Je maakt van alles mee in Thailand (187)

Alhoewel de Thai niet echt veel verschilt van de gemiddelde Belg of Nederlander maak je in Thailand toch soms iets mee wat je in Belgie of Nederland niet zo gauw zal meemaken. Daar gaat deze reeks verhalen over. Vandaag een eerder geplaatst verhaal van Fred.

Schoenen uit!

In Thailand doet men, voordat men huizen of kleine winkeltjes betreedt, zijn schoenen uit. Een gebruik dat vooral mijn vrouw veel deugd doet.

In Nederland kreeg ze in toenemende mate een hekel aan wat ze ‘de grote schoenen’ noemde; werklui die in huis iets moesten doen, de voordeur open lieten staan en na de koffie nog wel even naar de wc wilden om daar, vergezeld door het onvermijdelijke shagje, een partij onbehoorlijk te gaan zitten stinken waardoor na vertrek alles waar de mannen geweest waren schoongemaakt moest worden. Mijn vrouw lijdt beslist niet aan smetvrees maar in dit soort gevallen was ze niet te stoppen en ik vermoed ook dat veel mensen deze situatie wel zullen herkennen.

De schoenen gaan hier dus uit, men drinkt geen koffie maar water en er wordt niet gerookt.

Toiletgebruik zou hier in principe geen bezwaar zijn want de Thai is een zeer reine bopper en ook publieke toiletten zijn een toonbeeld van properheid en zorgvuldig gebruik.

Intermezzo: Fles met water op het toilet

Het wordt nu tijd voor een klein intermezzo over de Aziatische toiletten. In Nederland had vroeger iedereen wel ergens een Indonesische kennis die op het toilet een fles gevuld met water had staan. Lacherig werd daarover gesproken omdat deze immigranten het gebruik van papier niet kenden of, erger nog, het wel kenden maar niet wensten te gebruiken. Onderontwikkeld of achtergebleven; hoe je het ook wilde noemen, deze mensen kon je niet meer serieus nemen, zo vreemd als dat wel niet was.

Smetvrees

Onze eerste kennismaking met het Thaise toilet was in het hotel waar naast de toiletpot een kleine handdouche hing die gebruikt zou moeten worden om de getroffen gebieden snel, grondig en hygiënisch te reinigen. Toen ik het apparaat even, in de pot mikkend, uitprobeerde schrok ik danig van de kracht die erachter zat en besloot nog even te wachten met het te gebruiken waarvoor het bedoeld was uit angst voor beschadigingen aan mijn onderrug.

Mijn vrouw echter was onmiddellijk enthousiast en tegelijkertijd verbaasd over het feit dat dit in het Westen onbekend was, waar men met dure, vochtige doekjes probeerde na te bootsen wat uiteindelijk zo simpel bleek te zijn, en dat in hetzelfde Westen, waar de smetvrees uitgevonden leek te zijn, nog nooit iemand op een dergelijk idee was gekomen, behoudens dan het bidet waarover ook weer lacherig gedaan moet worden.

De hier woonachtige buitenlanders die we spreken en die voor korte of langere tijd het thuisland moeten bezoeken hebben het zonder uitzondering over hun weerzin om aldaar het toilet te moeten gaan gebruiken.

Kortom, er zou een voorbeeld genomen kunnen worden aan het Aziatische sanitair en het gelach erover past de onwetende westerling, met zijn bijna middeleeuws aandoend wc-tje, niet.

Maar we hadden het over schoenen, laten we niet afdwalen.

Pubers met hardloop schoenen

Schoenen zijn voornamelijk slippertjes die snel, meestal zonder te kijken, even aan of uit geschoten worden. Het is in dit klimaat ook echt niet nodig gesloten schoenen te dragen.

De meeste toeristen hebben dit ook ontdekt en lopen met grote, witte, roodomrande voeten rond waarvan de verblinde tenen niet lijken te weten hoe ze zich moeten draaien of krullen vanwege het ongewone van de ervaring: het zien en beleven van de buitenwereld.

Toen ik in het verleden nog aan onderwijs deed, kwamen er vaak pubers kennis vergaren die geschoeid waren in grote, zorgvuldig gesloten hardloopschoenen die een, onlosmakelijk met de pubertijd verbonden,  weeïg zoetige geur verspreidden die sterk aan een soort rottingsproces deed denken.

Net zoals koeien soms uit hun darmkanaal een grote hoeveelheid gas kunnen laten ontsnappen dat, als er vuur bij komt, een hele boerderij kan laten afbranden, wekten deze gympen het vermoeden dat ze, gevuld met iets onduidelijks, op punt van exploderen stonden en dat, in de nabijheid, een sigaretje opsteken onverstandig was.

De zweetvoet is hier een onbekend fenomeen

Niets van dat alles in Thailand; open schoenen, slippers, dichte schoentjes die als een slipper gedragen worden en makkelijk aan en uit kunnen wat dan ook continue gebeurt want men zit namelijk graag in kleermakerszit op een stoel. Meisjes die schrijlings achterop een brommer zitten en de slipper elegant aan een teen laten bungelen terwijl ze tegelijkertijd een telefoontje plegen of een ice-tea drinken.

De gêne die westerlingen hebben om ergens hun schoenen uit te trekken, en de mogelijke oorzaak daarvan: de zweetvoet, is hier een onbekend fenomeen.

Na een avondje uit was ik eens verzeild geraakt in een leuk cafeetje om met een groepje mensen nog wat te gebruiken. Een jonge vrouw tegenover mij aan het tafeltje wilde een signaal geven dat een wat diepere kennismaking in ieder geval niet op haar bezwaren zou afketsen. Ze liet dit blijken door mij, met haar inmiddels ongeschoeide voet, vrij hoog langs de binnenkant van mijn dij een als liefkozing bedoelde aanraking toe te dienen. Helaas, werd bedoeld gebaar aangekondigd door de reeds eerder genoemde weeïge geur die, van onder de tafel, door haar voet werd uitgewasemd en waaruit bleek dat niet alleen gymschoenen in staat waren tot een dergelijke chemische reactie.

Van een verdere kennismaking is niets gekomen want hoewel men door drank wel een oogje kan sluiten, is de neus een zintuig wat men niet zo maar fopt, en deze feromonen waren voor mij beslist een maatje te groot.