Ingezonden: Een Isaansprookje in boekenland

Mijn naam is Guido De Ville en ik woon sedert vele jaren 7 maand in Damme (België) en 5 maand in Thailand. Ik lees met plezier sedert jaar en dag Thailandblog. Ik ben immers zelf auteur van een paar boeken en ik run mijn eigen uitgeverij Zorro (zie www.zorrobooks.be).

Ik baat in Damme, samen met een collega, het kleinste tweedehands boekhandeltje uit van Vlaanderen (15 m2). Feniks, gevestigd in de pui van het Stadhuis. Ik dacht eerst het kleinste van de Lage Landen maar dat bleek verkeerd, want in Amsterdam is er blijkbaar iemand met een nog kleiner boekhandeltje (8 m2 ).

Drie jaar geleden belandde ik per toeval in een klein tweedehands boekhandeltje in Chiang Mai. Ik vond er warempel zelfs een paar Nederlandstalige boeken. Ik raakte aan de praat met de uitbaatster Jackie. We hadden het over de tanende boekenverkoop die zich blijkbaar over de hele wereld manifesteerde. Net als ik gaf ze vroeger les. Zij Engels en ik in verhoortechnieken en leugendetectie. Ze was uit Isaan afkomstig uit een familie met 5 meisjes.

Vader probeerde zijn gezin te voeden door op geregelde tijdstippen naar Saoedi-Arabië te trekken om er in de wegenbouw te zwoegen. Hij was soms drie jaar aan een stuk van huis weg. Niet zo uitzonderlijk voor mensen uit Isaan. Toen hij net 55 jaar was bezweek hij aan een longziekte die hij ginder opdeed. Toch deden nadien drie van zijn 5 dochters universiteit. Allemaal op dezelfde wijze: overdag werken in Bangkok, ’s avonds universiteit volgen en ’s nachts studeren in een kamertje dat ze deelden met een paar anderen. Jackie werd lerares Engels. Over de inwoners van Isaan wordt inderdaad dikwijls nogal denigrerend gedaan (vooral door de overige Thais maar ook door Falang) maar ten onrechte.

Geboren in Isaan heb je immers automatisch af te rekenen met enkele duidelijke nadelen: je bent arm, de rijstprijzen gaan verder naar beneden, Isaan ligt ver van alles, je wordt niet echt voor vol aanzien en je bent slachtoffer van de hoofdstedelijke corruptie. Een plaats in het onderwijs wordt (werd ) bijvoorbeeld niet toegekend volgens deskundigheid maar volgens je geldelijke inbreng. Maar de meeste zijn noeste werkers en stilaan raken ze uit het slop.

Soms vergelijk ik de Isanezen met de West-Vlamingen bij ons een aantal jaar geleden. Achterop gebleven ver van de hoofdstad, godsdienstige boerenmentaliteit, scheef bekeken door de arrogante en hautaine Brusselaars (en later Antwerpenaars) maar ook met een ijzersterke wil en hardnekkigheid.

Ondertussen trok Jackie terug naar haar geboortedorpje Ban Sarot in Surin waar ze vier dagen per week Engelse les geeft in het lokale arme schooltje waar ze ooit, 35 jaar geleden, zelf school liep. En ze opende er, met mijn hulp, een B&B met drie spotgoedkope authentieke kamers met alle comfort in en rond haar bungalow: the Mango Cosy Corner. Het is er inderdaad in de middle of nowhere, maar het is er heerlijk toeven in het echte authentieke Thailand van Isaan. Ze geeft er Engelse privé les aan streekgenoten maar ook dompelt ze falang onder (figuurlijk  in een Thais bad van een week. Na die week heb je het basic Thai te pakken. Veel meer dan onze vorige koningin van België, Nederlands kende nadat ze ooit zo n taalbad Nederlands volgde en slechts ‘goeie morgen’ en ‘dat is mooi’ had geleerd.

Haar zus (eveneens universitair geschoold) leert je in  een week een echte massage aan, met erkend getuigschrift . Ook de echte Isaankeuken wordt je aangeleerd in een week. En wil je de grens over naar Siem Reap en Angor Wat, dan wordt je reis perfect geregeld.

Meer daarover en over de filosofie van het huis lees je op www.mangocosycorner.com. Ik schreef de Nederlandse versie. Voor meer info mag iedereen mij zelf ook altijd contacteren op [email protected]. Of mij bezoeken in mijn boekenwinkeltje FENIKS in Damme.

En nog iets om de cirkel rond te maken, in iedere kamer vind je ter lezing ook wat Nederlandstalige boeken.

Want vergeet niet, het is wetenschappelijk bewezen dat wie boeken leest, langer leeft.

Guido De Ville