Je maakt van alles mee in Thailand (195)
Foto ter illustratie
Alhoewel de Thai niet echt veel verschilt van de gemiddelde Belg of Nederlander maak je in Thailand toch soms iets mee wat je in Belgie of Nederland niet zo gauw zal meemaken. Daar gaat deze reeks verhalen over.
Het huisje van tante
Schuin tegenover het huis van mijn Thaise schoonouders lag een klein lapje braakliggende grond. Zo’n 10 meter lang en een krappe 8 meter breed; een lapje grond van niks zou je zeggen. Tot voor kort lag het vol met zwerfafval en verkoolde resten van verbrand huisvuil.
Tijdens mijn afwezigheid afgelopen zomer is er op dat kleine stukje grond een mini huisje gebouwd. Huis is eigenlijk niet het juiste woord. Het lijkt meer op een kleine loods, enkelwandig opgemetselde wanden van grijze bouwblokken, blauw golfplaten dak. Een dubbele deur en een viertal houten raamluiken, die ik overigens nog nooit geopend heb gezien.
Ruimte voor een tuin was er na de bouw niet meer. Aan één zijkant rest een strookje van anderhalve meter, waarop van afvalhout een afdakje is getimmerd dat dienst doet als keuken. Aan de achterkant is nog net plaats voor een paar zwarte kunststof potten gevuld met kruiden en peperplantjes.Het huisje zelf is leeg, op een oude kast met hoofdkussens, een bamboe kledingrek en een televisie na. In een hoek staan een paar opgerolde rieten zit/slaapmatjes.
Het huisje blijkt van een verre tante te zijn. Tante is 61 jaar, haar man is al jaren geleden gepensioneerd. Voordat het echtpaar hier neerstreek bewoonden ze een schamel onderkomen in een naburig dorpje, ver van hun naaste familie. Kinderloos en inmiddels op leeftijd maakte tante zich ernstig zorgen over het moment waarop zij en haar man ziek en gebrekkig zouden worden, verstoken van hulp van naaste familieleden. Ze besloten dan ook dat ze dichter bij de familie zouden gaan wonen.
Geld voor de aankoop van een stukje grond waarop een nieuw huis gebouwd kon worden, was er echter niet. Na uitgebreid familieoverleg werd een oplossing voor dit probleem bedacht, waar meerdere partijen voordeel bij zouden behalen.
Oom en tante zouden hun oude huisje met omliggende grond verkopen. De opbrengst zou juist genoeg zijn om het schuin tegenover het huis van mijn schoonouders liggende lapje grond te kopen en een eerste aanbetaling voor een nieuw te bouwen onderkomen,
Van een familielid werd geld geleend, onder voorwaarde dat de zoon van deze gulle persoon erfgenaam werd van oom en tante en zodoende uiteindelijk ook eigenaar van het nieuwe huisje en grond. Zo gezegd, zo gedaan.
Oom en tante wonen inmiddels in hun nieuwe huisje, dicht bij de familie. Overdag struinen ze het erf af van omwonende neven en nichten, prikken hier en daar gezellig een vorkje mee. ‘s Avonds zitten ze in hun huisje onder de TL balk op een rieten matje voor de tv, tot een uur of acht, want dan is het bedtijd in Isaan.
Ingezonden door Wim
Wij hebben jaren gelden zo’n huisje neergezet voor een familie lid.
De grond koste een 4500 euro.
De prijs is ahankelijk van de locatie en van het feit of er en weg loopt en of er water en electro in de buurt zijn.
Het huisje uit de grijze blokken kostte nog geen 2000 euro.
De vloer is gewoon van zand en er staat een kast en een tv.
Een deur en 1 raam van goedkoop hout.
Voor het huisje is nog een stukje onbebouwd van een 3 bij 2 meter en daar staan de plastic stoeltjes.
Wanneer er 4 mensen aanwezig zijn , blijven er 2 gewoon staan, want er zijn maar 2 plastic stoeltjes.
We hadden gehoopt dat wanneer we een huisje grof zouden neerzetten, zonder extra afwerking, dat de bewoner van 50 jaar en zijn vrouw op het idee zouden komen om het huisje verder af te werken.
Helaas de vrouw is aan het gokken met kaartspel en de man is alcoholist.
Het tweede huis dat we voor een ander familie lid hebben gebouwd heeft veel meer gekost.
1 miljoen baht.
Ook dit huis is opgeeist door loansharks.
Vraag niet hoe het kan omdat we voor de vrouw een rijdend voedsel wagentje gekocht hadden , kompleet met ingredieneten, zodat ze haar kostje kon verdienen,
We hebben nu een derde huis gebouwd, om zelf in te gaan wonen.
Ik heb zo het vermoeden dat dit plannetje niet gaat lukken.
Ik vermoed dat het al gekraakt is door weer een ander familie lid.
Je maakt van alles mee in Thailand.
Zo herkenbaar dit.
De geboden hulp wint het nooit van de Thai simple life, waar gokken, drank en niks doen een volle dagbesteding zijn.
Dat kan ik enkel maar beamen.
Ik vind het oprecht triest dat zoveel lezers hier zichzelf verplicht voelen om hun Thaise familie financieel te onderhouden. Het lijkt wel alsof er altijd een nieuwe put gegraven wordt voordat de vorige überhaupt gevuld is.
Het is alsof er geen einde komt aan die afhankelijkheid, en het ergste is dat sommigen dit nog als normaal of vanzelfsprekend beschouwen. Misschien is het tijd om na te denken of deze eindeloze cyclus van geven echt de juiste oplossing is.
Het is wat met dat ‘zorgen’ voor elkaar in Thailand.
Vaak met een goede insteek soms zelfs met een romantisch sausje.
Hoewel ik mij niet aan de indruk kan onttrekken dat veel werken bij de firma list en bedrog.
Het resultaat is vaak dat vele meer niet meer weten hoe de eindjes aan elkaar te knopen.
U bent een mens met een groot hart met uw projecten, khun moo.
William,
Dank voor de reactie.
Het leven loopt zoals het loopt.
Wel de nodige ervaring opgedaan in al die jaren.
Het 40 jaar huwelijk met mijn thaise heeft een paar centen gekost, maar bij wie niet ?
Heb gelukkig wel, met mijn vrouw 21 landen buiten europa kunnen bezoeken en daarbovenop een keer of 40 lange vakanties in Thailand gehad.
De roze bril ben ik wel kwijt en nog steeds een comfortabel leven ’s zomers in nederland en ’s winters in Thailand.
Het “zorgen” voor elkaar en daar een sponser bij zoeken is niet een typisch Thais dingetje
je vindt het in alle landen terug waar arme mensen wonen ,van afrika tot aan zuid amerika.
Mocht sinterklaas bestaan, dan is een ding zeker; het is geen Thai. 5555