Je maakt van alles mee in Thailand (167)

Alhoewel de Thai niet echt veel verschilt van de gemiddelde Belg of Nederlander maak je in Thailand toch soms iets mee wat je in belgie of Nederland niet zo gauw zal meemaken. Daar gaat deze reeks verhalen over. Vandaag een eerder geplaatst verhaal van Marc. Hij woont al twee jaar in het noorden van Thailand en is bevriend met Lung Addie, daardoor zijn inspiratie om soms iets te schrijven. Hij schrijft onder de naam Loung Maak.

Thai tattoo en Isaan tattoo

Ik woon al enkele jaren in de provincie Chiangrai en hoor en zie hier soms dingen die me totaal onbekend en soms raar in de oren klinken.

Wat is een “Thai tattoo”?

Mijn lokale winkelier die vroeger als lasser in Koeweit en Singapore heeft gewerkt, is een gast die goed Engels spreekt en we begrijpen elkaar, op een dag vroeg hij me of ik wist wat een “Thai tattoo” was, ik moest het antwoord schuldig blijven. Eerst dacht ik aan een soort van tattoo van Buddha maar ik zat er totaal naast.

Hij begon het uit te leggen:

Een Thai tattoo komt enkel voor bij Thaise vrouwen en bevinden zich steeds aan de binnenkant van hun rechterkuit, ik wist nog steeds niet waar het over ging en vroeg meer uitleg.

Blijkbaar is het dus een litteken veroorzaakt door een val met een brommer, de uitlaat bevindt zich aan de rechterkant en als ze vallen hebben ze meestal een paar brandwonden aan de rechterkuit,.

Ik begon er op te letten en inderdaad, de meeste vrouwen hadden een “Thai tattoo”.

Nu de “Isaan tattoo”

Dit is iets dat ik gelezen heb in een boek van Stephen Leather, misschien is het fictie, de legende verteld dit:

Het is een veel verteld verhaal dat de meisjes van Isaan die meestal in één of andere bar in Bangkok of Phuket werken, een farang leren kennen, als ze die farang echt willen houden gaan ze enkele dagen terug naar Isaan en laten een fictieve tattoo zetten door een soort van sjamaan zoals er zijn ginder tegen de grens met Cambodia.

Die fictieve “tattoo” zou erin bestaan dat, éénmaal hij die ergens op het lichaam van het meisje geplaatst heeft, zij terugkeert naar haar farang, als hij die onzichtbare “tattoo” onbewust aanraakt, zou hij voor altijd aan haar vastzitten, hij zal alles voor haar doen en haar nooit verlaten tot hij sterft.

Tot zover de legende.

Iedereen denkt ervan wat hij wil maar wij, farangs doen over het algemeen toch meer voor onze Thaise vrouwen dan wij voor een Europese zouden gedaan hebben, niet?

Misschien iets om over na te denken?