Screenshot YouTube CH7HD News
Het overlijden in Nonthaburi van de 66-jarige Richard Ruijgrok (oud consul-generaal in Nederland) heeft in Thailand het nodige stof doen opwaaien. Kanaal 7 besteedde er gistermiddag ruim een half uur aan, met name aan de onbetaalde rekening van 400.000 baht (bijna 11.000 euro) van het Nontawes ziekenhuis in Nonthaburi (bij Bangkok).
Ruijgrok meldde zich eind mei bij zijn Thaise vriendin in Bangkok met longklachten en koorts. Deze bracht de Amsterdamse oud-consul met haar zus naar het ziekenhuis. Dat eiste 100.000 baht borg, maar slechts 60.000 werd via de creditcard van de zus voldaan. Ruijrok vroeg zijn vriendin contact op te nemen met zijn familie in Nederland en met name met zijn ex-vrouw en kinderen. Volgens hem speelde geld geen rol in de familie. De familie zou op 2 juni naar Bangkok zijn gekomen in een particulier toestel. Richard is op 3 juni overleden.
De Thaise vriendin beklaagt zich nu op de televisie dat de familie vervolgens alleen was geïnteresseerd in een video en foto’s van het stoffelijk overschot en in de overlijdensakte. De vriendin stelt dat de familie niets heeft getekend en weer met de noorderzon is vertrokken, met achterlating van de forse rekening. Deze loopt nog elke dag op, want het stoffelijk overschot van Ruijgrok bevindt zich in een koelcel van het ziekenhuis totdat de rekening is betaald en aanstalten kan worden gemaakt voor de crematie.
De vriendin heeft zich inmiddels gewend tot de Nederlandse ambassade, maar deze heeft haar laten weten dat het niet mogelijk is ziekenhuisrekeningen te voldoen. Op advies van de ambassade heeft de vriendin zich nu tot de politie gewend, zo valt te zien in het nieuwsbericht van kanaal 7. Op het Thaise internet wordt volop gespeculeerd over de mogelijke afloop en zijn foto’s te zien van een zieltogende Ruijgrok.
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Belasting Thailand20 oktober 2024Langzaam maar zeker sluit het Thaise net zich om de belastingbetaler
En in Nederland was Richard Ruijgrok ook niet erg geliefd bij de consulaat in Amsterdam.
De visumaanvragen liepen erg stroef door hem. Hij kwam nogal arrogant over.
Ik ben jarenlang werkzaam geweest op het Consulaat. Eerst in de Lairessestraat en later op de Herengracht. Het was altijd kommer en kwel als het op betalen van rekeningen aankwam. 6x afgesloten door de KPN in verband met niet betaalde telefoonrekeningen. Schoonmakers die niet meer kwamen omdat ze niet betaald werden dus maakte ik zelf het Consulaat maar schoon na werktijd. Dagenlang zonder bereik gezeten omdat de Heer Ruijgrok soms 4.000 euro per dag aan visa inkomsten in zijn zak stak. En dat weken achter elkaar. Het heeft mij altijd verbaasd dat niets werd afgedragen aan de Ambassade. Ik heb nog nooit op tijd mijn salaris gehad. Om maar niet over alle rechtszaken te spreken waar enorme bedragen naar advocaten werden overgemaakt. Over voorschot op erfenissen., Collega’s werden op staande voet ontslagen door zijn assistente. Zonder reden. Daardoor was er altijd personeelstekort maar omdat ik elke avond tot 23.00 uur visa in paspoorten zat te te stempelen(thuis) omdat ik een groot gedeelte van de dag met zijn privezaken bezig was , zodat elke aanvraag binnen drie dagen gerealiseerd kon worden. Toen ik tekenbevoegdheid kreeg liet ik mensen een uur wachten en kregen dat dan gelijk mee. Het interesseerde hem allemaal niets als hij zijn geld maar kreeg Toen ik door alle werkdruk en stress een burn out kreeg heeft hij mij ongelooflijk slecht behandeld en de rechtszaak die hij tegen mij aanspande heeft hij verloren. Maar elke rechtszaak verloor hij. De officier van justitie maakte gehakt van hem. Al snel tijdens mijn afwezigheid zat de sleutelmaker op mijn plaats in een Hawai hemd en korte broek de mensen te woord te staan. Onbeschoft en ongemanierd hoorde ik van mensen die een visa aanvraag deden. Ik zal niet in details treden maar ik begrijp waarom zijn ex de ziekenhuiskosten niet wil betalen.
Zo van dit verhaal daar wordt je nog eens stil van.
De consul was eigenlijk helemaal geen consul maar een Charlatan.
Dat dit nooit is doorgedrongen bij de Thaise ambassade in DenHaag blijft een raadsel, of ze hebben daar zitten te slapen.
Als dit dezelfde man was die op het consulaat op de Herengracht werkte, snap ik wel. Nooit zo’n onaardige dictator meegemaakt. Toen het consulaat nog in de Laressestraat was, was het een genot om je visum aan te vragen. Dat veranderde voor mij toen het naar de Herengracht verhuisde.
Beste Yvonne,
Ik heb Richard veel beter gekend dan jou en ondanks misschien zijn financiële problemen waar jij het over hebt was Richard geen slechte man en zeker geen slechte werkgever.
Of vergeet je de kaartjes voor het concertgebouw of de etentjes die Richard altijd betaalde en jouw schoonmaak werkzaamheden waar je het over hebt die zijn altijd door Richard betaald.
Ik vind het wel een beetje makkelijk van je nu hij helaas overleden is om nu je mening te geven.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik een echte vriend in Richard verloren ben een vriend waar ik op kon bouwen en die loyaal was en bovenal een vriendelijke en grappige man was.
Ik ga hem heel erg missen en voordat je dat misschien gaat zeggen ja ik ben bereid om de kosten te betalen zodat Richard hier een waardig afscheid krijgt
Louis van der Vreede
Ik heb zo’n 30 jaar terug vrij veel met hem te maken gehad in the Netherlands Thai Chamber of Commerce, en heb hem regelmatig ontmoet in Amsterdam en Bangkok toen ik mijn fabriek in Thailand had.
Vond het altijd een buitengewoon fijne man om mee te werken en praten. Had goede relaties met de Thaise overheid, volgens mij was zijn vader lang geleden ambassadeur in Thailand.
Zeker geen arrogante bal of zo. Triest dat hij zo aan zijn einde kwamt
Gaat het hier om die oudere man die in ieder geval in juni 2019 op het consulaat aan de Lairessestraat verantwoordelijk was voor het uitdelen van de visa voor Thailand? Of gaat het hier om iemand anders?
Ik kan me niet voorstellen dat iemand die zo’n functie had niet goed verzekerd was maar dat kan natuurlijk wel het geval zijn. Wellicht speelt er meer en wordt het later allemaal duidelijk…..
Hij had geen enkele verzekering. Woonde in hotels omdat hij de huur van panden waar hij verbleef niet betaalde. En ook hotelrekeningen niet betaalde en mij dan de schuld gaf bij de directie van het hotel dat zijn secretaresse vergeten was te betalen. Ik was zijn secretaresse helemaal niet. Maar hij dacht met zijn leugens altijd en overal mee weg te komen. Maar dat lukte op een gegeven moment ook niet meer. Ziektekosten en de tandartsbehandelingen werden uit het potje van de visa aanvragen betaald.
Geen ziektekostenverzekering, dan slecht geregeld tenzij er nogal wat geld op de bank staat om ziekenhuis opname te betalen. En waarom de ambassade adviseert om naar de politie te gaan is me een groot raadsel want heeft nul waarde en geen gevolgen. De vriendin heeft onkosten gemaakt net zoals het ziekenhuis, zij kunnen de erven mededelen dat er schulden zijn welke verrekend dienen te worden in de erfenis, dit is denk ik de weg die bewandelt moet worden indien het een inwoner van Nederland betreft. En ja wijzen naar de familie, ex of kinderen is niet ok want men weet niet hoe de verhouding waren en of zij erven zijn of dat men in onmin of niet waren of dat er nog meer relaties waren etc. Mevrouw de vriendin moet met alle respect niet in de media gaan klagen maar zich beter op de hoogte laten stellen of het hele verhaal vertellen met echt alle details maar dat is niet wenselijk. Oh ja en dan nog iets; zij zegt de vriendin te zijn maar als het op betalen aankomt mag in dit geval de ex of kinderen ervoor opdraaien, nou ik weet al weer genoeg.
Een verhaal met veel haken, ogen en gaten!
Ruijrok volgens speelde geld geen rol in de familie. Maar meneer kon zelf geen borg van 100k tonen? En hij was jonger dan 70 jaar, dus een zorgverzekering zou normaal gesproken niet al te veel problemen moeten opleveren, tenzij Ruijgrok (of Ruigrok?) al een heel medisch verleden had.
De ex laten opdraaien voor de kosten lijkt mij niet echt een slimme manoeuvre.
Maar zo lijkt het erop dat het voor de Hollandse nabestaanden niets teveel mocht kosten. En dat ze vooral zeker wilden weten dat meneer was overleden, allicht ivm een eventuele erfenis ..
Richard Ruijgrok, Honorary Thai Consul
https://www.youtube.com/watch?v=MHc0ipoDgEo
Dat het voor degene uit Nederland welke overkwamen niets teveel mochten kosten is voorbarig om te schrijven. Wie weet werd er niets medegedeeld door het ziekenhuis want vriendin deed de aanbetaling en ging men (ziekenhuis) ervan uit dat zij de rekening betaalde. Of heeft meneer geld op de bank en wacht de ex en kinderen af hoe het verder verloopt want als hij ingezetene was van Thailand vallen zijn Thaise bezittingen onder het Thaise erfrecht en kunnen de bezoekers redeneren dat het daar maar van betaald moet worden. En misschien is het wel de ex en kinderen maar geen erfgenamen, dat kan volgens Thai recht. En zo is er nog wat meer te vertellen, maar veel is onduidelijk, het overlijden was net een week terug en dan gelijk naar de media stappen is niet juist.
Wel geeft het voor deze en gene aan dat een partner in Thailand toegang dient te hebben tot financiele middelen en misschien een extra credit card om in geval van onvoorziene zaken zoals een dringende medische reden of overlijden, dat de partner eerst de rekening kan betalen. Dat er voor gekozen is om een partikuliere ziekenhuis te bezoeken betekent dat er wellicht een verzekering was, heeft de vriendin dit niet uitgezocht ?, of dat de de heer Ruijgrok geld genoeg had om dit soort rekeningen zelf te betalen; dan is de rekening is voor de erfgenamen ( vriendin ?) welke het eerst zelf zou moeten voorschieten. Lijkt me toch dat als je vermogend bent of wat geld op de bank hebt dat je toch wel even een testament hebt geregeld, kost een baht of 5000 tot 10.000 en dat is weinig geld om iets goed geregeld te hebben.
Beste,
U heeft goede punten…Edoch, de familie uit Nederland vloog wel naar Thailand. Wat heeft dat wel niet gekost? Dat is het ziekenhuisrekening een klein bedrag.
Het lijkt mij wel dat de vriendin toch de nodige informatie heeft verstrekt aan de Ned. familie? Maar om met uw laatste punt af te sluiten;
Zo ziet men maar hoe belangrijk een testament kan zijn.
Ik vermoed dat de NL familie vooral interesse had in de overlijdens verklaring om daarmee in NL te kunnen gaan cashen…
Ja de familie vloog uit Nederland, uit respekt voor hem mag je aannemen. Misschien was hij al 30 jaar samen met zijn vriendin, misschien nog een keer dat de ex de voorganger van de vriendin is, wie weet leefde de heer al tig jaren zelfstandig, wie zal het weten. Probeer het zelf eens om een ex op te zadelen met kosten waar zij verder part nog deel aan zou moeten bijdragen, het hoort niet dat ex opdraait voor kosten, dit hoort in een relatie iets voor in dit geval de vriendin te zijn. Heeft ze geen geld dat zou ze dit kunnen overleggen met de ex en kinderen en niet binnen een week naar de media gaan klagen. Eerst de redelijke weg bewandelen, overleggen. Misschien is er wel een testament waarin ze wordt genoemd etc.
De heer Ruijgrok had als consul-generaal veel hulp geboden aan de (bejaarde) moeder van Hans Taverne die in Thailand woonde en daar is overleden. Hij deed alles wat voor hem mogelijk was.
Voor mij was hij daarom een begrip.
Wat ik wel vaker zie is dat Nederlandse families van in het (verre) buitenland wonende Nederlanders niet veel op hebben met hun familielid in een voor hen vreemd land. De achtergeblevenen (in dit geval de Thaise echtgenote) kunnen en mogen kennelijk niet op steun rekenen uit dat verre Nederland. Schrijnend.
Sorry voor het overleiden van Richard Ruijgrok.
Mij heeft hij 35 jaar geleden heel goed geholpen.
Wereld vreemd verhaal.
Borg?
Geen verzekering zo te lezen?
Geen problemen geld in het thuisland?
Particulier vliegtuig?
Controleren dood door familie en weer vertrekken naar Nederland?
Ik ben benieuwd wat er speelt.
Het artikel roept meer vragen op dan het beantwoordt.
En dat is ook niet zo gek. Het gaat vooral om prive-zaken en details waar eigenlijk niemand wat mee te maken heeft: verzekeringen, erfenis, testament, officieel getrouwd zijn of niet ( voor de Nederlandse en/of Thaise wet), persoonlijke verhoudingen met ex-vrouw en kinderen.
Als wijlen de heer Ruigrok werkzaam is geweest bij de Thaise Ambasade als Consul Generaal op het Thaise Consulaat in Amsterdam,dan zal hij zeker een inkomsten of pensioen moeten hebben van de Thaise overheid.Ik raad zijn vriendin dan ook aan om bij het Thaise ministerie van Buitenlandse zaken na vraag te doen over de gang van zaken.In iedergeval andermans boeken zijn duister te lezen.
Dhr Ruigrok was geen Thaise overheidsambtenaar doch slechts een ere – consul met Nederlandse nationaliteit en dit is een onbetaalde job die zakenmannen graag doen om hun profiel te verbeteren/ indien hij de Thaise nationaliteit verworven had dan kon hij hier op betere behandeling rekenen.
Beste Ferdi, een Consul Generaal is een betaalde functie
Een HC of Honorair Consul is een onbetaalde functie met zeer wijnigen bevoegdheden
Ik weet dit uit ervaring.
Fijne familie of niet soms, wel geld hebben om te besteden voor het vliegen met een particulier vliegtuig.
Maar een rekening betalen van 4 ton in bath voor ziekenhuis is teveel.
Jan Beute.
Dan komen we weer terug op verzekeringen, we weten niet op wat voor een visum hij hier is binnen gekomen.
Als het op een retirement visa is moeten ze de wet maar aanpassen dat iedereen die op zo’n jaarvisa binnen komt een vast bedrag op zijn rekening heeft staan, dit kan dan gebruikt worden voor ziekenhuis kosten.
Voor alleenstaanden is dit al, 800k
Als je kan aantonen dat je meer dan 65k per maand hebt wilt niet zeggen dat je de rekening van het ziekenhuis kan of wilt betalen want dan hebben ze nog steeds niets.
Dan heb je nog de illigale kantoren die niets vragen en je voor een bepaald bedrag een visa verstrekken, laat de overheid hier eerst maar wat aan gaan doen.
Wat een triest verhaal. De man is overleden en wat wij er ook van vinden, hij komt er niet mee terug.
Maar wat nu? Stel, vriendin heeft geen rooie plakker en ze zijn niet gehuwd dus men kan haar niet dwingen. En stel, de familie in NL betaalt niets. Wat is dan de volgende stap?
Er zijn wetten in Thailand over begraven/cremeren en eens komt de dag dat het stoffelijk overschot begraven MOET worden. Dat, zover ik weet, regelt dan de gemeente waarin meneer is overleden.
Blijft dan het ziekenhuis met de rekening zitten? Ik vrees van wel. Dan is de volgende farang die zich daar meldt het slachtoffer: ‘eerst betalen’….. En dan kan de goegemeente weer ‘schande’ roepen….
Ja,
Het zijn toc vaak maar een paar die het voor de rest verprutsen .
en zie steeds vaker dat dat in de wereld de beter gesitueerde zijn,
Familie hoeft dat niet te betalen daar had ie zelf voor moeten zorgen. Typisch bloedzuigers die geld van familie willen
Als hij een dikke erfenis en veel geld achterliet, dan was het geen nieuws waard, maar een groot feest. Nu dit niet het geval is, wordt het nieuws. Het is dus niet altijd feest als je de verkeerde Farang treft…
Een hoop gedoe vanwege misbaar van de Thaise vriendin. Want die vist achter het net immers niet gehuwd. Alleen een ‘spouse’ -echtgenote in dit geval- kan erven. Ook een of meerdere ex-echtgenote(n) mits in een testament vermeld. Als de familie R. geld zat heeft zijn zij natuurlijk even komen kijken of broer werkelijk is overleden, om vervolgens met de nodige bewijzen bij een Nederlandse notaris zijn eventuele Nederlandse testament te doen openen, dan wel zijn bezittingen en gelden veilig te stellen. Rijke mensen zitten graag op een gouden pot. Vervolgens zal de notaris de Thaise ziekenhuis- en andere rekeningen wel betalen. Duurt allemaal even. Vriendin kan bij de notaris teruggave van de betaalde voorschot claimen.
In Thailand zal trouwens van overheidswege een dezer dagen een lawyer worden toegevoegd, die gaat kijken of er een Thai testament is neergelegd bij de Amphoe, en zo ja wat de inhoud is. De vriendin doet er goed aan bij die te benoemen lawyer navraag te doen of zij in een Thai testament wordt genoemd. De lawyer zal ook roerende en onroerende zaken in kaart brengen en te gelde maken. Ook van die opbrengsten zijn openstaande rekeningen te betalen. Is in Thailand geen testament, goed of geld actueel, dan zal die lawyer in Nederland checken wie wat waar Ruijgroks nalatenschap afwikkelt. Zijn we zo een jaar verder. Kijk, die R. met zijn 66 jaar had natuurlijk de gedachte nog vele jaren in Thailand te genieten van zijn pensioen en heeft vergeten een aantal zaken te regelen. RIP. Een goede boodschap aan allen die menen te kunnen wachten met nadenken over hoe de afloop af te handelen. Niet netjes om anderen met de sores te laten. Blijft dat de huidige vriendin moet wachten totdat ‘secundum legem’ en ‘de jure’ naar Thais recht voor haar nog wat overschiet. Ik denk het niet. Secundum geeft trouwens al aan niet de eerste partij te zijn.
Ja misbaar van de vriendin. Beetje on-Thais om de publiciteit te zoeken, zo snel de vuile was buiten zetten in plaats van overleggen met de familie, advies vragen aan Nederlanders wat te doen, bemiddelaar vragen om te helpen of een vertaler. Misschien is geld geen probleem maar de houding, opstelling, taal, culturele verschillen, onduidelijkheid over de afwikkeling, paniek in de eerste dagen hoe het verder moet, daarom zeg ik on-Thais deze misbaar. Als oudere behoor je toch met beide benen op de grond te blijven staan en misschien is dat ook de reden dat de Nederlandse familie misschien denkt dat ze het zelf maar moet oplossen.
Beste,
Als de familie vrij rap de kuierlatten neemt, dan valt er niet veel te overleggen. Mij dunkt …
Mvg,
Los van dit geval
Ik heb nog geen enkel ziekenhuis gezien waar je bij het binnenkomen er iemand zegt ; ” kijk U factuur zal zoveel zijn ”
Ik ben evenwel akkoord dat ze U soms ( indien mogelijk en niet altijd) een richtprijs geven
Ik veronderstel rekening houdend met het aantal inwoners in Thailand dat het niet de eerste keer is dat na een behandeling of wat ook er iemand zegt “kijk ik had rekening gehouden met dit bedrag en nu krijg ik een een hogere eindafrekening, ik kan dit niet betalen”
Wat hebben ze dan voorgesteld of gedaan? Een afbetalingsplan? Je kan moeilijk zeggen neem een advocaat .Vraag me af wie , wat doet in dergelijk geval.
Is de stelling :
In het geval van een Thai hij heeft niks dus we laten het zo , in het geval van bijvoorbeeld een alien kijk we trekken alle registers open maar we willen geld zien
Vraag me af waarom er nog niemand op het idee gekomen is om ook een kopij van je bankboek te tonen bij het binnenkomen van een ziekenhuis zoals ook de immigratie vraagt bij een jaarverlenging
Het ziekenhuis en de schoonzus kunnen hun vordering als schuldeiser op de nalatenschap verhalen.
Ze bellen een notaris in nld en met overlegging van kopie paspoort en overlijdensbewijs met de vraag: welke notaris heeft deze nltschap in behandeling (erfgenamen schakelen een notaris in die belt met het centraal testamentenregister in den haag om het laatste testament op te vragen).
Ik kan dit ook voor ze regelen. Als zij kopie paspoort plus overlijden bewijs plus hun mail aan mij verstrekken, ga ik ze helpen.
Het is niet kies om na het overlijden allerlei lijken uit de kast te halen.
[email protected]
In het artikel is er sprake van een vriendin en haar zus die R. naar het ziekenhuis hebben gebracht. Op diens verzoek is familie gebeld en dan met name ex en kinderen. Over een schoonzus wordt met geen woord gerept. Het is niet kies om je in dit soort zaken te mengen in familieaangelegenheden. Niet alleen in Nederland, ook in Thailand is afwikkeling van nalatenschap wettelijk geregeld. Het ziekenhuis zal een dezer dagen een lawyer verzoeken tot afhandeling te komen. Misschien wil de familie het stoffelijk overschot naar Nederland halen? Weet jij veel. Misschien is er een testament in Nederland en wordt een executeur aangewezen? Etc. Er kunnen nog zo veel zaken gaande zijn waarvan wij geen weet hebben. Het artikel gaat er enkel over dat de vriendin zich beklaagt dat de familie de rekening van het ziekenhuis niet wil betalen, terwijl die vriendin 60K ThB heeft voorgeschoten. Uiteraard is het ook weer niet netjes van die familie dat zij eensklaps zijn vertrokken. Vriendin zal de Thaise lawyer moeten vragen tzt contact te maken met het notariskantoor dat de nalatenschap onder hun hoede neemt. Maar of zij haar geld terugkrijgt? En misschien gaat het haar helemaal niet over dat voorschot? En vindt zij het enkel een gotspe dat de familie hun overleden broer en ex-echtgenoot op deze wijze achterlaat. Weten wij veel.
Goed lezen schijnt voor veel mensen nogal een probleem te zijn.
Niemand hier kent het complete verhaal en men gaat gelijk beginnen met aannames en zogenaamde feiten.
Er wordt geschreven dat hij zich heeft gemeld bij zijn, vriendin, “kan” misschien betekenen dat zij dus helemaal geen relatie hadden.
Zijn ex en de kinderen zijn op en neer gevlogen naar Bangkok, maar wat zich daar precies heeft afgespeeld weten alleen diegene die daar aanwezig waren.
Maar sommigen nemen het woord partner in de mond of iemand noemt de vriendin al schoonzus.
Dat deze man na zo een kort ziekbed is gestorven op een vrij jonge leeftijd is al erg genoeg.
Dat een ziekenhuis gelijk al een borg eist van 100.000 is natuurlijk te gek om los te lopen, maar het zij zo.
De media schrijft tegenwoordig veel onzin zonder te verifiëren.
Ik vind het erg jammer dat deze man door sommigen hier, zonder hem ook maar echt te kennen, zo negatief wordt neergezet.
Over kennen gesproken: ik ken al wat verhalen over deze man, lees bijvoorbeeld de vele (!) negatieve reacties 10 jaar geleden in dit blog. Voor het eerst kreeg ik toen met hem te maken voor visum-aanvragen en zijn slechte reputatie was hem toen al vooruitgesneld. Google: Thailandblog Thais consulaat.
Mevrouw Yvonne kende Ruijgrok goed en heeft een inkijkje gegeven over hoe deze ‘heer’ opereerde in het leven.
En wat u doet is toch ook speculatie?
Mvg,
1) Familie in NL komt met een privévliegtuig even naar TH. Dat kost heen en terug een slordige Eur 60.000.
2) Familie in NL was uitsluitend geïnteresseerd in de overlijdensacte, Het lijkt erop dat dit de enige reden was even op-en neer te vliegen.
3) Mijn vermoeden is dat deze persoon Ruijgrok behoorlijk bij kas zal zijn geweest, want bovenstaande twee punten wijzen daarop.
Over deze man heb ik verder geen mening, omdat hij niet behoort tot mijn sociaal netwerk en ik hem dus niet ken. Indien het allemaal waar is wat er hier over hem wordt geschreven, dan schijnt hij een miserabel karakter te hebben gehad. De houding van zijn familie in NL wijzen ook in die richting.
Wel heb ook ik (heel) slechte ervaringen met de ambassade op de Herengracht in Amsterdam. Daar liep een kerel rond die absoluut geen begrip had voor zijn cliënten. Zo was ik 10 minuten te vroeg om mijn paspoort op te halen (ik kwam helemaal uit Zwijndrecht) en ik zag mijn paspoort op de balie in een bakje zitten. Omdat ik dubbel geparkeerd stond had ik haast, maar hij weigerde mij mijn paspoort te geven. Of dit die persoon Ruijgrok was weet ik niet. Maar het was een onbeleefde en arrogante kerel.
Dat was niet de heer Ruijgrok., Maar de man die op mijn plaats zat toen ik mijn werkzaamheden na een burn out weer wilde hervatten. Sleutelmaker. Hij weigerde mij de toegang en ging Ruijgrok bellen, terwijl ik naar binnen wilde. Gewoon nog in dienst was. En Ruijgrok vond dat als je ziek was je ook geen salaris hoefde te krijgen. Van vaste lasten per maand had hij nog nooit gehoord. Zo heb ik vier maanden zonder inkomsten gezeten, Ambassade deed ook niets. Maar er zelf wel met 4.000 euro vandoor gingl Vandaar de rechtszaak die ik tegen het Consulaat aanspande. Hij had slechte advocaten die niet meer voor hem wilde werken omdat hij nooit de rekeningen betaalde. Ik had de beste advocaat die je je maar kon wensen En glorieus heb gewonnen.
Als ik alles zou vertellen wat ik weet dan gaat het jullie duizelen.
Dag Yvonne, misschien kun je nog even reageren op mijn posting van 12 juni 2023 om 14:42. Was dit Ruijgrok of iemand anders?
Hij had alleen maar heel veel schulden. Mede door zijn verslaving.
De opvolger van Natasha Plug.
Er is van alles te vinden via google van deze man.
Zou me niks verbazen dat het gedrag van deze man voortvloeide uit een verslaving.
In het bedrijfsleven zou hij het waarschijnlijk niet ver geschopt hebben.
Groet,
Jos K.
Er was zéker sprake van een verslaving. Daar ging heel veel geld naar uit. Allemaal uit het potje van de inkomsten van de visa aanvragen . Ik zal niet zeggen oer welke verslaving we het hebben. Maar ik wist genoeg.
Gecondoleerd. Ik heb een aantal jaren geleden meerdere gesprekken met hem gehad op het consulaat in Amsterdam. Voor mij was hij zeer behulpzaam en dacht goed mee. De gesprekken heb ik altijd als plezierig, behulpzaam en kundig ervaren.
Ik wens de familie, vrienden en de vrienden (vriendin) in Thailand veel sterkte met het verlies.
Ik heb Richard heel goed gekend.
We zijn meer dan 15 jaar vrienden geweest en ik heb hem 5 dagen voor zijn dood nog gesproken.
Ik lees heel veel negatieve verhalen over Richard.
Ik kan alleen maar zeggen ik ben in Richard een echte vriend verloren.
En voordat er reacties komen ja ik heb aangeboden de kosten te betalen maar dit is inmiddels door Richard zijn familie betaald
Richard rust zacht maat
Als dat zo is?
Vanwaar de activiteiten van de Thaise vriendin?
Indien alles zou zijn betaald, dan zou ze haar borg al terug gestort zien?
Mvg,
Dan zou u even de update moeten bekijken het staat zelfs in deze blog dat er inmiddels betaald is.
Mvg
I am writing today because a lot of untrue and unfair things have been said about Richard Ruijgrok. As one of the last things I can do for Richard, I wanted to share what I know about him and the story so that his legacy continues to live on.
I am a very close family friend of Richard, having known him for 43 years from the time when we were living in the Netherlands. His father, Aad Ruijgrok, was one of the richest self-made entrepreneurs and businessmen at the time. His father was first appointed as Honorary Consul General of Thailand in Rotterdam. Shortly after, in 1980, Richard Ruijgrok followed in the footstep of his father and was appointed Honorary Consul General of Thailand in Amsterdam. Richard had very close relations with the Royal Thai Embassy in the Hague. When the driver of the Thai ambassador had a heart attack on the day just before the Coronation of Queen Beatrix and the two royal Thai princesses were due to arrive that morning at the airport while the ambassador’s wife was due to give birth that very same day, Richard did not hesitate to personally become the designated driver to drive the Thai embassy staff back and forth all day long to ensure the schedule and duties of that day could be kept on track for such a high profile event.
In the years that follow, every time my brother and I came to the Netherlands, Richard would always pay for our hotel rooms when we stayed over and for our dinners, and took time to show us around Amsterdam. From him, I learnt about the best Indonesian restaurants in Amsterdam and that Margaux wine is the best wine in the world. He was always very generous, kind and compassionate to us. He taught me to always stay positive about life and to not depend on anyone but yourself.
Richard knows this from first-hand experience. Although his father had been very wealthy, after the death of his father about 30 years ago, his father had said that the inheritance would be split between the siblings and their mother after a number of years. However, those number of years came and gone and Richard never received any funds from his family and was cut off from the inheritance by his mother and brothers. He decided to not rely on his family and to forge his own path by developing new business ventures, especially in Thailand, a country that he dearly loved.
Richard was also a very devout Buddhist. He did not eat meat except fish and would always tell my brother and I off for eating meat. Many years ago, he had told me that when his time came, he wanted to be like the Tibetan monks who would climb up to peak of the highest mountains, meditate and let his spirit finally become one with the universe. It was therefore no surprise when I found out that he decided to leave this world on Visakhabucha Day, the day when Buddha was born, enlightened and died. On this same day, Buddha had called his disciples, and he too, just like Richard, had told the people closest to him that this was the day he would leave this world.
One of our family members was the last non-family member person that to see Richard alive. Richard had asked his sister to call our elderly relative to come see him before he passed. She said that Richard had told her that “Today is the day I will leave to go to the other place.” After she left, it was decided by Richard and his Dutch family that they would stop all medical treatment, and two hours later, he passed away.
There are a few things that have been incorrectly reported by the media in both Thai and international press:
1. There were four family members from the Netherlands who came to see Richard: his younger sister, his younger sister’s daughter, his ex-wife and Richard’s daughter. Richard has been divorced from his ex-wife for a very long time, possibly 20 years.
2. The lady in the news above is NOT Richard’s girlfriend. Nowhere in the Thai media or the interview given by the lady herself does she mentioned that she was Richard’s girlfriend. Here are two updated news in the Thai media on the story with an interview given by the lady herself:
https://www.youtube.com/watch?v=SH82jWKsZLI
https://www.youtube.com/watch?v=YhP7j1bc_pM
This lady is actually the younger relative of another elderly woman. This elderly woman and her husband are old friends of Richard, having also known him for over 40 years, since they have done a lot of business with the Netherlands. In the above news clip, you will see that on the evening of 29th May when Richard was ill, he actually took a taxi to come to the home of this elderly couple who then took him to the hospital. It was there that the younger relative of this elderly woman came to visit the next day on 30th May and decided to help make the advanced payments of 60,000 Baht so that the hospital would agree to continue to treat Richard. In the first few days that he was admitted to the hospital, his Thai friends said he had been in good spirits and was positive about fighting the disease and had instructed his Thai frienda to help him find a room at Chulabhorn Hospital, which has a specialist cancer center, since Richard was diagnosed with melanoma skin cancer. He had told his Thai friends that his family would be able to help him with his medical expenses. He called his younger sister a few days later, and on Friday 2nd June, his Dutch family arrived and on the 3rd June, it was decided that his treatment would be discontinued.
3. At the time of his death, Richard was still in the position of Honorary Consul General of Thailand in Amsterdam. He has not yet retired from this post, as was inaccurately reported in Thai media. This has been confirmed by the Thai Ministry of Foreign Affairs.
On 13th May, just over one month ago, Richard and I had exchanged messages about the new Thai election. Richard seemed positive and hopeful about the future and that change will arrived. He had told me his dream was to finally retire in Thailand, where he would buy a house by the beach and he would also look to build a small retirement home project in Thailand where other Dutch people would be able to come to this beautiful country and discover the many things that he loved here.
No one will ever know if Richard had known before that he had been seriously ill, or if he had known, why had he not chosen to disclose this to any of his friends or family, so that we could have helped him seek medical treatment a lot earlier. However, a part of me believes that since he was left to fend for his own and not to rely on anyone for such a long time, he didn’t want to be seen to be a burden to other people.
Richard’s death was much too soon and too untimely. On 27th June, it would have been Richard’s 66th birthday. We had been looking to celebrate together in the coming weeks.
Richard was a unique and extraordinary man, and he will be greatly missed by those that truly knew him.