Geland op een tropisch eiland: Aangehouden door de politie
Els verblijft regelmatig op Koh Phangan. Haar zoon Robin heeft een coffee cafe geopend op het eiland.
Afgelopen zaterdagochtend kreeg ik al vroeg een ‘kuuk’ klusje.
Vanaf Bubba’s in Baan Tai moest ik brood gaan brengen in Haad Yao,
waar Robin’s tweede zaak is; Bubba’s Roastery.
Ik was nog wel wat duf van het verjaardagsfeestje de avond ervoor,
maar…’s avonds grote meid…’s morgens grote meid.
Een ritje van ruim een half uur over de bergen naar de andere kant van het eiland.
Met een grote bak vol geurige broden, loop ik naar de auto van Robin.
Een oude pickup truck, onrustig onder de lak, vol deuken, met een kapotte snelheidsmeter en her en der werkende verlichting.
My kind of car.
Zoals altijd, sta ik aan de verkeerde kant om in te stappen.
De bak met brood wordt op de bijrijdersstoel veilig in de gordel gezet.
Ik ga achter het stuur zitten en zie dat er 4 lege flesjes bier in de middenconsole staan.
Nou, Robin heeft een gezellig ritje gehad gisteren.
Het is nog altijd een beetje spannend om in de auto te rijden;
de bergen over, links rijden, links schakelen en
ik heb geen idee van de verkeersregels.
Daarom houd ik me aan de algemene regel:
de grootste heeft voorrang.
Dat werkt hartstikke goed.
Hoppa, op naar Bubba’s Roastery.
Ik ben nog geen 5 minuten onderweg als ik me klem rijd in een politiecontrole.
Omdraaien en op de vlucht slaan (wat ik doe als ik zonder helm op de scooter rijd),
is nu geen optie.
Snel bereken ik mijn kansen.
Geen Thais autorijbewijs, geen gordel om, geen autopapieren, geen ID en een gare auto.
Okay, dat moet geen enkel probleem zijn.
Voorzichtig open ik de deur, want de elektrische ramen zijn kapot.
De politie lijkt niet blij met mij en vraagt nors:
Waar ga je naar toe, waar kom je vandaan en heb je iets illegaals bij je?
Ik geef mijn braafste antwoorden.
Het brood dat wel netjes in de gordel zit, werkt vast in mijn voordeel.
Dan ziet hij de 4 lege flesjes bier.
You drink??
No sir, I never drink.
Ze zullen me toch niet laten blazen?
De alcohol van gisteren zal toch al we uit het lijf zijn?
Met scherpe blik wordt de auto van binnen bekeken
en het dashboardkastje nauwkeurig doorzocht.
Wat ze ook zoeken, ze vinden niets waarvoor ze me willen aanpakken.
Ik ben vrij om te gaan.
Met mijn zoetste lach bedank ik de agenten en rijd netjes weg.
Bij Bubba’s Roastery in Haad Yao zijn ze wel blij met mij en nog meer met het brood.
Als ik na een uur terug ben in Baan tai, zijn ze ook blij met me.
Vol goede moed begin ik daar aan mijn eigen klusje:
de afwas.
Over deze blogger
- Ik ben Els (1963) en sinds 2015 woon ik deels in Nederland en deels op Koh Phangan. Ik heb een vriend in Nederland en ik ben (reserve) moeder voor mijn kinderen. Ik werk regelmatig nog een paar uurtjes als VA voor de financiële administratie. Op Koh Phangan begint mijn dag met een lekker ontbijtje en goede koffie bij Bubba’s in Baantai, een van de koffie- en brunch zaken van mijn zoon. Ik hou van eenvoudig leven, luieren in de hangmat, kleurrijke mensen, de natuur, scooterrijder, zwemmen en dansen.
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand4 november 2024Het pak
Leven in Thailand12 oktober 2024Geland op een tropisch eiland: Nog een keer ff bellen
Leven in Thailand3 oktober 2024Geland op een tropisch eiland: ff bellen
Leven in Thailand21 september 2024Geland op een tropisch eiland: Tijd over
Tsja, eilandpolitie. Meestal wordt toch echt wel naar je rijbewijs gevraagd, is toch weer 500 baht in the pocket als je dat thuis vergeten bent.
Overigens: het vervoeren van het brood is een bedrijfsmatige handeling. Kom je goed mee weg, ik ken iemand die 20,000 baht boete kreeg voor het verplaatsen van een asbak in zijn “eigen” restaurantje….
mooi verhaal Els. Kennelijk zijn ze op Koh Pangang gewend aan buitenlanders. Ik heb we in gebieden gewoond waar ze, als ze zien dat een buitenlander aan het stuur zit je gewoon doorwuiven. Hebben geen zin in een moeilijk gesprek in buitenlandse taal. Terzijde, heb het in ons land ook wel eens meegemaakt dat bij een gewone controle men achter in de auto een doos met lege flessen zag. Gewoon reguliere afvoer van leeg goed. Mooi dat ze ergens uit de hoek van de politie auto een blaaspijpje tevoorschijn haalden en me lieten blazen!! Klaarlichte dag des morgens 10 uur!
” Klaarlichte dag des morgens 10 uur!”
Ik zou ze geen eten willen geven diegene die smorgens om 10 uur nog halfdronken achter het stuur zitten en het zelfs niet beseffen. En dan bedoel ik wel degelijk in België en Nederland.
Inderdaad slimme meid ben je met veel geluk aan je bibs, hahaaaa
Nooit helm, geen rijbewijs, geen autopapieren, geen ID-card én geen gordel om??
De Kuuk draait z’n eigen om!!
Weer een leuk en goed geschreven verhaal. Als ik politieagent was zou ik je ook laten gaan zonder boete.
JOH ElS [ mag ik dat zeggen,] je schrijft goed. Mag best wel wat langer zijn. Het leest zo heerlijk weg ! HG. Frank