Ik ben Chris, een 31-jarige jongen uit het kleine dorpje Grave (Noord-Brabant). Op m’n 27ste leerde ik de twaalf jaar oudere Saengduan kennen in Bangkok en in april 2013 zijn we getrouwd. Het is niet de makkelijkste keuze om een relatie te hebben op 10.000 km afstand, maar ik heb er geen seconde spijt van gehad en we hopen dan ook in de toekomst een mooi leven samen op te bouwen. Eerst samen in Nederland, en in de toekomst samen naar Thailand. Middels mijn dagboek wil ik jullie vertellen hoe alles tot stand is gekomen en hoe het is om een relatie te hebben op zo’n grote afstand.

Ze sprak slechts enkele woordjes Engels, is 12 jaar ouder en ze was de vriendin van de Thaise vrouw waarvoor ik naar Thailand ging.

Hoe het allemaal begon… Het is 2005 wanneer ik als 22-jarige veel op ICQ zit te chatten om mensen uit andere landen te ontmoeten. Even voor de duidelijkheid, ik ben Chris, nu inmiddels 31 jaar, uit Grave, een klein dorpje in Nederland. Ik ging praktisch nooit op vakantie, maar was altijd nieuwsgierig naar andere culturen en andere landen.

Op ICQ raakte ik aan het chatten met Nong, een Thaise meid van een jaar of 27. We vonden de gesprekken intrigerend en wisselden onze msn uit en we chatten over alles wat ons in het dagelijks leven bezig hield. Dit ging zo ieder weekend.

Na een aantal maanden stelde ze voor dat als ik ooit op vakantie zou komen naar Thailand, dat ze me graag wilde ontmoeten en me rond wilde leiden. Op dat moment was ik nogal jong en mijn hobby’s waren meer uitgaan, waar ik ook al mijn geld aan uitgaf. Geld voor vakantie had ik niet echt, laat staan naar een ver land als Thailand.

Toen het allemaal wat serieuzer werd, vertelde Nong me hoe ze haar toekomst zag. Wat ze wilde bereiken in haar leven. Ze wilde graag trouwen en een huisje bouwen in Thailand voor haar moeder. Na verloop van tijd raakte we wat door gespreksstof heen, en ik zag mezelf nog niet zo snel naar Thailand op vakantie gaan destijds, en het contact werd zo goed als verbroken.

Een jaar of vier later was ik m’n contactenlijst aan het opschonen, waarna ik haar email weer tegenkwam. Hoewel er een aantal jaar overheen was gegaan, was ik eigenlijk toch wel nieuwsgierig hoe het inmiddels met Nong was en ik besloot haar een email te sturen om te vragen of ze me nog kende. Er ging een week overheen voordat ik een korte email terugkreeg waarin ze aangaf inmiddels een vriend uit Frankrijk te hebben ontmoet en dat ze niet zo zat te wachten op contact met mij.

Enerzijds teleurgesteld, maar ook wel begripvol mailde ik haar terug dat ik op vakantie wilde komen en haar graag zou willen ontmoeten. Niet voor een relatie (ze had inmiddels al een vriend) maar gewoon omdat ik nieuwsgierig was naar haar. De volgende dag had ik ook al spontaan een vliegticket geboekt zonder de wetenschap of ze me wilde ontmoeten. Ik sta wel bekend als iemand met impulsieve acties. En twee weken later kreeg ik een reactie terug met de mededeling dat als ik die kant opga, ze misschien op vakantie is in Frankrijk.

Voor het eerst op vakantie buiten Europa

Het is november 2010 wanneer ik voor eerst in mijn leven buiten Europa op vakantie ga, naar Thailand. In het bezit van enkel een vliegticket en twee hotelovernachtingen in Bangkok, vloog ik die kant op. Wat een belevenis. De temperatuur zodra je het vliegtuig verlaat, ik keek mijn ogen uit onderweg van het vliegveld naar mijn hotel, dat zich in soi 3 bevond van Sukhumvit road. Als Nong mij niet wilde ontmoeten, zat ik in ieder geval midden in het uitgaansleven.

Verbaasd was ik toen ik mijn hotelkamer inliep en zag dat er zelfs condooms in de minibar lagen. Dat is wel weer echt typisch als je alle vooroordelen over Thailand toeristen hoort. Na het rondkijken in mijn hotelkamer sms-te ik Nong in welk hotel ik zat en of ze interesse had om me te ontmoeten. Ze was op het werk en liet me weten dat ze sowieso niet wist wanneer ze klaar was en of ze me daarna nog wel zin had om mij te ontmoeten. Ietwat teleurgesteld dacht ik, ze moet maar kijken. Ze weet me te vinden.

Ik ging beneden naar de bar om een biertje te drinken en had ook nog wat korte broeken nodig. Na vijftien minuten kwam er een andere farang aan de bar zitten uit Noorwegen. We raakten aan de praat en hij vroeg me of ik wist waar hij hier zo snel aan slippers kon komen. We besloten samen effe een rondje te lopen om wat kledingkraampjes te vinden, waarna een tuktuk chauffeur ons liet weten de beste locatie te kennen waar je goedkoop kleding kon inslaan.

Mijn vreemd gevoel werd bevestigd, het was een luxe massagesalon

Vol vertrouwen stapten we in en lieten ons een aantal kilometer verder voor een gebouw afzetten. Vanaf de buitenkant zag het er uit als een normaal gebouw, maar niet dat je kon zien dat hier kleding werd verkocht. Met een vreemd gevoel leidde de tuktuk chauffeur ons naar binnen en mijn vermoeden werd bevestigd. Het was een een luxe massagesalon.

Eenmaal binnen voelden we ons voor de gek gehouden en de Noorse farang stelde voor even naar het toilet te gaan, één biertje te drinken en dan weer te gaan. Daar ik behoorlijk verlegen ben, durfde ik nauwelijks rond te kijken. Je had uitzicht op een zaaltje met allemaal lange bankjes die wij kennen van vroeger van de gymzaal op school waarop een stuk of dertig Thaise meiden zaten. Stuk voor stuk wenkten ze me dat ik haar moest kiezen. En ik nipte wat knullig aan m’n biertje.

Toen de Noor van het toilet kwam, dronk hij ook een biertje en liet me weten dat nu we er toch zijn, we er maar net zo goed gebruik van kunnen maken. Ik wilde dit eigenlijk niet, misschien wilde Nong me ontmoeten, maar omdat ik niks had gehoord, ging ik toch maar overstag. Wat hier allemaal gebeurde laat ik in het midden.

Toen ik twee uur later naar buiten kwam, checkte ik mijn mobiel en zag dat ik tien oproepen en smsjes had gemist. Nong had gebeld en liet me op de voicemail weten dat ze met een vriendin op me zat te wachten in mijn hotel. En waar ik was. Ik voelde me wat schuldig. Ze zitten op mij te wachten terwijl ik in de massagesalon was. Vreemde situatie.

Ik liet de tuktuk chauffeur weten dat hij me terug moest brengen naar het hotel en daar aangekomen zag ik niemand meer. Ze waren weer weg. Ik had ze gemist. Ik bestelde aan de bar een biertje en vijf minuten later hoorde ik een lief stemmetje mijn naam roepen, Chris.

Daar was ze, Nong, die lieve Thaise meid

Daar was ze, Nong, die lieve Thaise meid met wie ik een jaar lang ieder weekend had gechat. Het was vertrouwd en tegelijkertijd wat onwennig. Als het op vrouwen aankomt, ben ik altijd wat onhandig en verlegen geweest. Ze stelde mij voor aan haar vriendin, Saeng-duan, ook al een mooie Thaise meid om te zien, maar ze sprak praktisch geen woord Engels.

Na een drankje besloten we met z’n drieën te gaan. Wat rond te gaan lopen en wat te gaan eten. We praatten veel, over wat ons zoal bezig hield. Hoe het ging, dat soort dingen. Saeng-duan had nog niet echt gegeten en stelde voor om wat te gaan eten. Wat kribbig was ze. Ze zei niet veel en liep wat verder voorop, terwijl Nong en ik veel praatten.

Aan het einde van de avond gingen we terug naar mijn hotel en betaalde ik de taxichauffeur om de twee dames naar huis te brengen. Nong en ik hadden voor de volgende ochtend afgesproken om wat te gaan eten met z’n tweeën en ze zou me op komen halen in mijn hotel.

Na het ontbijt de zaterdagmorgen gingen Nong en ik op pad. Ik moest nog steeds wat kleding hebben, waar ze me wel mee wilden helpen. Op zich klikte het wel, tegelijkertijd hield ze een bepaalde afstand. Haar Franse vriend wist niet dat ze met mij had afgesproken en hij was nogal jaloers. Ze vroeg me wat ik zoal in Bangkok wilde zien en vertelde me een lijstje te maken met deze dingen.

Met zijn drieën naar Ayutthaya

De zondag zouden we met z’n drieën naar Ayutthaya gaan. Het tempelcomplex buiten Bangkok. Dit scheen een mooie toeristische attractie te zijn die je moet zien als je in Thailand bent. We besloten met de trein te gaan. Geen luxe trein, geen airco. Dit leek me apart om mee te maken, daar hier voornamelijk alleen de Thaise bevolking mee wil reizen. Toeristen maken hier doorgaans weinig gebruik van.

We maakten veel foto’s, maar nog meer merkte ik dat Nong afstandelijk was. Ik weet dat Thaise mensen qua cultuur niet zo houden van aanrakingen, maar toch. Saeng-duan daarentegen was heel open en had de tijd van haar leven. Rond een uur of 8 ’s avonds kwamen we terug in Bangkok en Nong liet me weten dat ze naar huis ging, omdat ze de volgende dag weer moest werken.

Saeng-duan stelde voor om door te gaan. Het was die avond het Loy Krathong festival, dit is een dag waarop Thaise mensen ’s avonds lampionnen oplaten in de lucht en bootjes met lichtjes op het water laten varen. Een gedenkwaardige belevenis. Schitterend om te zien.

We konden niet echt praten, maar daar was ze op voorbereid. Ze had een notitieboekje en pen bij zich en ze praatte een klein beetje Engels. We trokken de hele avond samen op. We gingen van de ene plek in Bangkok naar de andere. We kwamen langs een kermis. Cultuurverschillen zijn het lastigste tussen ons Europeanen en Thaise mensen. Toen ik ’s avonds een Thaise lampion op wilde laten wilde ze dit niet doen. Later liet ze me dit weten dat dit iets is om met je geliefde te doen. Dat snapte ik in het begin niet zo.

We kwamen langs een Boeddha beeld waar Thaise mensen aan het bidden waren, en ze liet mij meedoen. Dit waren echt mooie momenten. Het einde van de avond naderde toen ze me 3 uur ’s nachts afzette bij het hotel. We waren allebei kapot. Pijn aan onze voeten. Eenmaal in de lobby nam ik afscheid van Saeng-duan en dit voelde vreemd. Ze kwam wat somber over toen ik haar liet weten naar bed te gaan. Ikzelf had de avond van mijn leven gehad en voelde me wat vreemd naar Saeng-duan toe. En zij leek wat teleurgesteld toen we afscheid namen….

Hoe dit tussen ons verder ontwikkelt, vertel ik jullie in deel 2.


Ingezonden mededeling

Op zoek naar een leuk cadeau voor een verjaardag of zomaar? Koop Het Beste van Thailandblog. Een boekje van 118 pagina’s met boeiende verhalen en prikkelende columns van achttien bloggers, een pittige quiz, handige tips voor toeristen en foto’s. Bestel nu.


Over deze blogger

Chris Verhoeven

23 reacties op “Lange-afstandshuwelijk met een Thaise vrouw (1) – Hoe het begon…”

  1. Rob V. zegt op

    Dankjewel voor je dagboek bijdrage Chris, doet me een beetje denken aan mijn eigen dagboekje (midden januari 2013) al ging het een en ander omgekeerd: eerst de ontmoeting in real life met diverse mensen, chat/mail uitgewisseld en pas na terugkomst in Nederand sloeg de vlam al snel over via het net (MSN, Skype). Als de match er is dan springt de liefde wel over, ondanks of misschien wel juist als je niet op zoek bent. En de omgeving was ook alleen maar positief (en enkele goed bedoelde bezorgde reactie daar van die 2-3 personen die mij niet goed kennen).

    De afstand valt wel te overbruggen met de (soms wat minder) goede videoverbindingen tegenwoordig. Thailand was niet mijn eerste verre land of eerste aziatische land maar het voelde wel snel of zelfs meteen als een tweede thuis. Volg altijd gewoon je gevoel met een goede dosis gezond verstand. Laat je verassen en ga op avontuur. Veel geluk samen! 😀

    • chris verhoeven zegt op

      hoi rob,

      bedankt voor je reactie.
      ja bij ons 2 sprong de vonk ook niet meteen over. toen ik met nong en duan op stap was, voelde duan zich zelfs buitengesloten daar haar engels niet zo goed was en nong en ik praatte wel in het engels.

      na een paar dagen begon ik haar echter echt leuk te vinden. bij haar voelde ik me een ander mens.
      voorheen was ik altijd wat serieuzer, maar bij haar had ik meer lol in mn leven.

      van de week ga ik deel 2 schrijven, dus ik zou zeggen, blijf het volgen.

      Groeten chris

      • Ad zegt op

        Hi chris,

        Leuk verteld en herkenbaar, kijk uit naar deel 2
        Ook mijn partner via internet leren kennen op vakantie geweest en na een maand terug naar Thailand (niet meer weggegaan) en woon hier nu alweer 4 jaar samen en hebben het reuze met elkaar.
        Kom je uit Grave aan de maas?

        met warme groet Ad.

        • chris verhoeven zegt op

          hoi ad,

          ga je me nou vertellen dat je grave kent?
          dat hoor ik niet vaak.
          is inderdaad een klein stadje aan de maas.

          ik weet niet wat uw leeftijd is, maar ik zou inderdaad ook graag in thailand willen wonen, maar is wel lastig met een gepaste baan te vinden.
          ik ben pas 31, dus is een beetje te vroeg voor pensioen…

  2. Geert zegt op

    Het verhaal is boeiend,en goed geschreven,maar toch zit ik met een paar vraagtekens,ten eerste hoe kun je jaren chatten met een Thaise vrouw,die totaal geen Engels spreekt,dus schrijven dan helemaal niet.Ik vraag mij af in welke taal gaat dit dan,Esperanto,of zoiets.Maar je verhaal is leuk,en ik wens je alle geluk van de wereld toe.
    Groetend,Geert

  3. chris verhoeven zegt op

    hoi geert,

    het is altijd leuk om te horen dat mensen het leuk vinden om door mij geschreven artikelen te lezen.
    vooral daar ik er niet zo heel veel ervaring mee heb.

    ik snap wat je bedoelt te zeggen, maar jaren geleden kwam ik contact met Nong, dit is het meisje met wie ik chatte, en haar engels is wel goed. Duan, haar vriendin ben ik inmiddels mee getrouwd, en haar engels was in het begin weinig tot niets. Ze had dan ook altijd een kladblok in haar tas en een pen. En als we elkaar niet begrepen, schreven we het op of tekenden we het uit.

    Maar hierover zal ik alles vertellen in het vervolg.

    groeten chris

  4. Geert zegt op

    Hoi Chris,

    Het is geen kritiek van mij hoor,ik kijk met verlangen uit naar deel twee’

    Groeten Geert

    P.S. Ik ben verzot op Love Story`s

  5. Leo zegt op

    Hoi Chris,

    ik ben benieuwd naar deel 2 ik heb zelf mijn thaise vrouw 12 jaar geleden ontmoet op marktplaats,en ben nog steeds samen met haar.

    ik wens je veel liefde en geluk.

    groeten leo

    • chris verhoeven zegt op

      hoi leo,

      leuk om te horen.

      ik moet zeggen, ik heb ook regelmatig wat gekocht en verkocht op marktplaats, maar thaise vrouwen ben ik nog niet tegengekomen, haha.

      wonen jullie samen in nederland?

      groeten chris

  6. Eddy oet Twente zegt op

    Hoi Chris, mooi verhaal, en mooi geschreven ook, ben óók zeer benieuwd naar deel twee, denk zo als velen hier!
    En waarom zal iemand Grave niet kennen hallo?, vroeger toen de autobaan er nog niet was, moest je steevast door Grave rijden als je van Nijmegen naar Den Bosch wilde, en visa versa, kan me nog goed die smalle brug herinneren waar ik altijd maar weer voor dat stoplicht moest wachten, haha ik trof het niet vaak dat die op groen stond, trouwens is het Maasbad er nog in Grave ?, daar zwom ik vroeger nog wel is, hoe kan ik dit alles weten! vraag je je nu af, kan ik je vertellen !, heb vroeger 5 jaar in Alverna gewoond, en dit weten maar weinige waar dit ligt , Alverna, jaja.

    Ik heb gelezen dat jullie samen inmiddels zijn getrouwd, en dat jij plannen hebt om naar Thailand te emigreren, ik denk dit omdat je schrijft daar naar een baan opzoek bent, dit is niet de makkelijkste weg sorry datr ik dit schrijf, je zal vele hindernissen moeten overwinnen om dit voor elkaar te krijgen, ´t is niet makkelijk, dit had ik ook overwogen, dan alsnog, na enige tijd, voor Europa gekozen, nu, Nederland was achteraf ook geen optie, dit door te strenge maatregelen , hebben dan toch maar besloten om net over de grens in Duitsland te gaan wonen, waar het allemaal een stuk makkelijker is, vooral om een verblijfsvergunning te krijgen hier, daarbij komt nog dat je, als Nederlandse echtgenoot, in Duitsland jouw vrouw niet de hier verplichte Duitse taal hoeft te spreken, dit was voor ons ook een groot voordeel, ik weet hoe moeilijk het is voor een Thaise, Duits, of Nederlands te moeten leren !
    Voor ons twee zit de tijd in Europa er bijna op, als ons huis klaar is in Thailand, denk in juni dit jaar, vertrekken we voorgoed naar ons mooie stekkie in Thailand.

    Groetjes Eddy, en eh…..wacht met smart op deel 2, ben heel benieuwd ^-^

    • chris verhoeven zegt op

      hoi eddy,

      bedankt voor je leuke reactie.
      nee, het maasbad heb ik zelfs nog nooit van gehoord, en ik woon praktisch mijn hele leven al hier.
      Alverna, daar rijd ik nu dagelijks langs van grave onderweg naar nijmegen, waar ik werk.

      ja afgelopen jaar 2 april zijn we getrouwd in thailand.Het is allemaal een hoop geregel om alles zwart op wit te hebben staan, daar zal ik ook over schrijven de volgende keer.
      ik besef maar al te goed dat het niet eenvoudig is om een leven in thailand op te bouwen. ik zal een baan moeten vinden, wat niet iedere thai kan doen leraar engels is ook achterhaald inmiddels. je hebt er zoveel mensen die dat doen en ze hebben bij voorkeur mensen die engels als moedertaal spreken.

      dus in de toekomst komt mijn vrouw deze kant op om hier te wonen. ook dan zijn we er nog niet, dat weet ik. is een langdurig proces. ook met de taal leren enzo. en dan in de toekomst daar gaan wonen. ik wil in de toekomst mijn hbo informatica diploma gaan halen en dan hebben we al wat meer toekomstperspectief daar. in die richting kan ik daar wel een baan vinden.

      ik kreeg 2 welken geleden op het werk te horen dat mensen van mijn leeftijd door moeten werken tot hun 70e, nou ik hoop dus wel voor die tijd hier weg te zijn. en dan voor vakantie af en toe terug te komen.
      ik ben nu 31 en denk totaal niet na over pensioen. ik hoef geen super luxe leventje daar te hebben. als we maar rond kunnen komen. het gaat mij alleen al om het land, de cultuur en het klimaat wat ik daar vele malen leuker vind dan hier.

      ik ga in oktober weer voor vakantie die kant op. waar in thailand gaan jullie wonen?

      ik hou je op de hoogte.

      groeten Chris

      • LOUISE zegt op

        Hi Chris,

        Enig om je love-story te lezen en lk kijk uit naar de tweede aflevering.
        Misschien maak je wel zo veel leuke dingen mee, dat er ook een deel 3 aan komt. toch??

        Nu even realiteit.
        Je bent nu 31 en wil dus absoluut niet tot je 70e levensjaar in Nederland blijven.
        Helemaal mee eens.
        Dus je AOW kan je dan ook vergeten.

        Dan is het nu zaak om gisteren te beginnen met een lijfrente te kopen of weet ik veel welke andere mogelijkheden er nog meer zijn.
        Hier zal je op internet wel meer over kunnen viden.

        Naar ik aanneem zal je tegen de tijd dat je naar Thailand verhuisd ook wel enig pensioen hebben opgebouwd, maar dan is toch de aangekochte oudedagvoorziening een hele prettige bijkomstigheid.
        Zeker als je hier dus helemaal overnieuw moet gaan beginnen is het veel prettiger dat je alles iets makkelijker kunt doen.

        Ik wens je heel veel succes.

        LOUISE

        • chris verhoeven zegt op

          hoi louise,

          bedankt voor je reactie.

          ja je hebt inderdaad wel gelijk ja. pensioen vervalt dan, verder heb ik ook 2 mogelijkheden. mijn nederlanderschap behouden maar dan moet ik ook 3 maanden per jaar in nederland verblijven.
          als ik permanent in thailand wil wonen, komen al mijn rechten te vervallen. dat zijn punten om goed over na te denken.

          maar ik ben ook nog lang niet weg hoor. in de nabije toekomst komt Saengduan eerst hier wonen. en ik denk dat bijvoorbeeld 10 jaar een mooi streven zou zijn om te kunnen gaan emigreren. het is niet een beslissing die je vandaag op morgen even snel neemt.
          ik wil eerst een opleiding volgen. HBO informatica als software programmeur. met deze opleiding kan ik daar ook wat makkelijker een baan vinden.

          woon je zelf ook in thailand?

          groeten chris

        • chris verhoeven zegt op

          hoi louise,

          bedankt voor je reactie.
          ja dat is inderdaad een goed punt om over na te denken voordat ik enig besluit neem.
          ik heb 2 mogelijkheden, ik kan nederlandse burgerschap aanhouden maar dan zal ik 3 maanden per jaar in nederland moeten verblijven. Als ik dit niet doe, vervallen ook alle rechten die ik heb. Dat is een goed punt om over na te denken.

          maar zover is het allemaal nog lang niet hoor. in de nabije toekomst komt Saengduan eerst hier wonen. En laten we zeggen dat we 10 jaar aanhouden om te proberen die kant op te kunnen. In de tussentijd kan ik een opleiding volgen HBO Informatica. als software programmeur met deze opleiding kan ik daar ook wat makkelijker een baan vinden.

          alvast een fijn weekend allemaal.

          groeten chris

      • Eddy oet Twente zegt op

        Hoi Chris

        Heb even gegoogeld, het Maasbad is er inmiddels niet meer, maar ik denk dat de oudere generatie in Grave dit bad zich nog wel kunnen herinneren, de tijd dat ik daar was speelde zich af in de periode ´64 ´65, dus ver voor jou tijd, was toentertijd gelegen in de buurt van de oude haven.

        Zal er niet verder op in gaan, want dan begint het op schatten te lijken, en dat is hier, meen te weten, niet toegestaan.

        Wat betreft je vraag waar wij gaan wonen, “nu hebben we het weer over het mooieThailand”, dat is in een klein dorpje in de provincie Udon Thani, en heet Dong Phak Thiam, op een rustig plekje met prachtig uitzicht op een meer vol met lelies, dus niet achter de geraniums met onze oude dag ^-^

        Gr. Eddy.

        • chris verhoeven zegt op

          Hey Eddy,

          Dat is leuk om te horen.
          Ik hoef ook niet per se in Bangkok te wonen, hoewel dit eventueel voor werk misschien wel wat makkelijker is. Chiang Mai zou ook eventueel kunnen. Dat zijn toch een beetje de grotere plaatsen. Ja Udon Thani heb ik al vaker over gehoord van Nederlanders die daar wonen.

          Ik zat ook altijd veel op het buitenlandse partner forum en heb dit daar ook veel voorbij horen komen.

          Ik moet er zelf ook niet aan denken om eenmaal daar niks meer te gaan doen. Je moet toch een beetje bezig blijven. Iedere dag naar het strand gaan, beetje tv kijken enz. lijkt me ook niks. Gaat op een gegeven moment toch vervelen.

          Ik heb vorig jaar een cursus internet marketing gevolgd. Het zou echt fijn zijn om een eigen online product te creëren waarmee je via het internet geld kunt verdienen. Dan kun je dit ook doen vanuit Thailand. en worden de mogelijkheden alweer wat realistischer.

          Alvast een fijn weekend.

          Groeten Chris

        • Hoi Eddy

          Als klein kind ging ik vaak in het Maasbad zwemmen
          Omkleden in de boot die er lag,
          Als ik terugdenk aan die tijd, moet ik zeggen wat hebben wij het mooi gehad vroeger,

          Groetjes Rober

  7. ben zegt op

    hallo chris, ik hou je eraan, jouw woorden, geen super luxe leven , thailand, de cultuur en het klimaat er is nog veel en veel meer, je gaat daar wel achter komen. Mijn vriendin woont vlakbij udon thani, ze komt in july weer hier op vacantie maar de bedoeling is dat ik daar na toe ga. Fijn dat jullie inmiddels al getrouwd zijn, proficiat. Ook ik kijk uit naar deel twee van jullie verhaal.
    groetjes, ben
    p.s. mijn geboorte stadje is ook grave. ( die Brabanders boffen toch maar)

  8. chris zegt op

    Een liefdesrelatie met een Thai vrouw is fantastisch. De emotie komt eerst maar later moet er toch wel degelijk rationeel worden nagedacht. En moeten er beslissingen worden genomen die vergaande gevolgen hebben, in de eerste plaats voor je relatie (ik denk dat je het liefste bij elkaar wilt zijn elke dag) en ten tweede voor allerlei zaken waarvan geld (nu en in de toekomst) niet de minst onbelangrijke is.
    Als je als Nederlander 31 bent en je Thai vrouw is 43, gaat je vrouw (als ze werkt en dat weet ik niet want daar schrijf je niks over) over 7 jaar met pensioen. Afhankelijk van waar ze werkt heeft ze een klein danwel redelijk pensioen (volgens Thai begrippen). Jij moet nog zeker 35 jaar werken, als je in Nederland blijft wonen (al dan niet met je vrouw).
    Op dit moment is het niet eenvoudig om als buitenlander werk te vinden in Thailand; zeker niet buiten Bangkok. Er zijn allerlei sociale en wettelijke moelijkheden te overwinnen voordat je een werkvergunning krijgt en veel buitenlanders werken hier op een jaarcontract dat elke jaar dus kan worden stopgezet; en tegen salarissen die onder het Nederlandse minimum-jeugdloon liggen. Jij kunt hier wel blijven wonen (zonder werk) omdat je met een Thaise vrouw getrouwd bent. Maar je moet je afvragen of je het leuk vindt om ongeveer 35 jaar elke dag niks anders te doen dan tv te kijken, te eten en te drinken en te slapen.
    Ik denk dat ik in jouw geval zou kiezen voor de optie om je vrouw naar Nederland te halen (zeker nu je nog steeds werk hebt) en af en toe met vakantie naar Thailand te gaan. Wanneer je dan wat AOW hebt opgebouwd en wat spaargeld hebt zou je kunnen besluiten naar Thailand te emigreren, als je Thai vrouw dat dan nog wil……

    • chris verhoeven zegt op

      hoi chris,

      ja, daar heb je gelijk in.
      dat was zoiezo onze planning. eerst komt ze hier wonen.
      Werk vinden in thailand is niet eenvoudig, dat begrijp ik. Of je moet een specifiek beroep kunnen uitoefenen of een eigen bedrijfje beginnen.

      Ik heb op dit moment verder geen diploma’s. Alleen mijn MAVO.

      ik wil graag gaan beginnen met een opleiding HBO Informatica. met dit diploma kun je daar regelmatig goede banen vinden. ook voor Farang.

      Verder heeft Saengduan ook niet echt een vaste baan daar. ze werkt in een videotheek en doet af en toe wat extra promotiewerk waar ze lekker mee verdient. maar al met al geen vetpot.

      Saengduuan wil het liefste daar blijven wonen en dat ik daar naartoe kom. echter in de realiteit is het allemaal wat zekerder als ze naar mij toe komt en dat we dan in de toekomt daar kunnen gaan wonen,

      alleen zou ik wel graag voor mijn pernsioen daar naartoe willen gaan. als je bedenkt dat je pas over 39 jaar kunt emigreren is ook niet echt fijn.Al is het wel belangrijk dat we dit goed uitwerken.

      Groeten chris

      • chris verhoeven zegt op

        Hoi chris,

        nog even over opleidingen. ik ben altijd wel thuis geweest wat betreft computers.
        Ik heb alleen verder maar mijn mavo afgemaakt. waardoor werk vinden in thailand weinig kans geeft.

        Hopelijk ga ik goed geld verdienen met een website die ik binnenkort ga lanceren. een online training. Je weet maar nooit!
        Ik weet dat middels internet marketing goed geld te verdienen valt en als ik mensen nog iets kan leren hiermee is dat natuurlijk een plus.
        Het zou ook mooi zijn als ik hiermee 9 maanden per jaar in Thailand kan gaan wonen en dan die 3 maanden op vakantie kan in nederland. internet marketing kun je namelijk ook vanuit iedere locatie in de wereld uitoefenen he.

        Ik hou jullie op de hoogte.

        Groeten Chris

    • Soi zegt op

      Beste chris, niet om het een of het ander: maar een pensioen op 50 jarige leeftijd tbv TH mensen, daar heb ik nog nooit iets van en over gehoord. Een soort van bijstand krijg je als je 60 bent: 600 baht per maand. Op je 70ste ontvang je 700 baht. Dat je zegt dat pensioenen klein zijn, dat klopt! Maar redelijk? Sowieso is redelijkheid niet de norm bij deze bijstandsvoorziening, en het bedrag zondermeer te karig om van te leven. Ook naar Thaise begrippen. Zie de discussie elders op dit blog over het bedrag waarmee de meesteTH het mnd moeten doen.
      (vraag aan moderator: er zijn 2 of meer mensen die reageren onder naam ‘chris’ en ‘Chris’. Ware het niet handiger als ‘chris’ en ‘Chris’ ook de achternaam vermelden, zoals ook schrijver van het artikel ‘chris verhoeven’ doet? Of een op een andere manier aangeven met wie de lezer van doen heeft, zoals ook Kees 1 dat doet!)

      • chris verhoeven zegt op

        Hoi soi,

        Even voor de duidelijkheid, als ik een reactie plaats, schrijf ik er altijd mijn voor en achternaam bij.
        Inderdaad, pensioen in thailand is niks. mijn vrouw verdient in de videotheek gemiddeld 350 euro per maand maar moet 7 dagen werken per week werken en heeft 2 dagen per maand vrij. Als ze een dagje vrij neemt, krijgt ze dit niet betaald. Hiernaast doet ze nog hier en daar wat promotiewerk waar ze goed mee verdient. maar dit werk is niet zeker. De ene week doet ze dit 4 keer en de andere week 2 keer. Toen onze relatie begon, waarschuwde veel mensen me hier niet aan te beginnen, want je moet geld opsturen. Echter, ze heeft nog nooit om een euro gevraagd. De enige keer dat ik haar geld heb gestuurd, was voor haar verjaardag. Zodat ze wat leuks kon doen of kopen. Ook als we samen zijn, hoeft ze nooit naar luxe hotels. Ik geef alleen maar om een schone kamer en ontbijt erbij is wel makkelijk. Verder eten we vaak in bij kraampjes op straat, waarbij ze erop toeziet dat het goed word bereid, ivm bacterieen waar wij farang niet goed tegen kunnen.

        Bij haar in de omgeving hebben ze verschillende tentjes waar je voor 50 cent een bomvolle kom noodlesoep hebben met alles erop en eraan. dit vind ik heerlijk.

        Ik kijk nu alweer uit naar oktober.

        Groeten chris


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website