. Dat bleek een misvatting, hoewel ik nooit spijt heb gehad van mijn reis. Nadat ik hebben en houden in Utrecht had verkocht, kwam ik in december 2005 met één koffer aan op de oude luchthaven in Bangkok.
Met mijn nieuwe Thaise vriendin betrok ik een townhouse aan Sukhumvit 101/1. Het was geheel gerenoveerd, maar voorzien van tegels van vloer tot plafond. Ik noemde dit ‘het slachthuis’. Met het geld dat was overgebleven van de verkoop van de bezittingen in Utrecht kochten we onder meer een slaapkamer, wasmachine en allerlei ander huisraad. En een gebruikte Toyota Hilux, omdat mijn vriendin sinds drie weken een rijbewijs zei te hebben. De eerste rit naast haar bezorgde me angstzweet. Wat bleek? Ze had het rijbewijs gekocht van de examinator nadat deze had geoordeeld dat ze gezakt was.
Nu heb ik in mijn studententijd twee jaar autorijles gegeven in Amsterdam. En vervolgens gezworen dit werk nooit meer te doen. Voor mijn eigen veiligheid moest ik nu helaas weer aan de bak. Op een stuk braakliggend land heb ik drie weken lang, elke dag, geprobeerd duidelijk te maken hoe een goede automobilist dient te rijden.
Na een jaar was ik het townhouse spuugzat. De buurman zat ’s morgens hartgrondig te rochelen als ik onder mijn afdak aan de muesli zat. De zeer belaarde Chinese overbuurman in deze smalle straat liet elke dag de motor van zijn even bejaarde Mercedes lopen. Rijden kon de oude man niet meer, maar starten wel. Als het regende stroomde het water onder de voordeur door, terwijl de maandelijkse spuitbeurt ter bestrijding van ongedierte steevast een stuk of dertig immense kakkerlakken opleverde die in doodsnood door de woonkamer stuiterden.
Ik zie de eerste reaguurders al naar hun toetsenbord grijpen om me te vertellen om op te rotten naar Nederland als het me hier niet bevalt. Er lopen nog steeds Nederlanders rond met een roze bril, die zelfs de militaire regering de hand boven het hoofd houden. Zalig zijn de onnozelen, want zij zullen het Rijk der Hemelen binnengaan. U reaguurt maar een eind weg, want mijn ervaring is uitgespreid over tien lange jaren, niet gestoeld op vooroordelen, maar op gebeurtenissen die mij zijn overkomen.
Morgen deel 2.
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Belasting Thailand20 oktober 2024Langzaam maar zeker sluit het Thaise net zich om de belastingbetaler
Ik zal zeker niet zeggen ga terug maar ik denk dat je het in Nederland ook niet zal vinden. Ik woon nu bij elkaar 1.5 jaar in Thailand en het is inderdaad niet het paradijs. Nederland wel. Nee ook zeker niet ik moest in Januari terug naar Nederland en besloot in Thailand al om niet terig te gaan.
Na 2 dagen in Nederland te zijn was ik zo ver nadat ik te horen kreeg van een collegatje in Nederland dat ik moest nadenken wat ik had achter gelaten in Thailand. Kortom ik was er vlot achter ook omdat via line contact onderhield met mijn Thaise vriendin ik ga terug. In Mei terug gekomen en vrij kort daarna getrouwd en in Augustus voor Buddha getroewd. Nu ook een verblijfvergunning om constand te verblijven en wil niet meer terig omdat ik hier mijn liefde heb en day is het belangrijkste. Ik ben dus niet voor Thailsnd hier heef ik toe maar omdat ik mijn geluk heb gevonden hier. Lers op Facebook via mijn bekenden hoe het in Nederland rommeld en ben blij om hier te zijn.
Politiek zal mij een worst wezen op mijn 76 ste jaar want dat heb ik niet nodig om gelukkig te zijn. Doe hier je voordeel mee em stop met het negatief denken.
Hallo Hans
Ik vind het echt interessant om uit eigen belevenissen te horen hoe het jou vergaan is in Thailand. Ik weet hoeveel mannen deze stap overwegen, gebaseerd op de mooie vakantie-ervaringen.
Dus ter ondesteuning: ga door en vertel je verhaal!
Pieter
Er bestaat geen paradijs. Ieder land heeft zijn goede en slechte kanten. Het is maar waarvoor je kiest en wat je ermee doet. Ik zou daar ook niet willen wonen. Er zijn gelukkig genoeg alternatieven in Thailand.
Heerlijk die verhalen met een nuchtere Hollandse blik. Staat natuurlijk haaks op de opinie van de mensen die nog in trance zijn dan wel de ontkenningsfase zitten.
Tja, ieder zijn mening maar daar is dit blog dan ook voor.
Ik kijk uit naar deel 2 Hans.
Leuke mijmeringen, beetje kort. Komen er veel delen ? Je moet toch in die 10 jaar onwaarschijnlijk veel dingen hebben beleefd. Ik was een aantal keren (zakelijk) in Th en vond/vind het land op zijn minst interessant. Ben je de taal intussen (enigszins) machtig? Bon Courage vanuit Bordeaux, Marc
Paradijs bestaat niet op aarde. Als dat wel zo was zat het helemaal vol en was het vervolgens verre van paradijselijk ;-). Een goede plek om te leven wordt bepaald door de mate van tevredenheid met je leven en omstandigheden. Er zullen altijd mensen zijn die nooit tevreden zijn maar altijd meer en “beter” willen. Veel komt voort uit ons altijd maar vergelijken met anderen. Focus wat meer op wat je zelf doet en hebt en creëer je eigen paradijs op de plek waar je bent met de middelen die je je kunt veroorloven. Het kan altijd beter maar ……ook altijd slechter. Met andere woorden tel je zegeningen en geniet daarvan zolang het kan.
Ik hou niet van geraniums. Daar wil ik niet achter zitten. In Nederland was de wereld waarin ik leefde ongeveer een cirkel van 15 km van mijn huis.
Thailand is groter, ruimer en makkelijker. Mijn leefwereld is nu veel groter, afstanden lijken niet meer te bestaan.
Ondanks dat een echt paradijs bestaat niet. Een paradijs moet je zelf maken.
ik kom sedert 1981 naar Thailand en woon er nu 18 jaar.Als ik het verhaal lees vraag ik mij af waar Hans woont.Betrek een ordentelijke woning op een droge plaats en met goede buren(village meestal).Bemoei je met je eigen zaken,laat de thais zoveel mogelijk uit je huis,ook je familie en doe niet aan politiek en het valt alles wel best mee.Thailand is verre van een paradijs,maar het weer is zalig,het leven betrekkelijk goedkoop en als je geen problemen maakt heb je er ook geen.Je vrouw is een loterij,maar dat is in nederland niet anders.
Hallo Hans , ik denk dat waar ook per wereld je naartoe gaat met slechts een beetje geld…dan vind je nergens het paradijs .
Volgens mij was het vanaf de start al gedoemd om te mislukken. Ik zeg niet dat je rijk moet zijn om gelukkig te zijn , maar als je werkloos bent en je arriveert in Bkk met een beetje geld en één koffer , tja..
Dan ben je idd genoodzaakt om in een klein huisje te wonen , naast rochelende buren , stinkende auto’s en huis vol kakkerlakken. Uiteraard spreekt dat minder aan dan een kleine vakantiewoning met zicht op zee en alles erop en eraan .
Maar toch wens ik je nog veel geluk toe !
Beste Erik, ik begrijp uw commentaar eerlijk gezegd niet! Uw citeerd Hans en dan de woorden: Het was volgens u al gedoemd te mislukken vanaf de start. Volgens mij is Hans er daarna nog 9 jaar gebleven en is er nog steeds….Hoezo gedoemd te mislukken?
Hans, ik vind het een top verhaal en kijk uit naar het vervolg en zeker zonder vooroordelen! Ik ken mensen die gingen met niets weg en zijn nu rijk tot miljonair! Hoezo zonder geld vind ik het paradijs niet?
Beste Hans,
Ga door met je verhaal, ieder heeft zijn eigen belevenissen of die moeten nog komen. Ik woon vanaf oktober 2005 in Thailand, dus ook nagenoeg 10 jaar. 9 jaar samen met mijn vriendin, gaat gewoon super.
Na jouw verhaal te hebben gelezen, zal 10 delen worden schat ik zo in, zal ik mijn verhaal daarna doen.
Ik ben niet negatief gestemd over Thailand, vele sociale contacten zelfs met Thai.
Succes Hans
Dag Hans,
Mag ik zo vrij zijn te vragen waar je nu verblijft?
Groet, Ben
Ik woon sinds vijf jaar in Hua Hin, in een aardige bungalow. Dat lees je in een van de volgende afleveringen.
Ik ben overigens niet met lege handen naar Thailand gekomen, zoals Erik veronderstelt. Integendeel. Vervroegd gepensioneerd, zou je kunnen zeggen. De koffer is alleen bedoeld te zeggen dat ik niet meer mee kon nemen in het vliegtuig en niet de behoefte had mijn verleden in een container achter mij aan te slepen.
Juist en wie weet zat je koffer wel vol met bankbiljetten. Lolll
Ik ben benieuwd naar de rest van je verhaal, ben benieuwd of er gelijkaardige gebeurtenissen zijn.
Mijn eerste bezoek aan Thailand was in 2002, enkele jaren 2 maanden per jaar, dan verschillende jaren 7 maanden per jaar en sinds 2009 bijna het ganse jaar hier maar ga jaarlijks terug naar B voor enkele weken.
Thailand is mijn 2e vaderland geworden en ik leef als op een Paradijs.Ik zit er nu 8 jaar.Was 2 x gehuwd in Nederland.Trof hier meteen de vrouw van mijn leven die 20 jaar jonger is.Na dat ik verschillende NL vrienden had laten vallen,dikwijls om dat ze jaloers waren had ik hier alles snel op de rails.En ik met een alleen aow zonder aanvullend pensioen vermaak me uitstekend.Kan zelfs al 100 verschillende Thaise woorden.
Mijn geluk is omdat ik niet voor haar Familie etc hoef te zorgen.Ik heb geen grote Vito of huis moeten kopen.Ik heb een zwembad aan huis.Mijn dagen zijn echt als of ik in een paradijs woon.
Geen belasting. Geen financiele zorgen .Het eten maak ik zelf kook voornamelijk Nederlands en eet veel vis etc.Ga elke week heerlijk vissen,en heb meer Thaise vrienden dan ik in NL nederlandse vrienden had.Het heerlijke weer de mensen die altijd gelukkig lijken.
Kortom ik ben een zeer tevreden persoon.En ik zou zeggen bevalt het u hier niet ga dan gerust terug naar pluk me kaal regeltjes land.
Janus
Je klinkt gelukkig !
Maar vooral de laatste quote ga ik onthouden : ” Pluk me kaal regeltjes land !!” Lol
Altijd aardig om de ervaringen van andere Nederlanders in Thailand te lezen.
Als ik naar de foto van u en uw vriendin kijk, zou ik zeggen: ‘Proficiat, want ze ziet er lief uit.
Dat ze geen auto kan rijden, is wat minder, maar een mens kan niet alles hebben.
Geniet ervan en ook ik kijk uit naar de nieuwe verhalen. Die mogen overigens best wat langer zijn.
Beste Hans. Ik vind het nogal kortzichtig om mensen die het politiek niet met je eens zijn onnozel te noemen. En mensen die minder negative gedachten hebben moeten met een rose bril rondlopen. Ik zou je aanraden je wat meer op de positieve dingen die dit land heeft te bieden te concentreren. De Thaise mensen doen dit ook en mijn ervaringen zijn gebaseerd op 37 jaar ervaring met Thailand.
Leuk verhaal. Ik kijk uit naar deel 2.
Ik kom al 23 jaar in Thailand en woon er 6 jaar.
Ik spreek ook redelijk goed Thais. Wat mij opvalt
is dat buitenlanders die lang in Thailand en dus de Thaise
bevolking echt hebben leren kennen, bijna allemaal
redelijk negatief zijn over de Thaise medemens. Uitzonderingen
uiteraard daar gelaten. Ik heb nooit geweten dat Thaise
bevolking zo egocentrisch is en alleen maar om geld geeft.
TAK, Daar moet ik je gelijk in geven ik kom nu bijna 32 jaar in Thailand,ik heb er gewoont van 1984 tot na de Tsunami met kerst 2004,toen ben ik alles verloren in Phuket,nu ben ik iedere winter in Bangkok,ik ben ook erg negatief over de Thaise medemens,het duurt lang en kost veel geld voor dat je ze kunt,en hun manier van denken daar kom je nooit achter (zelf weten ze het ook niet). Ik heb er alles meegemaakt 11 keer getrouwt,24 kinderen,ik heb er in de bak gezeten,in ziekenhuizen gelegen,een vrouw van mij is vermoord in Phuket,om een gouden ketting enz enz enz. Ik ben nu in Nederland en ben aan het denken of ik uberhaubt terug ga in de winter. Dat had ik vorig jaar ook,maar toen het koud werd ben ik maar weer gegaan voor de winter te ontlopen.Ik heb eigenlijk geen zin meer om er heen te gaan,maar ja als de kou weer komt,wie weet ga ik weer naar het land van list leugen en bedrog.
Beste lezers. Na het lezen van de reacties, lig ik nu al in een deuk. Ik verbaas mij ontzettend over nogal wat negatieve reacties. Hebben jullie niet gelezen dat dit deel 1 is. Hans heeft nog niet zijn hele verhaal verteld.
Wacht met het plaatsen van negatieve reacties tot hij klaar is.
Hans ik kijk uit naar het vervolg van je belevenissen. Overigens ben ik het meet een ding eens, de verhalen mogen wat langer. Ik ben echt nieuwsgierig.
Groet, Wim
Ik vind het zeker een leuk stukje met veel waarheden waar je als vakantie ganger niet tegenop loopt.
Ik woon hier nu ook 20 jaar en heb voor en tegenspoed gehad.
Wat mij wel vaak tegen staat is dat de vaste mensen die dan iets schrijven altijd weer verzekerd zijn van andere die zelf nooit iets schrijven en proberen de vaste schrijvers de stront in te drukken waarmee dan ook, dus degene die het allemaal beter weten schrijf een stuk en houd ons op de hoogte en we zullen het met plezier met jullie delen.
Tja leuk verhaal khad ook die stap gemaakt. Maar Nederland blijft toch mijn land. Tis hier 8 maanden bloedheet, verkeer is gaotisch en vrouwen zijn ook net als in nederland op ons geld uit.Luchtvervulling is enorm. En de taal is zeer moeilijk. Vele willen terug maar kunnen niet.
Hans Bos is geen hoofdredacteur van de Maas- en Waalbode. Ik ben begonnen als hoofdredacteur van Ad Valvas, het weekblad van de Vrije Universiteit. Daarna ben ik jaren chef geweest van het Dagblad voor Noord-Limburg, gevolgd door reportageredacteur etc. bij Dagblad de Limburger.
Met veel plezier je stukje gelezen. Bij de laatste alinea werd ik echter teleurgesteld. Waarom zonder enige aanleiding zo negatief over reaguurders terwijl er nog geen reactie stond? Ondanks deze in mijn optiek onterechte voorbarigheid en onnodige kritiek op eventuele reacties ben ik benieuwd naar deel II.
Ik probeerde de soms zure reageerders de wind uit de zeilen te nemen. Veel reacties zijn zó voorspelbaar negatief. Ik zie dan altijd alles verkeerd, heb alles verkeerd gedaan. Kritiek op Thailand, maar ook op Nederland is uit den boze.
Ik ben van mening dat je eventuele zure reacties gewoon voor lief moet nemen. Je manier van schrijven vind ik aantrekkelijk en het leest bovendien makkelijk weg. Er zijn zelfs mensen die vragen om langere verhalen. Ik sluit mij daar graag bij aan maar laat de inhoud van je verhalen/ervaringen de boventoon voeren en vat een “zure” reactie perse niet persoonlijk op want negatieve reacties zijn er altijd, overal op elk forum.
Moderator: Niet chatten svp.
Beste Hans Bos,
Ik ben een onverdachte bron, want ik woon niet in Thailand, maar mijn realistische inschatting op basis van de ontelbaar vele bezoeken aan Thailand is dat ik Thailand zou verkiezen om te wonen boven mijn Vlaanderen.
Ik ga mijn redenen hier niet opdringen, kwestie van niet off topic te gaan want dat hebben de moderators niet zo graag, maar ik mis in het verhaal van jou wat concrete voorbeelden hoe het komt dat jouw verwachtingen niet echt zijn uitgekomen?
Heb je dan de dingen te veel ingekleurd?
Ik vraag me concreet af waar Thailand niet zo (perfect) voldoet?
Dag Hans,
ben benieuwd naar je volgende deel.
Maar waarom ga je in godsnaam in Bangkok wonen. Sukhumvit ligt toch in Bangkok dacht ik.
Er zijn zo veel andere mooiere plekken om te wonen.
Je hebt het nog lang vol gehouden daar.
Vraag me af waar je woont in het volgende deel.
Tot nu toe weinig negatiefs, behalve de huisvesting, maar dat is een kwestie van verhuizen.
Groeten Hans
Ik houd wel van een stukje realiteit, en vind het leuk wat ik tot nu toe gelezen heb dus blijf vooral maar doorschrijven hoor !
Ik woon nu al weer meer dan 11 jaar in het noorden van Thailand , direkte omgeving Chiangmai .
Ben nu 62 jaar oud .
Heb het hier over het algemeen best naar de zin , maar Thailand is zeker niet het aardse paradijs , maar is Nederland dat dan wel ??
Overal vind je wel wat om je aan te ergeren .
Maar ik ga niet meer terug naar Nederland , heb een mooie jeugd en werkzame tijd gehad aldaar .
Deze levensperiode heb ik afgesloten , maar de vele herrineringen blijven .
Heb toen dus ook de keuze gemaakt of Thailand of in Holland blijven .
Maar Holland is niet meer het vaderland van weleer .
Nederland is er niet meer voor de echte Nederlanders , je bent nu een tweedehands burger.
Lees het nieuws maar elke dag , dan weet je waar ik het over heb .
Jan Beute .
Beste Hans,
Met plezier en herkenning heb ik je stukje gelezen.
Gaat er voor ieder jaar dat je in Thailand hebt gewoond een aflevering verschijnen?
Ik kijk er al naar uit 🙂
Ik ben ook een Thailand liefhebber. Kom er nu zo’n 10 jaar en ben in de omstandigheid dat ik er permanent zou kunnen wonen. Toch vind ik het ook altijd weer fijn om “thuis” te komen in Nederland.
Ik merk aan mezelf dat ik na een langer verblijf in Thailand, voornamelijk tussen de Thai, contact met Nederlanders ga missen. Ik kan genieten van het moment zeker, maar vind het ook fijn om met doelen bezig te zijn op langere termijn. En daarin sta ik als “falang” te eenzaam is me gebleken. Ik denk hierbij ook aan het recente bericht dat Thai niet vooruit kunnen kijken.
En hoewel ik wat Thais spreek mis ik op den duur een goed inhoudelijk gesprek over wezenlijke dingen en op mn eigen niveau.
Natuurlijk is Nederland ook niet perfect. Ik denk dat de afwisseling het voor mij boeiend houdt..
Binnen een 5-tal jaar kan ik waarschijnlijk met pensioen en ik droom er ook van om in Thailand te gaan wonen. Ik ga er al 15 jaar voor korte of langere termijn op vakantie en heb een zeer goeie Thaise vrouw. Steeds leuk om andere mensen hun ervaringen te lezen. Ieder land heeft inderdaad zijn voor- en nadelen, maar ik denk dat ik nog altijd gelukkiger ben in Thailand dan hier. Kijk ook uit naar je vervolgverhaal.
Beste Hans,
Een mooi en eerlijk geschreven verhaal,dat in jou eerste deel niet bestaat uit de bekende roze bril verhaaltjes die men vaker leest van expats. Ik bewonder dat je na jou werkloosheid de moed gehad hebt voor deze verandering om je in Thailand te vestigen. Hoewel ik zelf ook reeds jaren in Thailand kom,en eigenlijk in Europa, aan geen land gebonden ben,heb ik de moed mij voor goed in Thalland te vestigen nooit gehad. Ook als ik hier reacties lees met de raadgeving je beter niet met de politiek te bemoeien,en er voor te zorgen dat je geen Thais over de vloer krijgt,om alleen het goedkope leven en de zon te genieten,laten mij die paar haren die ik nog heb,ten berge stijgen. Persoonlijk zou ik mij nooit zo afzonderen kunnen,en dat is ook de reden dat ik hoogstens de wintermaanden op het geboortedorp van mijn thaise vrouw verbreng,waar als ik mij gelukkig voelen wil,tenminste een keer per week de stad bezoeken moet. Nu ben ik zelf ook regelmatig in Hua Hin geweest,en dit is natuurlijk geen vergelijk met een dorp ergens op het land waar je als expat vaak de enigste exoot bent. Hoewel ik vele jaren een thaicurses gevolgd heb,en met mijn vrouw veel Thai spreek,stoot ik in een gesprek met de bevolking na een paar dagen qua verschil in Interessen snel aan mijn grenzen. Bij veel thaimannen op het dorp speelt zich het leven alleen af tussen de wishky, en ander alcohol genot,zodat ze vaak in niets anders opgaan. Vaak zie ik overdag,als mijn vrouw de was ophangt,dat plotseling een buurman zonder verder na te denken, plotseling haast krijgt zijn afval te verbranden,zodat het wassen eigenlijk voor niets was. Midden in de nacht als je net slaapt,hoor je ineens oorverdovende muziek,en het knallen van vuurwerk,omdat iemand iedereen wil laten horen,dat hij de lotterie gewonnen heeft. Als nu een expat, die ook op een dorp woont vindt,dat dit alles overdreven is,kan ik hem alleen geluk wensen met het dorp waar hij woont,of vragen of hij zeker is dat hij in Thailand woont. Er zullen zeker expats zijn die zich op het land gelukkig voelen,of geen andere keuze gehad hebben,omdat hun vrouw hier reeds een huis of grondstuk had,alleen mijn voorstelling van paradijs is iets anders. Het is natuurlijk alleen mijn smaak,en respecteer ook meningen van mensen die wel gelukkig zijn op het land,alleen voor mij persoonlijk heeft het niets met een leven te doen,wat ik mij voorstel na een werkzaam leven.
Niets is perfect maar geluk maak je zelf , denk ik zo.
Wat ik wel mis als ik in Thailand verblijf is een keer een diepgaand gesprek voeren.
Laat ons eerlijk zijn : je kan toch enkel in je moedertaal ( voor 99% van de mensen ) zo’n gesprek voeren.
Laat het nu net dat zijn dat veel voorkomende problemen zou kunnen oplossen.
Dit is trouwens ook de reden dat Nederlanders en Belgen elkaar opzoeken als ze in het buitenland verblijven.
Als Falang sta je daar dikwijls ( lees altijd ) eenzaam en alleen als het er echt om gaat.
Ik ben het dus volmondig eens da
Wacht met spanning op je vervolgverhalen ,ik verblijf hier meestal 3x 2 maand per jaar Thailand is zeker niet het paradijs maar het is hier wel leuk te verblijven, toch ben ik steeds weer blij als ik terug kom in Belgie het is daar toch net iets properder gezonder en zeker niet duurder( als je een eigen woning hebt) om te leven.
ik hou ook niet van al die regeltjes daar , maar ben er zeker van dat een groot deel van de forumleden het nog geen maand zouden uithouden in Thailand zonder hun maandelijkse uitkeringen allerlei uit het pluk me kaal regeltjes land.
Mijn hoed af voor degene die hier kunnen verblijven zonder hun maandelijkse dotatie uit N of B de gepensioneerden uitgezonderd natuurlijk
Zonnige groeten vanuit Bangkok
Ik ben nu bijna een jaar in Thailand en kom hier al sinds 2002. Als je op vakantie bent zit je toch heel anders in je vel dan wanneer je je hebt gevestigd. Thailand is niet het land van mijn dromen. Er zijn mooie gebieden en goede mensen, maar die heb je op veel plekken op deze aarde. Ik ben hier gekomen omdat mijn Thais Nederlandse vrouw en ik hier geïnvesteerd hebben in huis en andere goederen. Wij leven hier goed en hebben luxe zeker in verhouding tot wat wij in Nederland hadden. Wat mij mateloos irriteert is toch wel de mentaliteit van de gemiddelde Thai. Ze zijn smerig en vervuilen hun eigen leef plek. Wij verhuren diverse appartementen en hoe ze deze bewonen en achterlaten, te smerig voor woorden. Op het gebied van de milieuproblematiek is het hier erg gesteld. Overal zwerfvuil, in de buurten, op vrijstaand grond ga zo maar door. Laatst en dat doe ik niet veel nog in zee gezwommen op het stand bij na jomtien. Ik had mijn bril niet op en dacht plotseling omringt te zijn door kwallen oid. Het bleken plastic zakken te zijn die in grote hoeveelheid in het water dreven richting strand. Over het strand maar niet te zwijgen, overal ligt er zwerfvuil dat weer aanspoelt en kennelijk in de zee wordt geloosd. Het is het Spanje van jaren geleden. Als je de beheerders van de strandtenten aanspreekt op het feit waarom ze het strand niet schoonhouden kijken ze aan alsof je een moord hebt gepleegd. Als ik bouwvakkers over de vloer heb gehad voor een klus aan mijn huis, dan vind ik veel sigaretten peuken en bier doppen in mijn tuin tussen de planten. Ik probeer de boel netjes te houden en wederom als ik ze aanspreek dan begrijpen ze niet waar ik mij druk over maak. Als ik zie bij mij in de buurt, waar toch bungalows staan van 5 a 6 miljoen bath die dus door Thaise mensen worden bewoond, die best wel wat geld hebben, er niet geschilderd wordt en waarvan de tuin niet wordt verzorgd en de woningen er daardoor armoedig uitzien, heb ik daar geen begrip voor.
Voor 1000 bath kunnen ze verf kopen en de buitenboel schilderen. Ze zijn hier te beroerd voor. Ook zijn ze te beroerd om onderhoudskosten te betalen in ons dorp voor security, schoonmaakkosten onderhoud zwembad etc. Laat de falangs dit maar betalen is kennelijk hun motto.Ook de constante zorg geen aanrijding in het verkeer te maken, want dan zijn de rapen gaar, is een ergernis. Ik rijd al meer dan 40 jaar schadevrij en ben ook niet bang mensen aan te rijden, maar wel dat ik aangereden word. Zoveel verhalen om mij heen van falangs die daardoor financieel in de problemen zijn gekomen. Het blijft echter een groot risico en als buitenlander sta je altijd een nul achter. Je blijft toch een geldboom waar ze altijd van willen profiteren. De rechtsongelijkheid die hier nog op allerlei gebieden plaatsvindt, de corruptie die overal opduikt, neem nou het feit dat ik geen grond mag bezitten, waar zijn ze hier mee bezig. Als ik dit koop blijft het Thaise grond daar verandert niets aan. De regering blijft het voor het zeggen hebben. Onbegrijpelijk hoe men hier beredeneert. Neem de verheerlijking van de grote aantallen dames van lichte zeden en de barcultuur. Is dat iets om trots op te zijn. Ik vind van niet. je kunt ook op een heel andere manier relaties aangaan die opbouwend zijn aan een samenleving. Ik ben een sportmens en al jaren doe ik aan lange afstand lopen. Ik heb dit hier op moeten geven want is met die hitte niet te doen. Loop nu op een band in een fitnessruimte en is verre van ideaal. Mensen ik kan zo nog wel even doorgaan maar ik ben hier nu eenmaal en zal mij aan moeten passen en dat doe ik wel ten dele. Mijn mening blijft staan. Nederland is op deze gebieden toch een veel prettiger land om in te leven. Alleen die verdomd koude winters en het politieke klimaat dat verziekt wordt door de Europese regelgeving, met als gevolg het minder, minder, minder kabinet. De reden dat ik blijf is vanwege mijn vrouw, die wil niet meer terug naar Nederland en ik kan nog wel genieten van de zaken die wel goed gaan in Thailand, want ook die neem ik waar.
Het is mij al erg vaak opgevallen in de berichten van de lezers van deze blog :
Er is een enorm verschil in visie over Thailand tussen mensen die er als toerist en als regelmatige bezoeker naartoe gaan en diegene die er zich definitief hebben gevestigd (meestal gepensioneerd).
De regelmatige bezoeker is en blijft steeds positief over het land : de bevolking is vriendelijk, het eten is voortreffelijk, het klimaat spreekt aan, er zijn geen 1001 domme wetten zoals in de Westerse wereld, de massages zijn heerlijk, consumeren is zeer goedkoop, de natuur is wonderschoon, enz…
De Nederlander of Vlaming die er woont is blijkbaar snel uitgekeken op al deze fantastische kenmerken van dit land en vertoont toch vaak terug de typisch verzuurde trekjes van een Westerling en klaagt over zaken die ze oorspronkelijk fijn vonden.
Bijvoorbeeld de soepelere wetgeving over alles en nog wat, die men oorspronkelijk zeer positief vond, gaat men na verloop van tijd als een zwakte beschouwen.
Ik veralgemeen zeker niet, en heb het ook niet over Hans Bos, maar het is een duidelijke vaststelling dat de kritische burger over Thailand niet te vinden is bij de toerist, maar bij de (gepensioneerde) Nederlander of Vlaming die er woont.