Els van Wijlen verblijft momenteel met haar man ‘de Kuuk’ op Koh Phangan. Haar zoon Robin heeft een coffee cafe geopend op het eiland.
Met een diepe zucht, zak ik thuis in mijn hangmat, ik boer m’n eten op. Man, man, wat een dag. Eigenlijk ben ik al een paar dagen aan het tobben.
Het begon met geel water uit de kraan, door laagstaand troebel water in de waterput. Daardoor slipte de filters in de kranen dicht en daalde de waterdruk. Zonder voldoende waterdruk is er ook geen warm water. Het kont-slangetje ging kapot, het ging niet meer uit en spoot er lustig op los. Deze problemen zijn nu verholpen, maar toen kwam het volgende probleem:
De wc van onze andere bungalow loopt niet meer door, of erger nog, die loopt bijna over. Heel vervelend, vooral voor mijn nieuwe bewoners.
De oorzaak is waarschijnlijk een te volle sceptic tank die ergens diep begraven ligt onder een bult grond. Niemand zit er op te wachten om in de verzengende hitte een sceptic tank op te graven. En alsof het allemaal niet erg genoeg was, moest vandaag ook nog leren klokkijken tijdens Thaise les, en dat viel nogal tegen.
Kortom zware tijden.
Gelukkig straks samen met Robin een hapje eten.
Hij heeft ook een zware dag, een medewerkster met ontstoken verstandskiezen, een andere herstelt van een operatie in Myanmar. Een bulklevering van avocado’s terwijl het nu toch echt laagseizoen is en vage politie die zonder verklaring over het terrein loopt te gluren.
Hoog tijd om eens lekker uit eten te gaan bij de nieuwe Portugees op het eiland. Dat hebben we wel verdiend.
Ik neem de specialiteit van de dag. Moela, een kippestoofpotje. Nou ik begin al te watertanden als ik er aan denk, ik ben dol op stoofpotjes en ik stik van de honger. Robin neemt een ham kaasplankje. We delen wat er ter tafel komt.
De kip wordt geserveerd en ik begin gelijk flink te snaaien, lekker hoor!! Stress maakt hongerig zeker. Robin ziet mij enthousiast aanvallen en pikt een paar hapjes mee. Lekker hoor!!
Dan proef ik eens goed. Maar het smaakt helemaal niet naar kip…. waar smaakt het eigenlijk naar? Varken? Nee, het is toch echt een kippenstoofpotje dat ik besteld heb. Het schrokken is inmiddels afgezwakt tot doordacht kauwen en ik probeer te determineren welk deel van de kip ik eet. Het zal toch niet……
Een paar dagen geleden sprak ik een vriendin die kippenlevertjes aan het bakken was, en ik gruwde bij het idee om kippenlever te moeten eten. Met moeite slik ik mijn hap door.
Ik vraag Robin wat hij ervan vindt. “Ja, lekker. Ik dacht dat ik een olijfje te pakken had, maar dat is dus het vlees. heel apart”.
Hij trekt de vork terug uit het stoofpotje en schuift “zijn” kaasplankje een stukje dichter naar zich toe.
Dan komt de eigenaar van het restaurant en ik vraag hem wat ik eet. Nou chicken stew zegt hij. Ja, maar welk deel van de kip zit in die stew? Vind je het lekker, vraagt hij? Ja, meneer het is wel lekker, maar ik wil graag weten wat dit voor kip is, want het smaakt niet naar kip.
Dat komt zegt hij, omdat je de maag van de kip eet…een specialiteit in de Portugese keuken.
Soms, heel soms moet je niet alles willen weten.
En dan…..ik probeer het echt. Mijn vork met de kippenmaag triomfantelijk in het midden, voelt ineens loodzwaar en gaat langzaam richting mijn mond. Ik kijk niet en denk aan iets lekkers.
Mijn mond gaat niet open, het lukt niet. De vork met de maag klettert op mijn bord.
Het was, zoals ik al zei, een zware dag.
Over deze blogger
- Ik ben Els (1963) en sinds 2015 woon ik deels in Nederland en deels op Koh Phangan. Ik heb een vriend in Nederland en ik ben (reserve) moeder voor mijn kinderen. Ik werk regelmatig nog een paar uurtjes als VA voor de financiële administratie. Op Koh Phangan begint mijn dag met een lekker ontbijtje en goede koffie bij Bubba’s in Baantai, een van de koffie- en brunch zaken van mijn zoon. Ik hou van eenvoudig leven, luieren in de hangmat, kleurrijke mensen, de natuur, scooterrijder, zwemmen en dansen.
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand4 november 2024Het pak
Leven in Thailand12 oktober 2024Geland op een tropisch eiland: Nog een keer ff bellen
Leven in Thailand3 oktober 2024Geland op een tropisch eiland: ff bellen
Leven in Thailand21 september 2024Geland op een tropisch eiland: Tijd over
Leuk geschreven verhaal. Moest even terugdenken aan een van mijn vele bezoeken aan Ierland waarbij ik werd op Haggis werd getrakteerd. De maag van een schaap gevuld met hart, longen en lever van het beest vormt voor de Schotten en Ieren een lekkernij. Ondanks de aanmoedigingen van de doedelzakspelers kon ik nauwelijks een hap door de keel krijgen. Herinner me daarbij ook maar al te goed dat ik een Koreaan bij een haringkar een nieuwe haring aanbood. De man ging letterlijk over zijn nek. Zo zie je maar ’s Lands wijs,
’s lands eer.
Septic tanks moeten minimaal 1 x per jaar worden leeggezogen, bij normaal gebruik. Daartoe hoort er ook een 10-15 cm breed afsluitbare pijp aan de bovenzijde te zitten, waar de boldootwagen dan zijn zuigslang in kan steken. Als je nog gebruik maakt van een groot gat in de poreuze grond met een houding van na mij de zondvloed ben je, zacht uitgedrukt, ook niet erg milieubewust bezig.
Dat van die kip. Mijn vrouw had altijd voorliefde voor alle interne organen van eend, kip en vis. Ik ging altijd voor het borstvlees, en later het vlees van de poten.
Inmiddels ben ik helemaal bijgedraaid. Na zorgvuldig en langdurig stoven haalt niets het bij de diepe smaak die je proeft bij het gebruiken van maagjes, niertjes, hartjes etc. van de eend en of kip. Daarbij is het gezonder en voedzamer.
Over het eten van de visingewanden kan ik kort zijn. Dat is, zoals de engelsen dat zeggen, een “acquired taste”. Mischien over nog 10 jaar!
Beste Jasper,
een septische tank moet je praktisch bijna nooit leegmaken. Indien je dit elk jaar moet doen betekent dit doodeenvoudig dat de septische tank niet naar behoren werkt of te klein is. De hoofdreden hiervan is dat vele mensen de fout maken van AL het afvalwater, badkamer, keuken… in deze tank te laten vloeien. In een septische tank mag enkel het toiletwater komen, tenminste als je wil dat deze tank werkt, anders niets, ook niet het overtollige regenwater. Zo een tank werkt op bacterien en die hebben een hekel aan detergenten want daar gaan ze van dood met als gevolg dat de tank niet werkt. Ook het gebruik van reinigingsmiddelen en produkten om mooi blauw toiletspoelwater te hebben zijn uit den boze. Zorg er voor dat er ook een goede ontluchting is, niet om de reuk af te voeren maar wel om voldoende lucht met zuurstof in de tank te krijgen. Een septische tank die stinkt WERKT NIET.
Jasper dat minimaal 1x per jaar leegzuigen ben ik het niet mee eens. Ik heb nu al een kleine 20 jaar een aardig huis met 4 tanks en die zijn denk ik allemaal maximaal 3x leeggezogen in al die jaren en we leven hier met 4 tot 6 personen het hele jaar door.
Mvg Ben Korat
Jasper,
Ik ben het eens met Ben Korat; een goede septic tank hoeft maar 1 x in 3-5 jaar geleegd te worden. De bacterien doen het werk daar, dus als je te veel chloor or andere chemikalien door gootsteen of toilet spoelt gaan de beestjes dood en duurt het een paar maanden voor alles weer goed op gang is gekomen.
Bij HomePro kun je flessen Bactocel kopen(met engelse tekst) om af en toe door gootsteen, wastafel en toilet te spoelen. Daar zitten speciale bacterien in die alles vloeibaar maken, toilet-papier, maar ook rijst etc. zodat alles goed blijft werken en de tank zich niet vult met vaste delen waardoor hij uiteindelijk overstroomt. Bactocel neemt ook de stank weg.(ik heb geen aandelen in het merk)
Ja, soms heb je van die dagen. Ik besluit dan altijd vroeg naar bed te gaan. Dan is de dag sneller voorbij. Ook geen sex die avond want ofschoon mijn vrouw gesterilieerd is , weet je maar nooit op zulke dagen.
Nou Els, je hebt je tegenslagen en beproevingen weer in prachtige geuren en kleuren beschreven. Ik zie het zó voor me.
Blijf schrijven!