Heimwee naar Nederland?

Door Colin de Jong – Pattaya

Ik in ieder geval niet! Heb je geen heimwee? Deze domme vraag kreeg ik vaak te horen na acht jaar niet in Nederland geweest te zijn. Het was voor mij een grote teleurstelling en een waar strafkamp, ondanks dat ik blij was mijn familie weer gezien te hebben, maar er was teveel veranderd in negatieve vorm.

Ik kwam op verzoek van mijn jongste zus omdat mijn fantastische zwager was overleden aan alweer kanker, evenals mijn jongste zus en vele oude vrienden die ik enthousiast belden. De ene teleurstelling na de andere en bijna allen overleden aan kanker. Na een tiental telefoontjes ben ik snel gestopt. Deze dramatische ziekte komt veel te vaak voor in Nederland en zelfs mijn dochter kreeg dit ook veel te vroeg, die ik in een oproep in de krant vroeg te reageren.

Het deed mij heel erg goed om na eerdere tevergeefse pogingen tot opsporing middels brieven en vele telefoontjes ik eindelijk de verlossende mail van mijn dochter Carmen mocht ontvangen. Onlangs heeft zij een mooi Chinees meisje geadopteerd. Nooit verwacht dat ik opa zou worden van een Chinees kleinkind ‘Jin’ genaamd, maar ben er zeker niet minder gelukkig mee. Zelf ken ik ook dit grote geluk toen ik op mijn 62e verjaardag vader werd van mijn prachtige dochter Priscilla en daar geniet ik met volle teugen van. Als je jong bent is dit heel gewoon, maar op oudere leeftijd is dit toch heel bijzonder. Vader en opa maar trots en erg gelukkig want ik ben dol op kinderen en dit was een prachtige afsluiting van mijn bezoek aan Nederland. Toch wel een vreemde gewaarwording dat ik met een oma van vijfentwintig naar bed moet! Weer een naam erbij. Na Cees, Colin, Elvis, King nu ook nog Opa, maar ben er apetrots op en gun haar een prachtige toekomst.

Verder was mijn bezoek aan Nederland een grote sof en zou daar nooit meer kunnen wonen. Door een aankoop van onder andere een dure pantalon, probeerde ik mijn 500 Euro biljet te wisselen, nou vergeet het maar. Zelfs ABN-AMRO en de Rabobank wilden dit niet wisselen. Woest werd ik op die kruideniers die zich voor bank uitgeven. Uiteindelijk bood mijn zus hulp door het biljet met behulp van een geldautomaat op haar rekening te storten, om er vervolgens weer tien briefjes van € 50,- uit te halen. De limit ervaarde ik bij de ING waar ik 1.000 Euro wilde opnemen. Ik kreeg te horen dat mijn rekening geblokkeerd was door een computer fout, veroorzaakt door het samen gaan met de Postbank. Toen ik vertelde dat ik daar geen boodschap aan had en verzocht de rekening te deblokkeren, bleek dit onmogelijk. Na drie keer tevergeefs aan het loket te hebben gestaan, belde ik nog maar eens en kreeg weer te horen dat het nog enkele dagen kon duren en dat ik een 0900 nummer, a 1.75 Euro per minuut moest raadplegen. Toen werd ik pas echt boos en dreigde dat ik de ING zou afstraffen met een bezoekje van de lokale krant en tv. Daarna kreeg ik al snel bericht dat mijn rekening weer toegankelijk was geworden. Hoezo service? Dat bestaat blijkbaar niet meer, want toen ik benzine wilde tanken was ik niet in het bezit van een pasje van de vele onbemande benzinestations.

En toen ik in het, door mijn zoon geboekte, 4 sterren hotel aankwam en vroeg om een kruier, hadden ze daar nog nooit

van gehoord en kon met mijn dubbele hernia zelf mijn koffer sjouwen. Eenmaal op de kamer vroeg ik hoe ik de airco moest bedienen… Ook daar hadden ze nog nooit van gehoord en vroeg ik maar om een fan gezien de temperatuur, die rond de 30 graden was. Ook al niet mogelijk en toen ik vroeg waarom er geen koelkast op de kamer was, kreeg ik als antwoord dat ik beneden aan de bar kon drinken. Dat had ik snel afgeleerd nadat ik een Jack Daniels met Diet Coke bestelde en € 13,50 op de teller zag staan. Ik vroeg of ze de hele zaak een rondje had gegeven, maar dat kwartje viel niet bij die provinciale trien want die dorpsgeit kwam spontaan met mij proosten. Eenmaal terug in mijn zweethok, wilde ik de tv aanzetten… maar ik moest daar eerst 20 Euro voor betalen. Helaas had ik vooruit betaald, anders was ik zeker opgestapt!

Nog een leuke ervaring bij de kapper. Wassen en droog föhnen, wat ik Thailand ook regelmatig doe. Ik kreeg wederom een shock, 39 Euro!! Daarvan kan ik 60 keer naar mijn eigen kapper in Thailand. Maar mijn Zwolse notaris bakte het wel heel erg bruin. Ik vroeg wat het zou kosten om 3 namen aan mijn testament toe te voegen. Meneer kon dat niet direct bekijken, ik moest de volgende dag terug komen. De rekening: 455 Euro in contanten en vooraf betalen. Toen werd ik pas echt boos, wat een laaielichter! Ik heb spontaan een klacht ingediend bij de broederschap van notarissen. Tien jaar geleden maakte hij een uitgebreid testament voor 1/8 van de prijs!

Snel opzoek naar een reisbureau want ik had het helemaal gehad met dat rampenland waar alles, sinds de komst van de Euro, zo peperduur was geworden. Destijds was de gulden de sterkste munt en wij moesten de kar trekken voor onze zwakke broeders. De regering heeft toen geen gebruik gemaakt van het vetorecht, zoals Denemarken en Engeland dat wel hebben gedaan en zie hier alle ellende! Vele van mijn vrienden kwamen drie keer per jaar naar “The land of smile”, maar komen nu nog eenmaal per jaar omdat het financieel niet meer mogelijk is. Allemaal de schuld van het invoeren van de Euro, waar ik toen fel op tegen was en de regering heb geconfronteerd met vele nadelen voor invoering van de euro. Met dank aan de corrupte Helmut Kohl die dat door onze strot heeft geduwd en waar meer dan een miljoen mensen voor moeten boeten, aldus de gemeentelijke kredietbanken die verzuipen in de problemen. Je zult maar moeten leven van een AOW of sociale dienst uitkering in dat dure kikkerland.

Het reisbureau kon een enkeltje voor me reserveren voor 1.120 Euro, terwijl ik in Thailand voor een retour 630 Euro had betaald. Toen bleek dat ik nogal wat overgewicht aan bagage had, kreeg ik te horen dat me dat nog eens 51 Euro per kilo zou gaan kosten. Nooit betaalde ik meer dan 10 gulden per kilo. Als klap op de vuurpijl kreeg mijn zus nog even een begrafenis afrekening, 20.000,- Euro! Drie jaar geleden betaalde ik de crematie van een kennis in Thailand, 10.000 Baht ofwel 200 Euro. En zo kan ik nog even doorgaan.

Heimwee naar Nederland?? Stop SVP met die domme vraag! Ik kan niet eens naar een dokter of naar een ziekenhuis, je komt meteen op een wachtlijst te staan. Een arrogante huis-tuin-en-keuken dokter weigerde om mijn vriend Johnny door te sturen naar het ziekenhuis nadat hij al twee dagen bloed in zijn ontlasting had. Hij gaf een paar pilletjes om de volgende morgen nooit meer op te staan. In Thailand ben ik 24 uur per dag welkom in ieder ziekenhuis. Krijg ik een perfecte behandeling in een 5 sterren ziekenhuis voor een fractie van de prijs in Nederland incl. Flatscreen tv en dvd en keuzemenu drie keer per dag en dat voor 2.200 baht (48 euro). Mijn zwager lag voor ruim 800 Euro op een zaal zonder tv.

De kwaliteit van het leven in Thailand en vooral in Pattaya is vele malen beter dan in Nederland met zijn overdreven en achterlijke regelgeving! En dan het klimaat; waar het de ene dag droog met 30 graden was en even later 17 graden met veel regen. Wilde onschuldige medicijnen halen bij de apotheek, kon ook al niet zonder recept van een huisarts die geen tijd had Ik had gewoon een flinke kou opgelopen en dat in de zomermaand Juli.

Enkele jaren geleden gaf ik punten voor diverse steden en landen. Helaas kom ik niet verder dan een vier voor Nederland, waar ik in Amsterdam 50 Euro per dag aan parkeergeld moet betalen. Wel een dikke acht voor Thailand en Pattaya, een stad die veel te snel gegroeid is maar wel alles in huis heeft. Zoals de vele Nederlandse restaurants waar de hutspot- en frikadellencultuur voortleeft. Het is dan ook geen wonder dat er zoveel Nederlanders wonen in Thailand. Vooral in Pattaya, welke een zeer actieve Nederlandse Vereniging heeft, evenals diverse expatclubs, 7 Rotaryclubs en Nederlandse tv. Dan heb ik het nog niet over de hoog gekwalificeerde ziekenzorg, de vele internationale scholen, 20 golfcourses binnen 20 minuten bereikbaar enz. enz. Maandelijks krijg ik vele e-mails over huisvesting in Thailand maar de keerzijde is dat ik zeker net zo vele hulpverzoeken krijg waar ik, op een enkele uitzondering na, helaas niet meer aan kan voldoen. Dit heeft mij teveel geld gekost en eenmaal in Nederland zijn die kakkerlakken je snel vergeten en veranderen snel van nummer.

Deze week in Thailand weer een triest geval van een verscheurd gezin waar een 13 jarige dochter met oude mannen

meeging en mama op vakantie was met een nieuwe vriend. Een kennis had zich ontfermd over haar en de school betaald. Maar madam had eerst nog even een feestje te vieren en is sindsdien spoorloos. Toen hij in haar kledingtas keek lag daar een doorgeladen pistool in. Te triest voor woorden waar kinderen ongewild de dupe worden van een echtscheiding en volledig ontsporen Maar zo ken ik er nog heel wat een elftallen waar kinderen volledig aan hun lot worden overgelaten en heel jong aan de drugs en in de prostitutie kwamen met alle gevolgen van dien. Te vaak wordt er dan weer een beroep gedaan op de expatclubs en dat komt dat doodleuk weer op mijn bordje als Charitychairman van de Pattaya expatclub. Soms ook met veel plezier en genoegdoening want de meeste kinderen zijn vaak heel dankbaar en noemen mij ‘Big daddy’.

Vorig jaar heeft de Rotary een computerklas ingericht in de vrouwengevangenis in Chonburi waar ik ook de meest bizarre verhalen moest aanhoren. Bijna allemaal drugs gevallen waar de dames werden gestuurd door vriendjes dan wel pooiers die allen vrijuit gingen. Een brief naar de regering en de Thaise gouverneur hielpen weinig maar men was wel blij met mijn advies voor het principerecht, waar ik mij al vaker sterk voor heb gemaakt. Machiel Kuyt mag dan vrij zijn maar wie heeft het ooit over zijn Thaise vrouw Linda gehad, die de schuld op zich heeft genomen en die 50 jaar heeft gekregen. Ik wacht nog steeds op antwoord van het ministerie van justitie want ook dit is een grove vorm van onrecht ondanks haar naïeve stommiteit.

Linda had verwacht met 2 jaar weer buiten te staan en heeft haar onvoorwaardelijke liefde voor Machiel duur moeten bekopen. Koningin Beatrix heeft zich sterk gemaakt, tijdens haar bezoek aan Thailand, voor een uitleveringsverdrag met Thailand. Daar heeft Machiel Kuyt van geprofiteerd want hij had levenslange gevangenisstraf. Arme Linda en haar twee kinderen. Zij zijn de dupe van deze onrechtvaardige rechtspraak want bij mijn bezoek in de gevangenis vertelde hij zijn verhaal. Maar wel over de rug van Linda en een Italiaanse passagier die terecht vrijspraak kreeg evenals Machiel Kuyt in het eerste proces. Maar de aanklager ging alleen tegen Machiel in hoger beroep en hij was ervan overtuigd dat hij vrijspraak zou krijgen omdat Linda zo spontaan had bekend. Maar dat werkt hier even heel anders. In Nederland had hij dat natuurlijk wel gekregen maar hier zijn de magistraten niet van gisteren en kennen ook de Hollandse trukendozen.

Veel landgenoten zijn de dans ontsprongen en gevlucht via Cambodja, zo ook de stiefzoon van onze voormalige minister van financiën Duisenberg. Dit was een van de redenen dat landgenoot Eef de F. niet op borgtocht vrijkwam en de goeden weer onder de kwaden moeten lijden. Volgens de ambassade maakt Eef kans op vrijlating dit jaar maar is bij terugkomst financieel volledig aan de grond geraakt door een beetje wiet en 1,8 gram cocaïne voor eigen gebruik op te sturen met UPS naar zijn hotel in Bangkok. Je moet wel compleet gestoord zijn om deze kunsten uit te halen in Thailand. Eef kreeg 22 jaar aan zijn broek.

Opnieuw een naïef slachtoffer door het liberale drugsbeleid in Nederland. Vele malen heb ik daarvoor gewaarschuwd maar ik zie nog steeds landgenoten die dit aan hun laars lappen. Bezint eer ge begint want de strafmaat voor drugs is enorm en de gevangenissen een plaats waar ik mijn hond nog niet wil laten slapen. De straffen zijn buitengewoon zwaar wanneer men niet bekend want daar hebben de Thaise rechters een broertje dood aan. Welkom in Thailand maar hou je aan de wet anders verandert het goede leven hier in een ware hel.

.