Geland op een tropisch eiland: Waterlast op de olympische spelen

Door Els van Wijlen
Geplaatst in Leven in Thailand
Tags:
8 september 2016

Els van Wijlen verblijft met haar man ‘de Kuuk’ in op Koh Phangan. Haar zoon Robin heeft een coffee cafe geopend op het eiland.


Ik zit op een eiland, omringd door water. Het is een tropisch eiland, hevige regenbuien brengen zo nu en dan ook heel veel water. Vorige week heb ik nog 15 liter water opgedweild omdat dit door de kieren van de schuifpui naar binnen was gelopen. Je zou dus zeggen, water zat.

Toch hebben we sinds gisteren geen water uit de kraan. Ons water komt uit een wel. De pomp zal wel kapot zijn, de landlord is al op de hoogte en ons rest slechts acceptatie en geduld.

Dussss niet wassen, maar ook geen toiletbezoek.
Bubba’s is aan de overkant van de straat en gelukkig kunnen we daar terecht voor sanitaire voorzieningen.

Vanmorgen word ik wakker en ik maak meteen een fout. Ik kijk eerst op m’n telefoon en dat doe ik te lang, want ik ben weer aan de wordfeud. Tijdens het neerleggen van een topscore realiseer ik me ineens dat ik in de problemen zit. Ik voel namelijk aandrang. En als ik aandrang voel, is het serieus, heel serieus.

Omdat ik thuis niet kan, moet ik dus in een recordtijd naar Bubba’s. Ik stel me voor als deelnemer aan de olympische spelen. Er moet een topprestatie geleverd worden tijdens de finale van de sprint met samengeknepen bilspieren op de 25 meter. Ik wacht niet op het startschot en zet meteen met volle kracht in.

Na 1,5 meter sla ik resoluut rechtsaf. In één vloeiende beweging draai ik om, trek m’n broek omlaag en eindig ik in de hurkstand (keurige afsprong bij het turnen). Ik zit op mijn eigen waterloze toilet. Aaaaahhhhhhhh, heerlijk.

De ontbrekende eindstreep is een stille getuige van de juiste beslissing. Bubba’s had ik nooit van z’n leven in schone conditie bereikt.

Automatisch pak ik het spuitje om de billen te schonen. Het armzalig druppeltje dat aan het spuitje hangt, vertelt me dat mijn toiletbezoek wat aanpassing behoeft.

Dus druk in de weer met wc-papier. Dat mag hier niet doorgespoeld worden, maar moet in de prullenbak. Ok, prullenbakje vol en wc pot vol.

Gelukkig hebben we een emmer en wonen we aan zee. Dus ik op mijn slippers door het hoge gras, speurend naar slangen en hondendrollen richting de zee.

Een eindje het water in om de emmer vullen. Terug naar het strijdtoneel om daar met een strategisch worp mijn toiletbezoek te beëindigen. Mijn olympisch avontuur zit erop.

De gouden plak is in dit geval aan mij voorbijgegaan……

Over deze blogger

Els van Wijlen
Els van Wijlen
Ik ben Els (1963) en sinds 2015 woon ik deels in Nederland en deels op Koh Phangan. Ik heb een vriend in Nederland en ik ben (reserve) moeder voor mijn kinderen. Ik werk regelmatig nog een paar uurtjes als VA voor de financiële administratie. Op Koh Phangan begint mijn dag met een lekker ontbijtje en goede koffie bij Bubba’s in Baantai, een van de koffie- en brunch zaken van mijn zoon. Ik hou van eenvoudig leven, luieren in de hangmat, kleurrijke mensen, de natuur, scooterrijder, zwemmen en dansen.

4 reacties op “Geland op een tropisch eiland: Waterlast op de olympische spelen”

  1. Siam zegt op

    Daarom heb ik altijd een grote ton gevuld met water in de badkamer staan zodat ik altijd kan douchen of de wc kan spoelen. Ik moet wel zeggen dat ik op de waterleiding zit en niet een eigen Well heb. In de droge periode heb je dan vaak weken maar een paar uur water per dag en dan natuurlijk op verschillende tijden.

  2. RonnyLatPhrao zegt op

    Het gebeurd overal in Thailand dat de watertoevoer onderbroken wordt. Meestal val de duur wel mee.
    Ook bij ons in Bangkapi.
    Een waterreservoir plaatsen tussen aanvoer en verbruikspunten is een oplossing.
    Op die manier vang je een tijdelijke onderbreking van de watertoevoer op, en merk je er zelfs niks van.
    Plaats je het reservoir hoog genoeg krijg je de natuurlijke druk en mag je zelfs zonder elektriciteit vallen.
    Druk zal dan nog altijd voldoende zijn om te douchen of wat ook.

    Alles heeft natuurlijk zijn beperkingen. Blijft die waterpomp dagen stuk zal het met een reservoir op een moment ook wel einde verhaal zijn. Watertruck laten komen van een andere bron en je reservoir dan bijvullen.

  3. Martin Sneevliet zegt op

    Als ik u was dan zou ik zelf de pomp laten repareren, en als dat niet mogelijk zou zijn dan maar een nieuwe pomp kopen. Zoals u waarschijnlijk wel weet zult u lang moeten wachten als u op u huisbaas moet wachten. Zeker als de huisbaas een Thai is. Niets slechts over de Thai’s maar zoals u zelf wel weet gaat het allemaal niet zo snel, zeker niet als er geld moet worden uitgegeven. Succes, Martin.

  4. Lunghan zegt op

    Hetzelfde verhaal hier( Buriram) , iedere dag wel een paar keer geen water, bruin, of een hééél klein pisstraaltje, 1000 liter tank geplaatst, pomp erachter, filter ervoor,( zit iedere maand vol met bruine drap) probleem opgelost, kunnen 2 -3 dagen douchen , toilet normaal gebruiken, lekker billen spoelen.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website