Kappers in Thailand

Trekkathon / Shutterstock.com

Ik heb voor mijn leeftijd nog een aardig koppie met haar, al zeg ik het zelf. Nog steeds mooi blond, maar als je goed kijkt zitten er natuurlijk wel de nodige grijze haren tussen.

Ik geef toe, dat in dit klimaat een kaal hoofd zijn voordelen heeft, maar ik ben blij met mijn haardos en neem dan op de koop toe, dat ik het af en toe moet laten knippen.

Dat knippen gaf in Nederland altijd een hoop tijdverlies. Je ging meestal op een zaterdagmiddag naar de kapper, drie of vier wachtenden voor u, en je zat je daar dan een paar uur te vervelen.

Het werd al beter toen ik in Haarlem ging werken en een kapperszaak vond, die uitsluitend op afspraak werkte. Martin de Vries heette die toen jonge kapper en hij was als backpacker een aantal keren in Thailand geweest, dus we hadden genoeg stof om onze ervaringen uit te wisselen. Nou ja, uitwisselen? Hij was kapper, dus dat betekende, dat hij overwegend aan het woord was. Goeie prater, want hij is later nog Wethouder in Haarlem geworden. Maar die afsprakenregeling was mooi, want nu kon in de lunchpauze even bij hem langs om wat haar en (laatste prijs, die ik mij herinner) ongeveer € 15 kwijt te raken.

Herenkapper Pattaya

In Pattaya kwam ik bij een kapperszaak terecht, dat vlak bij mijn appartement in Central Road gevestigd was. Er zijn talrijke herenkappers hier, maar bij velen ziet het maar schamel uit of eigenlijk zeg ik dat verkeerd, want de kapperstoelen, die in die zaken worden gebruikt zijn zo antiek, dat ze in Nederland waarschijnlijk een aardig centje zouden opleveren. Bij “mijn” kapper werken vijf mensen, wel vaak druk, maar je hoeft nooit lang te wachten. Een klein beetje haar eraf, wenkbrauwen fatsoeneren, haar van oren en de neus verwijderen en klaar is Kees. Twintig minuten hooguit en dat voor de prijs van 100 Baht. Voor onze zoon van nu 11 betaal ik 50 Baht voor een kaalgeschoren koppie. Dat was de prijs toen ik er voor het eerst kwam een jaar of acht geleden en dat is nog steeds de prijs, nooit veranderd!

Baardgroei

Zoals bij alle kappers in Thailand kun je er ook terecht voor haarwassen en föhnen, scheren, hoofdmassage en oren schoonmaken en als je dat allemaal achter elkaar laat doen, ben je wel even een uurtje of zo onder de pannen. Thais doen dat meestal en je ziet ze volkomen ontspannen een poos in de stoel liggen.

Grappig is trouwens wel, dat vele Thais wel haar op het hoofd hebben (of soms niet), maar weinig baardgroei. Ik zie regelmatig Thais (bv taxichauffeurs, die wachten) met een pincet die enkele baardhaar verwijderen. Sommigen, ik denk van Chinese afkomst, hebben lange baardharen, die in een moedervlek ontspruiten en die kennelijk (geloof?) niet weggehaald mogen worden.

(kataleewan intarachote / Shutterstock.com)

Dameskappers

Toen mijn schoonzuster voor het eerst op bezoek kwam had zij in de voorbereiding allerlei vragen over het leven hier in Thailand. Op zich niet vreemd, want zij was nog nooit in een tropisch land geweest. Een prangende vraag, vlak voor haar vertrek, was of er in Pattaya wel dameskappers waren of dat zij nog even naar de kapper moest in Nederland. Ach gut, ik denk, dat Pattaya de hoogste dameskappers dichtheid ter wereld heeft. In elke straat vind je dameskapsalons ook elk appartementencomplex, waar een deel van de ca. 30.000 bardames woont, heeft zijn eigen kapsalon. Vaak kleine zaakjes met 1 stoel, een ligbank voor het haarwassen en een föhn, meer heeft een dameskapper hier niet nodig. Ik denk ook niet, dat de meeste dameskappers een degelijke opleiding hebben gehad, maar ach, het meeste werk is toch een aantal dames er weer mooi voor de avond laten uitzien en dat kan met eenvoudige middelen.

Natuurlijk kun je ook terecht bij de HiSo kapsalons in de winkelcentra of hotels, maar dat kunnen (en/of willen) de meeste dames niet betalen. De kapsalons zijn vaak ook een sociale ontmoetingsplaats voor de bargirls, waar ze, denk ik, even lekker over de Farangs kunnen roddelen. Mijn schoonzuster kon hier dus ook heel goed terecht en voor prijzen, waar je in Nederland alleen maar van kunt dromen.

Lang haar

Wij mannen, (sorry Farang dames) weten, dat de haargroei over het hele lichaam van een Thaise dame zeer gering is, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door hun weelderige lange haardracht wat ik persoonlijk altijd heel sensueel vind. Je ziet ze wel met pijpenkrullen, vlechten of – nu in de mode – een soort Afrokapsel, maar het lange haar op de rug is voor mij het mooiste. Onder geen beding mag mijn vrouw die dan ook laten afknippen. Onlangs was zij uit geweest met een aantal vriendinnen en toen ik haar de volgende morgen zag, had zij haar lange haar toch laten afknippen. Furieus was ik, dat zij dat zonder overleg met mij had laten doen. Zij liet mij een poosje in mijn sop gaarkoken en na een minuut of tien haalde zij voor mijn ogen een pruik van haar hoofd. Zij schaterde het uit: 1 april!

Een Farang dame kan dus in Thailand heel goed naar de kapper en als zij wil ook vaker, want voor het geld hoeft zij dat niet te laten. Men heeft de keuze, een eenvoudige kapsalon in de buurt, de wat chiquere salons met trendy personeel en dan hebben we ook nog onze Jacques.

Jacques is een dameskapper uit Den Haag, die heel wat societydames zijn klant mag noemen. Jacques woont in Jomtien, maar gaat vrijwel elke twee maanden naar Nederland om zijn clientèle te bedienen. Zeker niet voor een Pattaya-prijs, want hij vliegt uitsluitend Business Class, hetgeen hij uit de inkomsten van die 3 à 4 weken werk in Den Haag kan bekostigen. Mijn voordeel uit zijn reizen is, dat hij sigaren voor mij meeneemt en op die manier mijn voorraadje op peil houdt. Het is een prima dameskapper en een toenemend aantal Nederlandse dames in Jomtien kent hem inmiddels. Hij is er lekker druk mee, want vooral wat oudere dames vinden het nu eenmaal prettig om toch door een Nederlandse dameskapper geholpen te worden.

– herplaatst artikel  –

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
• Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
• Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
• Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani