Je maakt van alles mee in Thailand (161)

Alhoewel de Thai niet echt veel verschilt van de gemiddelde belg of Nederlander maak je in Thailand toch soms iets mee wat je in belgie of Nederland niet zo gauw zal meemaken. Daar gaat deze reeks verhalen over. Vandaag een eerder geplaatst verhaal van Hans Pronk: De Strovrouw.

De strovrouw

De echtgenoot van een vriendin van mijn vrouw werkt bij een overheidsinstelling. En bij die overheidsinstelling hadden ze een (zwangere) karbouw (waterbuffel) te veel. De verkoop zou bij opbod plaatsvinden.

Die vriendin wilde ook wel een bod doen maar haar man zag dat niet zitten want hij zag blijkbaar al aankomen dat de veiling niet helemaal koosjer zou verlopen. En als zijn vrouw mee zou bieden zou dat niet goed zijn voor zijn reputatie. Ze luisterde gelukkig naar haar echtgenoot maar besloot toch te gaan en nam iemand mee –laten we haar mevrouw P. noemen – om als stroman op te treden.

Die karbouw was mogelijk wel 70.000 baht waard maar het bieden begon bij 30.000 baht. Er was maar een paar keer geboden toen een man riep: “Stop met bieden”. Mevr. P. ging echter toch nog met 500 baht over het laatste bod heen en die man riep weer: “Stop met bieden. We verdelen de winst onderling wel. Waarom zouden we al dat geld naar de overheid laten gaan?”. En daar afdrachten aan de overheid ook in Thailand weinig populair zijn werd zijn volgende bod niet meer overtroffen.

Voor 34.000 baht was hij de trotse eigenaar van een hele mooie karbouw. En hij hield woord. Althans, iedere bieder gaf hij 4.000 baht en ook mevr. P kreeg dat bedrag. Dat deelde ze vervolgens met haar vriendin en daar gingen ze de volgende dag lekker van uit eten. Goed voor de plaatselijke economie.

Maar die karbouw kreeg die vriendin van mijn vrouw dus niet.