Impressies van Chiang Mai

Het leven van Charly zit gelukkig vol prettige verrassingen (helaas soms ook minder prettige). Tot een aantal jaren geleden had hij nooit durven voorspellen dat hij de rest van zijn leven in Thailand zou gaan doorbrengen. Inmiddels woont hij echter al een tijdje in Thailand en de laatste jaren dichtbij Udonthani. Deze keer: een trip naar Chiang Mai.

Impressies van Chiang Mai

De stad Chiang Mai wordt vaak genoemd en geroemd in reisgidsen en in verhalen over Thailand. Ik wilde deze stad dan ook graag eens een keer bezoeken en beter leren kennen. In oktober was het eindelijk zover. We hadden bij prijsvechter Nok Air een retourtje geboekt Udon – Chiang Mai – Udon voor een zesdaags bezoek. Kosten van het retourticket voor twee personen: 7.100 baht.

De vlucht verloopt zonder problemen en precies volgens het aangegeven tijdschema. Vertrek om 18.10 van het vliegveld in Udon en aankomst om 19.00 uur in Chiang Mai. Duur van de vlucht: 50 minuten. We worden afgehaald door de chauffeur van de hotel busshuttle en zijn in nog geen 20 minuten in ons hotel. Het hotel is het Duangtawan. Een groot hotel met vierentwintig verdiepingen en helaas maar drie liften. De kamer is ruim en schoon, gelegen op de drieëntwintigste verdieping, wat een mooi uitzicht oplevert over de stad. Het hotel ligt aan de Loy Kroh Road, op ongeveer vijftig meter van de night market. Kosten hotel voor zes overnachtingen: 15.600 baht.

De eerste avond lopen we Loh Kroh Road af en belanden uiteindelijk in een gezellige bar, Number 1 geheten, in soi 1. Weinig originele naam maar wel logisch verklaarbaar. Vervolgens gaan we eten in een vrij groot open lucht restaurant, op nog geen 70 meter van bar Number 1. Erg druk was het er niet. Het eten was goed, evenals de wijn. Daarna teruggelopen naar ons hotel. Het meeste uitgaansleven in Chiang Mai speelt zich af rond en in Loy Kroh Road en rondom Thapae Road en Thapae Gate (de toegangspoort tot het oude centrum). Bij onze wandeling door Loy Kroh Road zien we dan ook ontelbare barretjes en massagesalons. Bekendste beerbars/a go go bars zijn Spotlight Go Go en Go Go Foxy Lady.

De volgende morgen zien we vanuit onze kamer de Doi Suthep berg liggen en als we heel goed kijken zien we zowaar het tempelcomplex op de berg. Slecht te zien door de regendeken. Vanwege het druilerige weer besluiten we er een rustdag van te maken. Bezoeken aan de dierentuin en de tempels stellen we uit tot morgen.

Grappig is dat op de drieëntwintigste verdieping een kleine ontbijthoek staat, met zo’ n acht tafeltjes. Hier maken we graag gebruik van, al is het maar om niet met de lift naar beneden en daarna weer naar boven te moeten. Het ontbijt is verder goed te noemen. We zijn de enige die van deze ontbijtmogelijkheid gebruik maken en dat bevalt me uitstekend. Na het ontbijt gaan we, ondanks de regen, de straat op en lopen de straat weer af, net zoals gisteravond, maar nu bij daglicht. Door het troosteloze weer is er weinig te beleven op straat. De meeste barretjes zijn nog gesloten. We besluiten een voetmassage te nemen en de rest van de dag een boek te lezen. We eten in het hotel in het Chinese restaurant. We zijn de enige gasten en de sfeer is dan ook niet bepaald supergezellig te noemen. Het eten was overigens wel goed.

De volgende morgen hetzelfde ontbijt ritueel. Gelukkig vandaag geen regen. We gaan met een tuktuk naar de Chiang Mai Zoo die aan de voet van de Doi Suthep berg ligt. Het is een dierentuin zoals zo veel andere dierentuinen op de wereld. Er zijn echter twee opmerkelijke verschillen. In het hele park is het heuvel op en heuvel af, trappen op en trappen af. Niet zo eenvoudig om te wandelen dus. We nemen daarom een soort busje dat je naar een aantal bezienswaardigheden rijdt. Een van die plekken is het onderkomen van de door China geschonken Panda beertjes. Hier is het een drukte van belang. Er worden ontelbare foto’ s genomen, ook door Teoy, die oprecht blij is dat ze de Panda beertjes in levenden lijve kan zien. We zien ook de andere beestjes, zoals de apen, leeuwen en tijgers.

Die laatsten liggen allemaal te slapen, in afwachting van hun maaltijd rondom 16.00 uur, alvorens enige actie te vertonen. Nou, daar gaan we niet op wachten. We besluiten terug te gaan naar de hoofdingang/uitgang en even verderop een songtaew te nemen die ons zeven kilometer hoger op de berg moet afzetten. Daar kom je dan op een soort van plateau met winkeltjes, wat simpele eethuisjes en een parkeerterrein. Om bij de tempel te komen, de Wat Phra That Doi Suthep, moet je een trap op van 350 treden. Daar heeft Charly nou niet meer de moed en energie voor, na de vermoeienissen in de dierentuin.

Trouwens ook zonder de dierentuin vermoeienissen zou ik die trap niet gaan bestijgen.  Ik ga dus op een eenvoudig terrasje zitten en Teoy gaat naar boven. De Wat Phra That Doi Suthep is 700 jaar oud en een indrukwekkende belichaming van de Lanna-cultuur. Na een uur of twee komt Teoy weer terug naar het plateau. Ze is blij dat ze de tempel heeft kunnen bezoeken. We drinken samen nog wat en gaan vervolgens met een taxi naar beneden (ik had geen zin meer in een songtaew op die best wel bochtige en steile weg naar beneden) en laten ons afzetten bij ons hotel.

Na even uitgerust en gedoucht te hebben, nemen we aan de grote bar op de begane grond van het hotel een drankje. Het aantal Chinese gasten in het hotel is opvallen. Ze worden met busladingen vol bij het hotel afgezet. Na een paar drankjes nemen we een tuktuk naar het Good View restaurant, pal aan de Ping rivier. Het restaurant is ruim van opzet met verschillende “verdiepingen”. We besluiten op de laagste “verdieping”, direct aan het water, plaats te nemen.

Het restaurant ziet er bijna sprookjesachtig uit met zijn vele, verschillende lichtjes die ook nog eens weerkaatsen in het water van de rivier. Het is er gezellig druk waardoor er een geanimeerde stemming is. Het restaurant heeft een uitgebreide menukaart. We eten allerlei soorten vis, vlees en groentes. Alles is dagvers en smaakt uitstekend. Ook de wijn is gelukkig uitstekend.

De volgende dag nemen we een tuktuk naar de Wat Chedi Luang. Deze tempel is geheel gelijkvloers en er zijn geen trappen die beklommen moeten worden, zodat ik deze keer ook mee naar binnen kan. Het is een indrukwekkend tempelcomplex, met de nieuwe tempel en daar achter de oude tempel. De tempel is gebouwd in 1390. Wat opvalt, is de monumentale trap van de grote chedi, nu 60 meter hoog, maar voor de aardbeving van 1545 zelfs 90 meter hoog. Een wandeling rondom het hele complex is, in de hete zon, nog een aardige uitputtingsslag. Weer voorzien van de nodige foto’ s keren we terug naar ons hotel.

We rusten een beetje uit, nemen een douche en gaan vervolgens weer met een tuktuk naar het Good View restaurant aan de Ping rivier. Het eten was ons gisteravond zo goed bevallen, dat we daar nog een keer van willen genieten. Ook deze keer gaan we weer zeer tevreden hotelwaarts.

Op woensdag zijn we naar een museum gegaan. Vraag me niet naar de naam want die weet ik echt niet meer. Het museum gaat uiteraard, gezien de geschiedenis van Chiang Mai, voornamelijk over de Lanna cultuur. Vervolgens doen we nog een ander museum aan en dan vind ik dat we weer genoeg in het verleden hebben gegrasduind. Tijd voor een biertje en om wat te gaan eten. Deze keer niet naar Good View maar naar The Dukes. De Dukes ligt aan dezelfde straat waar de night market plaats vindt. Het eten was redelijk maar haalt het bij lange na niet bij Good View.

Op donderdag niet veel bijzonders gedaan. Een massage en voetmassage genomen. Wat gelezen en op mijn laptop een en ander bijgewerkt. Morgen moeten we weer terugvliegen naar Udon, dus bij de lobby de busshuttle naar het vliegveld besproken. Vanwege de uitstekende ervaringen gaan we op onze laatste avond in Chiang Mai weer bij Good View eten. Aansluitend lopen we wat rond op de night market. Teoy had dit de avonden hiervoor ook al gedaan. Vandaag ga ik met haar mee en hebben wat souvenirtjes gekocht voor het thuisfront.

De terugreis naar Udon verloopt even soepel en minutieus als de heenreis. Het vliegtuig van Nok Air vertrekt precies op tijd en vijftig minuten later landen we weer in Udon.

Een mooie trip naar Chiang Mai. Ik ben blij dat we die gedaan hebben. Nog een keer terug naar Chiang Mai? Ik denk het niet. Wat we wilden zien hebben we gezien. En om nu alleen terug te gaan voor het eten bij Good View is me net een stap te ver. Maar ik kan eenieder een trip naar Chiang Mai aanbevelen. In feite is vijf dagen genoeg, tenzij je ook naar de buitengebieden wilt. Zoals een bezoek aan de bergstammen en aan het drielanden punt. Dan heb je meer tijd nodig.

Charly (www.thailandblog.nl/tag/charly/)