Je maakt van alles mee in Thailand (253)
(nitinut380 / Shutterstock.com)
Alhoewel de Thai niet echt veel verschilt van de gemiddelde Belg of Nederlander maak je in Thailand toch soms iets mee wat je in Belgie of Nederland niet zo gauw zal meemaken. Daar gaat deze reeks verhalen over. Vandaag weer een nieuw verhaal, ditmaal van Rob: ‘Het zal je maar gebeuren’.
Het zal je maar gebeuren!
Ja, op deze parkeerplaats is nog een plekje vrij om de auto te parkeren. Nadat ik uitgestapt ben besluit ik eerst even aan de overkant te gaan kijken. Op het trottoir staat een grote pomp-unit opgesteld die het overtollige water met een dikke straal het kanaal in pompt.
Op weg naar de markt valt mijn oog op een Chinese tempel, altijd de moeite waard even nader te bekijken. Na op de overdekte markt wat gegeten te hebben en nog wat rond gekeken te hebben, besluit ik terug te gaan naar de auto. Bij aankomst op het parkeerterrein zie ik de auto op een afstand al staan.
Ik vis de autosleutels uit m’n broekzak, druk op de ontgrendelknop en haal de riem van mijn cameratas over m’n hoofd zodat ik die aan de achterkant van de bestuurdersstoel kan hangen.
Met de deurgreep in mijn ene hand en de cameratas in de andere hand trek ik de achterdeur open…..
Tot mijn grote verbazing zit er een man voor in de auto, druk bezig op zijn telefoon, die mij verschrikt aankijkt.
Ineens wordt het me duidelijk dat ik het kenteken van de auto niet gecontroleerd heb en zojuist een identiek uitziende witte 4-deurs Toyota corolla ALTIS met geblindeerde ruiten geopend heb.
Gelukkig was mijn Thais goed genoeg om mijn vergissing uit te leggen en mijn verontschuldigen aan te bieden. De luidkeels lachende man achterlatend heb ik de juiste auto opgezocht, gecontroleerd en ben vertrokken.
Grappig, zou mij kunnen overkomen. alleen heb ik zo een auto niet.
Vele jaren geleden, tijdens toen mijn 4e reis naar Thailand gebeurde mij iets vergelijkbaars, maar dan andersom.Ik verbleef in het oude top North Hotel, binnenstand van Chiang Mai. ik had er een kamer op de 1e verdieping. ik had laat, wat liggen lezen op bed, biertje en wat chips er bij. ik lag inmiddels te slapen, tot het moment dat er iemand mijn kamer binnen komt stommelen. Kennelijk had ik de deur niet of niet goed genoeg afgesloten. Er komt een zeer beschonken man binnen, flinke kerel, veel goud om zijn nek, Aziatisch uiterlijk. Die ziet mij in ‘zijn’ bed liggen en begint direct stennis te maken. heft zijn vuisten al op ten teken dat hij er wel werk van wil maken, waarbij hij bijna voorover valt en zo verder mijn kamer in struikelt..
Uiteindelijk bleek de man, die moeizaam een wenteltrap op moest klimmen naar zijn kamer op de 2e verdieping, al op de 1e verdieping genoeg geklommen had. en was er van overtuigd dat het zijn kamer betrof.. Met een ongewenste indringer dus.
kennelijk was ik in 1 seconde klaarwakker en vol adrenaline. Ik deed het licht aan. Ik zat nog rechtop in bed en riep met luider stem alleen maar OUT!!! GO OUT!!! De man hield zich slingerend recht met twee handen op de bureautafel daar. Schudde met zijn hoofd. En zag mij in de spiegel naar de deur wijzen.
Verblind door het plotse licht, naar ik vermoed, niet zozeer tot inzicht gekomen, strompelde hij vloekend weer naar buiten. Zijn kamersleutel lag nog bij mij op de vloer. die heb ik hem nog wel even toegegooid buiten, op de open ballustrade daar. pas op dat moment merkte ik dat mijn hartslag wel even in mijn keel bonkte. Sindsdien ben ik zorgvuldiger met het afsluiten van mijn kamerdeur in oude hotels. Die nacht en de paar nachten erna, zette ik voor de zekerheid een stoel aan de binnenkant voor de deur, met een leeg bierflesje erop. voor het geval dat.
Je maakt inderdaad soms wat mee in Thailand.