Groeten uit Isaan (deel 3)

De Inquisiteur wordt gewekt door het gewoel van liefje-lief, een blik naar het raam laat een beginnende dageraad door de gordijnen schijnen. Vreemd want het lief is meestal reeds uit bed rond deze tijd. Slaapdronken gooit De Inquisiteur het dekbed van zich af en dan voelt hij de koude. Jongens toch, het is weer van dat. Een volgende koudegolf trekt over Isaan, het was aangekondigd maar als steeds overvalt het De Inquisiteur.

Door die koude was het lief ook wat blijven liggen en nu zit ze te lachen met een mompelende Inquisiteur. Want die vindt zijn ‘sloefen’ niet en de vloer is ijskoud. Ook de badjas is niet te vinden, er zit niets anders op dan in zijn nakie snel naar de badkamer te strompelen, het lief volgt hem in dezelfde outfit – niks dus, en beide schieten we in de lach. Gisterenavond hadden we het er nog over, we zouden de sloefjes en badjassen gereed leggen, het was al aan het afkoelen, maar vergeten wegens andere pleziertjes.

Nog harder mompelend begint De Inquisiteur aan het winterse aankleed-ritueel, daar heeft hij een hekel aan. Zowat driehonderdveertig dagen per jaar is dat o zo makkelijk: een verfrissende en wakker makende douche, een onderbroek en short aan, een T-shirt. Klaar is kees.
Nu wordt de douche al direct overgeslagen, voorlopig te koud. Na de onderbroek het gevecht met de sokken – telkens huppelen op een been, het lukt niet zo goed, de hier aangekochte sokken zijn net iets te klein en lastig om over de voeten te trekken. Dan een thermisch onderhemdje, dure aankoop in een shoppingmall maar erg efficiënt. Lange broek aantrekken en merken dat die gekrompen is sinds de laatste keer – hoopt De Inquisiteur. Vervolgens nog een shirt met lange mouwen en als kroon op het werk, of beter gezegd als laatste weerwerk tegen de koude, een sweater. In snelheid scharrelt hij nog snel een muts mee.

De koffie is ook een probleem. Heet water in een te dikke stenen kop, tegen dat de ’three-in-one’ opgelost is, is het water al afgekoeld. Een lauwe kop koffie, bah. Nog meer ellende is wat volgt. De laatste maanden trekt De Inquisiteur iedere ochtend naar het beneden terras in plaats van boven. Dat is veel leuker wegens heringericht, veel socialer ook want direct contact met het lief die vijftien meter verder haar shop gereed brengt voor de dag. In de zithoek zijn nu ramen aangebracht, de rest van het terras is nog steeds open. Die ramen zijn er als afscherming tijdens het regenseizoen en houden het terras ook windvrij. Doch het is er net zo koud als buiten. Dus het ochtendritueel van krantjes en mail lezen, eventueel bloggen – koud. Te koud deze ochtend, het is veertien graden.

Aan de slag dan maar, een huis en tuin geeft altijd wat te doen. Hagen scheren, een groot en zwaar karwei, gelukkig is er de elektrische heggenschaar. Na anderhalf uur is De Inquisiteur al moe. Teveel kledij aan. Dat hindert hem danig, De Inquisiteur heeft het gevoel dat hij nauwelijks kan bewegen. En ondanks de wind die de koude nog intenser maakt, is hij aan het zweten. Omdat De Inquisiteur het Isaan-mantra van ‘je moet je goed voelen’ erg gaan waarderen is, laat hij de heggenschaar voor wat het is. Een lekkere hete douche is wat hij nodig heeft, zweet weg en een warm gevoel krijgen.

Ook al niet zo handig want de badkamer is ijskoud. De zon laat het afweten en dat betekent dat de temperatuur slechts met mondjesmaat gestegen is, bovendien zijn muren en vloeren dusdanig afgekoeld dat ze koude uitstralen. Nondejee toch, De Inquisiteur wordt er moedeloos van. Dus eerst de badkamer elektrisch verwarmen, ondertussen de twee poezen wat troosten, die vinden het allemaal ook maar niks. Vervolgens geschikte kledij uitzoeken, geen werkkloffie meer maar dat is zoeken. Een lange jeansbroek heeft hij nog wel, maar truien en andere geschikte kledij minder. Alhoewel het zijn vierde Isaan-winter is, blijft De Inquisiteur slecht voorbereid. Iedere keer neemt hij zich voor om wat dikkere kledij aan te schaffen doch eens die paar dagen koude voorbij zijn is hij het vergeten. Wie koopt er nu winterkledij bij dertig graden en meer?

Voor de rest van de dag is zijn enige bekommernis: warm blijven. Poosje samen met het lief op de bank onder een Winnie The Pooh deken, geen zicht maar lekker warm. Doch iedere keer er een klant komt, hup, deken weg en kou. Even naar de buurman, poa Sid. Die heeft op zulke dagen de klok rond een vuur branden, de rook zal hem worst wezen in tegenstelling met De Inquisiteur die zich na een halfuur al een gerookte paling voelt. En het lijkt leuk, maar het is dat eigenlijk niet. Je lichaam is om beurten warm aan ofwel de voorkant, of de achterkant, dus je hebt altijd een koude kant. Het lijkt alsof de rook steeds de kant van De Inquisiteur op komt, hij mag positie kiezen waar hij wil, hoepla, rook in de neus.

Rond vier uur in de namiddag begint De Inquisiteur zich te vervelen, een biertje dan maar? Nah, veeeel te koud daarvoor. Dus een warme chocolademelk. Bij die kop troost zit De Inquisiteur een beetje te overpeinzen. Hij heeft een fout gemaakt en die is nauwelijks recht te zetten.

Bij de bouw van het huis werd er niet nagedacht over de koude periodes hier in dit klimaat dat toch wel anders is dan het mildere zeeklimaat in Pattaya waar hij negen jaar toefde. De Inquisiteur was al wel in Isaan geweest, maar te kort. Nakhom Panon, rond nieuwjaar en zelfs voor enkele dagen. Koud na zonsondergang, warm overdag, bovendien was dat tijdens een driedaags feest in een of ander dorp, die nachtelijke koude trof De Inquisiteur niet. De maanden voor de bouw van het huis werd aangevangen kwam De Inquisiteur regelmatig naar het dorp hier voor een week of zo, ook al in de ‘winter’. Maar iedere keer hij hier was, toevallig geen koude periode. De bouw van het huis was van maart tot september, dus warm, veel warmer zelfs dan daar aan de kust.

De Inquisiteur kan goed tegen de warmte, meer zelfs, dat was mee een van de hoofdredenen waarom hij Thailandwaarts trok, en had hij het idee dat de airco enkel nodig was bij extreme hitte. Er werden er twee voorzien, in de slaapkamers.
En dus werd er gebouwd met cementblokken waar enkel aan binnen- en buitenzijde een cementbezetting op staat. Onder het pannendak een soort lichte isolatie, dat was alles, en dan nog tegen de hitte. Veel schuiframen, voor frisse lucht en veel licht, maar enkel glas. Verwarming, op welke wijze dan ook, niets voorzien. Integendeel, het lief en De Inquisiteur ondervonden vrij snel dat ze buitenmensen waren, dus is er zelfs geen noemenswaardige living. Wel veel terrassen, lekker in de buitenlucht.

Dat wreekt zich nu een beetje. Warmte, hitte – geen probleem. Maar die koude dagen, dik probleem. Het is improviseren: tijdens zijn eerste kennismaking met die koele periodes ging De Inquisiteur op zoek en vond in de verhuisdozen nog een kleine elektrische grill. Gebruik je hier niet, houtskool nietwaar. Dat werd een verwarmingselement. Verbazingwekkend genoeg erg efficiënt: snel warm, door de geringe grootte overal te plaatsen. Beetje vreemd zicht die hete rode elementen, je moet wat voorzichtig zijn maar het was een verademing.

Een echt heet opgestookte badkamer die makkelijk naar dertig graden gebracht werd op korte termijn, een zaligheid. Dit in combinatie met een nieuwe warmwaterboiler: de eerste was te klein en te licht om het ijskoude grondwater op temperatuur te brengen en werd vervangen door een duur model van achtduizend watt, maar nu altijd lekker heet water. Ook de slaapkamer met die grill op vijfentwintig graden brengen was helemaal geen probleem, we bleven enkel waakzaam zodat we het vuur afsloten voor we in slaap vielen.
Ondertussen is dat laatste ook alweer veranderd: een goede vriend bracht de oplossing, hij had een ‘echt’ verwarmingselement op overschot, een gracieus blok zonder open verwarmingselementen. Ook elektrisch maar veel beter regelbaar, goed rendement en dat staat nu in de slaapkamer. Beetje in de weg ja, geen plaats voor voorzien bij de bouw … .

Gelukkig zijn die koele dagen eigenlijk vrij zeldzaam. Ieder jaar hetzelfde ongeveer: drie tot vier maal gedurende maximaal een week in de periode december-februari. Toch een goede raad voor wie net zo afkerig geworden is van koude als De Inquisiteur en nog moet bouwen in Isaan: voorzie ook mogelijkheid tot verwarmen!

Wordt vervolgd….