Je maakt van alles mee in Thailand (156)
Alhoewel de Thai niet echt veel verschilt van de gemiddelde Belg of Nederlander maak je in Thailand toch soms iets mee wat je in je eigen land niet zo gauw zal meemaken.
Vandaag een eerder geplaatst verhaal van Hans Pronk over de doofpot.
De doofpot
Bij politici in Nederland is de doofpot erg populair en dat zal bij Thaise politici niet anders zijn. Maar mijn vrouw heeft ook een doofpot. Een aarden pot met een aarden deksel. En daarin gaan de hete houtskool-kooltjes als het vuur niet meer nodig is: de brandende kooltjes gaan vanzelf uit in de pot door gebrek aan zuurstof en zijn de volgende keer weer gewoon te gebruiken. Heel energiezuinig dus.
We hebben een barbecue voor het grotere werk maar daarnaast een kleintje voor het langdurig verwarmen van gerechten. En natuurlijk hebben we ook een gasfornuis.
De kleine barbecue wordt bijna dagelijks gebruikt. Bij het aansteken is er relatief veel rookontwikkeling omdat het vuur aangemaakt wordt met wat hout of met een zeer brandbare hars van een bepaalde boomsoort die bij ons op het land groeit. Ik heb mijn vrouw wel eens voorgehouden dat die rook niet zo gezond is maar dat weerhoudt haar er niet van de brand erin te steken. Zelf heb ik er weinig last van omdat onze keuken zo’n 50 meter van ons huis staat.
Ik heb weleens gelezen dat sommige farangs klagen over die houtskoolvuurtjes. Ter geruststelling kan ik vertellen dat de rook van zo’n vuurtje waarschijnlijk veel minder ongezond is dan bijvoorbeeld sigarettenrook. Waarom? Brandende sigaretten produceren teer hetgeen kankerverwekkend is. Mijn vader had een visrokerij en daarvoor gebruikte hij krullen van eikenhout. De teer zat centimeters dik op de wanden van z’n rokerij. Houtskool bevat – als het goed is – uitsluitend koolstof en kan geen teer produceren.
Een tweede reden dat sigarettenrook schadelijker is dan een houtskoolvuurtje is het feit dat kleine deeltjes de neiging hebben om te agglomereren. Verse rook bevat dus relatief veel kleine deeltjes en is daardoor schadelijker dan de rook van een houtskoolvuurtje dat een redelijke afstand moet overbruggen om de farang te bereiken. Maar zelf probeer ik natuurlijk ook altijd die rook te ontwijken.
In de stad Ubon zijn houtskoolvuurtjes verboden. Ik kan mij nog herinneren dat we ruim tien jaar geleden Koreaans fondue konden bestellen en aan huis laten bezorgen – bij familie die in de stad woonde – en dan kwam er een motorrijder voorrijden met een brandend houtskoolvuurtje. Gelukkig zie je dat dus niet meer.
Wij maken soms zelf houtskool of laten het maken van ons hout. Want onze bomen gaan soms dood of worden te hoog. Af en toe wat bomen weghalen kan geen kwaad. Bij het maken van houtskool kont echter wel teer vrij. Helaas niet erg milieuvriendelijk. Maar wel CO2-neutraal!
Hahaaa Hans,
Ook ik woon in Ubon Ratchathani en ben blij met jouw uitwijding over teervrije houtskool-vuurtjes.
Maar bij óns in de stad wordt ‘t nog volop gestookt.
Wij gaan maar al te graag aan het meer, in de stad, op ‘n bamboo-hutje aan de vissoep in zo’n houtskool-potje. Paar flessen LEO erbij en de avond kanniemeer kapot.
Beste Hans,
Bij het maken van houtskool op een professionele manier (door de kolenbrander) wordt de vluchtige fractie zoveel mogelijk verbrand en wordt dan gebruikt als brandstof om het hout te verkolen. Dus teer en roetdeeltjes hoeven niet vrij te komen bij een vakkundige verkoling.