Gereed voor Isaan

Regen in Bangkok

De regen valt met bakken uit de lucht. Alle groen hangt door, zwaar onder de druppels, het is windstil. Honden liggen lui onder het afdak van het terras, blijven uitkijken of er wat interessants te beleven valt, indien nodig trekken ze zich van de nattigheid niks aan en lopen naar de bezienswaardigheid.

Op de stammen van de jonge bomen zitten wat leguanen, uit elkaars buurt maar wel elkaar beloerend. Een overmoedige kikker trotseert de aandacht van de honden zonder zich druk te maken. Een enkele vogel zet een lied in, blijkbaar tevreden met zichzelf en omgeving. Dat is De Inquisiteur ook, tevreden, ondanks de regen.

Terug thuis in Isaan na een tocht van vijftien dagen. Onverwacht lang want oorspronkelijk was het de bedoeling om zijn ‘Isaan-moeheid’ op te lossen door een weekje naar Bangkok te trekken. Er kwamen nog acht dagen bij.

Ah. Bangkok. Wat houdt De Inquisiteur toch van deze stad. Een betonnen mastodont met die typische geur: tropisch, exotisch, overgoten met een vleugje verrotting zonder storend te zijn. Maar ook welriekend door de talloze eetstalletjes op straat en de ontelbare restaurants met een wereldkeuken die Europa niet kent geven er een extra dimensie aan, bekende en onbekende kruiden strelen je neus, kietelen je smaakpapillen. De hitte die blijft hangen tussen de wolkenkrabbers. De dreigende lucht met losbarstende onweders die het eindeloze asfalt laat dampen na afloop. Een soepkom onder druk want het water spuit uit de rioolmonden tijdens zo’n bui.
En toch is deze mastodont een groene stad, tien vierkante centimeter grond en er staat een plant met bloemen. Twintig vierkante centimeter grond en er staat een struik. Een halve vierkante meter en er staat een boom. Ongeacht of de wortels, bladeren of wat dan ook problemen geeft. Schaduw!

Chaotisch druk verkeer waar De Inquisiteur doorheen laveert als de beste, wel hopeloos verloren rijdend wegens geen gps. Bovendien lijkt het wel of het verkeer continu stil staat maar uiteindelijk raakt iedereen toch op zijn bestemming.

Eens de auto gestald op de parking van het hotel krijgt De Inquisiteur te maken met de vele taxichauffeurs die je te pas en te onpas aanspreken om je naar een goudwinkel, juwelier of shoppingmall te brengen. En net als iedereen trapt De Inquisiteur er toch wel een enkele keer in, om vervolgens dan maar meteen een nieuwe outfit te kopen wegens de onverwacht lage prijs.
De taxi’s worden afgewisseld met tuk-tuks, voor veertig baht geraak je erg ver indien je een beetje onderhandeld. Of via de boten op de kanalen, heerlijk genieten van dit soort transport waarvan je nooit weet of je wel de juiste bestemming hebt genomen. Om deze reden heeft De Inquisiteur nog steeds de moed niet om gebruik te maken van de bussen.

Chinatown

Nooit overslaand bij een bezoek: Chinatown. Beginnend via Yaowarat Road. Een overdrukke verkeersader, massa’s geel-groene en blauw-roze taxi’s, een nergens ter wereld vindend aantal knetterende Vespa’s, ontelbare stinkende gammele bussen. Een krioelende mensenmenigte die continu gestoord wordt door stootkarretjes voortduwende mannen in mouwloze witte shirts in de te smalle zijstegen. Een overweldigend aanbod van goederen en producten, een geheimzinnige sfeer ook want de uitbaters zijn voornamelijk Chino-Thai, een meer gesloten gemeenschap dan de echte autochtonen.

Eega vrolijk inkopen want spotgoedkoop, het gamma in onze eigen shop zal danig vergroten. De Inquisiteur zweet met de vele zakken in zijn armen, hij overweegt om een stootkar aan te kopen. Wat cola drinken uit een plastic zakje met ijs verfrist even maar na drie uur is het voldoende. De koffer van de taxi is te klein dus met een touwtje vast binden.
Veel leuker dan de moderne shoppingmalls daar in China Town!

Daar bovenop het fascinerende nachtleven, Bangkok is meer dan Patpong, soi Cowboi of NaNa Plaza. Er zijn hier pareltjes van bars, clubs en discotheken, verborgen voor westerlingen maar die vrouwtje lief wel weet. Toch houden we de alcoholische consumptie beperkt tot een enkel nachtje stappen, we hebben beide meer behoefte aan een mooi terrasje, een cocktail, om vervolgens niet te laat naar het hotel te trekken. Rust is de boodschap.

En daarom vooral genieten van wat Bangkok als het beste biedt: Spa’s. Voetmassages tussendoor, een gezichtsmassage indien gewenst, een bodyscrub. Een iets te stevige Thaise massage. Sauna met aroma massage achteraf. Een kruidenbad. Pedicure en manicure.  Jawel, De Inquisiteur kan daarvan genieten. Net als het lief die enkel vreemd opkijkt wanneer De Inquisiteur, ondanks de aanwezigheid van meerdere mannen en vrouwen, naakt opduikt in de sauna. Zo heeft hij dat zijn hele Belgische leven gedaan maar hier moet je een sarong rond je middel…

Doch na een week is de smog tot diep in de keel van De Inquisiteur gedrongen, een teken dat het genoeg is. Maar beiden hebben we nog geen zin om huiswaarts te gaan, ook mevrouw voelt dat ze aan vakantie toe was – er is overdag veel geslapen, een week lang leefden we meer op Europese tijd.
Dus een beetje zeelucht kan geen kwaad. Kort overleg, als altijd komen we uit op Pattaya. Hua Hin of Cha Aam zijn ons te klein en beperkt, de zonnige eilanden als Ko Chang, Koh Kut, … zijn te ver rijden. Bovendien woont de zus van het lief in Pattaya en heeft De Inquisiteur er nog zeer veel vrienden.

Pattaya

Acht dagen lang blijven we in deze hedonistische stad. Lelijke stad ook, met een verkeerschaos gelijk aan die van Bangkok zonder de kosmopolitische geest van de hoofdstad. Maar o zo aantrekkelijk wegens het aanbod van vertier, restaurants en verborgen plekjes op rijafstand die De Inquisiteur dan weer weet.

De Inquisiteur en eega gaan echter niet in op het aanbod van vertier, een enkel avondje stappen in Walking Street is wel traditie, voor de rest is het familiebezoek en vrienden ontmoeten. Soms een beetje strandgenot in het nabij gelegen Baan Saree, lekker languit op het zandstrand onder de palmbomen. Het lage tafeltje overdekt met krabben, mosselen, inktvis en andere zeelekkernijen.

De avonden worden gevuld met lekker lang dineren, het aanbod is groot. De Inquisiteur zoekt echter altijd westers eten uit, de ene dag stevige Duitse kost, de volgende Frans culinair genot, dan weer een steakhuis met reputatie.
En zelfs een bezoekje aan twee Nederlands etablissementen – De Inquisiteur overeet zich aan de maatjesharing, gehaktballen en curry worsten. Om de volgende dag dan maar wijselijk eens een Thais restaurant uit te kiezen, vele verschillende hapjes die licht verteerbaar zijn maar o zo lekker.

De terugrit verloopt chaotisch, De Inquisiteur heeft verzuimd om op de kalender te kijken. Het is middenin een extra lang weekend, maandag en dinsdag zijn feestdagen. Vier dagen lang?! Dan springt de gemiddelde Isaaner in zijn auto om familiewaarts te trekken. Dinsdag is zelfs een weerkerende Boeddhistische feestdag, het begin van een driemaanden durende soort sobere tijd, dus iedereen ook op pad om tempels te bezoeken. Van Pattaya tot voorbij Korat gaat het nog, dan is het ellende. Stoeten ook, domweg op de grote verbindingsas van Bangkok tot de grens met Laos, Vientane. En geeft De Inquisiteur het op in de vooravond, een extra nachtje Udon Thani kan erbij.

En nu terug thuis, Isaan. Heerlijk rustig, traag levensritme. Opgefriste geest, een uitgerust lijf. De twee honden, de twee poezen weerzien – die zonder uitzondering hun tevredenheid tonen omdat we er weer zijn. Leuk ook om alle mensen terug te zien, waarvan er velen, vanaf onze wagen in de late voormiddag nog maar doorheen het dorp was gereden, spontaan afkwamen. Ze hadden ons gemist. Ze dachten dat we niet meer terug kwamen.
Ons plan om pas de volgende dag de shop te heropenen valt in duigen, we gaan met die constante stroom nieuwsgierigen maar op het terras van de winkel zitten, sein voor de rest van het dorp om af te zakken.
Het lijkt wel alsof we enkele jaren weg waren: het lief haalt de roddels op met de vrouwen, De Inquisiteur wordt door de mannen gesommeerd over zijn uitspattingen te vertellen. Echt Isaanse vragen ook, die na twee weken westers mentaal leven nogal intiem overkomen: Hoeveel heeft het gekost? Veel mooie vrouwen? Ben je alleen op stap gegaan? Heb je een andere vrouw gehad? Alles vergezeld met een grijns die dingen suggereren die De Inquisiteur helemaal niet heeft uitgevoerd.

Maar het is zonder problemen, we zijn terug klaar voor enkele maanden Isaan.

Want het gras, dat zich stilaan over zestienhonderd vierkante meter verspreid heeft, staat kniehoog. De vijver heeft troebel water, de filters moeten gereinigd en water ververst. De waterpomp lekt, dat moet hersteld, samen met de kraan van de buitenkeuken.
LinLin, ons teefje, is zwanger en moet, heel on-Isaans, naar de dierenarts oordeelt mevrouw. Die ook nog eens een feestje wil organiseren want De Inquisiteur verjaart binnenkort.

Een ‘farang-feestje’ suggereert ze, we geven wat gratis te eten, in de hoop dat de gasten dan zelf hun drank kopen. Net zoals in Pattaya.
De Inquisiteur weet wel beter. Hij zal maar een karton Chang offeren, en een zestal flesjes lao kao.
En wat Winecooler voor de dames.
Anders wordt het een dode boel.

– Herplaatst bericht –