Je maakt van alles mee in Thailand (96)

Foto uit het archief

In deze serie publiceren we verhalen over een iets bijzonders, grappigs, merkwaardigs, vreemds, ontroerends, spannends of gewoons, dat bloglezers in Thailand hebben meegemaakt. De inzending van nieuwe verhaaltjes stokt op dit moment een beetje, maar we willen er graag mee doorgaan. Dus roepen we u op om ook uw verhaal naar de redactie te sturen via het contactformulier, eventueel met een door uzelf gemaakte foto. Alle inzendingen, die geplaatst worden, worden enorm gewaardeerd door de lezers.

Op zoek in ons archief kwamen we een mooi verhaal tegen uit 2017 van een niet met naam genoemde bloglezer over zijn ontmoeting met een mooie Thaise dame en wat er uit die ontmoeting voortkwam.

Een sprookjesverhaal uit Hua Hin

Ik was wat aan het rondslenteren in Hua Hin, bij de shopping mall zag ik een zeer mooie Thaise dame wat verdwaasd rondkijken, alsof ze de weg niet wist. Ik, met mijn uiterst vriendelijke lach, stapte op haar toe en vroeg of ik haar als farang wellicht kon helpen.

Haar Engels was zeer minimaal, maar de glimlach van haar deed mij smelten. Ze stelde zich voor als Nisa en we besloten om samen Market Village met een bezoek te vereren. Zogezegd, zo gedaan. Wat slenterend, het een en ander bekeken, hier wat drinkend én daar wat snoepend, begreep ik dat Nisa op bezoek was bij een vriendin, maar dat die moest werken waardoor ze in haar eentje op zoek was gegaan wat Hua Hin te bieden had. Ze zou hier nog twee dagen blijven en dan weer teruggaan naar Ayuthaya, waar ze werkte bij een bedrijf dat Swarovski verwerkte tot allerlei dure ringen etc. Omdat het in Thailand niet ongebruikelijk is om te vragen naar iemands inkomsten, meldde Nisa mij desgevraagd dat zij exclusief vakantiegeld ongeveer 17.000 baht per maand verdiende als een soort chef.

Market Village werd achter ons gelaten en we gingen wandelend richting het station en daarna naar het strand. In die tijd waren er nog talloze restaurants ter hoogte van het Hilton. Een fraai plekje gezocht, wat lekkers gegeten en gedronken en ik voelde mij naast deze dame de koning te rijk, jeetje wat was ze mooi en zo in de eerste contacten ook zeer lief!

Afijn, we hebben menig uurtje daar doorgebracht en mijn ontdekkingstocht met haar werd vervolgd door een aardige wandeling langs het strand en door het heerlijke warme water wadend. Het begon te schemeren en ik bood aan om terug naar Market Village te lopen en haar naar het huis van haar vriendin te brengen óf haar het huis met zwembad, dat ik bewoonde, te tonen.

Omdat de vriendin pas rond tien zou thuiskomen, koos Nisa ervoor om met mij mee te gaan. Hand in hand werd mijn wagen uit de garage gehaald en koers gezet naar Soi 102. Ondanks dat Nisa in een totaal vreemde omgeving mét een vreemde falang onderweg was, zag ik géén enkele twijfel bij haar, het leek erop dat zij mij vertrouwde.

Bij het huis aangekomen, de elektrische poort openend, trad mijn hond haar tegemoet, met zo een blik wie is dat? Na wat geruststellende woorden, vond ook mijn hond Bank, het oké.

Nisa keek haar ogen uit, een zeer grote livingroom, een knoert van een keuken, drie slaapkamers van zeer fors formaat en een behoorlijk zwembad met jacuzzi dat nog feeërieker gemaakt werd door de onderwaterverlichting te ontsteken. Ze was behoorlijk onder de indruk, ja en wie zou dat niet zijn als je altijd in schamele huizen gewoond hebt waarbij haar foto’s boekdelen spraken.

Omdat het huis géén directe buren had, vroeg ik of ze in de jacuzzi en het zwembad wou, nadat we een paar drankjes genuttigd hadden. Het probleem was dat ze natuurlijk niet over badkleding kon beschikken, daar had ze niet op gerekend. Nee, natuurlijk niet, maar om niet te veel druk op de ketel te zetten, bood ik haar aan een zwembroek van mij en een t- shirt te geven, of dat ze in haar eigen lingerie te water wilde. Dat laatste werd wat lacherig het besluit. Ik ga op de zwembad en jacuzzi beleving niet verder uitweiden, maar voor mij stond één ding vast, deze mooie dame zou ik nooit meer vergeten.

Omdat het later en later werd en ik niet méér in mijn auto wilde stappen om haar thuis te brengen, deed ik haar een voorstel om een taxi voor haar te bestellen, of dat ze in één van de slaapkamers hier de nacht wilde doorbrengen. Het geluk lachte mij toe, ze bleef slapen, én hoe dat weet ik niet meer, maar ik werd in de ochtend gelukzalig wakker met deze mooie Nisa aan mijn zijde.

Hoewel lezers zullen denken, zó die laat er ook geen gras over groeien, een samengevat kort relaas. Ze heeft de vriendinnen gebeld en uitgenodigd om te komen zwemmen en kennis met mij te maken, vertelde ook dat ze de rest van de dagen bij mij zou blijven.

Toen ik aangaf dat ik haar het bedrag dat ze verdiende, iets zou verhogen en ik alle kosten zou betalen was het hek van de dam. Ze belde haar werkgever op dat ze voorlopig onbetaald verlof op nam en het leven was mooi, we gingen naar het strand, uit eten, kortom een zeer plezierig leven. Er werd badkleding, zeer sexy, aangeschaft en wat andere kleding en schoenen, het was een echt sprookje.

Om een sprong in de tijd te maken dit speelde zich af in september 2013, we zijn in januari 2014 voor Boeddha getrouwd in het bijzijn van vrienden en kennissen en haar familie, die ik voor het eerst ontmoette. Nisa heeft haar werk opgezegd, een zeer dure taalcursus Engels gevolgd, wonderbaarlijk wat iemand in zo een korte tijd kan leren van een privéleraar.

We zijn nu bijna twee jaar samen, inmiddels ook getrouwd voor de Thaise wet en verwachten onze zoon Hugo de komende september. Ik onderhoud financieel ook Nisa haar vader, die steeds minder ziend afkoerst op totale blindheid, een jonger broertje van Nisa en een bij Nisa haar vader inwonende zoon van Nisa haar zuster, waar de man van verongelukt is. Ook met meubilair, en het verbeteren van het huis van Pappa trek ik regelmatig mijn portemonnee, en ik voel mij daar goed bij.

Wellicht zal je als lezer zeggen, tja jij hebt geluk gehad, ja dat is zo! Maar ik wil dit ook graag mededelen dat ik zeker niet de enige ben, er zijn nog vele landgenoten en falangs uit andere landen die minstens zo gelukkig zijn al wij, Nisa en ik. Ik geef dan ook graag de pen aan anderen die deze gevoelens óók weten te delen, ben benieuwd.

Ik hoop dat véél, héél véél lezers met een Thaise levensgezel, man of vrouw, óók hun reactie zullen geven. Ik wil heel gráág hen een kans te geven om anderen te laten lezen dat er een positieve keerzijde aan de medaille is én dat een relatie met een Thai of Thaise, zeer wel mogelijk is. Vaak worden relaties zowel van mannen als vrouwen in het verkeerde daglicht gezien, maar ik wéét ondertussen beter en ben niet de enige die én getrouwd is met een Thaise én binnenkort weer vader worden zal én zeer gelukkig is!

Het is een waar gebeurd verhaal………of toch een sprookje?