Je maakt van alles mee in Thailand (51)
Het is altijd leuk om hieronder weer eens een verhaal te lezen van een aantal vrienden, die voor het eerst in Thailand komen. Niks tempels of Thaise cultuur, lekker genieten van wat het uitgaansleven in Bangkok en Pattaya te bieden heeft. Het is het verhaal van Khun Peter, dat jaren geleden al een keer op het blog heeft gestaan, maar heel goed past in onze serie “Je maakt van alles mee in Thailand”
Dit is het verhaal van Khun Peter
Mijn eerste keer…..
Maart 2005 was mijn eerste ontmoeting met Thailand. Een vriend van mij nam het initiatief om een vakantie naar Thailand te boeken. De organisator van de trip had weinig overtuigingskracht nodig. Thailand had volgens hem veel te bieden: zon, zee, wuivende palmen, een bruisend uitgaansleven en…. mooie vrouwen. Wie ben ik dan om “nee” te zeggen?
Vier boezemvrienden vertrokken met EVA Air richting Bangkok. Ik was zo groen als gras voor wat betreft het reilen en zeilen in Thailand. Mijn kameraad had zich wat meer in de materie verdiept. Ik vond de grote grijns op zijn gezicht al erg verdacht. Maar ik liet me graag verrassen. Niet dat ik wereldvreemd ben of zo. Na vele jaren reizen en veel landen te hebben bezocht, moest het al gek gaan wilde ik me over iets verbazen.
Nana hotel Bangkok
Van Thailand wist ik net zoveel als van Goeree-Overflakkee, niets dus. We kwamen aan op Don Muang en ik werd al snel overvallen door de vochtige warmte en de typische Oosterse geuren. De taxi werd richting Bangkok gedirigeerd. Toen de taxichauffeur te horen kreeg dat hij ons naar het Nana Hotel moest brengen, begon hij te lachen op een manier zoals alleen mannen dat kunnen. Ik wist gelijk genoeg, het zou wederom geen ‘normale’ vakantie worden.
Het Nana hotel in Bangkok is misschien wel het beruchtste hotel in Thailand. Ooit gebouwd in 1963. De kamers waren toen eenvoudig en saai. Het enige wat opvalt, is het enorme tweepersoonsbed op de hotelkamer. Aangezien ik met 1.86 de kleinste van de vriendengroep ben, zou dat een logische verklaring kunnen zijn voor de keuze van dit hotel. Een ruim bed is immers nooit verkeerd. Maar mijn kameraad kennende was dat niet de hoofdreden. Het Nana Hotel ligt centraal ten opzichte van Soi Nana en Soi Cowboy en het is ‘guest friendly’ wat je ruim kunt opvatten. Het is een komen en gaan van Thaise dames.
Na het inchecken, je bent amper vijf minuten op je hotelkamer, gaat de telefoon. “Do you want a woman for massage sir?” vraagt een mannenstem aan de andere kant van de lijn. Massage? Ja, ja, dat soort massages heeft vrij weinig met Thaise massage te maken, zo naïef was ik nu ook weer niet.
Het hotel heeft verder niet veel te bieden. Eén van mijn vrienden moest zelfs een andere kamer betrekken, omdat de kakkerlakken polonaise liepen op de rand van zijn bed.
Groentje
De bar aan de straatkant bij het Nana Hotel (waar nu helaas Hooters zit) werd onze verzamelplaats. Met een koel biertje binnen handbereik is het daar goed vertoeven. Je komt ogen tekort. Alsof er ieder uur een circusoptocht door de straat trekt. Straatventers, eetstalletjes, lelijke farang met mooie Thaise vrouwen, knetterende tuktuks, een Thais openluchttheater. Een aantrekkelijke Thaise bracht netjes met een enige regelmaat onze verkoelende biertjes. Ze lachte steeds vriendelijk en uitdagend naar mij. Ik wist werkelijk niet dat zij voor een bar-fine en nog wat onderhandelingen ook een biertje voor je open zou maken op je hotelkamer. Wel viel het ons op dat er erg veel vrouwelijk personeel rondliep. Hoe groen kun je zijn?
Parkeerplaats
Een bijzonder schouwspel speelde zich iedere nacht af na ongeveer 01.00 uur. De parkeerplaats naast het Nana Hotel bleek een soort verzamelplaats te zijn van bardames die nog op zoek waren naar een sponsor voor een ‘short time’ of de gehele nacht. De bars werden gesloten en de parkeerplaats liep vol.
Oude dametjes kwamen langslopen met plastic tasjes vol koud bier. Genoeg klandizie. Eetstalletjes verschenen uit het niets. Vooral die met waterkevers en sprinkhanen vonden gretig aftrek bij de dames uit Isaan.
Het was een mengelmoes en een bonte verzameling van Thai en farang uit alle windstreken. Zo heb ik nog een biertje gedronken met een jonge zakenman uit IJsland die in Bangkok zijn gebit liet renoveren. Hij ging er ieder jaar speciaal voor naar Thailand. Het klikte, daarna ging hij regelmatig met ons groepje mee op stap.
Soi Cowboy
Dat de wereld klein is bleek maar weer toen er op een gegeven moment een Nederlander langs kwam lopen die één van mijn vrienden herkende. Ze hadden op de middelbare school bij elkaar in de klas gezeten. Daarna elkaar uit het oog verloren. Bizar dat je een klasgenoot uit Apeldoorn dan treft in een onmetelijke stad aan de andere kant van de wereld. Zijn schoolmaatje woonde en werkte in Bangkok als webdesigner. Na het ophalen van wat herinneringen en de nodige biertjes zou hij ons Soi Cowboy laten zien.
Soi Cowboy? Ik had helemaal geen zin om naar een Western Saloon te gaan of een rodeo te gaan bekijken. Nee, dat was het niet volgens hem. Hij nam ons mee naar diverse bars. Zo was er eentje met een verdieping en een doorzichtige vloer. Wanneer je naar boven keek waren er Thaise dames aan het dansen in een kort rokje op de doorzichtige dansvloer. Ze waren nogal vergeetachtig, want een essentieel kledingstuk droegen ze niet. Wel vreemd dat ze dat allemaal tegelijk vergeten waren. Die nacht duurde nog lang…
Roze olifantjes?
Op een avond besloten wij bij een Duitse bierstube, verderop in de straat, snert te gaan eten. Niet voor de hand liggend bij 35 graden, maar goed. In die tijd, inmiddels bijna 20 jaar geleden, zag je iedere avond een groepje Thai met een jong olifantje door de straat lopen (gelukkig is dat nu verboden). Bij de bierstube stak de olifant zijn kop door de deuropening naar binnen. Ik heb er nog een foto van gemaakt.
Toen ik de volgende dag een andere vriend in Nederland opbelde en enthousiast vertelde dat we in Bangkok bij een Duitse bierstube snert hadden gegeten en er plotseling een olifantje binnen kwam lopen, begon hij zich ernstig zorgen te maken en adviseerde hij mij om vooral wat minder alcohol te drinken.
De dagen in Bangkok verstreken met de gebruikelijke toeristische uitstapjes. China Town, The Grand Palace en ja, ook wij werden het slachtoffer van scam. De tuk-tuk chauffeur liet ons weten dat het Paleis ’s ochtends gesloten was. Maar niet getreurd we konden mee in de tuk-tuk en hij zou ons een aantal tempels laten zien Na één tempel werden het kleermakers, juweliers, kleermakers en nog meer juweliers. Tot vervelens toe. Ook weer van geleerd.
Pattaya
Na een aantal dagen Bangkok vertrokken we per minivan naar Pattaya. Het enige wat ik van deze plaats mee had gekregen is de beruchte kant. Een soort Amsterdamse wallen, maar dan in het kwadraat. Overdag viel dat nauwelijks op, maar na het invallen van de nacht, transformeerde Pattaya naar een pretpark voor volwassenen. Overal waar we kwamen werden we met gejoel en gejuich door de barlady’s ontvangen. Een vreemde gewaarwording, zeker wanneer je het vergelijkt met het uitgaan in Nederland.
Mijn kameraad had ons hotel in Pattaya geboekt: het ‘Flamingo hotel’. Dit hotel werd destijds bestierd door een Nederlandse eigenaar, een bekend lokaal figuur, maar ik ben even zijn naam kwijt. Het Flamingo hotel bleek een gayhotel te zijn. Ik vroeg aan mijn reisgenoot of hij soms plotseling van de mannenliefde was geworden. “Nee, maar hoe kon ik dat nu weten?”, was zijn reactie. “Wat voor kleur hebben flamingo’s?”, vroeg ik aan hem. “Is er toen geen lichtje gaan branden?” Het was overigens een uitstekend hotel, we werden er niet besprongen door hitsige mannen, dus we besloten, maar te blijven.
De meerderheid van het hotelpersoneel was een ladyboy of ze zaten in de ombouwfase. Er werkte ook een prachtige Thaise meid. Doe geen moeite, vertelde de hoteleigenaar, ze is het vriendinnetje van een KLM-piloot. Een keurig getrouwde man natuurlijk, die af en toe even de bloemetjes ging buitenzetten na een lange vlucht. In ieder stadje een ander schatje. Zo worden de vooroordelen maar weer eens bevestigd.
De dagen in Pattaya werden versleten volgens een vast ritueel: het strand, eten, uitgaan, slapen, enz. Een leuke tijd. We hebben ons keer op keer verbaasd over Pattaya en alles wat we daar gezien en beleefd hebben. Daarvoor kwam ik al vele jaren in Brazilië waar een vriend van mij naartoe geëmigreerd is. Ik had daar veel meegemaakt en ik dacht dat ik alles al wel gezien had, maar Thailand en zeker Pattaya overtreft alles!
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
- Nieuws uit Thailand22 november 2024Al zes toeristen overleden door vergiftigde alcohol in Laos
- Eten en drinken22 november 2024Thai Street Food in Bangkok (video)
- Stranden22 november 2024Toei Ngam Beach, een prachtig strand nabij Pattaya
- Eten en drinken21 november 2024Knoflook in de Thaise keuken, niet alleen lekker maar ook gezond!
Niet zoveel verschil met mijn begin. Na georganiseerde rondreizen Thailand/Indonesië en Thailand ging ik in 1991 samen met 2 vrienden naar Bangkok en Pattaya. In Bangkok vlakbij soi Cowboy en daarna nog een weekje Pattaya. Dat was de eerste keer Pattaya. Helaas geen guest-friendly hotels. Wij dachten dat 500 baht bijbetalen voor een dame “normaal” was.
Van groen achter de oren gesproken. Mijn eerste keer in Pattaya in zo een go go bar, bestelde ik omdat ik geen alcohol lust een lady drink…wist ik veel! Ik zakte bijna door de grond toen de ober vroeg aan welk meisje hij dit moest geven 555
Goed en herkenbaar verhaal, bovendien leuk geschreven. Dank voor de big smile op mijn gezicht.
Hahaaaaaaaaa
Beste Peter, dat “KHUN” heb je later zeker verdiend?
Maar erg leuk verhaal, hoe groen kon je zijn.
Ook dat menig “ladybars” vergeetachtig zijn, kan ik niet ontkennen (smile).
Mooi en zeer herkenbaar verhaal Peter.
En over ‘groen’ gesproken,
weet nog de eerste keer dat ik ( begin jaren negentig ) in Pattaya belandde. En mezelf afvroeg hoe die barretjes in vredesnaam ooit iets konden verdienen met zoveel dames achter de bar, waarvan het grootste deel zo te zien ook nog eens niks om handen had..
Dus je was zeker niet de enige.
Dit roept zoveel herinneringen op. Prachtig.
Bij mij was het nog een tikkeltje spannender.
Ik had n.l. best wel nog wat vakantiedagen over en ik kon maar een beperkt aantal meenemen naar volgend jaar, dus had ik maar ‘verplicht’ een weekje vrij genomen. Echter was het miezerig weer en ik zat me thuis te vervelen.
Dus keek ik eens naar lastminute reizen op internet en ja hoor, daar zag ik een leuke aanbieding 7 dagen bangkok voorbij komen. Nog nooit naar Thailand geweest had ik deze spontaan geboekt. Verder niks gepland of geboekt. Alleen de vliegreis, geen hotel of me verder verdiept.
Na 11 uur vliegen kwam ik dus aan in bkk. Taxi gepakt en bij de vraag waarheen, gezegd zet me maar ergens in een hotel af waar wat te doen is. De taxichauffeur keek me aan met een wazige blik van ‘what do you mean’? Yeah, bring me to a hotel near many tourist. Na een lange rit, 3x raden waar ik terecht kwam.
Nana Hotel, direct tegenover Nana Plaza, hahaha
Dit was mijn beste vakantie ooit. Buiten het feit dat ik de 2de dag mijn bankpasje kwijt was omdat ik met een dronken kop 3x een foutieve pincode bij de ATM had ingetikt 555
Maar het was toch nog goedgekomen want de dame die me die avond had vergezeld, had me geld voorgeschoten en de volgende dag zijn we samen naar de bankfiliaal gegaan.
No worries sir, we wil go to the ATM machine and look if your card is still in the machine.
En ja hoor. Binnen een half uur had ik mijn bankpasje terug.
Duizend keer gewaid en me bedankt, want geen bankpasje was, no money, no honey, no anything.