Hanengevechten in Thailand
Als je wel eens op het platteland van Thailand bent geweest of er zelfs woont, heb je tussen of achter de huizen zeker wel de korven gezien waaronder een haan vertoeft. Dat zijn dan vechthanen of – met een meer vriendelijke benaming – wedstrijdhanen.
Hanen hebben de natuurlijke drang geen indringers op hun territorium te dulden en als je er dus twee bij elkaar zet, zullen ze elkaar bestrijden. In Thailand gebeurt dat dan ook in een wedstrijdvorm.
Geschiedenis
Hanengevechten is een sport, die 3000 jaar geleden al werd beoefend over de gehele wereld inclusief Thailand en de omringende landen. Bekend is, dat Koning Narasuan in de 16de eeuw al hanen fokte voor de wedstrijd. Hij bezorgde zijn land onafhankelijkheid door een hanengevecht met een Burmese prins te winnen. Het is een bloedige sport, waarbij de hanen oorspronkelijk vochten tot de dood van de één er op volgde. De hanen hadden spikes aan de poten en scheermessen aan hun vleugels en de ongelukkige verliezer eindigde in de soeppan. Het vlees van een vechthaan heeft een hoog proteine-gehalte en is zeer smaakvol. Net als stierenvechten is het een barbaarse sport, maar er zijn in de loop der tijden wel veranderingen in de regels aangebracht die de sport wat meer acceptabel maken.
Training en opleiding
Hanen worden als kuiken al geselecteerd om wedstrijdhaan te worden en krijgen dan een voortdurende training om uiteindelijk aan wedstrijden deel te nemen. De trainingsmethoden zullen niet overal gelijk zijn, maar in Chiang Mai is een speciaal instituut, The Cockfighting Learning and Exhibition Centre, die op dat gebied voor voorlichting zorgt. Men wil bezoekers graag inlichten over deze sport, die men als een Thais cultureel erfgoed beschouwt en natuurlijk wil men graag de vooroordelen over hanengevechten bestrijden. Zie de website: www.cockfightingcentre.com
De wedstrijd
Hoewel er ook vele gevechten “illegaal” plaatsvinden in de dorpen op het Thaise platteland, zijn er elk weekend hanengevechten op meer dan 75 officiële locaties. Letterlijk honderdduizenden Thais bezoeken die wedstrijden niet alleen voor de sport, maar ook – dit is Thailand, nietwaar? – om op de mogelijke winnaar te gokken. Neem maar aan, dat er veel geld in omgaat.
Op de locatie, meestal cirkelvorming, is in het midden een ring geplaatst waarbinnen het hanengevecht plaatsvindt. Deze ring wordt de “cockpit” genoemd. Dat woord kent u natuurlijk, maar je mag steeds hopen, dat de hanen in die andere cockpit het niet met elkaar aan de stok krijgen. Bij de hanengevechten van tegenwoordig worden de sporen van de haan afgebonden, er worden geen spikes of scheermessen gebruikt, want het is niet meer de bedoeling dat de ene haan door de ander wordt gedood.
Toeristische attractie
De hanengevechten worden wel aanbevolen als toeristische attractie, maar ik heb zo mijn twijfels. Misschien moet je een keer zo’n gevecht gezien hebben om het goed te kunnen beoordelen.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Eten en drinken23 december 2024Glenmorangie in Thailand
- Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
- Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
- Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Deze reactie stuur ik omdat ik de hanengevechten ten zeerste afkeur. Het is geen toeristisch vermaak het is 100% dieren mishandeling en zou dan ook verboden moeten worden.
Al enkele keren per toeval op een hanengevecht gearriveerd en geloof me het gaat er niet bloedig aan toe hoor, de eigenaar vertroeteld zijn haantje met heel veel zorg, een badje vooraf, afdrogen, ja zelfs knuffelen. Eens in de ring dansen en draaien de hanen rond elkaar, ze springen of proberen toch boven de tegenstander te springen om deze tegen de grond te krijgen. Gebeurt dit dan is het game over. Gaat het echt fel en ziet de eigenaar dat zijn haantje te veel afziet dan werpt hij de handdoek. Nee, wat ik gezien heb was niet een wrede sport maar eigenlijk een reden om een beetje te kunnen gokken.
Ik heb om een oordeel te kunnen geven eens een hanengevecht gezien en daar zag ik toch echt wel bloed vloeien, een afschuwelijke ” sport “.
Dat er op plaatsen wellicht wat fatsoenlijker mee wordt omgegaan, ik zou het niet weten,
NicoB
Dit is dan wel een zeer eenzijdige kijk op het gebeuren. Mijn Thaise zwager fokt de hanen voor de verkoop. Ik weet daardoor wel beter.
Zwaargewicht boksers kunnen elkaar ook afmaken, maar daar kiezen ze zelf voor. Een haan kan niet zelf kiezen, net als de stieren in stierengevechten. Als een matador door een stierenhoorn doorboord wordt of erger, dan heb ik geen medelijden met de matador. Hij kiest er zelf voor het risico te lopen, al denk hij de stier wel aan te kunnen. De hanen kunnen ook niet kiezen en worden overgeleverd aan de opgefokte agressie van de tegenstander.
Zie je in Pattaya Oost veel auto’s bij elkaar staan dan is dat geen familie reünie, maar in veel gevallen hanengevechten.
Hoewel er niet gegokt mag worden in Thailand worden wel “pakjes”geld onderhands doorgegeven!
Daar klinkt beslist niet: “Welcome handsome man!”
T.I.T.
Ik zeg niet dat ik het goedkeur, het is ook niet echt een toeristische atractie, het gebeurt gewoon. En weet je, de drang in de haan is er en die kan je niet tegenhouden, moet je dan alle hanen doden? Want in hun grote rieten mand is het ook geen leven. Ik vel geen oordeel, daar voel ik me te klein voor.
De hanen worden er voor gefokt. Als er geen hanengevechten worden gehouden, worden ze er ook niet voor gefokt. In het verlengde daarvan hoeven ze dus ook niet gedood te worden.
Helaas heeft mijn achter buurman ook hanen waar ik naar mijn mening te vroeg door gewekt wordt. Ik zie hem ook regelmatig met grote aandacht zijn hanen wassen en drogen, waarbij zoon lief er ook eentje mag doen. Toen ik voor het eerst eens ging kijken tijdens een trainings partijtje, zag ik inderdaad dat de sporen zorgvuldig waren afgebonden en er zelfs een soort kapje over de snavel ging. Het was meer een soort van op springen en hopen dat de ander het onderspit moest delven. Het is toch een soort natuurlijk gedrag alleen nu zonder gewonde dieren. Maar wat mij betreft stopt hij er mee en gaat hij postzegels verzamelen. Beter voor mijn nachtrust.
Het is een hobby van mijn schoonvader. Hij verzorgd zijn gladiatoren liefdevol en beleefd er veel plezier aan.
Cesar zei het al: Geef het volk brood en spelen.
ik heb vorige maand december nog zo’n hanengevecht op de Thaise TV gezien!!!!
Ja, zeker weten en het was niet echt bloederig en inderdaad als de ene haan de ander op de grond kan dwingen dan is dat de winnaar.
Op de Filippijnen zag ik ook regelmatig bij mensen thuis veel piepkleine huisjes staan (slechts 1 meter hoog of zo) op ruime afstand van elkaar en ik wist niet wat ik daarvan moest denken tot ik besefte dat dit de shelters voor de hanen voor de gevechten zijn…
Daar is dat WEL een bloederige bedoening hoor! Er worden speicaal daarvoor zeer scherpe messen verkocht die aan de poten gebonden worden om de andere haan zoveel mogelijk schade aan te richten en daar is dat dus wel een barbaarse bedoening!
In mijn jonge jaren, ik ben nu 70, gebeurde dat ook bij ons nog maar dat was toen ook al wel illegaal aan het worden.
Misschien ook door het feit dat de arme mensen, net zoals in Azie er hun laatste centen mee vergokten.
Ook werden er toen bij ons speciale “sporen” met scherpe stekels gemaakt om aan de poten te binden en ook zoveel mogelijk schade aan de andere haan toe te brengen. Folklore noemde men dat dan…
Mijn ouders hebben ooit een verre Azie reis gemaakt en in Indonesie waar ook die gevechten nog steeds bestaan heeft mijn vader, die dat uit zijn jeugd kende, zo’n gevechten meegemaakt. Hij heeft trouwens daar een houten beeld van een man met zijn haan in de hand gekocht en laten opsturen naar Belgie. Uit een soort van nostalgie.
Mijn Thaise neefje doet het ook en heeft al diverse prijzen gewonnen.
Hij vertroetelt zijn hanen, en zo ver ik kan zien vloeit er geen bloed bij de gevechten.
Denk wel dat hanen die steeds verliezen uiteindelijk geslachtofferd worden in de soeppan.
Valt niet te vergelijken met stierengevechten.
Deze hanen hebben nog enig zins een leven. In westerse landen worden de haantjes als kuiken
levend doorgedraaid. Als ik dan toch mag kiezen, dan maar een haan in Thailand .
Ik heb mij ex-vriendin er ooit naar gevraagd.
Of ze me daar wat meer van kon vertellen.
“Nóóó, cannòòòt.
Only men can go.”
Klopt dat?
Op de foto zie ik inderdaad alleen maar mannen.