Je maakt van alles mee in Thailand (239)

In de serie verhaaltjes, die wij plaatsen over iets bijzonders, grappigs, merkwaardigs, ontroerends, vreemds of gewoons, dat lezers in Thailand hebben meegemaakt, vandaag: Bijbeunen in de Isaan

---

Bijbeunen in de Isaan

Eens, tijdens een vele weken durende vakantie in de Isaan, werd ik door eigen onoplettendheid tot leraar Engels gebombardeerd.

Het was laat op de avond, ik had al wat biertjes op, en we hadden bezoek van een peloton aangetrouwde Thaise familie. Toen een tante van mijn vrouw me vroeg of ik misschien bereid was lokale jeugd de eerste beginselen van de Engelse taal bij te brengen, lepelde ik een goedgemutst ‘ja’ uit mijn roezige hoofd. Zoals je ja zegt om van iemand af te komen, en weer verder gaat met concentreren op de ideale temperatuur van je gerstenat.

Tevens denkende dat het zo’n vaart niet zou lopen. Dat hele idee van tante zou wel weer een losse flodder zijn. Zo’n balletje dat terloops opgeworpen wordt, op een gezellige avond, om er vervolgens nooit meer wat van te horen.

SOLIDE BASIS

Daar kwam nog bij dat mijn kennis van het Engels zijn wankele fundament heeft in de jaren 70. Waar ik op de LTS, gezeten  tussen andere ongemotiveerde en propjesgooiende pubers, twee uur per week onderricht kreeg in de taal van die linksrijdende bolhoeddragers. Dat ik er toch enige kennis van het schone Engels opdeed, grenst aan het onwaarschijnlijke. De vervolgopleiding bestond uit het af en toe eens een engels boek lezen en oeverloos Amerikaanse actiefilms bekijken.

Dus wie was ik om anderen een vreemde taal bij te brengen? Mijn vroegere leraar zou, mocht dit hem ooit ter ore komen, waarschijnlijk in homerisch gelach uitbarsten en me vervolgens vragen of ik beunhaas voor hem kon spellen. In het Engels.

EERSTE SCHOOLDAG

Drie dagen later, op een uiterst vroege zaterdagmorgen, ontwaarde ik een jong meisje op de veranda. Uit haar rugzakje kwamen een beduimeld schriftje en ‘Hello Kitty’-pennentasje tevoorschijn. Zodra ze mij zag, kreeg ik een eerbiedige wai en een begroeting die ik niet had gedacht ooit te zullen horen.
‘ Goodmorning teacher ‘.
Ik keek hulpvragend naar vrouw Oy, en kreeg te horen dat het nieuwe schooljaar zojuist begonnen was. Weliswaar in het weekend, maar dat gaf mooi aan hoe gemotiveerd men was.

Even later zat ik tegenover mijn eerste leerlinge Engels. Zij zo verlegen dat ze me nauwelijks durfde aan te kijken, en ik proberend wakker te worden door liters zwarte koffie naar binnen te gieten. Daarbij papier uit de printer rukkend om daar in mijn beste blokletters het ABC op te kalken. Je moet ergens beginnen, nietwaar?

Vervolgens mijn duffe hersens pijnigend om te bedenken wat er ook alweer na het alfabet aan de beurt kwam in het verre onderwijs-verleden. Had ik nu maar beter opgelet in mijn pubertijd, en niet zitten dromen van opgevoerde brommers en opgemaakte meisjes.
Mijn Engels-Thaise woordenboek lag nog thuis, een kleine tienduizend kilometer verderop. Daarmee had ik in ieder geval tijdelijk die andere taalkloof kunnen overbruggen. Bij moeilijke woorden zoals Hummingbird of Hippopotamus.
Ook een zinnetje als ‘Working Prohibited’ kan voor problemen zorgen, voor een vakantievierende farang in Thailand. Dus ga ik binnenkort eens opzoeken wat het betekent.

Maar ik had geluk. Er slingerden nog wat A- viertjes rond van de Nederlandse inburgeringscursus van vrouw Oy. Vol ezelsoren, plaatjes van dieren en dagelijkse gebruiksvoorwerpen. Dat mijn Thaise leerlinge vervolgens ijverig de Nederlandse onderschriften begon over te pennen was geheel te wijten aan haar linguïstisch verdwaalde docent.
Die eerste les duurde een klein uurtje, na welks het zweet me op het voorhoofd stond. En nu eens niet van de Isaanse hitte in april.

Na deze verbale hindernissen-hordenloop stak mijn pupil de hand op. Waarop ik dacht dat ze naar het toilet moest. Maar nee, ze wilde net als op school haar vorderingen laten horen. En begon alle woorden nog eens letter voor letter op te lezen. Wat me op mijn eerste werkdag al in de overuren deed belanden.

MEER RUGZAKJES

Na de les kreeg zij van mijn vrouw een schepijsje, en ik het beleefde: ‘ Thank you teacher’.
Ze vergat er bij te zeggen: ‘ I’ll see you tomorrow ‘. Want blijkbaar stond op het lesrooster dat ik ook op zondag werkte. En deze keer nam ze gezelschap mee.
Want de volgende morgen werden er vier andere rugzakjes naast de hare gedeponeerd, vijf verwachtingsvolle gezichtjes schoven aan, en les twee kon beginnen.

Voor het bord staan gaat me aardig af, al zeg ik het zelf. Vooral door het totaal ontbreken van een bord. En het door Oy razendsnel downloaden van de app ‘English for kids’ op mijn iPad.

Waarmee ik nu met een enkele veeg The Cow kan laten zien, en The Goat kan laten mekkeren.
Ze vinden het prachtig. (Veel leuker dan hun gewone school, vertelde tante mij later.)

Klinkt dit wat gemakzuchtig? Misschien wel, maar een onbezoldigd nieuwkomer in het Thaise onderwijs dient voorzichtig te zijn.

Voor je het weet heb je een burn-out.

Ingezonden door Lieven Kattestaart

Over deze blogger

Ingezonden Bericht

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Leven in Thailand23 december 2024Je maakt van alles mee in Thailand (239)
• Lezersvraag23 december 2024Heeft iemand ervaring met tijdelijke opschorting bij Dee Money en alternatieve manieren om geld over te maken?
• Lezersvraag23 december 2024Wanneer is de vakantie op de Klong Prao School in maart en april?
• Lezersvraag23 december 2024Hoe ervaar jij de nieuwe stoelen in de Premium Comfort Class van KLM?