Expat Jasper mist zijn familie met kerst
Redactionele bronvermelding: Slavenka Arandjelovic / Shutterstock.com
Over een paar dagen is het kerst. Bij velen van ons dwalen de gedachten dan weg richting onze familie in Nederland. Dat geldt ook voor Jasper. Dit is het verhaal, een Nederlander die zijn hart verloor aan de ongerepte schoonheid van Thailand, maar wiens ziel nog steeds verlangt naar de knusse gezelligheid van kerst in Nederland.
Jasper verhuisde drie jaar geleden naar Thailand. Aangetrokken door de weelderige natuur, de vriendelijke glimlach van de lokale bevolking en een levensstijl die zowel ontspannend als avontuurlijk is. Hij vond al snel zijn draai in het land van de glimlach, omarmde de Thaise keuken, leerde de taal en maakte nieuwe vrienden. Maar ondanks zijn nieuwe leven, voelt hij elk jaar rond december een steek van melancholie.
In Thailand mist Jasper de kerst zoals hij die in Nederland kende. Hij denkt terug aan de donkere, koude dagen die verlicht worden door de warme gloed van kerstverlichting. Aan de huiskamers gevuld met het geluid van lachende familieleden en de geur van versgebakken kerstkransjes. Kerst in Nederland was voor Jasper synoniem aan samenzijn, aan de gezelligheid die de Nederlanders zo uniek ‘gezellig’ noemen. Het is een gevoel dat moeilijk te repliceren is in het tropische klimaat van Thailand, waar kerst meer een toeristische attractie lijkt dan een familiefeest.
Elk jaar probeert Jasper een stukje van die Nederlandse kerstsfeer naar Thailand te brengen. Hij versiert zijn huis met kleine lichtjes, koopt een kunstkerstboom en maakt zelfs pogingen om oliebollen te bakken in zijn keuken hier. Hij organiseert een klein kerstfeestje voor zijn vrienden in Thailand, waarbij hij ze kennis laat maken met Nederlandse kersttradities. Maar ondanks zijn inspanningen, voelt het niet hetzelfde. De lachende gezichten van zijn vrienden kunnen de leegte niet vullen die zijn familie achterlaat.
Het meest mist Jasper de kleine dingen. Het samen de kerstboom versieren, de grappen van zijn oom aan de kerstdis, het samen koken en bakken, en de warme knuffels van zijn moeder. Video-oproepen met zijn familie in Nederland brengen tijdelijk troost, maar ze herinneren hem er ook aan wat hij mist.
Maar ondanks de weemoed, heeft Jasper geen spijt van zijn keuze om in Thailand te wonen. Hij waardeert de schoonheid en de kansen die het land hem heeft geboden. Hij heeft geleerd dat heimwee en geluk hand in hand kunnen gaan. Het gemis van zijn familie en de Nederlandse kerst maakt hem meer bewust van de waarde van deze momenten en de liefde die hij voor zijn familie voelt.
Zoals veel expats leeft Jasper tussen twee werelden: hij omarmt de schoonheid van zijn nieuwe thuis terwijl hij de herinneringen aan zijn oude thuis koestert. Elk jaar, als de kerstlichtjes in Thailand oplichten, voelt hij een mengeling van vreugde en weemoed. Het is een herinnering dat, waar je ook bent in de wereld, de liefde voor familie en de herinneringen aan thuis altijd een deel van je blijven.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column21 december 2024Column – Decibel Dystopie: De Bars van Pattaya
De Expat19 december 2024Column – TikTok als valstrik om kwetsbare meisjes de prostitutie in te lokken
Column17 december 2024Column – Farang, een wandelende zak geld op slippers
Column15 december 2024Column – Over Thaise tienermeisjes die moeder worden
Ja, ik ken dat gevoel ook. Of beter: ik KENDE dat gevoel ook van de eerste jaren dat ik hier leefde.
Maar dat veralngen is geen weemoed geworden ook al omdat 25 en 26 December meestal gewone werkdagen waren op de universiteit en ze voorbij vlogen voordat je er erg in had.
Ik leef hier, er is alleen Kerstmis in de shopping malls, ik stoor me niet aan de kerstleidjes die daar klinken en heb thuis altijd mijn Kerstboom staan met kerststal.
Dit jaar, op maandag, een klein feestje et de 9 Thaise kinderen die ik Engels probeer bij te brengen. En dat betekent niet fazant of ree maar chicken nuggets, pizza, ijs en coca-cola. Gezelllig wodt het, op zijn Thais.
Gisteren avond zag ik een expat dame met 2 volle boodschappen tassen in de lift van ons condo en ze had een kleine gouden kerstboom bij zich.
In ons condo veel Oekraïense dames en enkele jonge mannen. Een zoontje van de dame begon een in perfect Engels Christmas song te zingen, zo schattig.
In elke shopping mall de hele dag kerstmuziek, deze mijd ik dan ook.
In een sjiek beach restaurant continue kerst muziek, in plaats van moderne muziek, kwam voor mij wat vreemd over, wel veel toeristen daar nu, wellicht vindt deze doel groep het nu fijn.
Als ik heel eerlijk moet zijn dan was ik steeds blij als de feestdagen voorbij waren in mijn thuisland.
Al die familiale verplichtingen, vreet- en drinkpartijen, verplicht uitwisselen van geschenken waarop niemand zat te wachten, nee daar was ik geen voorstander van.
Hier in Thailand drinken we met ons tweetjes een glaasje schuimwijn, keuvelen we wat en zijn we dankbaar dat we elkaar hebben. Van heimwee heb ik helemaal geen last.
Maar alle respect voor de mensen die er wel last van hebben. Maar op het eind zeg ik altijd dat je zelf hebt gekozen om naar hier te verhuizen.
Het missen van de sfeer tijdens de feestdagen is net hetzelfde probleem als het missen van de lokale winkels met de typisch lokale producten eigen aan je land. De mensen die zeggen “bezint voor je begint”, hebben bij deze zeker een punt. Voor mezelf heb ik een hoofdstuk afgesloten en een nieuw leven begonnen in een prachtig land. Achterom kijken heeft weinig zin.
Eens ik vond Kerst mdt een 3 dagen in de keuken zwoegende en als slechts een gerecht mislukte gestreste moeder al niet fijn.
Hecht gezin, maar het verplicht gezellig doen 2 dagen samen, spraak mij nooit aan.
In Thailand kun je kerst gelukjig goed mijden.
Veel ondernemers doen er niet aan.
vooral de grote shopping malls mijd ik nu.
Ik vier(de) het in België nog niet wat zou ik het in Thailand doen.
Zegt me eigenlijk ook helemaal niets. Verschrikkelijk ook die kerstmuziek overal waar je gaat.
En dan al die vredelievende boodschappen en de dag nadien slaat men elkaar de kop weer in.
Ik heb ook geen Kerst nodig om aan de mensen te denken die me dierbaar zijn.
Wat dan weer niet wil zeggen dat ik mensen geen prettige feestdagen wens en ons huis, vooral de buitenkant, niet versiert zou zijn rond die periode met allerlei lichtjes. Dat is dan weer de schuld van mijn vrouw die vindt dat het zo hoort. Ik laat haar maar doen en al lang opgegeven om te zeggen dat het zeker voor mij niet hoeft.
Afbreken is dan weer wel voor mij of het zou er tegen de volgende kerst nog hangen 😉
Wat wil je Ronny, Kerst is gewoon één groot commercieel circus waar we ons verplicht voelen om aan deel te nemen.
En zo zijn er nog een groot aantal andere festiviteiten waar er onnodig veel geld aan uitgegeven wordt. Ik doe daar uit principe ook niet meer aan mee.
Trouwens, een Thai is net hetzelfde. Kijk maar eens met welk kapitaal er wordt rondgestrooid telkens er een speciale Boeddha feestdag op de agenda staat.
PS: Mijn schoonvader heeft met vorige Kerst ook eens wat ledverlichting in een aantal van zijn palmbomen gehangen. We zijn nu net een jaar verder en die hangen er nog altijd, helaas … ze werken niet meer 🙂
Er zijn best wel dingen uit Nederland die ik soms mis, maar de kerstdagen horen daar zeker niet bij.
Nooit iets met kerst gehad, wel met oud en nieuw, dus dat vieren we wel gezellig in Thailand, en de dag daarna ook.
Op de school van het kleintje (vier jaar) was het vandaag toch een en al Kerst hoor. Vrijwel allemaal Thaise kindjes, maar dat maakt niet uit. Groot Kerstfeest de hele dag en ieder kind ‘verplicht’ in kerstkleding, papa betaalt wel weer want daar zijn papa’s nu eenmaal voor.
Het Kerstfeest wordt steeds internationaler, ik zag het in Islamitisch Maleisië ook al. Geen verkeerde ontwikkeling, laten we met z’n allen op de wereld in ieder geval één feest gezamenlijk vieren. Kerstmis is daartoe wel geschikt.
Goed idee Eric,
Laat ze dan maar in België het Thaise nieuwjaar invoeren in april. Lekker van twee walletjes eten. Dan hebben we op slag vier extra vakantiedagen.
Misschien zoek ik het wat ver maar ik verkies toch om de invloed van een vreemde religie te beperken. We verliezen al genoeg van onze eigen identiteit en heb liever niet dat dit nog toeneemt.
Altijd gewerkt met Kerst.
Extra loon en mijn werkgever deed er ook extra vakantieuren bij.
Mis het hier ook niet.