Een hond aanschaffen in Thailand

Door Pieter Dirk Smit
Geplaatst in Leven in Thailand
Tags: ,
22 december 2017

In Nederland is alles heel normaal'(..). Na veel overwegingen, van de na en voordelen, schaf je bewust een puppy aan. Het merk word uitgezocht en het word je beste vriend (mag je hopen). Het is een maatje voor het leven.

Hier in Thailand zien we, dat een honde leven, een hondenleven is. Wat eigenlijk onbegrijpelijk is, in een boeddhistisch land. Omdat er gedacht word, dat de overleden mensen terugkeren als dier’. Het boeddhisme’ heeft namelijk als eersten, de reïncarnatie uitgevonden. Dus het kan ook je familielid zijn? Dan zou je toch juist denken, dat er geheel anders met dieren om word gegaan! Maar overal zie je (jammer genoeg) dierenleed om ons heen.

Blij je te zien

Met deze wetenschap, wil je het nieuw aangeschaft diertje een goed tehuis geven. Je geeft alle inentingen, en geeft hem alle zorg. Altijd een bak met koel vers water en voldoende te eten. In de eerste weken neem je het diertje mee in de auto en achterop de brommer. Laat hem kennis maken met andere mensen en diersoorten, zodat hij een goede gezonde basis heeft van opvoeding. Alles is heel normaal, en word ook geadviseerd door vele Nederlandse hondenclub’s Er zijn dan ook vele scholen te vinden in Nederland, voor gedrag en gehoorzaamheid. Met een koekje, een half uur achter je viervoetige vriend aanhollen, is geen optie, toch’ Dus, haal je alles uit de kast, om het diertje een goed leven te geven. En dat hij goed luistert, als het nodig mocht zijn. Bij het thuiskomen, word je altijd vreselijk goed onthaald. Braaf blijft hij op je wachten, en is altijd weer blij je te zien.

Ook wij’ hebben de keuze gemaakt een viervoetige vriend aan te schaffen in Thailand. We stonden voor de keuze welk merk we zouden nemen. Een echte Europeaanse rashond (zonder papieren) of een plaatselijke Thaidog. Wij, gingen voor het plaatselijke merk. Mijn vrouw en ik, hebben vele honden grootgebracht behalve een Thaidog. Dus was de keuze snel gemaakt. Op zeer jonge leeftijd werd de puppy al meegegeven met de vermelding, dat de moeder geen/weinig melk had. Dus naast je bed in een kartonnen doos, en iedere 2 uur de fles geven. Zo krijg je veel meer binding met het diertje. Wetende dat het beter geweest was, het minimaal eerst nog een maand bij de moeder te houden maar het is nu eenmaal niet anders.

Moordenaar

In Nederland totaal ondenkbaar! Daar gaan de puppy’s pas weg, als ze alle inentingen gehad hebben. Trouw naar de dierenarts, en het hondje groeide als kool. Wij hebben een reu, dus was het de noodzaak om hem vroegtijdig te helpen. Zodat het rustiger werd, en niet steeds achter de Thai vrouwtjes aanliep. Wij hebben het voordeel, dat we een groot grondstuk hebben. Dus ruimte voldoende voor een hond dachten we’ Maar…… we dachten verkeerd.

Het werd een rover, en ging op pad, om bij de buren de kippen en kuikens te doden. Ook onze andere buurman, hield geen eenden meer over?Al snel kwamen we erachter dat onze trouwe viervoeter er achter zat.Na dagen kwam het thuis, met volwassen doodgebeten kippen en eenden. Ik wilde nog vertellen, dat doet onze hond niet. Maar het was een pure moordenaar. Die alleen de kippen en eenden doodbeet, dienvolgens links liet liggen. Raar? we hebben toch alles gedaan zoals het hoorde?

Na het hele terrein afgezet te hebben, werd het een beetje rustiger. Onze buren waren gelukkig, dat onze hond niet meer op pad kon. Maar… dat was van zeer korte duur’ Als een bezeten vos, moest hij het bloed blijven proeven. En ging moeiteloos door en over de gemaakte afscheiding. Door werkzaamheden aan ons huis, stond de poort vaak even open. En onze hond had een nieuwe sport te pakken. Rennen achter brommers aan. Zelf weet ik wat het is, als een wild dier je voeten op wil kauwen. Dus ik was er niet van gediend en ik probeerde dan ook van alles. Maar luisteren ho’ maar. Al mijn tijd van opvoeding was in één klap vergeten? Ik kon roepen wat ik wilde maar er werd nergens op gereageerd?

Thaidog

Dus wat doe je in zo’n geval, je raadpleegt Internet. Daar kon ik uithalen, dat een Thaidog, geen beginners hond was. Misschien zit het in het karakter of misschien door het doorfokken? Dan maar een muilkorf om. Maar ook dit was van korte duur, en al snel was de muilkorf verdwenen? We hebben er zelfs meer riemen aan laten zetten maar niks mocht baten? En de voorraad eenden en kippen werden bij de dag weer minder bij de buren. We kochten alles voor de hond, om hem maar op onze grond te houden. Verschillende soorten ballen, en speeltjes maar daar zat geen bloed in’

Tot dat er op een ochtend een vervelend bericht kwam. Onze hond had een ongeval veroorzaakt door voor een brommer te lopen/staan. Met gevolg, dat de brommer met daarop een moeder en twee kinderen ter val kwamen. Gelukkig droegen ze helmen, en was de schade beperkt. Een scheur in de lip, een tand eruit en veel schaafwonden met een kapotte brommer. Natuurlijk weet je als buitenlander, dat ze hier geen WA verzekering kennen. En dat alle gemaakte schade voor je eigen rekening komt! Toch ben ik zo verstandig geweest eerst even een mail naar de Farang politie te sturen. Wat zijn mijn rechten en plichten? Doorsnee’ kunnen de slachtoffers vragen wat ze willen’ En ik zag de bui al hangen. En ja’ hoor. De rekening van de brommer werd gebracht. Een zeer oude, bijna antiek exemplaar, met een totale schade van bijna 6.000 Baht’

Schade

Ik besprak dit open met mijn vrouw, dat ze straks ons huis zouden opeisen. Of zelfs nog meer? Mijn vrouw is dan ook met de persoon meegereden, om verhaal te doen. Natuurlijk wil ik alle schade voldoen maar…. dan wel op een normale manier! Zelf vond ik het verstandig om de eerste keer niet mee te gaan. Verder ken ik hier persoonlijk, gelukkig een paar vooraanstaande politieagenten die op het hoofdkantoor werken. Maar….. als je daarmee aankomt, is dit machtsmisbruik en kan dit averechts gaan werken. Dus bleef ik bij men standpunt, om dit als normale mensen proberen te klaren. En dat heeft inderdaad goed geholpen. Na het gesprek met mijn vrouw’, hadden ze dan ook alle vertrouwen, dat dit goed zou komen de stemming was dan ook bijna familiare’ De bestaande rekening, werd van bijna 6.000 Baht’ teruggebracht naar 2.000 Baht’. Het gaat me dan ook niet zo zeer om het geld maar om het principe’ Zodra een Thai, een witte neus zien, krijgen ze bijna de Thaise Bath valuta in hun ogen.

Dezelfde dag nog tegen 20.00 uur, werd er aan de poort gebeld. Met het verzoek, om nu alles te regelen wat de rest van de betaling betrof. Dus, niet eerst wachten wat de uitslag zou zijn van het ziekenhuis. Er werd uitgelegd, dat langer wachten alleen voor ons meer kopzorgen zou betekenen. De mensen waren (gelukkig) open en eerlijk’ Zelf kwamen ze met een voorstel, hoeveel ik wilde betalen. Natuurlijk wist ik, dat het plaatselijke staatsziekenhuis niet de goudprijs vraagt. Maar ik wil niet weglopen, voor mijn verantwoordelijkheid. En kwam met een goed bod om nog eens 7000 Bath te betalen voor de gemaakte menselijk schade. Dit bod werd direct geaccepteerd’ En we zijn vrienden voor het leven’

Viervoeter

Maar…… Nu kwam de vraag’ wat doen we met onze viervoeter? Gelukkig viel de menselijke schade en pijn, achteraf mee’ Maar wat, als er doden waren gevallen? Bij navraag, kan dit, (..) in de miljoenen (Bath’) lopen!! Iets waar ik als buitenlander, totaal niet bij na had gedacht. Wetende dat onze hond, zijn gedrag misschien alleen maar erger werd? En misschien onder het lopen/rennen mensen zou bijten of erger’ Na de gehele nacht gesproken te hebben, kwam de conclusie, dat onze trouwe viervoeter toch maar weg moest. Ik kan me namelijk niet permitteren, om meer problemen op de hals te halen. Problemen die buiten onze schuld, straks misschien een vermogen moet kosten. En daarvoor ben ik niet naar Thailand gekomen. Ik zoek het gevaar, en de problemen dan ook niet op’ Dus, dat werd een einde aan onze vriendschap, met onze viervoeter.

We hebben (gelukkig) een goed tehuis voor hem weer gevonden. n kunnen hem altijd bezoeken, wanneer we willen. Maar dan komt het gemis’ Het was stil in huis’, en het zou nooit meer hetzelfde zijn. Dagelijks, ondervinden we het gemis, en de liefde van onze prachtige trouwe hond. Wij zijn namelijk geen mensen’, die om niks een huisdier wegdoen. Wij raken gehecht aan een dier, en de vorige honden zijn van ouderdom gestorven. Mijn vrouw heeft geen kinderen, en zag de hond als haar kind. Maar… ook zij zag in, dat het voor beide partijen het beste was. Wij beperken ons nu tot onze ander hebbende dieren, de konijnen, vissen en vogels Onze les in deze is, dat je overal goed over moet nadenken. En dat alles wat in Nederland normaal is, hier niet normaal is!

Ik wil dan ook de ogen openen voor verdere Farangs. Overweeg eerst goed, voor je iets doet in Thailand. Dat scheelt je veel tijd, pijn en moeite’

Over deze blogger

Pieter Dirk Smit

7 reacties op “Een hond aanschaffen in Thailand”

  1. Erik bkk zegt op

    Toch kan het. Ik heb een vriend die toen hij voorgoed terug ging naar europa een prachtige en goedaardige Soi dog heeft meegenomen. Nooit problemen gehad. Een andere vriend die in Thailand woont heeft altijd wel 1 of 2 soi dogs op zijn erf bij zijn huis en dat gaat ook goed. Je moet denk ik ook wel een beetje geluk hebben.

  2. Rob E zegt op

    Ik heb nog drie jack russel puppies te koop. Geboren 30 october. Geweldige beesten.

  3. Rob zegt op

    Ik heb 4 Mechelen herders uit Nederland mee genomen waarvan 2 politiehonden.
    En ben er super blij mee.
    Ik heb ze zelf afgericht dat maakt het wel gemakkelijker.
    Nu nemen veel mensen een hond en denken daar te makkelijk over.
    In u geval was er nog een oplossing geweest iemand met verstand van honden africhten zoeken.
    Want hekken muilkorven e.d. werken zelden honden zijn slim .
    Ik heb laatst iemand geholpen die een jaar bezig was om zijn hond op een normale manier in een transportbox te krijgen .
    Het lukte hem gewoon niet.
    Bij mij was het een uurtje en hij ging er kwispelend in.
    De fout die mensen vaak maken is dat ze een hond gaan behandelen als een mens .
    Je mag ze gewoon hard aanpakken straffen en belonen.
    En problemen opzoeken en niet gaan ontwijken .
    Want het is makkelijk om hem weg te doen als het te moeilijk wordt.

    Gr Rob

  4. Nonkelwin zegt op

    En waarom leg je hem binnen je erf niet aan de ketting?
    Als je er toch dagelijks mee gaat wandelen.
    Geef hem af en toe een beetje gecontroleerde vrijheid en als dat niet lukt terug aan de ketting.
    Na een tijdje komt de rust vanzelf. Bij ons toch…

  5. Geert zegt op

    A.U.B denk heel goed na over de aanschaf van een hond, niet iedereen is geschikt om voor een hond te zorgen.
    Kijk wat voor een soort hond het beste bij jou past,en dan het belangrijkste,waar haal ik mijn hond.
    De grootste fout die je kunt maken is een pup aan te schaffen bij een van de talloze hondjesfabrieken die Thailand rijk is,of op de markten waar deze broodfokkers aan leveren.
    Zorg ten alle tijden dat als je een pup aanschaft de moeder aanwezig is.
    Er zijn natuurlijk prachtige rassen te koop ,maar niet elk ras is geschikt voor Thailand.een huskey is nu eenmaal niet zo geschikt voor de tropen,daar hoef je toch geen dokter voor te zijn.
    Wij hebben 2 Thai-ridgebacks,een ras dat uitermate geschikt is voor het leven in de Isaan.
    Geen last van inbrekers,slangen en ander ongedierte,helemaal gemaakt voor het Thaise leven.

  6. Johnny B.G zegt op

    Herkenbaar verhaal en goed advies.

    Zeker met Thaise honden moet de baas leiding geven want het is hun ruwe DNA wat gestroomlijnd moet worden.
    Veel straathonden zijn afkomstig van de Thai Ridgeback. Behandel je ze niet consequent en niet met respect dan gaan ze hun eigen gang.
    Een open poort of jagen op eenden zit in de genen dus daar moet de bezitter wel maatregelen tegen nemen.
    Zoiets heet verantwoordelijkheid nemen en dus aanlijnen..ook al vreten ze de lijn door.
    Het kan echter nooit een excuus zijn dat de hond fout is…de baas is leider!

    Inmiddels hebben we 2 straathond pups (beide reu) opgevoed en die waarderen zeker het mensenleven.

    Voor de geoefende hondenliefhebber in TH nog een vraag.

    Harde stem is kruipen, vechten met meerdere tegelijk, altijd op zoek naar eten, slapen als het maar kan….wie heeft van wie geleerd 😉

  7. Thallay zegt op

    duidelijk een verhaal van iemand die niet met honden om kan gaan en dan nog aankomt, niet door onze schuld. Wel uw schuld, de honden bezitter is ten alle tijden verantwoordelijk voor het gedrag van zijn viervoeter en dient de nodige maatregelen te nemen onheil te voorkomen. Daar past geen afdingen van schade bij onder het mom als ze een witte neus zien dan enz. Neem je verantwoordelijkheid en als je niet met dieren om kunt gaan laat ze dan met rust.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website