Je maakt van alles mee in Thailand (76)

We zijn nog lang niet door de mooie reisverhalen van blogschrijver Dick Koger heen, die hij eerder heeft gepubliceerd in de Nieuwsbrief van de Nederlandse Vereniging Pattaya.

Dit keer is hij in Roi Et, de hoofdstad van de gelijknamige provincie in de Isaan. Een vriend van hem, Louis Kleine, en diens vrouw, afkomstig uit die provincie, fungeren als zijn gids. Hij maakt kennis met een interessante Thaise gewoonte en daarover gaat het volgende verhaal.

Varkenskop

In het centrum van Roi-Et is een geweldig plein met een groot meer, waar alle sociale activiteiten plaats vinden. Ook ligt het provinciehuis aan dit plein, een aquarium en veel cafeetjes. Midden in het meer ligt achter een beeld van Rama V een eilandje met een tempeltje. In deze tempel vindt een merkwaardig gebruik plaats.

Laten we zeggen, dat een Thai graag wil dat zijn vader geneest, dat zij een goede man vindt, dat hij een goede baan vindt, dan uit hij of zij deze wens uiteraard tot Boeddha. Men gaat zelfs verder, men belooft Boeddha dat men, wanneer Boeddha de wens in vervulling doet gaan, een varkenskop zal offeren.

Ieder woensdag trekken tevredengestelde Thais naar bovengenoemde tempel met een varkenskop of wanneer hij ruimhartig meerdere koppen beloofde, met meerder varkenskoppen. Voor deze offerande is het niet noodzakelijk dat iedereen een varken slacht om een kop te verkrijgen. Ze zijn kant-en-klaar verkrijgbaar bij de keurslagers in Roi-Et.

De bodem van de tempel rondom een ruim versierd beeld is iedere woensdag dan ook bedekt met varkenskoppen. Dat wil ik wel eens zien. Helaas vertelt mijn zegsman dat je hiervoor wel om zes uur ‘s ochtends in de tempel moet zijn. Helaas valt dit tijdstip niet in te passen in mijn drukke reisschema.

Negen uur ’s ochtends besluit ik toch nog even met Louis een bezoek aan de tempel te brengen om enige couleur locale op te snuiven. De tempel ziet er goed nieuw uit en dat is vreemd voor zo’n eeuwenoud gebruik. Vermoedelijk heeft hier vroeger een oude tempel gestaan, die moest wijken voor het moderne stadsbeeld.

We bestijgen de trap en dan blijkt dat ik geluk heb. Er liggen nog twee varkenskoppen en de gulle gevers zijn in diep gebed verzonken. In de koppen zijn walmende wierookstokjes geprikt. Uiteraard vraag ik waar de andere koppen dan zijn gebleven. Die blijken gewoon weer mee naar huis genomen en te zijn en daar kunnen ze dienen voor de soep. Boeddha is niet hebberig, het gaat tenslotte om het gebaar. Ik denk na waarom er nu, op dit late tijdstip, nog twee mensen zijn, die een kop hebben gebracht. Ik vermoed dat zij leden aan chronische slapeloosheid, een ramp voor een Thai. Zij hebben Boeddha gevraagd hen hiervan af te helpen en Boeddha heeft die wens ruimhartig in vervulling doen gaan. Ze zijn ’s morgens niet meer wakker te krijgen.

Natuurlijk zal iedereen nu vragen, waarom in vredesnaam een varkenskop. Het antwoord is heel simpel. In de loop der eeuwen is proefondervindelijk bewezen dat het beloven van een varkenskop tot de beste resultaten leidt. Een varkensstaart of een runderpoot werkte aanzienlijk minder. Een dag later koop ik een lot uit de staatsloterij. Ik beloof Boeddha plechtig dat ik, wanneer ik de hoofdprijs win, vijf varkenskoppen zal brengen.