Een kruiwagen in de Isaan
Soms komen er wel aardige voorvallen voor in het dagelijks leven hier. Wij hebben een grote tuin en daarbij hoort een kruiwagen, vind ik. Ik ontdekte er een achterin. Helaas door langdurige blootstelling aan de elementen was de bodem doorgeroest en het wiel draaide niet meer.
Immers waarom zou je het ding onder een aanwezig afdak zetten? Kost alleen moeite dus dat doen we niet. Nui dacht eerst de kruiwagen nog te kunnen gebruiken met een stuk plastic op de bodem. Ons bint zunig nietwaar? Maar ja, als het wiel niet meer rolt…
Na lang aandringen naar Global gegaan en voor 1200 baht een nieuwe gekocht. Prima ding, mooi blauw en een luchtband erin. Iedereen blij, maar na een poosje was het wiel plat. Geen nood, iedereen in het dorp rijdt een kruiwagen met een platte band, dus waarom wij niet. Ik betoog dat het toch zoveel lichter werkt als de band op druk staat. Nou vooruit dan. Blijkt het ventiel een autoventiel te zijn en onze fiets pomp …jawel. Dus naar de plaatselijke perslucht pomp. Eerst het wiel gedemonteerd en Nui op de brommer. Komt hilarisch terug. Het pompvrouwtje had de band laten knappen. Zij kreeg de wind van voren van manlief en antwoordt getrouw aan de waarheid: ”ikke weet niet”. Iedereen dubbel van de pret, want domme dingen lach je weg in Thailand.
Intussen wachtten wij een paar dagen tot de pompman ons een nieuwe band komt leveren. Kan even duren in Thailand. De pompman vroeg Nui wel om 140 baht voor de nieuwe band, terwijl zijn wijffie de band had…. Enfin, deze week, de band was klaar. Opgehaald en ik zou monteren. Het wiel erin en ja hoor, het ventiel was net anders dan het origineel. Stak parmantig naar buiten en raakt dus de vork. Ik dring bij Nui aan het wiel terug te brengen, zij was niet erg happig wegens loss of face. Enfin, we wachten nog steeds, al 3 weken, voor het op pompen van een wiel.
Intussen heb ik veel geleerd hier. Als er wat moet gebeuren in of om het huis, Nui weet steeds wel een mannetje in het dorp dat van wanten weet. We hebben al twee man versleten om de waterpomp te repareren, nog steeds nope. Een andere, is tuinman bij de universiteit dus een pro, zou grasplaggen bij ons komen leggen. Komt na werktijd om 4 uur met vijf man en een truck vol plaggen. Werken in het donker bij het licht van een zaklamp alles af. Na 1 jaar hebben we gras, kleurt blauw en rood van het onkruid en blootsvoets lopen erop is niet aan te raden wegens de stekelige onkruiden. Maar het was niet duur!!
De bouten waarmee de rollers onder de tuinpoort zijn bevestigd bleken te kort en op een goede dag na een jaar hing de poort scheef. Zelf gerepareerd met nieuwe bouten a raison van 40 baht. Enzovoorts, enzovoorts.
Dus nooit meer een mannetje uit het dorp. Verder is alles oké hier in de Isaan.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand12 december 2024PAO verkiezingen (deel 3)
Leven in Thailand10 december 2024De teloorgang van een PAO kandidaat (deel 2)
Leven in Thailand8 december 2024De teloorgang van een PAO kandidaat
Leven in Thailand6 februari 2023Een boom omhakken (lezersinzending)
Leuk verhaal! Ok wij hadden een platte band van de kruiwagen. De motorbike winkel had hem gerepareerd in 15 minuten, opgepompt en wel! Kosten: 20 Thb! Wij zetten de kruiwagen wel altijd onder het afdak, maar nu de regentijd over is hoeft het niet meer. We hebben inmiddels twee huizen gebouwd, een is guesthouse, en dit is ook onze tweede kruiwagen. Ook gekocht bij Global House. Net als Nui weet ook mijn vrouw altijd wel iemand te vinden die bij ons klusjes doet. In de Isaan kent iedereen iedereen, en hulp is zo gevonden!
Ja dat hebben we ook vaak meegemaakt. Zoals een van mijn Thaise engineers vertelde,” elke halve zool met een pick verklaart zichzelf Chiang”. Self proclaimed experts, het wemelt er van. Heel vaak een zaak van onkunde, haastig doen, en de gereedschappen er niet voor hebben. Het moedwillig verkeerd doen (water pijp, riool verbinding , electr) zodat je ze terug moet roepen na enige tijd (garantie reparatie nog nooit van gehoord). Buurvrouw had een problem met het gaan knipperen dan niet meer werken van spotlight in de keuken, over de Jaren zeker 10 keer de chiang er aan gezet, maar het bleef terug komen. Ze werdt er gek van. Ik er even na gekeken , allemaal plakband en in mekaar gedraait geknoei. Netjes gesoldeert , krimpkous en kroon steentjes. Dat was 5 jaar gelden , het is nog steeds ok. Water heater kapot verklaren en dan de onkundige klant betaald voor een nieuwe. Hij neemt wel de oude stilletjes mee. Ook gehad toen ik even weg was (maid zat misschien in het complot) en kwaad de oude heater terug gesommeerd. Bleek dus helemaal niet kapot te zijn.
Noig even , kruiwagen weel is dus geen lager, gewoon een pen in het gat van het wiel. Gelijk bij het begin even grafiet vet er in en het zal de eerste 10 jaar niet meer vast komen te zitten
Mijn beurt!
Vorige week rij ik de parkeerplaats van Tesco uit en voel dat de koppeling raad doet. Twee straten verderop versnel ik, schakel ik en de koppeling doet niks. Motor blijft uit de versnelling, en dus zoek ik een stukje weg waar de stoep ophoudt om de auto aan de kant te zetten.
Het personeel van de kroeg waar ik de auto voor heb weten neer te zetten is erg hulpvaardig wanneer ik uitleg dat mijn pickup motorschade heeft: “Cannot park here na…” , maar wonder boven wonder heb ik de auto dertig meter van een heuse garage neergezet.
Met gezamelijk krachten rollen we de auto naar binnen, en na een korte inspectie op de brug blijkt dat de koppeling gaar is, en dat er onderdelen moet en worden besteld. Dit was een propvolle garage, met drie bruggen, en het viel me op dat er letterlijk nergens onderdelen lagen. Er wordt gewoon een mannetje op een scooter weggestuurd; da’s veel praktischer…
Twee dagen later kreeg ik een belletje, of ik THB 5.000 willde meenemen voor een nieuwe master-cilinder en nog wat onderdelen en manuurtjes. Geen probleem, en bij aankomst was de auto ongelofelijk smerig. Dus het eerste wat ik deed was de ruitewissers aanzetten. Ik had tijdens de inspectie van de motor gezien dat ze alle reservoirs bijgevuld hadden, dus tot dat punt was de wereld in orde.
Echter, bij het activeren van de sprinklers gebeurde er helemaal niks…
Ik deed de motorkap weer open, en zag dat iemand de koppelingskabels dusdanig strak had vastgemaakt met een ziptie, dat het kabeltje waar het water doorheen liep helemaal afgeklemd was. Trots het probleem zelf gevonden te hebben wees ik een van de mechaniciens hier op, en zonder te aarzelen trok deze een scheermes (?!) om de ziptie door te snijden.
Dit ging erg moeilijk, en ook maakte ik me zorgen dat het mes in het fragiele rubber van het waterreservoir zou snijden, dus trok ik een leatherman uit het handschoenenvakje, en binnen een paar seconden was het kabeltje weer “vrij”.
Opgelucht startte ik de motor, en activeerde ik de sprinklers, waarna er niks gebeurde. De motorkap ging wéér open, en deze keer keek ik geïrriteerd naar een zeiknat motorblok, en een kabel uit het reservoir dat helemaal aangevreten was door de ratten.
“Noed!”; zei de mechanicien, en deed een rat na, compleet met snuffelen. Voorzichtig legde ik uit dat dit niet in mijn garage was gebeurd en vertelde ik dat ik graag deze garage uit wilde rijden met een werkende sprinkler, net zoals drie dagen geleden. Twee tellen later reed er een brommer de garage uit, op zoek naar een paar meter onaangevreten kabels voor de sprinklers.
Een uur later reed ik de garage uit, blij dat mijn auto zo smerig was.
Elke Nederlanse boer zet z’n kruiwagen rechtop met de handvaten tegen een wand omhoog, zo blijft er in de bak nooit water in staan en gaat niet doorroesten……