Jumbo melk en overnachten op het strand van een volgeboekt Koh Samui

Nadat in 2020 door Corona mijn emigratie naar Thailand voor een jaar werd uitgesteld, moest ook mijn zusje met haar gezin het bezoek aan mijn nieuwe woonomgeving in Ubon Ratchathani aan het eind van datzelfde jaar cancelen. Een tegenvaller, maar gelukkig zijn de Kempinks niet voor een gat te vangen. Zelf woon ik inmiddels tot volle tevredenheid alweer anderhalf jaar in Ubon (de tijd vliegt) en ondertussen is mijn zusje met haar gezin ook voor het eerst deze kant op geweest.

Zo terugkijkend op de eerste anderhalf jaar moet ik zeggen dat ik op een goed stuk jong belegen Hollandse kaas en uiteraard een pot Calvé pindakaas na eigenlijk niet zo heel veel mis uit Nederland. Midden op de dag kan het hier wat te warm zijn maar het eten en de leefomgeving hier in Ubon zijn prima, ik heb een leuke schoonfamilie en begin zo links en rechts nieuwe vrienden te maken. Toch gaat er niets boven je eigen familie en vrienden en is het heerlijk om na lange tijd weer eens gewoon in het Nederlands te kunnen lullen, dat maakte het bezoek van mijn zusje en haar gezin ook maar weer eens duidelijk.

Daarnaast zorgde het weerzien met mijn twee lieve nichtjes voor een vrolijke noot en geeft het reizen door Thailand met een gezelschap dat voor het eerst kennis maakt met de Thaise cultuur, natuur, mensen, het eten en de gebruiken toch een extra dimensie. Er is altijd wel iemand die per ongeluk een hete peper naar binnen werkt of iemand die denkt iets goed uit onderhandeld te hebben om er de volgende dag achter te komen dat het ook voor de helft van de prijs had gekund. Of iemand die (ik zal de naam niet noemen) met kleren en al in het water valt omdat hij/zij dacht nog net zo handig over de waterbaan te kunnen rennen als de kinderen om vervolgens beschaamd uit het water te klimmen en af te druipen onder het toeziend oog van de schaterlachende Thaise aanwezigen.

Maar zoals altijd is niet alles rozengeur en maneschijn, de afsluiter op het eiland Koh Samui begon anders dan vooraf gepland. Voor vertrek werd de bij Airbnb geboekte 6-persoons droom bungalow aan het strand door de verhuurder gecanceld. Balen, maar gelukkig konden we nog een alternatief vinden. Op Koh Samui aangekomen waren we onderweg naar dit alternatief getuige van de gevolgen van een akelig scooterongeluk, helaas is dit ook onderdeel van het Thaise leven…

Aangekomen bij de bungalow bleek sprake te zijn van een dubbele boeking en aangezien het Oud & Nieuw was waren ze volgeboekt en konden ons geen alternatief aanbieden. Wel namen ze de tijd om voor ons rond te bellen om elders een alternatief te vinden maar door de tijd van het jaar kregen we overal hetzelfde te horen: sorry, we are fully booked. Als er al ergens plek was dan was dit flink boven het budget. Contact met Airbnb bracht ook al geen soelaas, de verzekering bedoeld voor dit soort situaties bleek een loze belofte. Ze zouden het voor ons oplossen maar het begon inmiddels donker te worden dus zijn we maar ergens wat gaan eten, een overnachting op het strand onder de sterrenhemel leek het alternatief te worden.

Totdat we al speurend op het internet uitkwamen bij een net nieuw geopend hotel, het Thai Fight Hotel. Gebeld en ja hoor, er waren nog kamers vrij en ze hadden zelfs een kortingspromotie lopen. Taxi aangehouden en ‘s avonds laat, moe en chagrijnig door het hele gebeuren op naar het Thai Fight Hotel. Ingecheckt voor de nacht en dan zien we morgen wel weer verder. Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt aan het strand kwamen we erachter dat dit eigenlijk een prima hotel was om de vakantie af te sluiten. Langzaamaan begon het chagrijn te verdwijnen en na de feestelijke New Years Party was het tijd om te relaxen en genieten van zon, zee, strand en een lekker koud biertje!

Helaas komt aan alles weer een eind en was het tijd om weer terug te keren naar het leven van alle dag. Op de vraag aan een van mijn nichtjes wat het eerste is dat ze gaat doen als ze weer thuiskomt kreeg ik het volgende te horen: “een glas Jumbo melk drinken natuurlijk!” Oma had thuis via de whatsapp de opdracht al doorgekregen om een glas Jumbo melk klaar te zetten in de koelkast. “Wat de boer neet kent dat vrette neet” was zo hier en daar wel een uitdaging voor die twee kleintjes hier in Thailand. Over oma gesproken, volgende week stappen vaders en moeders voor het eerst op het vliegtuig naar Thailand. Benieuwd wat dat weer voor memorabele gebeurtenissen gaat opleveren…