Hulde aan de motosai taxi’s in Pattaya
asiastock / Shutterstock.com
Vandaag wil ik een aardig verhaaltje schrijven over de jongens en de meisjes, die ons regelmatig met hun motorbike taxi’s in Pattaya van A. naar B. brengen.
Hier in Pattaya zijn zij vaak in grote getale aanwezig bij de winkelcentra, maar verder vind je op bijna “elke hoek van de straat” wel een standplaats. Bij mij in de buurt zitten op korte loopafstand wel 3 nesten, waarvan ik zelf soms gebruik maak en mijn vrouw gebruikt ze om allerlei boodschapjes te laten doen, zoals eten afhalen bij een restaurant, naar postkantoor, rekening betalen van elektriciteit, enz..
Het is een prima service, die zij verlenen. Verhalen, die je soms leest van te hard rijden (kamikaze), verkeersregels negeren, te veel laten betalen ken ik wel, maar heb het zelf nooit meegemaakt. Integendeel, zou ik zeggen, met enkele recente voorbeelden van hun dienstverlening wil ik aantonen, dat het in het algemeen wel goed zit met die berijders.
Wateroverlast
Een week of wat geleden hadden we weer eens een fikse regenbui, die voor flink wat wateroverlast zorgde. De regen stopte en ik ging op weg met mijn scooter naar de poolhall. De weg, die ik normaal neem, was afgesloten door pakweg 60 cm water, dus nam ik een sluiproute, maar helaas kreeg ik daar ook te maken met nog niet weggewerkt regenwater. Te veel voor mijn scootermotor, want nadat ik een 200 meter door water geploegd was, sloeg mijn motor af. Lopen dus met de scooter aan de hand tot aan de dichstbijzijnde 7-Eleven, dat hoger gesitueerd was. Ik was niet alleen, met mij stonden er wel 20 anderen met soortgelijk pech.
De berijders van motorbike taxi’s, die daar hun standplaats hebben, hadden het druk om de pechvogels te helpen. Ook ik werd geholpen en na een minuut of twintig sloeg mijn motor weer aan. Maar ook Soi Buakhow was overstroomd en weer ging ik door 30 à 40 centimeter water. Weer sloeg de motor af en ondanks hulp van weer de jongens van motorbike taxi’s nu definitief. Scooter geparkeerd en verder lopen naar Megabreak door water tot op bijna kniehoogte.
Later op de avond terug naar huis met een motosai en de volgende morgen – mijn scooter was inmiddels bij Megabreak bezorgd – nog geen sjoege van de motor. Geen probleem, twee taxi-jongens brachten de scooter naar een motorwerkplaats en een uurtje later werd de scooter keurig afgeleverd, gezuiverd van het vuile regenwater in het binnenste van de motor. Kosten 800 baht!
Ik bedacht mij, je zult maar pech hebben ergens in een binnenstad van Nederland. Waar vind je een werkplaats, die even snel je motor repareert?
Vassamon Anansukkasem / Shutterstock.com
Sleutels
Tijdens toernooi-avonden in Megabreak wil het later op de avond nog wel eens erg gezellig worden, uiteraard met de nodige biertjes. De grens voor mij om met mijn eigen scooter naar huis te gaan is drie bier. Drink ik meer dan wordt het automatisch een motorbike taxi, die – net buiten de hal – 24 uur paraat zijn. Een aantal van die jongens kent mij inmiddels en als ze mij zien dan weten ze al, dat er werk aan de winkel is. Zonder mijn adres te hoeven vertellen leveren ze mij keurig thuis af. De volgende dag leg ik dezelfde route van een kilometer of vijf af om mijn scooter weer op te halen.
Zo ook een keer verleden week. Netjes om een uur of 4 ’s nachts thuisgebracht en de volgende morgen loop ik terug en bezoek onderweg nog een restaurant. Daar bemerk ik, dat ik mijn sleutels thuis heb laten liggen. Naar huis bellen om de sleutels naar Megabreak te brengen? Geen optie, want ik heb mijn telefoon niet bij me. Dan met een “vreemde” taxi-chauffeur naar huis rijden en dan met sleutels naar Megabreak? Daar had ik geen zin in! Nee, doorgelopen naar Megabreak, de jongens op de taxi standplaats aangesproken en één van hen reed alleen naar mijn huis – hij wist immers waar ik woonde – en bracht mij de sleutels. Wat een service, nietwaar?
Geld
Een Engelse vriend liet zich een poosje geleden ook naar huis brengen door een taxi-motor, want behoorlijk dronken. Daar aangekomen drukte hij de chauffeur geld in zijn handen en verdween in zijn huis. De volgende morgen deed hij een greep in zijn broekzak en vond een biljet van 500 Baht. Hij wist echter zeker, dat hij de dag ervoor ook nog een biljet van 1000 Baht had. Hij pijnigde zijn hersens, maar legde geen verband met de taxirit.
In de loop van de dag kwam er een taxi-chauffeur bij hem in Megabreak en overhandigde hem het biljet van 1000 Baht. Hij vertelde, dat mijn vriend daarmee betaald had, maar niet de kans kreeg om te vertellen, dat het natuurlijk te veel was. Hij werd door mijn vriend geprezen en kreeg alsnog correct betaald met een flinke fooi.
Tenslotte
Wat mij betreft hulde aan het corps van motortaxirijders. Het zijn geen schokkende gebeurtenissen, die hierboven staan, maar ik vond het leuk om even te vertellen. Heeft u nog een leuke of misschien minder leuke ervaring met een motosai? Laat het weten via een reactie!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Zelf maak ik nooit gebruik van de motosai taxi`s. Ik heb zelf ook nog nooit in NL. met een brommer gereden. Ik zie ze wel staan in soi 7. Onder andere bij de Pandora bar. Er wordt netjes bijgehouden wie van de chauffeurs aan de beurt is voor het ritje. En ze hebben het behoorlijk druk. En eerlijk gezegd zijn de mannen altijd vriendelijk. Overigens heb ik ooit wel eens gehoord dat veel dames die bij de bars werken samenwonen met de betreffende motosai boys. Weet iemand of daar een kern van waarheid in zit ??.
Hartelijk bedankt voor je verhaal gringo, daar wordt een mens toch vrolijk van.
En ideaal die hand en span diensten van de motor rijders.
Zelf durf ik nooit gebruik te maken van een motor taxi want als toerist wil je toch extra voorzichtig zijn en als ik de dames zie zitten met 2 benen aan één kant, zo leuk.
Persoonlijk zou ik dan liever een been aan elke kant hebben maar misschien is dat not done in Thailand
2 benen aan 1 kant is wel makkelijk als je als vrouw een rok of jurk aan hebt
Als je gewoon een (korte) broek aan hebt kan je zitten zoals je wilt.
als 71-jarige neem ik die motosike taxi ook wel eens en zelfs met mijn reiskoffer tussen de driver en mezelf in en wees gerust die mannen en vrouwen die kunnen een stukje rijden hoor! ik voel me daar heel goed op mijn gemak bij
het is NIET motosai maar motosike dat komt van het door Thai verbasterde woord motorcycle tot motosike haha
Fonetische is het ‘maaw-dtôoe-sai’. Maar er zijn meerdere manieren om het fonetisch op te schrijven. De reden waarom ik vind dat het beter is om het op ‘sai’ te laten eindigen, is omdat medeklinkers aan het einde van een woord in het Thais zeer zacht of niet wordt uitgesproken (over het algemeen). Een Thais persoon zal het waarschijnlijk dus nooit als ‘motosike’ uitspreken tenzij ze het zelf terug naar het Engels verbasteren. Voor de gemiddelde Westerse persoon zal het veel meer als ‘motosai’ klinken, omdate de ‘k’-klank niet wordt uitgesproken.
Maar even on-topic; Ik ben het er helemaal mee eens. Ik heb nog nooit problemen gehad en vaak kun je ook nog met ze lachen als je een beetje (op z’n Westers) Thais probeert te spreken. Voor een prikkie de hele stad door. Dat gezegd, ik heb wel eens een chauffeur vermeden, omdat ik het niet vertrouwde of hij nuchter was.
Ik ben ook helemaal tevreden met het gebruik van de motorbike taxi. Inderdaad vriendelijk en behulpzaam.
Ik maak vaak korte ritjes met de jongens in de buurt voor de boodschappen of naar de grote weg voor de Bahtbus. En ik gebruik Mister Noo voor de lange afstanden want zeer betrouwbaar qua rijstijl en prijs.
Maar nu over de service.
Toen ik een jaar geleden te laat was met het betalen (bij 7/11) van de waterrekening moest ik naar het hoofdkantoor. Ik had geen idee waar dat was. Ik liet dat bonnetje zien aan de eerste de beste jongen bij een standplaats in Jomtien, hij wist het ook niet maar hield gewoon een andere voorbijrijdende motorbike taxi aan om het te vragen. En bracht mij 7 km verderop naar dat kantoor. Daar aangekomen bood hij aan het te regelen. Binnen vijf minuten stond hij weer buiten met bewijs van betaling en geld terug!
Zes maanden geleden kwam ik eindelijk op het lumineuze idee de waterrekening automatisch te laten incasseren! En ging dus met Mister Noo naar het hoofdkantoor. Mister Noo spreekt genoeg Engels om te begrijpen waar het over ging. Eenmaal daar deed hij het woord, gelukkig maar, want ik kwam er snel achter dat de dames achter de balie helaas te weinig Engels spraken om mijn verhaal te volgen. Wij kregen een formulier mee dat door mijn bank ondertekend moest worden. Mister Noo wist wel zo’n filiaal in Naklua te vinden en niet te vergeten onderweg te stoppen om de nodige fotokopieën te maken bij een shop.
Dat was trouwens een komisch moment. Wij hadden niet veel tijd want om 16.00 uur zou het hoofdkantoor van dat Waterbedrijf sluiten en het was nu ongeveer 15.30 uur. Toen hij stopte voor de Copyshop en zei ‘Copy now’, verstond ik ‘Coffee now’ en dacht Wat?? moet ie eerst koffie drinken???
Bij de bank was het erg druk en moesten we veel te lang wachten op die handtekening. Wij keken elkaar steeds aan, hoofdschuddend en dachten allebei kennelijk hetzelfde: wij zouden nooit op tijd bij het Waterbedrijf terug zijn… eindelijk greep Mister Noo in wat ik heel bijzonder vond. Hij wist iemand aan te klampen om te eisen dat er nu een handtekening moest komen!
Al bij al is het allemaal gelukt dankzij hem.
Wij zijn sindsdien dikke maatjes. Of ik iets moeilijk moet regelen of plantjes moet kopen die niet te vinden zijn heeft Mister Noo altijd De oplossing.
Inderdaad: Hulde aan de motorbike taxi’s!
Inmiddels ben ik al een aantal keren in Bangkok geweest, de motorbike taxi’s zijn echt geweldig! Wel gevaarlijk, want vallen, oei oei. korte broek aan. maar de service is iedere keer weer super!
De meeste Thais zijn zo. Ik heb verscheidene malen met mijn (zeer oude) auto langs de kant van de weg gestaan waarvan 2 x met een lekke band en altijd stopte er iemand om te helpen die net zolang bleef tot ik weer kon rijden of een monteur haalde !x zelfs een tuk-tuk en meerdere malen een motosai taxi. Nooit om geld gevraagd.
Dit is Thailand ten top, en ook de reden dat ik “mijn tweede thuis” zo hard mis.
Ook ik heb enkel goede ervaringen met deze vorm van transport.
Mensen daar zijn zeer behulpzaam, zeker tegenover ouderen.
Prachtig land toch, het gemis wordt met de dag groter.
Voor al diegenen die er nu vertoeven, geniet er van zoveel je kan.
Groet, Jozef
Als je slechts zelden met een motorfiets rijdt, of zelden meerijdt, dan kan het rijgedrag van de motosai gevaarlijk lijken. Vaak rijden de chauffeurs al sinds kinds af, hebben een groot evenwichtsgevoel, zijn ver vooruitziend en nemen berekende risico’s zodat ze zelden ongevallen meemaken. Als je de chauffeur vraagt om het kalm aan te doen, dan zal ie daar zeker rekening mee houden.
Volledig mee eens. Goede ervaringen overal gehad met die jongens en soms ook dames drivers.
In het verhaal vind ik Thb 800 wel aardig veel volgens Thai normen. Maar ja,, dat is Pattaya… Upcountry betaal je wellicht niet meer dan de helft of minder voor dit probleem. Enfin,, als je maar geholpen bent.
Ik heb in Bangkok ook regelmatig gebruik gemaakt van de motorbiketaxi.
Goed rijgedrag, geen enkel risico genomen door hen…
Ook altijd beleefd en behulpzaam.
Ik mis dat hier in NL…
Wij hebben ook een vaste koerier, die voor ons dingen wegbrengt en regelt.
Ik kan voor Thb 50 niet naar het postkantoor met de auto (10 km heen en terug) en dat hoeft hij ook niet van mij, geef altijd meer. Ook met andere klusjes is ie altijd behulpzaam.
Had een keer 2 lekke banden en daar sta je dan, maar hij kwam met zijn pick-up, wielen er af en een half uur later weer terug.
Ook weet ie altijd wel iemand die blij is met een oude koelkast, tv of radio als wij iets nieuws kopen.
En vergis je niet, de mannen werken hard, zien er vaak niet uit maar maken toch een mooi salaris iedere maand. Tenminste die 4 die ik wat beter ken.
Jaren geleden nam ik een taxi van mijn hotel in Bangkok naar Pattaya. De rit verliep nog langs de oude Sukhumvit road naar Pattaya. Aan de receptie van mijn hotel (Lek Villa) aangekomen, stelde ik vast dat ik mijn draagtasje met alle persoonlijke bezittingen (een pak euro’s en thai baht, paspoort, vliegtickets, etc) op de achterbank van de taxi had laten liggen. Gelukkig had ik het naamkaartje van de taximaatschappij in mijn hemdzakje bewaard.
Vanaf de receptie belde men deze op. Deze belde de taxichauffeur in zijn wagen op. In het thais werd blijkbaar een ontmoetingsplaats afgesproken. De bellboys van het hotel riepen een motosai binnen en legden hem alles uit. Deze voor mij totaal onbekende motosai keerde 50 minuten later met het intakte tasje terug!
En hij had dus wel een heel eind op de terugweg moeten rijden, gezien de taxi al een half uur eerder vertrokken was.
Ik heb de man 500 baht gegeven. Wantrouwige vrienden zegden dat de motosai met al mijn bezittingen had kunnen verdwijnen, maar dit geloof ik niet, gezien alle andere positieve verhalen, die ik hierover lees!
Over het algemeen geen negatieve ervaringen/verhalen over de motosai drivers, vooral wegens het feit dat ze gekend zijn binnen de clan waar ze werken en de leider van hun clan wil geen negativiteit over zijn groep. Een fooi geven aan deze motosai drivers is zeker op zijn plaats als je weet dat het niet simpel is om zich in te kopen in een dergelijke motosai clan (lees: straathoek waar ze vertrekken). Om de gekende en typerende motosai jas te kunnen bemachtigen moet men zich inkopen (25.000 THB en meer is niet abnormaal om de jas te verkrijgen) …. eenmaal men de jas mag dragen kan men beginnen te werken/verdienen … natuurlijk eerst om de schuld te vereffenen die men is aangegaan om zich in te kopen (en de meeste onder jullie kennen de rentes voor dergelijke illegale leningen) !!!
Mooi verhaal en mooie reacties hierboven.
Ik zelf neem ook veel motorsais,vooral in Bangkok.
De bestuurders zijn schatten van mensen, heel beleefd,
altijd bereid je probleem op te lossen.
Ze zijn heel bedreven.
Onderling hebben ze ook veel respect onder elkaar.
Zij kennen de stad als geen ander en zitten niet te marchanderen
als de tuktuks.
Helaas, ik heb het zelf ondervonden: motorsai’s zijn gevaarlijk
niet vanwege de Thai bestuurders maar vanwege de falang…
Ik ben bv. honderd kilo en het gevaar hierbij is
dat ik door mijn gewicht de bestuurder (ca 50 kilo?) in gevaar breng,
vooral als hij stapvoets rijdt, kan hij uit evenwicht komen.
Stom maar waar.