Geland op een tropisch eiland: Moord en doodslag op Koh Phangan
Koh Phangan
Els verblijft regelmatig op Koh Phangan. Haar zoon Robin heeft een coffee cafe geopend op het eiland.
Hier op Koh Phangan zitten we in het regenseizoen, maar dat is nogal droog tot zover.
Maar als het regent, gebeurt er van alles.
De regen brengt een migratie van klein en minder klein kruipend spul op gang.
De eerste foto’s met slangen, verstopt in keukenkastjes of in de slaapkamer,
zijn al op Facebook gezet.
Zelf heb ik ook al de nodige encounters gehad.
Daarom ben ik ook zo blij met Zootje, mijn kat met weergaloos jachtinstinct.
Ze heeft haar best weer gedaan.
Zootje heeft een nachtelijke insluiper onschadelijk gemaakt en het lijk precies daar neergelegd waar ik m’n voet neerzet als ik uit het bed stap.
De kikker is morsdood en ligt met uitgestrekte pootjes op zijn rug,
wat een droefenis…..gèrem.
Deze is gelukkig nog heel, eerder vond ik alleen een kikkerkopje.
De badkamer vertelt me dat ook ík een moordenaar ben.
De dode kakkerlak naast het rieten mandje is mijn schuld, ik heb haar omgebracht.
Nu de kakkerlak daar roerloos ligt, krijg ik er zowaar medelijden mee.
’s Nachts, tijdens mijn afwatering,
zag ik haar altijd zitten,
precies midden op het rieten mandje.
Met halfopen ogen staarde ik dan naar haar glanzende ruggetje
en elegante sprietjes.
Gisteren zag ik haar ineens om 10 uur ’s avonds zitten en dat kan natuurlijk niet.
Daar schrok ik nogal van.
In een reflex pakte ik de spuitbus (die staan door het hele huis op strategische locaties) en spoot haar helemaal van de wereld.
Het beestje was niet meteen dood, maar ik weet dat het gif zijn werk wel doet.
Tijdens de doodsstrijd heb ik haar kronkelend achtergelaten.
Best erg eigenlijk..
Blijkbaar bouw je dan toch een band op met zo’n beestje.
Als ik buiten kom, rennen kleine miertjes schijnbaar doelloos over het terras.
Gedachteloos veeg ik ze eraf, met weinig effect trouwens,
Als de mieren maar blijven komen, stel ik de blik wat scherper en dan ontdek ik ook waarom de schuifpui gisteren wat stroevig ging.
Het achtereind van een tjitjak veroorzaakt opstopping.
Het vooreind is deels verwerkt door de mieren en deels verworden tot stroefsel in de rail van de schuifpui.
Wat denk je hiervan? Een cicade en een worm in gevecht.
Gisteren vond ik een paarse vlinder, dood op het pad naar mijn huisje.
Het leven is hard.
Over deze blogger
- Ik ben Els (1963) en sinds 2015 woon ik deels in Nederland en deels op Koh Phangan. Ik heb een vriend in Nederland en ik ben (reserve) moeder voor mijn kinderen. Ik werk regelmatig nog een paar uurtjes als VA voor de financiële administratie. Op Koh Phangan begint mijn dag met een lekker ontbijtje en goede koffie bij Bubba’s in Baantai, een van de koffie- en brunch zaken van mijn zoon. Ik hou van eenvoudig leven, luieren in de hangmat, kleurrijke mensen, de natuur, scooterrijder, zwemmen en dansen.
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand4 november 2024Het pak
Leven in Thailand12 oktober 2024Geland op een tropisch eiland: Nog een keer ff bellen
Leven in Thailand3 oktober 2024Geland op een tropisch eiland: ff bellen
Leven in Thailand21 september 2024Geland op een tropisch eiland: Tijd over
De dierenwereld is net zo hard als de onze….. Maar, als ik zo vrij mag zijn, die ‘worm’ is geen worm maar een lid van de familie diplopoda, miljoenpoten, een klasse uit de onderstam van duizendpotigen. Voor een toelichting: https://nl.wikipedia.org/wiki/Miljoenpoten
Altijd even rammelen met de schuifdeur voordat je gaat schuiven: de tjitjaks zullen je dankbaar zijn
De kat vangt inderdaad kikkers maar ook hagedissen, en op die manier kunnen die ook geen muggen meer wegvangen.Wij hebben onze katten nu vervangen door honden, die houden de katten weg. Nu hebben we terug boomkikkers in onze regenwatertonnen, zonder muggen.
Els, moeder van Robin, koffie… Bubba’s!! Groetjes 🙂
Vang je de kakkerlak volgende keer met een glaasje om buiten los te laten?