Je maakt van alles mee in Thailand (151)
Alhoewel de Thai niet echt veel verschilt van de gemiddelde Belg of Nederland maak je in Thailand toch soms iets mee wat je in je eigen land niet zo gauw zal meemaken.
Vandaag een eerder geplaatst verhaal van Klaas Klunder, onder het cryptische kopje een verhaal uit de realiteit.
Rabiës en het biefstukje
In een dorpje vlak bij Nakhon Sri Thammarat laat het dorpshoofd (obatoh) door een onderknuppel elke dag zijn koeien uit weiden. Vorige week werd op zo’n tocht een van zijn koeien door een hond gebeten. Snel liet het dorpshoofd de koe slachten en het vlees vermarkten zonder een veearts te raadplegen (of wel?).
Het resultaat, 250 dorpsgenoten moesten met rabiësverschijnselen naar het hospitaal, schuim op de mond, dikke lippen. Zij hadden van een stukje overheerlijk goedkoop vlees genoten.
Getriggerd hierdoor vroeg ik in ons dorp wat rond. Blijkt een heel gewone gang van zaken. Als een koe ziek is wordt de veearts geraadpleegd, als een hond een koe bijt wordt er onmiddellijk geslacht zonder verder gedoe.
De vraag rijst natuurlijk waarom zo snel gehandeld bij een onschuldige beet? Immers een koe kan wel tegen een hondenbeet. Heeft het misschien te maken met het feit dat er in dit land talrijke honden besmet zijn met rabiës en de rabiës besmetting misschien zichtbaar wordt bij de koe als er niet onmiddellijk wordt gehandeld, met als mogelijk gevolg kapitaal verlies?
Dat er tenslotte mogelijk menselijke consequenties volgen is niet aan de orde.
Op mijn vraag aan bevraagden of deze gebeurtenis leidt tot een ander koopgedrag betreffende vlees kreeg ik meestal halfslachtige antwoorden. Onverschilligheid troef. Of dit alles gevolgen heeft voor het dorpshoofd is onbekend.
Eet uw biefstukje smakelijk!
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Eten en drinken28 januari 2025Streetfood in Thailand: Kwarteleitjes – Khai Nok Krata (video)
Bezienswaardigheden28 januari 2025Wat Tham Sua in Kanchanaburi: De ene tempel is de andere niet
Nieuws uit Thailand26 januari 2025Amerikaanse marine bezoekt Pattaya: 5.400 personeelsleden in de stad van 27 tot en met 31 januari
Nieuws uit Thailand26 januari 2025Bangkok pakt luchtvervuiling aan met gratis openbaar vervoer
Als je dit leest, zou je spontaan vegetariër worden. Maar ja, in NL hebben we ook genoeg ellende (gehad) rond dierenziekten.
Tja zo gaat dat soms in Thailand.
De reden dat de dorpsbewoners hierover niets (willen) zeggen zou heel goed kunnen zijn dat het dorpshoofd invloedrijk is en/of invloedrijke connecties heeft, maar het zal zijn herverkiezing als dorpshoofd geen goed doen.
Maar een dorpshoofd is geen obatoh (อบต :: òbòtò) maar een phôejàibâan (ผู้ใหญ่บ้าน).
En อบต is de afkorting van องค์การ บริหารส่วน ตำบล (tambon administratiekantoor).