Isaans vrouwenlof
Trouwe Thailandblog lezers weten al dat De Inquisiteur een grote liefde koestert voor Isaan. Voor velen zelfs een ‘roze bril’, een dromer, een romantiseur. Wel, dat komt mede omdat hij geleerd heeft deze o zo vreemde streek niet meer door de westerse bril te bekijken. Hij probeert zich in te leven, de mensen hun levenswijze open te bekijken zonder te gaan vergelijken met zijn eigen cultuur. Hun levenswijze hangt dicht bij de natuur, van wat die hun geven kan, van wat die hun kan afnemen.
De Inquisiteur weet dat veel westerlingen denken dat de vrouwen hier vrij open zijn aangaande relaties en seks. Dat ze zich graag prostitueren voor het geld. Fout. Uitzonderingen daar gelaten, geen enkele vrouw doet dat graag. Over gans de wereld niet. Oh, excuseer, jawel, in de westerse wereld wel: daar valt er bijzonder veel geld te rapen als dure escort dame, er valt zeer veel geld te rapen door met een of andere bekende figuur om te gaan, om met een oudere rijke ceo samen te gaan leven of te huwen. Maar daar wordt weinig commentaar op gegeven, integendeel, kranten en tijdschriften berichten er graag over, kijk eens hoe leuk….. Wel kritiek op de vrouwen hier, alhoewel die dat enkel doen uit pure kansloosheid, uit pure armoede. Maar dat is blijkbaar meer verwerpelijk gezien de regelmatige stellingen op de media.
Isaanse vrouwen echter zijn zelfstandig, onafhankelijk, vindingrijk en trots. Ze willen vooruit in het leven, ze willen ook dat hun kinderen beter terecht komen dan zij. Ze willen werken, verantwoordelijkheid nemen voor hun gezin, voor de familie, voor de gemeenschap. En daar doen ze alles voor.
Heeft er al eens iemand nagedacht over hoe het is om te leven in een -opgedrongen- moderne tijd als deze maar zonder voldoende inkomsten? Waar ook hun kinderen wat modieuzere kledij wensen, een telefoontje willen, een brommertje en andere hebbedingetjes? Dat ze zelf ook wel op internet nieuws en andere willen ontdekken ? Dat ze het ook leuk vinden om in contact te blijven met uitwerkende familieleden ergens ten lande via Facebook of Line? Die dingen kosten geld natuurlijk, maar wie durft te zeggen dat ze er geen recht op hebben?
Beseft men dat deze vrouwen ook graag een normaal leven willen leiden: een echtgenoot met een vaste job dicht in de buurt, kinderen naar een goede school, eens een weekje vakantie hebben, geen zorgen krijgen wanneer iemand ziek wordt en hierdoor in zware financiële problemen verzeilen. Een goede woonst uitbouwen, een eigen auto. Een siertuin hebben. Dat ze daar dagelijks mee geconfronteerd worden door uitgekiende reclamepraktijken die ze zien op televisie, maar ook door deur-aan-deur schuimers die op het Isaanse platteland makkelijk prooien vinden ? En dat het daardoor wel eens gebeurt dat men schulden maakt zonder na te denken over de consequenties?
Het verhaal dat het aan de Isaanse mannen ligt is ook uit de lucht gegrepen. Negentig procent zijn normale, zorgdragende echtgenoten en vaders. Net zoveel als in de westerse wereld waar ook tien procent nietsnutten rondlopen. Alleen, buiten de rijstcultuur is er weinig om wat geld te verdienen. Integendeel, ze komen in de schulden wegens die rijstbouw, ze worden geplukt door de grote bedrijven die hun verplichtingen opleggen en zelf de prijzen bepalen. Hoe hard je ook werkt, hoeveel uren je ook klopt, je verdient nauwelijks wat. Een eigen zaak? Je moet tegen dumpingsprijzen werken of je verkoopt niets, mensen hebben een laag bestedingspatroon. Overheidsjob? Buiten een paar extra voordelen als een wekelijks vrije dag, een iets betere medische verzekering en heel zelden wat betaald verlof koop je er ook niet veel van. Industrie, diensten, toerisme – dat is hier niet. En moeten de mannen zich gaan verhuren als dagloner. Ver weg, maandenlang. Niet erg bevorderlijk voor een harmonisch huwelijk. Bovendien zien die nu daar in bijvoorbeeld Bangkok of Pattaya hoe mensen met meer kansen een veel beter leven hebben. Zien ze buitenlanders die een maandloon uitgeven voor een exquise maaltijd. Men zou van minder depressief worden.
En daar zit die vrouw dan, eenzaam in Isaan. Bedlegerige grootouders. Een ziek kind. Medisch op te lossen indien er voldoende geld zou zijn maar dat is er niet. Schoolkosten, uniformen verplicht. Dan maar in het kleine dorpsschooltje, waar ze niks leren maar het enig betaalbare. De familiecultuur, voor ons iets onbegrijpelijks, zulk een druk dat er wordt uitgeoefend om bij te dragen aan de minst gegoede alhoewel je zelf nauwelijks wat hebt. Maar noodzakelijk want de enige sociale zorg. Plots komt er geen geld meer over van je echtgenoot, die kan nauwelijks zelf leven van zijn loontje daar in die duurdere streken, als het op tijd wordt uitbetaald ten minste. En dan hoor je dat hij na maandenlange eenzaamheid bij zwaar, eentonig, gevaarlijk en onderbetaald werk, uit de bol gaat. Een slipper maakt met iemand die wel dichtbij is, waar je wel eens enkele uurtjes mee kan ontspannen. Dan ben je als vrouw de wanhoop nabij.
Dochters, traditioneel keurig opgevoed, kuisheid hoog in het vaandel. Die worden ouder, beëindigen de school eens de leeftijd het toelaat wegens te duur om verder te studeren. Traditioneel mee de rijstvelden in, voor de buffels zorgen. Wat niet echt extra geld in het laatje brengt. Een job zoeken in eigen streek, nauwelijks te vinden want zelfs achter de kassa van een 7-Eleven heb je een ‘diploma’ nodig. En indien wel iets gevonden, veel uren voor weinig geld. Dus ook maar binnenlands emigreren naar de grootsteden. Waar ze in de bouw, in een fabriek of in de ‘horeca’ terecht komen. Van het schamele loontje moeten ze zich huisvesten, hun levensonderhoud voorzien. En de rest, zo veel mogelijk, naar huis opsturen. Van de gemiddeld negenduizend baht blijft er echter weinig over … . Maar de dochters doen het, de familiecultuur. Later, weten ze, komen ze ook in deze situatie terecht en moeten hun kinderen voor hen zorgen.
Maar ook al deze vrouwen zien veel meer eens ze in de beter ontwikkelde stedelijke gebieden komen. De levenswijze, de luxe. Doch door hun etnische afkomst en hun donkere huidskleur geraken ze zelden aan een welvarende Thaise echtgenoot. Maar er zijn farangs. Die zien ze ook, vaak hand in hand met een Isaanse. Via meer ervaren vriendinnen komen ze op de hoogte van de gang van zaken, wat hun in eerste instantie kippenvel, ja, zelfs afkeer bezorgt.
Doch omdat ze financieel wanhopig zijn, zien ze kansen. En muteren de vrouwen vervolgens naar een totaal ander wezen dan ze in werkelijkheid zijn. Echtgenotes laten hun aanhankelijkheid en trouw varen, al dan niet met instemming van de echtgenoot. Dochters laten hun preutsheid los. En ze gaan op zoek naar geld, geluk, zekerheid. Begrijpelijk, sommigen hun hart en ziel wordt als een steen en kijken alleen naar het geld. Anderen gaan er gewoonweg onderdoor en raken verslaafd aan het wereldje. Maar de meesten proberen er het beste van te maken, blijven vrolijkheid uit stralen, blijven optimistisch.
Hun lichaam zien ze als een werkinstrument, dat kan je krijgen, hart en ziel niet, tenzij de farang in kwestie haar zekerheid kan bieden. En vaak mispakken ze zich aan die farang. Bij aanvang een vrolijke, gulle kerel. Die, eens de relatie wat dieper wordt, toch niet zo goedhartig blijkt te zijn en meer aan zijn eigen plezier denkt. Die na een bezoekje aan wat in zijn vooroordeel een achterlijk gebied is, meldt dat hij er niet meer naar toe wil. Die afgeeft op haar familie die ze liefheeft. Die, alhoewel als gast in haar eigen land, enkel volgens zijn eigen cultuur wil leven. Zijn eigen voeding, zijn eigen vrienden.
Slechts heel af en toe komt er een vrouw goed terecht. Een eerlijke, goed menende farang, die zich wil in leven in haar situatie, in haar cultuur. En is ze zelfs bereid om naar dat vreemde land van hem te emigreren. Of nog beter, wil de farang naar haar streek verhuizen.
Het dorp hier, en omliggende, heeft dames die ooit ergens in een farang enclave financieel beterschap gingen zoeken en na een aantal jaren terugkeerden. Meer welvarend nu, ze hebben wat kapitaal vergaard om uit de schulden te geraken, om wat op te bouwen. En leven nu terug normaal als echtgenotes, moeders. Door niemand worden ze beoordeeld of veroordeeld over hun verleden, dat was gewoon werk. Ook de familie doet normaal, de herkomst van hun nieuwe financiële status is niet belangrijk. Ze zijn terug traditioneel gekleed, hoeven niet meer op pijnlijke hoge hakken, met minirok en diep uitgesneden decolleté rond te lopen, iets wat ze eigenlijk nooit graag deden, dat was tegen hun inborst in. Ze hebben hun plicht gedaan. Ze hebben zichzelf helemaal gegeven om een beetje verzachting te brengen in de armoede. En werken nu terug aan hun status in de gemeenschap, een gemeenschap die hun gaarne die kans biedt.
De Inquisiteur heeft bewondering voor deze instelling, deze opofferingen van Isaanse vrouwen. En geeft hij de dames groot gelijk wanneer ze zelfzuchtige, klagende en veeleisende farangs te grazen nemen. Liefje-lief zei ooit eens tegen hem: men krijgt wat men geeft….
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand24 december 2019Winter in Isaan: Kerstmis
Leven in Thailand22 november 2019Winter in Isaan (8)
Leven in Thailand16 november 2019Winter in Isaan (7)
Leven in Thailand12 november 2019Winter in Isaan (6)
Wat zeg je nou, Inquisiteur?
Citaat:
‘En geeft hij de dames groot gelijk wanneer ze zelfzuchtige, klagende en veeleisende farangs te grazen nemen.’
Ik heb het al eens eerder gezegd. Als ik zo’n Isaanse vrouw was zou ik misschien ook wel wraak willen nemen en er niet voor terug deinzen een farang een poot uit te draaien. Het is niet goed te praten maar ik kan er een zeker begrip voor opbrengen. De meesten doen het niet en dat is te prijzen.
Er was ooit een bisschop in Haarlem die het geen zonde vond als een hongerig iemand brood zou stelen.
Veel jonge vrouwen zijn nu opgevoed in de steel cultuur.
Vorige week nog naar een bruiloft geweest van een farang.
Ze trouwde voor de 5e keer met een buitenlander voor het geld.
Dit is uiteraard isaan stijl en word normaal gevonden.
Ik woon hier al lang en zie toch helaas de mentaliteit veranderen.
Voorheen zochten ze een goede man nu alleen snel en makelijk geld.
Koos ga dat die inquisiteur eens vertellen en druk hem met z;n neus op de feiten. Als hij mijn ticket en verblijfkosten betaalt neem ik hem mee naar Holland en Duitsland.
Daar zal z;n mond open vallen als hij al die Esan meisjes ziet zoals jij ze beschrijft.
Inderdaad van huis uit opgevoed in de steel cultuur.
En daarnaast bakken vol geld weggeven aan de monikken. (tamboen)
Het was toch zo’n schatje…..
Bitterheid moet kunnen op dit blog! Ook als je het ticket en de verblijfskosten terug betaald krijgt.
Rijkdom is meer dan materie. Armoede eveneens.
Ach ja: “het kapitaal van de vrouw bevindt tussen haar benen” schreef Celine al in “Reis naar het einde van de nacht” U heeft helemaal gelijk wanneer u stelt dat westerse vrouwen vaak hetzelfde doen als Thaise vrouwen. Trouwen om geld? Niet alleen in Thailand. Zet in Nederland een contact advertentie: 60er multimiljonair zoekt jonge blondine. Reacties te over. Vrouwen die trouwen vanwege het inkomen of kapitaal van hun toekomstige partner. Sociologen noemen dit “huwelijks prostitutie” Gebeurt echt niet alleen in Thailand door vrouwen die een farang zoeken.
Hier in Nederland ook.
Trouwt een vrouw vanwege geld of reputatie van een man dan wint ze status.
Trouwt een man om dezelfde redenen met een rijke vrouw dan oogst hij afkeuring. Leeft op andermans zak.
En die Thaise vrouwen betreft: “Houd je oordeel voor je, tenzij je je op hetzelfde pad bevindt” zong Dylan reeds
Mbt het begrip ‘huwelijksprostitutie’ en ‘gebeurt hier in Nederland ook’ en zonder verder een waarde oordeel te vellen over het fenomeen wat men hier verdedigt ontkom ik er niet aan in alle objectiviteit toch te moeten vaststellen dat er in Nederland verdomd weinig 20 jarige dames aan de hand van vijftig en zestig plussers – die niet hun vader zijn – lopen.
Dat de kinderen verwend zijn in Thailand tot daar aan toe. Maar dat men schulden moet aangaan voor 5 jarige meisjes en jochies een gsm aan te schaffen van 10000 Baht dat gaat mijn petje te boven.1
Is er dan zoveel verschil met Nederlandse kinderen? Ook hier in Nederland zie ik kinderen van 6 / 7 / 8 jaar met de duurste I-phones en Galaxy S7 en S8 smartphones rondlopen. En ga mij dan niet vertellen dat de ouders deze allemaal contant hebben betaald, vrijwel altijd zit er een duur maandelijks abonnement aan vast voor 2 jaar>> dus schulden.
En wat betreft de Inquisiteur zijn “roze” bril: Hij vertelt zoals het leven daar is. Velen kunnen zich dat niet voorstellen omdat zij nog nooit in die streek zijn geweest, hooguit dat zij er per bus of auto met een rotgang doorheen zijn gereden.
Ik ken hier niemands, herhaal, niemands kind met een mobieltje van over de drieduizend baht.
Wat U zegt is een boutade naar westers model. Ik ken zelfs geen volwassene met een mobieltje van tienduizend baht. Dat is voor de mensen hier een onvoorstelbaar bedrag.
Er zit veel waarheid in. Echter als ik in hartje Isaan ga tanken dan is mijn Toyota yaris gegarandeerd het goedkoopste autootje dat er altijd staat. Het is een lange sliert van de duurste nieuwe diesel slurpende pick-ups die ik er zie op en af rijden….Ik kan me moeilijk voorstellen dat dat allemaal mensen zijn die 8000 bht per maand verdienen. De meeste doen zelfs de moeite niet om de motor stil te leggen als ze gedurende 30 minuten dure shakes gaan drinken bij Amazone coffee. Ik geloof niet meer zo erg in die Thaise armoede na jarenlang in Afrika te hebben gewoond heb ik gezien hoe het straatbeeld er uitziet in landen waar armoede heerst en mensen ECHT maar 300 dollar per maand verdienen. Ik zie in de Isaan eerder veel weelde…..en meer en meer vrienden toeristen die hier de eerste maal komen lijken dat toch ook vast te stellen. U kan in de Isaan geen stad naderen of de paleizen van showrooms met de duurste auto’s komen je tegemoet…en die merken poten dat daar echt niet neer voor de lol. In ieder stadje puilt het uit van winkels met allerlei electronica……Ik zie zelden of nergens mensen te voet of met de fiets….De meeste kinderen hebben motoren om mee te racen…..een fietser is meestal een falang en als ik zeg dat ik wel even te voet naar de winkel ga …..verkalren zelfs snotneuzen me voor gek. In alle winkels of handelszaakjes zijn de vrouwen mooi opgemaakt…..er is geld voor make up en de kledij is mooi…met mijn gewoon niet smartphone telefoontje durf ik nog nauwelijks een oproep beantwoorden.
Neen ik geloof er niet meer in. Waar ik wel in geloof is dat Thais een soort grootheidswaanzin hebben…..Een auto moet big zijn….een huis met 2 badkamers is om mee te lachen …3 is een minimum en ook een paar rai zijn belachelijk. Een zilveren ketting is voor de kinderen….26 karaats goud moet je om hebben…… In het stadje waar wij vlakbij wonen is er een KFC….die zit alle dagen vol…..ik lijk de enige te zijn die er prijsbewuste keuze maak…..ik wil de rekeningen van die Thais liever niet betalen….en dit tijdens doordeweekse werkdagen…..
Kijk naar buiten….doe je ogen open en ik zie wat ik zie……dat straatbeeld klopt niet met een samenleving waar gemiddeld 8000 bht per maand wordt verdiend…..Ga dan maar eens naar hartje Afrika kijken.
Al bij al vind ik het nog altijd een heerlijk land om te vertoeven…..
U zegt het zelf : de stedelijke agglomeraties. Ga kijken op het platteland. In de dorpen tussen de velden. Geen armoede naar Afrikaans model nee. Wel steeds net onvoldoende. Uitgebuit. Door die net iets beter gesitueerden – die niet meer in de dorpen willen leven. Hier waar ik woon al een wereld van verschil tussen het dorp en het op amper 6km verder gelegen stadje Wanoniwat.
Er is overal in de wereld armoede behalve dan misschien op plekken als Monaco Gstaad ed . In België zit die armoede diep verschuilt achter muren. Hoeveel oude mensen met een pensioentje van 1050 euro per maand wonen er niet hoog in sociale woonblokken waar ze dan 200 euro per maand huur moeten voor betalen. Ze komen amper buiten en hun televisie is hun enige bron van vermaak zie gezelschap. Toen mijn vrouw (Belgische Thaise) mee ging naar de States was ze versteld van het aantal mensen die er op straat leven in de schaduw van Hollywood. Market street in San Francisco ligt geplaveid met mensen die er leven op straat. Miljoenen Amerikanen leven in trailers. In Brussel zien we hopen daklozen die op straat liggen. Ik zie dat in BKK heel wat minder …zelfs mijn vrouw beaamt dat.Ik blijf erbij …ik zie in Thailand gelukkig weinig schrijnende armoede …..Die is er ongetwijfeld maar waar is die niet ?
Hoi Fred.
Je hebt 200% gelijk.
Als ik zie dat een vrouw zit te bedelen in phuket en dan in 45 minuten meer als 2000 bath ophaalde.
Dan is er geen armoede vergeleken met wat ik gezien heb in de phillipijnen en wat ik zie in Afrika.
En als mensen hier het goed praten en geweldig vinden als mensen worden opgelicht ,vind ik dat schandalig.
Ze zullen wel anders praten als het bij hun gebeurt.
Dan hoor je ze klagen.
Ze praten natuurlijk niet over dat sommige dames meerdere mannen hebben die dan elke maand geld overmaken om hun geliefde te onderhouden.
Ik ken serieuze mannen die elke maand meer dan 500€ overmaken dat is een derde van hun salaris .
Zodat ze zelf geen kant op kunnen .
Dit terwijl de dames zelfs nog een thaise vent hebben.
En dat vinden sommige mensen hier prachtig ,grrr gvd .
Sorry hoor
Gr Rob
Fred ben het helemaal met je eens..ik woon al 10 jaar in de Isaan vlakbij klein plaatsje (Wanonniwat.)
In mijn dorpje staan 8 huizen ( er wonen buiten mij alleen Thai) en niemand is er ‘arm’
Ze hebben allemaal een bromfiets per gezin soms wel 4 , allemaal een auto TV en bahtjes goud in huis..
Er wonen een paar gezinnen met kinderen die aan de Universiteit van Bangkok studeren en zich als Isaanezen helemaal aan de armoede ontworsteld hebben …ik heb ze in 10 jaar tijd als hardwerkende rijstboeren zich zien los worstelen uit de zo algemene armoede
Als ik de prijzen op de plaatselijke markt vergelijk met 10 jaar terug dan valt je mond open om maar niet te praten over de grondprijzen .Mijn gekochte rai van 10 jaar terug is nu 5/6 voudige waard
Ik zie ook dure auto’s in de hoofdstraat en merk weinig of niets van de zogenaamde armoede die er zou moeten heersen
Ken alleen vele vriendelijke aardige goedlachse hardwerkende mensen die plezier in hun leven hebben
En altijd brood ( rijst) op de plank
Helemaal mee eens fred zeer goed beschreven hoe het is!! tuurlijk is er armoede maar werk is er wel hier zo,n 20 km de ene fabriek naast de andere en vertel niet meneer inquisiteur dat er geen werk is hier.
Kom je nog wel eens uit de stoel in dat dorp van je maar er is werk zat hier heb nieuwe buren komen uit BKK naar hier om als echtpaar te werken op een textielfabriek in de Isaan..
De ene suiker fabriek naast de ander richting Phukhieo Chaiyaphum waar ik vrienden heb die vertelden dat er 2000 mensen werken op zo,n fabriek.
Ben net als fred veel in Afrika geweest daar is pas echt armoede kan ik je verzekeren maar hier in de Isaan valt het wel reuze mee hoor.
Sta vaak in de file naar de stad Khon Kaen kan je zeggen als ik om me heen kijk de een na de andere vette auto en zal toch betaald moeten worden(bank).Ben hier al vele jaren in de Isaan in KK er waren geen taxi te zien nu al meer dan 200 geen Central Plaza niks niet.
Maar ga regelmatig uit eten als ik zie wat die mensen hier verteren aan uit eten gaan nou niet te geloven.
Met vr.Gr.Robert in de Isaan is het nog steeds aangenaam!!!
In een studie van Khon Kaen University (2014) bleek dat huwelijken met buitenlanders door thaise noordoostelijke vrouwen het bruto binnenlands product van het noordoosten met 8,67 miljard baht (2014: 211 miljoen of 270 miljoen dollar) versterken. Volgens de studie, nu is een noordoostelijke vrouw getrouwd met een buitenlander, zal ze gemiddeld 9.600 baht per maand naar haar familie sturen om te helpen met haar uitgaven. De activiteit creëerde ook 747.094 banen, de studie vond. plaats herhaal in (2014).
Met.vr.gr.Robert.uit KK
Die Thaise armoede is er wel degelijk, alleen die mensen hebben geen auto en gaan niet naar dure shoppingmalls. Ik woon met mijn Isaanse vrouw in Thailand in de kampong waar ook haar familie woont. Ik geef haar 15 duizend Bath per maand met elke keer de opmerking vertel me als het op is. Het is nooit op, soms spaart ze ook nog wat. Ze doet de inkopen, betaalt de electra en bijna niets voor water. Ik drink graag een glaasje wijn en de wijn word niet betaald van het huishoud budget. Ik spaar een hoop geld per maand om binnenkort een huis te kunnen kopen een beetje luxe wil ik na lange tijd wel hebben, douche. wc en wasmachine. Een auto komt er ook wel over een jaar of zo eerst sparen
Als er 8000 baht gemiddeld wordt verdiend en de KFC zit vol en bij de pomp staan nieuwe slurpende diesels betekent dat niet dat iedere Thai zich dat kan veroorloven, maar geeft dat aan dat het grootste deel van de Thai blijkbaar nog niet eens aan die 8000 komt. De groep die jij overal ziet trekt het gemiddelde flink omhoog. Dat moet aan de onderkant gecompenseerd worden. De mensen zonder geld zie je in het algemeen niet bij de benzinepomp of de KFC.
Ik meld mij nu maar onder de naam cornelisW, omdat er nog een cornelis op dit blog “rondzwerft”.
Ik ben het voor de 100% eens met schrijver fred van dit stuk. Ook mijn vrouw is afkomstig uit het Isaan gebied nl. de prov. Roi-Et. Had geen nagel om haar kont te krabben, maar moest zonodig ook een grote zware diesel aanschaffen. Ik heb dat steeds jaren weten tegen te houden, totdat haar moeder en broer een aantal “koeien” gingen verkopen wat destijds THB 200.000,– opleverde hetgeen net genoeg was om de eerste aanbetaling te kunnen doen. Ik verbleef toen in Nederland en werd van het “heuglijke” nieuws telefonisch op de hoogte gesteld. Er werd mij verteld dat mijn vrouw maandelijks THB 8.000,– voor de financiering moest aflossen. Mijn vrouw genereerd ook enig eigen inkomen en volgens haar was dat voldoende om aan de maandelijkse aflossing te voldoen. Ik waarschuwde nog dat de truck niet op water liep maar een andere brandstof nodig had en dat de auto onderhoud nodig had en dat een all-risks verzekering nodig was om de boel draaiende te houden. Maar u begrijpt het al, dat na een paar maanden haar inkomsten niet vaststaand bleken. Zij verbouwt en verkoopt allerlei Thaise groenten samen met haar moeder en broer en de opbrengsten daarvan zouden volgens zeggen over de drie personen “verdeeld” worden. Helaas zat en zit het nogal eens tegen en dan krijg ik weer een melding om bij te springen (naast mijn maandelijkse bijdrage voor levensonderhoud, school kinderen, verzekeringen voor de kinderen, brommer voor onze dochter, en meer van die onvoorziene uitgaven). Maar dat gebeurt steeds vaker tot ik dit jaar heb gezegd dat ik geen geld meer beschikbaar stel voor financiering, onderhoud en brandstof voor de auto en ik heb tevens geadviseerd om de auto weg te doen, omdat ik geen oplossing zie voor de problemen van haar en haar familie aangaande de auto. Alhoewel de auto zowel voor haar als haar familie wordt gebruikt betaalt mijn vrouw alle brandstofkosten alsmede aflossing en onderhoud. Als ik aangeef om alle kosten door de drie gebruikers te verdelen (mijn vrouw, haar moeder en haar broer) dan breekt meteen de hel los. Ik verbrlijf twee maal per jaar twee maanden bij haar en onze twee kinderen en zodra ik ben gesetteld gaan we boodschappen doen, want plotseling is er aan alles een tekort. Er wordt dan meteen van de gelegenheid misbruik gemaakt om grote hoeveelheden in te slaan. En dat niet alleen, ook worden er altijd onzin dingen aangeschaft en dat merk ik pas bij het afrekenen aan de kassa. Maar ook dat heb ik inmiddels opgelost. Ik neem de auto, laat voor driehonderd baht brandstof tanken (want als ik de auto nodig heb is de tank bijna leeg) voorheen gooide ik hem vol, maar aldoende leert men. Ik zeg mijn vrouw dat ik alleen boodschappen ga doen. Dat wordt me niet in dank aangenomen, maar ze beweert altijd dat ze het erg druk heeft met de groenten:”I not have more time” en dat argument gebruik ik dan tegen haar. Doordat ik alleen op stap ga ben ik veel eerder klaar met boodschappen doen en stukken voordeliger uit. Ook de kinderen neem ik meestel niet mee, want die knikkeren ook van alles en nog wat in de boodschappenkar. En als ze wel meegaan, dan is het eerste wat ze doen iets te drinken en te eten halen, terwijl ze net daarvoor dit thuis ook al hebbenb gedaan. Dan de mobieltjes. In ons huis breek je bij wijs van spreken je nek over allerlei mobieltjes, oude en de nieuwste modellen, want ze moeten met hun tijd mee kunnen gaan en moe geeft wat dat betreft het “goede” voorbeeld. Ik “moet” me behelpen met een zeer oude Nokia, maar hij werkt nog voortreffelijk. Alleen telefoneren dus. En steeds weer dat gezeur om meer geld. Ik heb haar een paar keer om een uitgavenpatroon gevraagd en ook gekregen en dan blijkt dat ze niets tekort komt. Alleen over de verdeling van de verkoop van de groenten blijft ze geheimzinnig doen. Eerst wordt mij verteld dat zij ongeveer THB15.000,– per maand voor haar alleen binnenhaalt en later als ze e.e.a. op papier zet blijken dat slechts THB 4.500,– te zijn. Als ik dan om uitleg vraag waar die THB10.500,– zijn gebleven krijg ik geen antwoord en eindigt het gesprek in ruzie. Alles draait om het geld en om het uitgeven daarvan, hoe meer hoe liever. Sparen dat is er niet bij. Voor onze kinderen heb ik spaarrekeningen geopend met condities en die vul ik jaarlijks en de overzichten en boekjes zijn in mijn bezit. Moe weet van het bestaan maar niets van de saldi.
Geweldig geschreven!
Rudi.
Ik zou het niet beter kunnen verwoorden.
Mijn vriendin heeft 20 jaar in beerbars gewerkt, tot ik haar eruit haalde. En dan hoor je velen denken, zie je op vele blogs en forums: die slet moet nogal wat geld verdiend hebben! Wel Rudy, laat ik je wat zeggen. Kaew is nu 45, en die heeft niks, totaal niks. Ze heeft enkel een oude frigo, een oude tv, en een oude kast en wat rommel, en dat is het!
Toen ik haar de eerste keer ontmoette, en ik meeging naar haar kamer, euh kamertje zat ik op het bed, en ze opende de frigo. En weet je wat ik in die frigo zag? Een ei, twee flessen water uit een automaat, en een kom rijst, en dat was het! Ze had totaal niks, en ze was zo gehecht aan die paar spullen, die ze van een beetje spaargeld betaald had, dat ik er echt beschaamd in was.
En ze komt ook uit Isaan, en voor mij is haar donkere huid de mooiste kleur die ik ooit gezien heb.
We hebben het niet breed, integendeel, we leven op 1 kamer, en ik moet het doen met een schamel pensioentje. Maar ze heeft nu een veel beter leven dan ze ooit gehad heeft, en de frigo ligt nu vol, en we zijn al bijna 4 jaar heel gelukkig met elkaar.
Ik wordt ongezond als ik sommige verhalen op internet lees, dat ze hoeren zijn en sletten, en ze compleet door de mangel gedraaid worden.
Maar twee maand ervoor liepen die mannen wel op Beach Road te flaneren met een jong meisje, met hun bierbuik in een veel te strakke Singha t-shirt, denkend, kijk eens naar mijn schatje. Terwijl ze als ze thuis zijn overal gaan vertellen zwaaiend met foto’s. Terwijl zeggen, kijk eens wat een jonge hoer ik weer eens aan de haak geslagen heb, en bijna voor niks!
De barmeisjes hier in Pattaya spuwen en braken op hen, en nu bedwing ik me verbaal heel erg, want ik had andere woorden in gedachten, en minachten die farang, uit hart en ziel!
Ik ken er veel, want ik woon ertussen, en als er een par ongevraagd binnensprongen, is het altijd eerst:
ze omhelzen me allemaal, geven me een kus, met een hello papa, iedere keer!
Er blijven er hier soms drie of vier slapen, omdat ze de huur niet meer kunnen betalen. Hun farang boyfriend stuurt geen geld meer op. En als ze gaan werken zijn, zeg ik soms, schat, is dat niet wat overdreven. En dan kijkt ze me aan en vraagt me, en wat ga je dan doen, ze op de straat smijten, mss kun jij dat over je hart krijgen, maar ik niet, want ik heb jaren in dezelfde situatie geleefd.
Je hebt in je betoog in alles gelijk, en idd, ze zijn preuts, heel preuts zelf! Ik zit hier aan de pc, en voor mij hangt er een hele grote spiegel.
Ik zie ze uit de badkamer komen, geheel omwikkeld met handdoeken. Je ziet totaal niks, ook hun kledij doen ze aan onder die handdoeken. Doet mijn vriendin trouwens ook!
Maar dan gaan ze werken, en draaien ze een knop in hun hoofd om, en worden ze totaal anders!
Easy money, laat me niet lachen man, Kaew verdiende 3500 bath per maand om 7op 7 12 uur per dag te werken, zonder 1 dag verlof. Waar zitten al die moraalridders die het over een minimum dagloon hebben… anders mogen ze eens met mijn vriendin komen praten!!!
Moraal van het verhaal, de meesten zijn heel lieve, goedlachse meisjes eens ze je in hun leven toelaten.
En dat doen ze echt wel, als ze voelen dat je het goed met hen meent!
Moraal van het verhaal: Kaew is het beste wat me ooit overkomen is, de meest zorgzame en lieve vrouw.
Ik vraag me af wat ik zou doen zonder haar. En geldwolven, indien ik Kaew niet had, was ik allang bankroet geweest, zij doet alles, en ik vertrouw haar 100%.
Met vriendelijke groet.
Rudy.
Ps. Ik kan er soms zo van genieten als ik een handje kan helpen om een van die meisjes zo’n farang aan de haak te laten slaan!)
Beste rudy wat een mooi verhaal van jou.De meeste meisjes zijn ook heel vriendelijk en zit er veel verdriet achter.Wij hebben ook wel eens een meisje getroffen waf echt huilde van ellende.Ik wens jou en je vriendin nog heel veel geluk.
In een bar zitten en gebruik maken van de infrastructuur van die bar en er ook voor betaald worden is volgens mij niet echt hetzelfde als gaan werken…..In de meeste landen moeten de meisjes daar zelfs voor betalen.
En ja de meesten hebben niks…althans niks overgehouden…..Trouwens het eigen geld dient om uit te delen aan de familie…..uit te lenen of in sommige gevallen om te vergokken. Alle hoop wordt gesteld op de farang op het witte paard …Die zal het het huis wel bouwen….de auto betalen en al de rest.
En of meisjes die iedere avond op een podium naakt staan rond te huppelen al dan niet preuts zijn laat ik aan ieder zijn mening over…Ik heb een ander idee wat betreft preutsheid. En dat handdoekje hoort blijkbaar nu éénmaal bij de gewoonten….trouwens Thaise vrouwen zie je ook nauwelijks in badpak op het strand.
Er zijn veel andere landen waar de armoede ontzettend groter is maar waar de vrouwen ieder morgen om 4 uur vertrekken om noeste arbeid te gaan verrichten…..s’avonds nog moeten zorgen voor gezin was en plas….Ik ken geen enkele barmeid in Pattaya die veel omziet naar haar kinderen….Om 4 uur kruipen de meesten in bed ….gaan even neuken en liggen daarna te pitten tot 4 uur in de namiddag.
Ik ken er veel die al naar Europa zijn gegaan maar het zich toch dik hebben beklaagd…..ze verschoten nogal van wat het is om echt te moeten gaan werken in weer en wind alle dagen het hele jaar rond…..en s’avonds nog boodschappen te moeten doen en voor kind en gezin zorgen.
Ach ik vind het allemaal niet erg……het is een wereld van geven en nemen….echter zijn veel van die meisjes nog het best af in hun bar leven……weinigen hebben initiatief of interesse om hun leven een andere wending te geven…..Het zijn in vele gevallen aanhangertjes die zich maar graag vasthaken aan de trekhaak van een farang die dan maar alles voor ze moet uitzoeken…regelen en bekostigen….zij bedanken hem met hun aanwezigheid…..Veel dialoog is er meestal niet tussen die koppeltjes….het gaat in de meeste gevallen om heel oppervlakkige conversaties…..Hebben die mensen steun aan mekaar ? Ik denk niet erg veel….met steun bedoel ik of ze hun ei kwijt kunnen bij elkander…en niet de jonge meid die een opaatje in en uit zijn stoel helpt…..In veel gevallen is het een louter fysiek gezelschap…..
Maar goed ….ook in het westen is het niet allemaal rozegeur en maneschijn……het belangrijkste is dat men gelukkig is en men zich goed voelt…Of dit nu alleen is of met twee of wat dan ook maakt niet uit.
Echter blijf ik er bij dat Thaise vrouwen (en mannen) nogal erg tuk zijn op geld en daar heel heel veel voor over hebben…..En dan denk ik alleen maar dat zelfs de braafste en of mooiste kerels geen schijn van kans zouden maken om een relatie te beginnen als ze daar met niks over de brug kunnen komen…..Liefde heeft in Thailand nu éénmaal een ander betekenis….In Thailand geef je geen bloemen aan je vriendin maar wel het geld van de bloemen.
Beste Inquisiteur,
Een mooi verhaal dat naar ik hoop veel vooringenomen mensen eens aan het denken zet, en hopelijk elke vrouw met meer respect zal behandelen.
U heeft uw grondige waarnemingen prachtig verwoordt. Ik heb uw artikel tweemaal gelezen. Dank u.
wederom een zeer goed geschreven stuk , ik sta helemaal achter jouw bevindingen en heb zelf groot respect voor de Thaise vrouw, wat een kracht zit daar in, kunnen de sommige dames in Europa eens een voorbeeld een nemen
Alweer een opinie dat Thaise vrouw beter zou zijn dan andere Europese dames?
Wat wordt daar nu weer mee bedoelt , dat de Thaise vrouw een man beter kan kaal plukken dan een Europese en daarna dumpen ?
Mag ik de vrijheid nemen om dat een opmerking mee te geven, toen ik een grapje maakte tegen een nicht van mijn moeder zegde zij “lik me reet vent ” met zo’n opmerking.
Het blijft voor mij nog steeds een ieder kan doen wat hij denk wat hij goed vindt maar wil niet zeggen dat het beter is als een ander.
Idd Harald, als mijn Belgische ex-vrouw ophield, gaat mijn Thaise vriendin verder, véél verder! Ik vraag me elke dag af waar ze de kracht vandaan haalt!
Rudy.
Beste Harald, met uw laatste zin slaat u helaas finaal de plank mis! In ieder land zijn er sterke en minder sterke vrouwen! Vrouwen met meer zelfvertrouwen en minder zelfvertrouwen! Heeft niks met Europa, Noord Zuid Amerika etc van doen! Ik word moe van dat soort opmerkingen! Zou saai worden als alle vrouwen hetzelfde zijn!
Wat geweldig goed geschreven! Helemaal zoals t,o.i, is! Ook wij hadden, de eerste keren dat we naar Thailand kwamen, een gekleurd beeld van de bar dames….Dit is na eigen ervaringen en gesprekken met Thai en falang, verdwenen. Respect voor veel van deze meisjes! Beste Inquisiteur, ga vooral door met het schrijven van uw stukjes, ze zijn eerlijk, realistisch en o zo menselijk geschreven. Geweldig!!
De meeste westerse vrouwen met een geregeld inkomen, hebben een geheel andere keuze als diegenen die dit niet hebben op de wereld. Een vrouw die financieel geen enkele zekerheid heeft,zal veel sneller bereid zijn, een vaak veel oudere partner te huwen. Dat is de reden waarom je in de meeste z.g.n.rijke landen,veel minder vrouwen ziet, met veel oudere mannen. Het geld en de sociale zekerheid,is zeker in het begin de voornaamste reden om met een vaak veel oudere farang omgang te hebben. Natuurlijk kunnen op den duur ook gevoelens en een goed huwelijk ontstaan,maar het geld en de sociale zekerheid,blijft een veel grotere rol spelen als in de westerse samenleving,waar iedereen qua werk en sociale omstandigheden,zelfs als single nog goed terecht komen kan. Iemand die denkt dat hij in het begin met een vaak veel jongere Thai samen gekomen is,omdat hij zo’n enorme Adonis is,is in mijn ogen een onverbeterlijke dromer,hoewel het natuurlijk van vele thaivrouwen zo verteld zal worden.
Goed geschreven helemaal naar mijn hart!
De Inquisiteur, liefje – lief, wij en nog een weliswaar groep andere “farangs” met hun partner, kennen elkaar, meer nog, zijn bevriend met elkaar! Het loopt als een trein want het zijn stuk voor stuk koppels die onderling respect hebben voor elkaar!
Wij zijn dus zeker geen unicums.
Een groot misverstand ook als je zou denken dat de stabiliteit van je relatie alleen te danken is aan jouw financiële inbreng! De zorgzaamheid en de liefde van mijn Isaanse vrouw, in mijn dagelijks bestaan, is meer dan evenwaardig! En zoals ze in België zeggen is mijn Isaanse vrouw is een crème van een vrouw….. maar ja ik zie het wel door een zeer roze bril want we zijn intussen nog maar zes jaar getrouwd! Drie en een half jaar samen in België gewoond en nu bijna 3 jaar in de Isaan!
Respect geven is respect terug krijgen.
Fijn toch dat we de ballast van ons vroeger leven achter ons konden laten!
Een mooi verslag over vrouwen in de Isaan. Ik kan slechts bevestigen wat de inquisiteur beschrijft. Ook ik leef al acht jaar in de Isaan ( niet aaneengesloten ) in een heel kleine ban nabij een uitloper van een stuwmeer. Er is een grote sociale controle. Ik ken geen preutsere vrouw dan de Thaise vrouwen. Ik heb een heel lieve vrouw van 53 jaar met al volwassen kinderen die ik nooit zie. Maar als je lief… je echt lief heeft….dan heb je geen klagen. De mijne is zorgzaam en heeft nog NOOIT om enig geld gevraagd. Ik heb het allemaal uit vrije wil en liefde gedaan. Ze heeft nu vele westerse verworvenheden….en dat geeft ook wel jaloezie bij de dorpelingen. En ja, als die jonge meiden terugkeren nar de Isaan ‘als het leven er over heen is gegaan’ dan worden het weer dames die weer op en top Isaans zijn.
Ik ben er nu niet….ik heb gezondheidsproblemen en tja….ik hoop er nog naar toe te kunnen gaan.
Wat betreft de mannen : Ja, ze drinken bier en Thaise whisky en werken voornamelijk hard als het land dagenlang moet worden geploegd ( veelal nog handmatig ) en tijdens de oogst is het natuurlijk ook hard werken door zowel man als vrouw. Maar in de tussenliggende periode is er weinig te doen en ja dan wordt er overmatig gedronken. Eigenlijk drinken ze het gehele jaar elke dag…..Kinderen zijn hun trots en de ouders doen alles om het kind te verwennen. Maar geen geld hebben is het probleem….dus een mobieltje en andere hebbedingen worden op krediet gekocht en ze hopen dat de oogst geld opbrengt. Het is misdadig dat de opbrengst van rijst minder geld opbrengst dan de totale kosten van alle zaad, nieuwe aanplant, kunstmest, arbeid van 330 Bath per dag per persoon, oogstmachines et cetera. De inquisiteur schrijft dat de dames geld naar huis sturen om de familie te ondersteunen. Dat gebeurt ook, Maar….als de dochters en zonen zelf al een gezin hebben en in Bangkok of elders wonen, dan is het heel moeilijk om aan die plicht ( gewoonte) te voldoen. En dus leven de ouders in de Isaan in armoe.
Natuurlijk is er zoals in alle gemeenschappen ter wereld soms ontrouw, jaloezie, ruzietjes et cetera.
Het is onbegrijpelijk dat er geen goed werkende coöperaties zijn t.b.v. de boeren. Van vakbonden hebben ze volgen mij ook nog nooit gehoord. Het zelfbewustzijn van de Thaise bevolking m.b.t. hun recht op arbeid, op een goed loon, goede huisvesting, educatie en alles dat je een menswaardig bestaan doet leiden IS NOG HEEL VER WEG. EN DAT DOET MIJ ALS OUDE WESTERLING HEEL VEEL PIJN. Ik heb heel veel respect voor Isaanse bevolking. IK ben NOG NOOIT BELAZERD OF WAT DAN OOK – Niet in de Isaan en ook niet in Bangkok !!!
Fantastisch geschreven!
Schaf hier (België) eens de werklozensteun, ziekenkassteun en ocmw-steun af en je zal zien wat er gebeurd. Wij mogen in onze beide handjes klappen dat al deze sociale vangnetten er zijn!
Deze keer weer een sterke vertaling van het leven zoals het gaat. Voor sommige een wereld die ze niet willen/zullen kennen,voor anderen het bewijs dat de thai ook gewoon mensen zijn,met al de problemen die wij ook zouden kunnen hebben. Rijkdom is ; gezond zijn,je familie gezond is,een dak boven je hoofd ,elke dag je eten voor jou en familie. Dan kom je een heel eind. Helaas wordt ook de thai “verleid “tot dure dingen die ze eigenlijk niet nodig hebben. Thailand en zijn inwoners worstelt met een eeuwenoude inhaal actie die hier als welvaart wordt vertaald,maar daar voor nieuwe armoede zorgt.
Heel juist. Zelf ben ik dikwijls in den Isaan. Voor vrijwilligerswerk. Zie
http://www.belgisaan.be
Heb jullie intussen gevonden op FB.
Alle hulp is voor een arme bevolking steeds welkom!
Hou vol want hulp helpt altijd!
Inquisiteur , dit is het verhaal wat ik ook altijd aan vrienden vertel . Maar dan wordt je niet gelooft. Elke moeder wil dat haar kinderen het beter hebben dan zij. Wij gaan al 25 jaar naar Thailand , ook begonnen in Phuket en Pattaya.Sinds aantal jaren onze stek in de Isaan gevonden. Wij gingen als family met een blonde-zeer sociale en welbespraakte zoon. Dan zijn de contacten toch anders , en hebben we heel veel verhalen van bar ladies gehoort. Altijd werd aangemerkt dat het vooral om geld ging om kinderen of ouders te onderhouden. En dat dit maar tijdelijk werk was. Wij hebben nooit ge-oordeelt en met sommige dames nog steeds contact. Enkele hebben studie weer opgepakt , een dame is gehuwd met Norwegian boy en trotse moeder van een dochter. Hierbij wil ik alleen aanduiden dat soms de dames werk moeten aannemen wat niet in hun aard zit , maar soms om geld te verdienen geen andere uitweg zien. Heb daar dan ook respect voor.
Mooi geschreven beste Inquisiteur. Deze vlieger gaat zeker voor een deel van de Thai op, hen de gevangen zitten in niet te weinig hebben om te verhongeren maar ook niet voldoende hebben om een beetje normale toegang te hebben tot essentiële basis voorzieningen zoals goed onderwijs, betaalbare goede zorg, een redelijke oudedagsvoorziening of elementaire arbeidsrechten. In de lage landen zou de wind niet veel anders staan als het hier aan die faciliteiten en wetgeving ontbrak.
In de kern zijn de meeste mensen gelijk, opzoek naar diezelfde menselijke waarden: een fijne partner, een goede opvoeding voor de kinderen, niet al te veel zorgen over de basale levensvoorzieningen, gewoon een beetje normaal met elkaar omgaan. Zelfstandig, onafhankelijk, vindingrijk, trots, vooruit in het leven, een betere toekomst voor de kinderen, dat zit in de meeste van ons dus niet meer dan logisch dat ‘de’ Isaan vrouw die zelfde kernwaarden heeft.
Hen die uit redeloosheid het meest verschrikkelijke werk doen om toch maar rond te kunnen komen, logisch dat ze ook afgunst krijgen jegens hen die vrolijk door het leven fietsen en roeptoeteren dat het leven een groot feest is en alleen domme mensen aan lager wal raken en het je eigen schuld is als je geen goede baan en inkomen hebt.
Ik ben ook weleens een Pattaya geweest, ook wel eens jongeman een jonge dame meegenomen. Maar het is geen plek waar je me nog zal aantreffen. Naar mijn idee teveel zuipschuiten, mensen (mannen) die zich niet bepaald proberen te verplaatsen in een ander. Puur uit voor gemakkelijk plezier en eigen vermaak. Als je dan als vrouw als een object behandeld wordt, ja dan walg je van die mannen. Dan wens je hen toe dat hun karma hen betaald zet. Dat je dan de kans grijpt zo’n iemand een oor aan te naaien, logisch. Maar het is toch wel oppassen dat je niet niet alle farang over een kam gaat scheren. Je kunt pas voorzichtig oordelen over iemand als je iets over hun leven, doen en laten weet. En zelfs dan is het oppassen, labeltjes opplakken gaat te gemakkelijk fout. De meeste mensen hebben een goed hart en verdien respect, dus even zo goed de Isaaner.
Fantastisch weergegeven, ben er stil van
Soms begin ik te twijfelen of de Inquisiteur wel een volbloed Nederlander is ?
Zijn benadering – begrip – aanpassing, aan de Thaise bevolking – cultuur – gewoonten is oprecht voorbeeldig en bewonderingswaardig.
Hopelijk geeft hij aan sommigen het voorbeeld van hoe het perfect mogelijk is hier gelukkig te zijn.
Van harte dank.
Bona.
Je hebt gelijk. Ik ben een Belg. 🙂
Uw zienswijze komt ver overeen met de onze. Momenteel hebben we meer vrienden in de Isaan dan Belgie. Een thaise vriend zei dat wij geen falang waren , maar Thai-Falang.
En dat we dit als compliment moesten beschouwen.
Denk dat dit ook op u van toepassing zal zijn.
Ik vind het niet netjes om eerst te klagen dat ‘men’, bot gesteld, Isaanse vrouwen prostituees vind, om daarna zelf te stellen dat westerse vrouwen dat wel zijn.
Dat is zonde, want het doet afbraak aan de rest van het artikel.
recent heb ik mij aangemeld voor het Thialland Blog.
reden om wat meer te komen te weten over Thailand en niet via de reguliere reisbureaus etc.
dit is de 2 de mail welke ik ontvang en ben geraakt door uw verhaal.
als vrouw wordt je om te overleven gedwongen om iets te doen wat tegen je hart indruist.
in mijn werk ,medicus ,maak ik het wel mee alleen dit is zoals ik uw verhaal lees onoplosbaar.
ben onder de indruk van uw verhaal ,de inhoud ,maar ook uw verhaal waarin u om een mooie maar fijnzinnige manier opkomt voor deze achtergestelde groep en laat zien dat door noodzaak ze gedwongen worden.
Hoop dat het doordringt tot uw lezerskring .
mvg Albert
Beste Albert, in mijn optiek heeft ieder mens waar ook ter wereld een keuze. Je bent verantwoordelijk vanaf je volwassenheid en daarvoor afhankelijk van ouders die je op de wereld hebben gezet en voor je moeten zorgen tot die tijd. Dat dit zorgen op jonge leeftijd vaak wordt nagelaten heeft met een heleboel factoren te maken. Het zou te ver voeren hier uitvoerig op in te gaan. Maar een ieder verstandig mens kan dit zelf beantwoorden. Wel noem ik de armoede die alom aanwezig is en die mensen drijft tot het nemen van dit soort beslissingen. Het is de prostitutie markt die hier debet aan is dus diegene die het nodig vinden om jonge meisjes, (want ze beginnen vaak al als minderjarigen, zijn ze meer waard op de markt), te gebruiken/misbruiken. De mens in zijn verscheidenheid, het zou niet mogen gebeuren maar de meeste mensen zijn hier niet mee bezig, wel met het halen van eigen gerief.
Weet wel dat er ook vele (jonge) vrouwen zijn die in de zelfde omstandigheid leven en hier niet voor kiezen of erger nog toe gedwongen worden, want die zijn er ook.
Het spreekt natuurlijk voor zich dat de meeste Thai en ook de vrouw uit de Isaan een regulier baantje hebben met slecht tot redelijk inkomen. Een kleine clubje zal kiezen voor een leven als prostituee of mia noi (bijvrouw, niet te verwarren met ‘gik’ ofwel sekskameraadje). En het is even zo logisch dat heb die voor deze laatste opties veelal hopen dat het een springplank naar een beter, normaler, leven in met huisje boompje beestje.
En die wegkijkende vrouw die je tegen komt, je kunt natuurlijk ook een verschrikkelijk of juist super aantrekkelijk uiterlijk hebben dat ze zich spontaan afwend. 555 Geintje. Maak eens een praatje of ze echt buitenlanders haat en of je op ze minst haar met een ontspannen praatje duidelijk kan maken niet iedereen over een kam te scheren.
Armoede lijdt tot prostitutie en vele mensen op het platteland zijn inderdaad verre van benijdenswaardig. So far so good. Maar waar ik wat moeite mee heb is de erg rooskleurige berichtgeving ingeleid door de stelling dat dit is omdat je Thailand niet meer door een Westerse bril bekijkt. Als ik voor mezelf spreek, en voor vele anderen die hier ook al soms tientallen jaren wonen, zie ik juist dat hoe meer je van Thailand en de Thaise mentaliteit begrijpt hoe meer dat rooskleurige verdwijnt. Ik heb het naar mijn zin hier en er zijn enorm veel goede kanten aan Thailand, maar zoals de titel al aangeeft is je artikel een lofzang en niet noodzakelijkerwijs een objectieve weergave van de realiteit.
De drank, soms drugs, het gokken, het altijd tegen elkaar opbieden om aanzicht te verkrijgen, het elkaar niets gunnen, de jaloezie, het achter de rug om roddelen, de continu verkeerde beslissingen, het bedriegen (jawel, ook en met name binnen die zogenaamd heilige Thaise familie) – ik zie het continu om me heen en dan heb ik het niet eens over de bars. Ik zeg niet dat alle Thais door en door slecht zijn maar als je de taal een beetje spreekt en veel met Thais omgaat ontkom je er niet aan die dingen beter te begrijpen en dan moet ik concluderen dat ook ondoordachte beslissingen vaak een rol spelen bij alle misere. Thais staan toch op erg primaire wijze in het leven, erg pragmatisch, en omgeven dat dan vaak met een hoop schijn en bedrog.
Of je dat nou niet ziet (wat ik me nauwelijks voor kan stellen), het niet wilt zien of het er hier niet over wilde hebben weet ik niet; ik zeg alleen dat de heren die wel iets zien in een Isaanse schone en die jouw proza als handboek voor de Isaanse vrouw willen interpreteren dit wel volledig op eigen risico doen!
Goede weergave van Chris vind ik. Als we de vrouwen in aanmerking nemen die met buitenlanders omgaan dan is dat een kleine minderheid.
En dan de verhalen over relaties, preutsheid en meer: nou ik bevestig de indeling in groepen. Ken vele 20-tigers, 30- , 40- tigers die het er lekker van nemen. Dubbele relaties of meer : gebruikelijk onder vrouwen en mannen. Heb als alleenstaande regelmatig relaties. En dan alleen op basis van aantrekingskracht, dus geen relaties om geld. En doordat ik alleen met Thaise mensen omga hoor en zie ik dagelijks nieuwe belevenissen.Dus bespaar me de medelingen dat vrouwen in Thailand preuts en terughoudend zijn. Tot in alle uithoeken van Thailand heb ik ervaringen.
Ja het is misschien inderdaat zo dat de farang zich niet volledig aanpast aan de thaise cultuur maar doen de thaien dat hier in europa wel?Of vindt men het normaal dat de meeste thaise vrouwen hier van s’morgens tot s’avonds lopen te bellen met hun thiase vriendinnen in het land waar ze verblijvcen of met familie in thailand.En wanneer ze de kans zien om samen te gaan feesten of elkaar kunnen opzoeken dit ook doen.Verder eten ze ook zoveel mogelijk thaise en zo weinig mogelijk europees.Maar dan wel zeggen dat wij ons ginder niet aanpassen.Ik denk dat dit omgekeerd net het zelfde is.Zij komen naar hier om hun finacieel te verbeteren en blijven gewoon verder lekker in hun thaise gewoontes leven.En nu gaan er veel zeggen dat dit niet waar is en dat hun vrouw dit niet doet.Maar dat zijn dan ook die geene die verblind zijn door liefde en niet willen inzien dat zwart op wit genomen ze eigelijk gewoon naast hun vrouw leven.Mij hebben, ze ooit gezegt de os en de ezel kunnen perfect op een wei grazen en leven maar de os zal nooit de ezel begrijpen en ezel nooit de os.