Frustraties in het dagelijks leven in Thailand
Ik moet even mijn verhaal kwijt. Onze kleindochter zit op een particuliere school in Bangsare (Julateep). De vroegere manager is verwijderd omdat hij zijn zakken vulde en behalve sommige mooie dames een beurt te geven de school verwaarloosde.
Er kwam een nieuwe manager uit Bangkok. De man heeft zijn sporen al verdiend. Na zijn pensioen ging hij de nieuwe uitdaging aan. De school werd verbouwd. Er kwam een zwembad. Alles werd verbouwd. In een lokaal 30 computers enz.
Hij schreef een vergadering uit voor de ouders van de kinderen. Het ging ook over veiligheid bij het uitgaan van de school. Er waren al verschillende ongelukken gebeurd met kinderen die die zonder te kijken de smalle straat overstaken. Regels gemaakt voor ophalen van de kinderen. De vergadering was door nog minder dan 20 procent van de ouders/verzorgers bezocht.
Een week is dat goed gegaan. Het personeel begeleidde de kinderen naar de uitgang.
Vandaag de frustratie van niet eens een echte Opa (het is niet mijn bloed). Geen begeleiding meer van het personeel en een (domme Thai) die zijn auto vlak voor de ingang parkeerde. Zeker 20 minuten daar gestaan en motoren vlogen met grote snelheid achter de auto langs. Dat er niets gebeurde was een wonder. Ja, ik heb hem uitgescholden. Mijn vrouw vertelde dat ik dat ik dat niet had moeten doen. En de Thaien, die lachten. Dom als altijd.
Kom weer terug op een verhaal over mij zelf. Een weg terug bestaat voor deze jongen niet. De bloeddruk is nu na een paar uur weer normaal.
En morgen gaat het leven gewoon weer verder.
Cor van Kampen
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur24 november 2024Gedicht v/d week: De stilte van een oranje ochtend
Leven in Thailand24 november 2024Je maakt van alles mee in Thailand (180)
Lezersvraag24 november 2024Legalisatie handtekening van mijn Thaise vrouw voor volmacht (Nederlandse) notaris?
Lezersvraag24 november 2024Hoe regel ik een huwelijk in Thailand en breng ik mijn partner naar België?
Frustraties… inderdaad en nog niet zo’n klein beetje. Ik stel ondertussen van dat in Pattaya de farang sterven omdat ze van het balkon vallen, in Phuket omdat ze in de badkamer uitschuiven en in de rest van het land uit pure frustratie. Het is en blijft een volk met andere zeden en gewoontes maar, met onze westerse achtergrond, zouden we er grijs haar van krijgen (als we het al niet hadden). We, mijn Thaise wederhelft en ik zijn vanuit Khon Kean naar Hua Hin verhuisd. Enerzijds wegens de te hoge temperaturen maar vooral om vertder van haar familie te gaan wonen. We huren hier een huis in een village, recent huis met alles er op en er aan voor een zeer schappelijke prijs. Een probleem: de 3 toiletten spoelen niet goed door, het moet dus aan de sceptische put liggen. De huisbaas er bij geroepen; de put laten leegmaken en alles terug in orde… voor 9 dagen, terug hetzelfde probleem. Zelf de zaak eens gaan onderzoeken en de verbindingsbuis tussen de eerste en de tweede put is blijkbaar verstopt. De huisbaas er terug bij, de firma terug laten komen en de zaak opgelost, dacht ik. 10 dagen later terug dezelfde problemen, de huisbaas erbij en die zegt me doodleuk: we hebben hier voordien gewoond en hadden hetzelfde probleem… volgens hem op te lossen door elke week de put leeg te pompen (er ligt inderdaad een dompelpomp) rechtstreeks in de riool. En ondertussen blijft hij maar lachen. Mijn vrouw zegt: geen probleem, ik kan dat wel doen maar ik vertik het: vermits we met goed geld betalen moet het ook in orde zijn. Ik ben benieuwd of hij begin juli ook zal blijven lachen als ik de huur pas betaal als het in orde is.
Liever hij gefrustreerd dan ik.
Voor de rest alles goed in Hua Hin, we krijgen eindelijk de broodnodige regen.
Beste Cor, was het in dit geval niet handiger geweest om de betreffende man te vragen
de auto elders te parkeren? Ik denk dat de man van jouw boosheid niets begrepen
heeft, er zal geen bord gestaan hebben en geen streep op de stoep, dus parkeer je
zo dicht mogelijk bij je doel. Dat is niet dom, dat is onnadenkend .
En in het Onderwijs en tijdens de rijlessen (op een parkeerplaats met pionnetjes) wordt
onze Thaise medemens niet gewezen op eigen verantwoordelijkheid of oorzaak en
gevolg en daarom kun je hen eigenlijk hun gedrag in het verkeer niet eens kwalijk nemen.
Ik heb wel geleerd dat je met boosheid in Thailand NERGENS verder mee komt.
Vragen, uitleggen, overleggen en respect tonen doen wonderen ontstaan.
Je moet wel ff de tijd daarvoor nemen, maar als je 20 minuten hebt staan wachten was die tijd er wel begrijp ik. Dat de Thais stonden te lachen wil niet zeggen dat ze het gebeuren “leuk of lachwekkend ” vonden, het zal meer een lach geweest zijn als een soort
schikking in het lot, ” het is zoals het is” , “mai pen rai ” . Wat betreft de scholen….
ik kan in de provincies Rayong en Chonburi niet echt een school opnoemen waar ik als
Nederlander graag mijn kind naar toe zou willen sturen.
Schitterende bijlage (ik bedoel de link).
Ik heb het ook al meerdere malen zo ervaren, maar kan het niet zo beschrijven.
Het leven zoals het is….Thailand.
Maar anderzijds als je er mee kan leren leven schitterende menen.
En als je zelf al eens iets doms doet……..(of doen wij westerlingen dat niet?)
Beste Hans, fijn te horen dat jullie wel een goede school hebben gevonden. Ik denk dat
het een katholieke school is? Mijn kleinkinderen zijn een paar jaar in Thailand naar
school gegaan, naar diverse scholen en we waren daar niet gelukkig mee. Teruggekomen in Nederland bleken ze een enorme achterstand te hebben in rekenvaardigheid en –
inzichtelijk rekenen. Ze bezochten bi-lingual scholen. Zoals Cor ook al schrijft, interesse
van de ouders was er nauwelijks als er maatregelen nodig waren of er iets anders georga-niseerd moest worden als feestjes of maaltijden.
Wellicht zijn de dure internationale scholen beter, daar heb ik geen zicht op.
Onze kinderen woonden in Banglamung, de reistijd naar school was al behoorlijk, we brachten en haalden zelf, derhalve is Sattahip nooit in overweging genomen.
ilona,
Normaal mag ik niet reageren op en reactie van een artikel wat van mij op het blog werd geplaatst. Heeft u mijn verhaal verhaal wel goed gelezen? Niet dus.
Het ging over een vergadering van het schoolbestuur waar maar 20% van de ouders verzorgers kwamen opdagen. Daar werden regels opgesteld voor het afhalen van de kinderen op school. U heeft het over vragen ,uitleggen. Wat heeft het schoolbestuur gedaan? u weet van de situatie ter plekke niks. Je zou je kind niet echt op een school
in Chonburi of Rayong willen sturen. Woont u in Thailand of bent u slechts een toerist.
Voor mensen zoals u zou ik niet meer de moeite nemen om een opvoedings artikel te plaatsen voor mensen die ook een beetje positief denken over de Thaise samenleving
en daar wat mee proberen te doen.
Niet voor u, maar voor mijzelf ga ik daar gewoon me door.
Cor van Kampen.
Beste Cor, ik denk dat jij MIJN reactieniet goed gelezen hebt. Ik heb uitsluitend gereageerd op je ergernis over lachende Thais en fout parkeren.
Ik neem aan dat je op dit blog, ook als tourist mag reageren?? een mening mag hebben??
Niet dat ik tourist ben , ik woon al jaren met veel plezier in het vaderland van
mijn keuze, ik hou van Thailand, ik spreek de taal, ik heb veel Thaise vrienden en blijf
ver van de internationale clubs en verenigingen enz. juist omdat ik niet bij mensen wil horen die westerse vooroordelen en ideeen lopen te propageren.
Mijn man en ik zijn fervente hobbyfotografen, daarom reizen we regelmatig door het land.
Nooit hebben wij ook maar iets naars ondervonden met of door de Thaise bevolking…..
WEL met Westerlingen die hun plaats niet weten of volkomen gebrek aan respect hebben.
Wij zullen niet schrijven dat we de
Thais dom vinden, dat zou dom en kortzichtig zijn. Dat de Thaise mensen een andere manier van denken hebben dan wij Westerlingen, in een andere cultuur en dus anders opgevoed zijn, dat heb ik je
proberen te vertellen in de reactie waar jij naar mijn idee redelijk ongenuanceerd op
gereageerd hebt.
Geachte @ Cor van Kampen,
Waarom zo hefig reageren,op een door U geplaatst artikel.Als het,… zoals U zegt,een opvoedings artikel is ?,waarom dan zo negatief tegen een voor U negatieve reactie.
Is het opvoedings artikel alleen gericht tegen de Thai ??
Ten eerste,U zou zich kunnen afvragen of de Thaise bevolking staat te wachten op uw opvoedingsraad laat staan dat ze het op prijs stellen
Hierbij wil ik u aanraden om toch vooral met open ogen verder door het leven in Thailand te gaan.Want wij !! ( westerlingen ) hechten waarde aan normen en waarden,leer dan ook de waarden en normen van het land waar je verblijft,en het verblijf zal een stuk prettiger verlopen
Beste Cor,
Zoals jij weet bestaat er tussen West en Oost een immens verschil: ook in het beleven door mensen van de alledaagse realiteit, en daarom in het omgaan door die mensen met de alledaagse dingen. Dat enorme verschil is niet op te lossen door eigen normen, waarden, gevoelens en gedragingen te projecteren vanuit Westers denken op Oosters handelen. Ik ben nogal geraakt door de felheid waarop je reageert na opgedane frustratie. Ik vind het niet terecht.
Kennelijk ging je er vanuit dat de situatie op school zou worden en zijn zoals je dacht te kunnen verwachten. In Thailand bestaat echter niet iets dat is, en zeker niet wat iemand denkt dat het is. Om welke redenen dan ook. Overigens: bijna in alle omringende landen en het verdere Verre Oosten is dat het geval.
Het ware slimmer geweest als je, wetende dat in Thailand de dingen nou eenmaal anders worden opgepakt, contact zou hebben gehouden met de nieuwe manager. Je steunt hem dan in zijn pogingen tot verandering, en je maakt elkaar verantwoordelijk voor ontstane omstandigheden. En daar was het je immers om te doen. Volgende keer: eerst denken dan doen. Scheelt ook weer in het stabiel houden van je bloeddruk. Aldus: morgen gezond weer op!
Groet, Ruud
Ilona,
Ik ken u niet. Ik heb met toerist alleen aan willen geven dat die mensen niet echt een oordeel kunnen geven op de Thaise samen leving. Voordat ik mij hier definitief kwam wonen ben ik vele jaren als toerist hier geweest. Na vele jaren hier verblijven tussen de Thai heb ik een andere mening. U woont hier al vele jaren met plezier. Gelukkig maar.
Ik woon hier ook al vele jaren met plezier. Heb zelf les gegeven op Thaise scholen als vriiwiligger in de Engelsche taal. Dat u schrijft dat u nooit iets naars hebt ondervonden met of door de Thaise samenleving komt mij en ik denk veel expats die hier wonen zeer
ongelovig voor. Ik ga verder niet meer reageren omdat u mening behoorlijk is gekleurd.
Ik hou van Thailand en ook van de meeste mensen hier, maar kritiek mag je hebben.
Cor van Kampen.