Je maakt van alles mee in Thailand (4)
Deze vierde aflevering werd gemaakt door bloglezer Frans Godfried, die zijn verhaal via het contactformulier opstuurde. Als u ook een leuke herinnering heeft aan iets bijzonders, grappigs, merkwaardigs, ontroerends, vreemds of gewoons, dat u in Thailand heeft meegemaakt, schrijf het op en stuur het naar de redactie. Dat kan via het contactformulier of per E-mail aan [email protected]
Dit is het verhaal van Frans Godfried
Verjaardagscadeau
Nadat we er in 1979 al een poos waren geweest, kwamen mijn reisgenoot en ik ergens in 1980 al globetrottend weer in Thailand terecht. We namen onze intrek in een appartement in Sukhumvit Soi 22 en van daaruit verkenden we Bangkok. We leerden Soi Cowboy kennen en natuurlijk ook de toentertijd bekende Thermae Coffeeshop aan de Sukhumvit Road.
In de Thermae Coffeeshop ontmoette ik een aardige dame waarmee ik uiteindelijk al 36 jaar gelukkig getrouwd ben. Dat ging allemaal niet zonder slag of stoot, dat trouwen in het toenmalige Bangkok. Bezoeken aan de ambassade, vertalingen laten maken in het Engels bij Bahn Adrie was veel te duur. Bellen naar Nederland en wachten op papieren. Bijna een gebed zonder eind. Stempel zus en stempel zo.
In 1983, wonend in Soi Ekkamai met mijn vrouw en haar 2 kleine kinderen, wordt er op 13 december, toevallig mijn verjaardag, op de deur geklopt. Het was een neef van mijn vrouw, of dat we vandaag zin hadden om te gaan trouwen. Huh, hoezo? Nou, hij kende een ambtenaar op de amphur die voor een paar honderd baht onder de tafel wel het een en ander wilde regelen.
Op mijn verjaardag dus geheel onverwacht naar de amphur getogen, ik achterop de motor bij neefmeneer en mijn vrouw met de taxi. T-shirtje van 20 baht, sportbroekje idem dito en slippertje à 10 baht, dat was mijn huwelijkskostuum. Mijn vrouw zag er nog net iets beter uit. Na enig geharrewar en toch nog tussendoor op een of ander ministerie een stempel te hebben moeten kopen van onze huwelijksambtenaar kon de “plechtigheid” beginnen. De bahtjes wisselden van eigenaar onder de tafel door en de deal was gesloten. We waren getrouwd. Weer buitengekomen waren we de trotse eigenaar van een officiële Thaise huwelijksakte. Dubbel feest ’s-avonds met een fles Mekhong en cola.
Een dag om nooit te vergeten, wat een verjaardagscadeau!
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand23 december 2024De redactie wenst alle lezers fijne feestdagen!
Nieuws uit Thailand23 december 2024Illegale handel in medicijnen bedreigt volksgezondheid
Nieuws uit Thailand23 december 2024Thaise regering komt met steun en voordelen voor een zorgeloze nieuwjaarsvakantie in 2025
Achtergrond23 december 2024De kerstboom: van heidense symbolen tot feestelijke traditie
Heerlijk verhaal van een gelukkig mens!
Hallo Frans,
Ja dat waren mooie tijden en de Mehkong leek toen veel lekkerder, in ieder geval goedkoper
Denk er nog wel eens aan terug bij jou op je Ekkamai balkonnetje.
Groetjes Joop
Frans
Leuke lectuur, dank je.
Prachtig wens je nog heel veel geluk
Leuk stukje. Tja, een bruiloft hoeft wat mij betreft ook niet veel te kosten. Al die uitvreters. Hou het geld lekker voor jezelf.
Ieder zijn ding toch?
Ik ben gehuwd volgens de Thaise traditie met een groot feest erbij, dit uit respect voor mijn echtgenote. Het was een prachtige dag om nooit te vergeten.
Zo’n bruiloftsfeest is mij ook overkomen. Wel een leuke herinnering. Hoeft van mij geen tweede keer.
Och Eric toch, ‘hou je geld maar lekker voor jezelf’?
Wat te denken van al die farang die op hun sterfbed geen rooie duit achterlaten voor hun Thaise echtgenote. Hun ganse huwelijk goed verzorgd geweest maar op het einde van de rit lekker egoïstisch en telt die arme dame niet meer mee. Ik ken zo een paar gevallen.
Pronken met een leuk meisje, elke maand hun pensioentje erdoor jagen, zielig niet? Nee, zo ben ik niet. Mijn echtgenote kent perfect mijn financiële situatie en weet, de dag dat ik er niet meer ben, dat ik haar niet berooid achter laat. Kwestie van een beetje respect.
Beste Eric,
We lezen hier regelmatig dat, indien we hier komen wonen, we ons moeten aanpassen aan de lokale cultuur, dat we de Thaise taal moeten aanleren en respect moeten opbrengen ten aanzien van Thailand in het algemeen.
Huwen met een Thaise dame betekent zich aanpassen aan hun tradities. Het is heel triestig dat je je daar allemaal niets van aantrekt. Huwen betekent zich aanpassen, langs beide zijde. Ik begrijp de frustraties van sommige dames als hun Farang hen helemaal niets gunt. Hoe kan je dan elkaar liefhebben en een mooie relatie opbouwen? Daar stel ik me toch wat vragen bij.