Je maakt van alles mee in Thailand (114)
Maya Beach (GagliardiPhotography / Shutterstock.com)
Natuurlijk kent u de wereldberoemde Maya Beach op de Phi Phi eilanden van Thailand. Misschien heeft u het zelf wel bezocht en als dat niet zo is, dan zal dat voorlopig ook niet gebeuren. Het strand is namelijk gesloten voor toeristen om het natuurlijk evenwicht op en nabij het vaak overvolle strand te herstellen.
Bloglezer Petia was er wel in 2016 en maakte daar een nare gebeurtenis mee. Zij schreef er een verhaal over met een pleidooi de hulpverlening aldaar te verbeteren in noodsituaties. Uiteraard zal dan eerste het strand weer voor het publiek toegankelijk moeten zijn.
Dit is het verhaal van Petia
Onder de indruk van een nare gebeurtenis op Maya Beach
Ik wil iets vertellen over een gebeurtenis op de prachtige ‘Maya Beach’ (Phi Phi eilanden), 30 januari, rond de middag. Ik ben nog altijd onder de indruk van wat daar gebeurde en in welke omstandigheden.
We zijn per speedboot naar ginder gereisd met een grote groep mensen. Er waren nog veel andere boten aangemeerd met mensen van verschillende nationaliteiten. Het kleine mooie strand was opeengepakt. Het was zeer warm en de zon brandde meedogenloos. In het water was het ook zeer druk. Voor de Chinezen is het nu de jaarlijkse vakantieperiode. Ze vieren namelijk hun nieuwjaar op 8 februari.
Ik stond rustig in de schaduw van een prachtige rots het mooie zicht te bewonderen toen ik opeens iedereen hoorde roepen. Er kwamen meer en meer ongeruste en paniekerige stemmen op. Zeer snel begreep ik dat er iemand onbewust op het strand lag en bijgevolg rende ik er naartoe. Het was een Chinese vrouw. Iemand had haar uit het water getrokken en ze lag daar buiten bewustzijn.
Gelukkig waren we met een aantal mensen, allemaal Europeanen en dokters die eerste hulp konden bieden op een competente wijze. Vooral wil ik hier de naam van dokter Lasse Danborg uit Kopenhagen vermelden. Maar spijtig genoeg was dit dan ook het enige dat een dokter kan doen in zulke omstandigheden zonder enige uitrusting. In het geval van de Chinese vrouw bleek deze tussenkomst van levensbelang. Ze ademde opnieuw maar bleef buiten bewustzijn. Niemand kon vertellen hoe lang ze onder water gezeten had en wat er precies met haar gebeurd was. Haar dochter begreep nauwelijks Engels en was in paniek.
Er was werkelijk geen enkele uitrusting op het eiland aanwezig om eerste hulp te kunnen bieden bij zulke ongevallen. Ook niet op de talrijk aanwezige boten waarmee de toeristen worden vervoerd.
De bemanning van de boten die de toeristen vervoerden alsook de “redders” die in dienst zijn bij de plaatselijke reisbureaus konden amper iets en waren dan ook totaal niet voorbereid om een mens uit de verdrinkingsdood te helpen. Ze reageerden niet snel en adequaat genoeg overeenkomstig de ernst van de situatie.
De communicatie was ook zeer moeilijk. Er volgde een onmogelijk lange vertraging vooraleer beslist werd, vooral door ons aandringen, om de vrouw zo snel mogelijk met een boot weg te brengen naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis dat zich op 10 minuten varen op een ander eiland bevond. De vrouw was nog steeds niet bij bewustzijn. Ze ademde wel maar had dringend zuurstof nodig.
We zijn uit eigen wil naar het ziekenhuis gegaan om te horen hoe het met de vrouw ging. Ze werd goed verzorgd maar was nog altijd buiten bewustzijn. De prognose in haar situatie is niet echt optimistisch, vrees ik. Het kan een zeer triestig einde betekenen van een zo mooie vakantie in een zo mooi en gastvrij land. Een zuurstoffles kost ongeveer 300 euro, een brancard kost ook weinig. Een spoeddienst voor de vele toeristen is absoluut noodzakelijk!
De touroperators en hun mannen moeten dringend een opleiding krijgen voor eerste hulp bij dergelijke ongevallen. Ze moeten getraind worden om snel en adequaat te kunnen optreden en zonder aarzeling te reageren in zulke omstandigheden.
Ik was diep geraakt. Een jong meisje verliest mogelijk haar moeder.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Van de redactie30 december 2024Wij wensen de lezers van Thailandblog een prettige jaarwisseling en een gezond en gelukkig 2025!
Nieuws uit Thailand30 december 2024Hotelbrand in Bangkok met 3 doden leidt tot tijdelijke sluiting
Eten en drinken30 december 2024Pad Krapao Gai (roergebakken kip met basilicum) een smaakvol Thais gerecht
Thailand tips30 december 2024Silom Road: Het financiële hart van Bangkok
Wellicht is het zaak om e.e.a. in juiste proporties te brengen:
– Maya Bay is gelegen op Phi Phi Leh, wat onbewoond is (verboden!)
– Op ALLE duikboten (die ook Maya Bay aandoen) is zuurstof (O2) aanwezig alsmede duik-instructeurs en dive-master die EHBO gecertificeerd zijn.
– Zuurstof is zeer goedkoop, misschien 300 THB per tank, absoluut geen 300 Euro!!!
– Op Koh Phi Phi is GEEN ziekenhuis, maar gewoon medische post.
Een duikboot zonder zuurstof lijkt mij ook lastig varen, vooral onder water…..
Peter (voorheen Khun Peter) een duikboot heeft altijd minimaal 1 cylinder zuurstof aanboord de over flessen waar mee gedoken wordt is perslucht, samenstelling In gewone lucht zit 78% stikstof, 21% zuurstof en 1% overige bestanddelen groot verschil je kan niet duiken, met pure zuurstof.
De zelfde onervarenheid geldt voor de bemanning van de speedboten.
Ze kunnen nog geen behoorlijke knoop leggen en de uitgangen worden geblokkeerd door bagage.
Ik ga NOOIT meer in zo’n speedboot, ik vind ze levensgevaarlijk.
Doe mij maar zo’n ouderwetse longtail.
Als je geluk hebt is er voor elke passagier een reddingsvest aanwezig op zo’n speedboot. Het enige wat telt is zoveel mogelijk geld binnenrijven door zo weinig mogelijk te investeren.
Ik heb ooit eens een dagtrip gemaakt met zo’n boot, nooit meer! Tijdens de pauzes werd er bijna gevochten voor een kommetje rijst, we zaten als sardienen opeengepakt op die boot en de muziek stond de ganse dag te bonken. Het beste moment was toen we weer aan land kwamen en alles voorbij was. Het was dan ook nog eens verschrikkelijk duur.
Bij eventuele ongelukken is niemand verantwoordelijk en zeker niet als het om buitenlanders gaat. Als je dan uiteindelijk in een ziekenhuis terecht komt dan begint de kassa te rinkelen. De Thai zullen het helaas nooit leren.
Ik ben hier nu al geruime tijd vaste inwoner en probeer alles wat toerisme aangaat zoveel mogelijk te vermijden. Mijn (Thaise) vrouw heeft ook een hekel aan het uitmelken van de buitenlanders. Gelukkig wonen we ver weg van de ‘vakantie steden’ en leven we tussen de normale Thaise inwoners.
Veiligheid is in Thailand nog een onder belicht item.
In ons novotel hotel in Bangkok ging ’s nachts de brand uitgang op slot.
De receptie was op de hoogte van dit feit.
Bang dat sommige gasten zonder te betalen ongemerkt door de receptie zouden vertrekken.
Dingen waarvan wij in Nederland blindelings aan nemen dat deze goed geregeld is, zijn in Thailand vaak helemaal niet geregeld.
Meestal zijn die zaken ook in Thailand wel geregeld, maar vervolgens houdt men zich niet aan die regels…..
ik ben daar geweest rond half januari 2022; Ik vind het wel raar dat er iemand uit water is gekomen, op dat moment mocht je absoluut nie in het water, er zaten baby sharks in 🙂 , en het hele eilandje is 3j gesloten geweest om de natuur de laten herstellen , de boten komen aan andere kant aan , mensen moeten via platform en dan via teakhouten weggetje door naar andere kant van t eiland, daar shoes out en niet in het water komen, voor de fauna en flora, dus snap ik niet goed wat er daar gebeurt is …. ik ben al 4x naar Maya Bay geweest de laatste 10jaar, en het is er nu properder dan de laatste keer in 2015 , hopelijk begrijpen mensen dat wij de natuur moeten respecteren.