Groeten uit Isaan (10)

Huize Inquisiteur zit met een probleem. Teken. En die zijn moeilijker te bestrijden dan gedacht. Het begon vrij onschuldig: bij het dagelijkse borstelen van de drie honden vond je regelmatig wel eens een beestje maar dat werden er langzaamaan meer en meer. Op een gegeven moment te veel, LinLin, de moederteef van vier jaar, is plots op korte tijd tien jaar ouder geworden.

Eerst werd er gedacht dat ze enkel lui was, eigen aan haar status als leider van de roedel. Maar iedere dag vonden we meer en meer teken op haar huid, tientallen zelfs. Ook Farang, de reu, en Karot, het moedige teefje, beginnen er zwaar onder te lijden. Het is enkel door de goede en regelmatige voeding welke ze krijgen dat ze er nog niet aan ten onder gaan.

Het lief was in het begin bezorgder dan De Inquisiteur. Geboren en getogen op het platteland weet ze instinctief dat je moet opletten met zoiets, ook voor mensen is dit niet zo onschuldig. En gaat ze op zoek in de omgeving en de tuin. Waar ze simpelweg duizenden van die kruipende ondiertjes in het gras opmerkt. En geduldig als een Isaanse manueel begint op te ruimen. Vangen, in water leggen. Nesten van eieren ook, veel, meteen verbranden in een stalen emmer. Een hopeloze taak in de ogen van manlief, die blijft voorlopig denken van ‘het is vanzelf gekomen, het zal vanzelf weggaan’.

Doch iedere dag wordt het erger, de honden moeten dagelijks worden uitgeplukt, tientallen op iedere viervoeter. Tientallen? Op een gegeven moment telt De Inquisiteur ze en eindigt op tweeënzeventig bij de reu Farang. En LinLin gaat verder achteruit, volgens liefje-lief is haar bloed al aangetast. De twee poezen zijn ook de pineut. Want die mogen de tuin niet meer in, we willen geen teken binnen in huis. Poes Toulouse een ganse dag mekkerend en boos, poes Fynn negeert De Inquisiteur uit protest. Ondertussen is De Inquisiteur ook al overgeschakeld naar manuele reiniging: de terrassen die de toegang tot de woning zijn gaat hij dagelijks tweemaal af en vangt ieder kruipbeestje dat een poging tot inbraak doet. Hopeloze job.

Naar de dierenarts ook, maar de honden meenemen is onmogelijk, die zouden compleet uit de bol gaan, ze zijn te vrij gevochten, te veel natuurbeesten, in het stadje zouden er ongelukken gebeuren. Speciale shampoo waarvan achteraf blijkt dat die volledig nutteloos is ondanks de hoge prijs, de dag nadien zitten ze terug vol teken. Een peperduur medicijn (zevenhonderdvijftig baht voor een tablet, drie nodig), met ‘garantie’ dat de honden drie maanden teken-vrij zullen zijn. Exact vijf dagen en het herbegon … .

Het sein voor De Inquisiteur om wat actiever te gaan worden. Hij zal dat eens snel en efficiënt aanpakken. Na tien minuten begrijpt hij dat hij vastzit. Zoek maar eens op internet hoe teken te bestrijden. Alles vol met westers-typische waarschuwingen tegen chemische middelen, maar geen of nauwelijks haalbare alternatieven.

Hele verhalen over hoe gevaarlijk die beestjes zijn, maar geen oplossingen. O jawel, veel websites geven aan dat er een ‘nieuw en milieuvriendelijk middel’ gevonden is. Een soort wormen. Ja dank U. Waar haal je die wormen hier midden in de rimboe?
De weinige chemie die dan toch bij naam genoemd wordt geeft hetzelfde probleem. Nergens kennen ze dat hier. Als je dan een eigen middel tegen teken vraagt krijg je die oosterse glimlach, hebben ze niet. Of zijn het echte verkopers, ‘probeer dit middel eens’. Neen dank U.

Nog steeds zoekende op het internet vind De Inquisiteur een reden waarom de teken zo massaal aanwezig zijn, een geleerd iemand heeft dat op een website geplaatst. Teken houden van schaduw en vocht, dat is de ideale omgeving voor hen. Zon willen ze niet.
Zijn we op het einde van het … droge seizoen. Meer dan vier maanden geen regen en alle dagen minimum tien uren zon. Slimme gast die geleerde.

De Inquisiteur is zover dat hij bereid is om een echte oorlog te gaan voeren. Hij stelt voor aan liefje-lief om het gras van de tuin gecontroleerd in brand te steken. Het lief slaat in paniek: haar groenten, haar vruchten, haar bomen. Angst dat het vuur zal overslaan naar de woning, het pomphuis.

Voor het moment is het lief niet te overtuigen, De Inquisiteur houdt dit achter de hand.

Hij wil wel het -nog steeds droge en korte- gras afrijden, en het afval direct verbranden. Dat zal toch al een heel deel teken verwijderen redeneert hij. En de composthoop verwijderen. Ook die informatie is te vinden, een uitgelezen plaats voor teken en dit kan wel kloppen, vochtig, warm en in de schaduw. Alleen, liefje-lief haar scherpe ogen ontwaren daar geen enkele teek … .
Doch het lief vraagt hier ook uitstel over: ze heeft zelf wat gevonden op internet eergisteren en is dat middel aan het uitproberen. Traditioneel zonder dat aan De Inquisiteur te vertellen natuurlijk. Maar ze beweert dat ze minder teken ziet op de plaatsen waar ze het middel toegepast heeft. Het is iets dat ze gebruiken op de koeien, die van broer Piak zitten ook vol. Kan ook weer kloppen, De Inquisiteur leest in een artikel dat teken overgebracht worden door viervoeters, die gaan grazen en transporteren het ongedierte via hun lichaam. En Piak’s koeien waren er niet anderhalf jaar geleden, bovendien staat de stal dicht bij de tuin. Vroeger hadden we nauwelijks last van teken, maar ja, ook de eigen honden gaan ’s avonds stappen natuurlijk.

Ondertussen is De Inquisiteur bezig met een middel te maken. Ook al iets van op het internet. Citrus, daar houden teken niet van. Dus sinaasappels in stukken gesneden en gekookt. Mag op de honden verstuift worden, en op plaatsen waar je niet wil dat teken komen. Dus op de terrassen en binnen in huis bruikbaar. Nu ja, als het werkt. Had je enkele jaren geleden eens moeten vragen aan deze westerling. Zo wordt een mens nog een soort homeopaat.

Indien een lezer er ook al mee te maken kreeg, in Thailand welteverstaan, en succesvol was in de bestrijding, zou De Inquisiteur graag weten hoe? Maar die info op “Isaan-niveau”: weinig te verkrijgen in de winkels, De Inquisiteur kan moeilijk even naar Bangkok om dat op te halen. En professionele hulp: die is hier niet in de omgeving.

Zo helpt U mee om liefje-lief’s grootste angst te vermijden: dat De Inquisiteur de tuin in brand steekt indien binnen een week niet opgelost.