Even een tussendoortje
Charly
Het leven van Charly zit gelukkig vol prettige verrassingen (helaas soms ook minder prettige). Sinds een aantal jaren woont hij, met zijn Thaise vrouw Teoy, in een resort niet ver van Udonthani. In zijn verhalen probeert Charly vooral meer bekendheid te geven aan Udon, maar gaat hij ook in op tal van andere zaken in Thailand.
Even een tussendoortje
Ik plaats inmiddels zo’n anderhalf jaar hier met enige regelmaat een posting over nogal wat gevarieerde onderwerpen. Het gaat daarbij over hoe ik de dingen hier in Thailand ervaar, waar ik dan de lezers graag deelgenoot van maak.
Ook mijn ervaringen die ik heb mogen meemaken met immigration, het bankwezen en bijvoorbeeld de Thaise belastingdienst, deel ik graag met de lezers hier. Sommigen zullen daar baat bij hebben, voor anderen geldt weer dat in de regio waar ze wonen blijkbaar weer heel andere regels van toepassing zijn.
Na mijn laatste posting over “uitschrijven in Nederland” had ik even het gevoel van “waar schrijf ik dit allemaal voor, waarom doe ik dit” Vooral na weer enkele laatdunkende opmerkingen van een aantal reaguurders.
Dat is in het verleden natuurlijk wel vaker het geval geweest, maar zodra het over geld, relaties en belastingen gaat, zijn de reacties niet meer te tellen. Op zich mooi, want dan weet ik dat ik weer een gevoelige snaar heb geraakt, en ik geef ook ruiterlijk toe dat ik graag een beetje provoceer om wat reacties uit te lokken.
Wat mij echter mateloos irriteert zijn de soms botte, onsympathieke en vaak one-liner reacties van enkele reaguurders. En helaas gaat het dan altijd om reaguurders die zelf nog nooit de moeite hebben genomen om een posting op Thailandblog te plaatsen. Een treffend voorbeeld is iemand die zichzelf expert noemt op het gebied van de Thaise inkomstenbelasting, hij blaast wel heel erg hoog van de toren. Want hij heeft, naar eigen zeggen, best wel een aantal PND 91 inkomsten aangiften formulieren behandeld. Maar so what? Als je er een hebt behandeld is dat meer dan voldoende om volledig inzicht te hebben in de opbouw van de Thaise inkomstenbelasting. Die is namelijk heel erg simpel, zeker in vergelijking met de Nederlandse inkomstenbelasting.
Dat hoog van de toren blazen mag van mij. Maar waarom plaatst deze man nu eens niet zelf een posting waarin hij haarfijn uit de doeken doet hoe je aan te melden bij de Thaise belastingdienst, wat je nodig hebt, wat je mee moet nemen als je aangifte inkomstenbelasting wilt doen, welke staffels de Thaise belastingdienst kent, welke vrijstellingen/aftrekposten, enzovoorts. Nee, hij kijkt wel uit. Stel dat je al die farang die in Thailand wonen, gaat uitleggen hoe een en ander aan te pakken. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, want dan verdient hij geen baht meer aan die farang. Dus van hem hoeft de redactie van Thailandblog, en ook de lezers, in dat opzicht geen grondige bijdrage te verwachten.
Van mijn kant ga ik proberen een gestructureerde “handleiding” te schrijven voor de lezers hier, waarbij stap voor stap wordt uitgelegd hoe te handelen als je in Thailand aangifte inkomstenbelasting wilt/moet doen.
En zo zijn er nog wel meer reaguurders die wel de moeite nemen om scherp te reageren op een posting, maar zelf geen enkele aktie ondernemen om ook eens een bijdrage te leveren. Ik denk hierbij aan iemand die werkelijk uitblinkt in het geven van een zo kort mogelijke oneliner, zonder enige toelichting. Ik denk aan een ander persoon. Waarbij ik van hem nog wel wil opmerken dat hij het vaak, lang niet altijd, bij het rechte eind heeft. Het komt helaas zo moeilijk en onsympathiek zijn strot uit. Het c’ est le tone qui fait la musique is zowel bij de een als de ander blijkbaar geen overweging bij het schrijven van hun reactie.
Het gaat mij er niet om deze mensen te brandmerken. Het gaat er mij om dat alle lezers, reaguurders en schrijvers zich moeten kunnen vinden in een Thailandblog dat bedoeld is om lezers van nuttige informatie te voorzien en waarbij Thailandblog een verbindende rol kan spelen voor de expats en pensionados die hier in Thailand vertoeven.
Een aantal zaken, zoals welke visa en daarbij behorende vereisten, 90 days, verlenging van een verblijfsperiode, enzovoorts worden gelukkig door Ronny voortreffelijk behandeld. Hetzelfde geldt voor de “Schengen visa vragen” die weer door Rob V. uitstekend worden behandeld.
Verder wordt Thailandblog gekenmerkt door een grote verscheidenheid aan onderwerpen, zoals speciale Thaise gerechten, informatie over bepaalde streken/steden (soms met video), informatie over Thaise feestdagen, over bepaalde Thaise gewoontes, inzicht in culturele en traditionele onderwerpen, te bezoeken tempels, de Thaise geschiedenis en belangrijke gebeurtenissen uit het verleden, actuele ontwikkelingen, zoals nu het coronavirus, enzovoorts.
In mijn bijdragen ligt de klemtoon op mijn eigen ervaringen in Thailand. Met betrekking tot het vinden van een huis, het aanvragen van een bankrekening, met betrekking tot de Thaise belastingen, het aanschaffen van bepaalde spullen, het doen van verbouwingen, mijn omgang met Thaise mensen in hun (Isaan) omgeving en mijn ervaringen met de stad Udon Thani.
Ik heb daarbij het geluk de juiste Thaise vrouw te hebben gevonden met twee ontzettend lieve en goed opgevoede (stief) kinderen, waardoor ik in feite dagelijks in een soort eldorado leef. Daarnaast een aantal lieve Thaise mensen leren kennen en sinds kort, bij toeval, een paar landgenoten. Al met al prijs ik mij gelukkig de stap te hebben gezet om van Nederland naar Thailand te verhuizen.
Ik ben niet van de roze bril kijkers maar zeker ook niet van het zwartgallige soort. Ik probeer de dingen die op me afkomen op zijn merites te beoordelen en waar nodig eventueel actie te ondernemen. Verder bemoei ik me niet met de Thaise politiek. Ik vind dat als gast in dit land ongepast. Natuurlijk heb ik wel mijn gedachtes over het (niet) wel en (niet) wee in dit fantastische land. Maar Thailand gaat daar zelf op termijn uitkomen. Daar hebben ze mij, en ook alle andere farang die het allemaal zo goed weten, niet bij nodig. Dat is gewoon een normale ontwikkelingsstrijd die een land nodig heeft om te groeien in haar democratische processen. Kost gewoon tijd en een echte democratie gaan ze nooit meemaken. Zoals geen enkel land ter wereld.
Al dat geblaas over hoe democratisch we wel niet zijn, is alleen maar window dressing. Echte democratie bestaat helaas eenvoudig niet in deze wereld.
Zo, dit moest mij even van het hart. Ik hoop dat ik de lezers niet te veel heb verveeld met deze posting.Aan de reacties zal ik dat wel kunnen aflezen.
De volgende postings zal ik weer met plezier ingaan op zaken die ik heb meegemaakt of over gewoon leuke, andere ervaringen.
Ook beloof ik nog terug te komen op de afloop met betrekking tot het indienen van mijn inkomstenbelasting 2019 bij de Thaise belastingdienst en het daaropvolgende gevecht met de Nederlandse belastingdienst.
Charly www.thailandblog.nl/tag/charly/
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand16 november 2020Toelichting op een Health Check Up – Deel 1
Leven in Thailand9 november 2020Aanvraag vrijstelling loonbelasting en sociale premies 2020
Leven in Thailand1 november 2020Sport kijken in Thailand
Leven in Thailand26 oktober 2020Aangifte inkomstenbelasting 2019 in Thailand
Beste Charly, het is de taak van de moderator om de schrijvers op Thailandblog te ‘beschermen’ tegen botte en ongenuanceerde reacties. Iemand die wat schrijft stelt zich immers kwetsbaar op. Dat is overigens wel lastig want als de moderator te streng is, is er geen mogelijkheid tot discussie of een meningsverschil meer mogelijk.
In jouw posting heb je een aantal reaguurders genoemd, die namen heeft de redactie weggelaten. Een daarvan heeft al een waarschuwing gekregen en reageert vrijwel niet meer. Een discussie op inhoud, mag natuurlijk wel. Een schrijver moet ook tegen een stootje kunnen.
Mijn voorkeur gaat uit naar de term ‘reageerders’ , al zijn er ook ‘reaguurders’ en soms zelfs ‘reazuurders’. We moeten allemaal tegen een stootje kunnen. Iemand die zich gruwelijk aan mij irriteert mag van mij me een kl**taal noemen. Maar scheldpartijen of ander onder de gordel op de man speel gedrag komt begrijpelijk niet door de moderatie. Voor je het weet heb je een site zure lui die de hele dag lopen te klagen en te k…en op elkaar.
En gelukkig zijn ook de inzendingen/schrijfsels van allerlei aard. Al deel ik Charly zijn mening, sommige reageerders mogen van mij best zelfs eens in de pen klimmen en een stukje insturen naar de redactie (info at thailandblog).
Beste Rob,
Misschien was dit een speelse manier om gluurders en reacties bij elkaar te voegen, anders is jouw voorkeur aan te bevelen.
@Peter
Ik ben het volledig met je eens. Als schrijver stel je je nu eenmaal kwetsbaar op en dan moet je niet vreemd opkijken als er kritisch wordt gereageerd. Daar heb ik ook geen enkele moeite. Sommige kritieken neem ik serieus, andere laat ik voor wat ze zijn. En natuurlijk zitten er in sommige van mijn postings ongetwijfeld fouten mijnerzijds in. Dat ik daar op wordt gewezen kan ik alleen maar waarderen. En beschouw ik als een positieve aanvulling op mijn verhaal. Het wordt een ander verhaal als je aan de reactie kan zien dat men niet eens de moeite heeft willen nemen om mijn verhaal goed te lezen.
Enfin, de vele positieve reacties op mijn posting van vandaag zijn weer een steuntje in de rug om mijn bijdrages te blijven insturen.
Met vriendelijke groet,
Charly
De moderator bepaalt de richting van een discussie en heeft daardoor een grote verantwoordelijkheid in het respecteren van het vrije woord.
Daar doen wij hier niet aan. Wij hebben huisregels.
Ik kan mij helemaal vinden in jou reactie Charly. Ik vertoef inmiddels het merendeel van de laatste 30 jaren in Thailand met meer dan 20 verhuizingen, 3 jonge kinderen als alleenstaande vader grootgebracht, de nodige relaties gehad, moeten werken voor de kost, een heel gevarieerd leven. Ik heb ook zon 7 jaren in Udon Thani en Nong Han gewoond maar lang geleden. Ik reageer ook wel eens op Thailandblog maar door omstandigheden heb ik vaak mijn dingen op een informelere manier moeten regelen omdat er altijd wel iets niet helemaal op mij en mijn situatie van toepassing was.Als ik daar over zou schijven, weet ik zeker dat ik er een aantal mensen een plezier mee zou doen. Thailand s gelukkig niet alleen maar zwart of wit. Ik zou het dan met de beste intentie doen, niet om betweterig over te komen en me af te laten zeiken. Ik ben even een paar jaar in Nederland geweest voor mijn eenzame moeder. probeerde me even aan te passen maar kreeg al snel een hart infarct en er kwamen zo veel kwalen ij dat de artsen niet wisten wat ze met mij aan moesten. Ik sleepte mij met 50 kg overgewicht naar het vliegveld en ben nu 3 jaar later best weer gezond, sterk, gelukkig, heel positief allemaal en een fijne nieuwe relatie Mijn vriendin is heel bewust van het Thaise politieke (macht) spel en houd me op de hoogte maar ik bemoei me er niet mee m de reden die jij ook geeft. Ik ben gelukkig om het feit dat ik nogal af wijk van de gemiddelde Nederlander / Belg die in Thailand verblijven. Ik zou zeggen, ga lekker door met je ervaringen op het blog te zetten. Inmiddels weet je wel wat je er mee uit lokt maar laat je dat niet afschrikken.
Goed zo rentenier!!
Hopelijk ben je weer op peil en in goede gezondheid.
Je hebt best ‘n zwaar leven met al die verhuizingen, relaties en het alleen opvoeden van je kinderen. Ik hoop dat ze goed terecht gekomen zijn. Maar vooral dat je moeder niet meer eenzaam is.
Eel goeds en geluk
Goed verhaal, Charly!
Als college-blogschrijver kan ik je vertellen, dat ook ik mij soms erger aan reactie’s op mijn schrijfsels. Ook ik denk soms “krijg wat! Ik stop er mee”, maar de lust om te schrijven wint het naderhand toch weer.
Reactie’s zijn er om iets aan het verhaal toe te voegen, een vraag te stellen of een compliment te maken, niet voor zinloze kritiek. Vroeger reageerde ik er nog wel op, maar dat doe ik al lang niet meer. Laat maar kletsen, denk ik dan!
Nu we het toch over kritiek hebben, had je niet een foto van een wat vrolijker uitziende Charly kunnen meesturen, 555!
Foto is inmiddels vervangen.
Ik ben nog een jongkie op TB, maar ik lees het nu zo’n kleine 3 jaar. Je stelt je als schrijver idd kwetsbaar op en natuurlijk hoop je op reacties. Maar zoals je al aangeeft, als de personen in kwestie het beter weten, waarom zetten ze zelf niet iets op TB. Doen ze niet, omdat ze niet tegen kritiek kunnen, ook al zitten ze achter een scherm en niet FtF. Ik lees graag je berichten, ga zo door en ik zie t onderwerp belasting graag tegemoet.
Ik vind het super dat iemand de moeite neemt om het andere (proberen) uit te leggen, ik laat me waarschijnlijk na 11 jaar Thailand volgend jaar uitschrijven , en vind het bijzonder prettig als ik ergens informatie vind betreffende de belasting hier/en nl .
ga zo door.
Prima post. Gewoon doorgaan. Ben erg benieuwd naar het belastingverhaal. Ik gebruik nu een agent in Jomtien die dat in Thailand prima voor me regelt, maar met een nogal hoog prijskaartje. Dus als ik dat zelf zou kunnen doen met alle vrije tijd die tot mijn beschikking staat, zou dat wellicht mooi zijn.
Paul
Helemaal herkenbaar je verhaal, soms zie je reacties op verhalen of vragen van mensen die kant noch wal raken, en soms aangeven hoe de “reageerder” in zijn eigen wereld leeft, of hoe dom sommige mensen zijn.
Zoals je zegt zijn de omstandigheden soms heel verschillend voor wat je meemaakt met Tax Revenue, City Hall, banken enzo…het helpt om vragen te stellen, en je hoopt dan dat je leert van de reacties.
Van zure kritiek leer je niks.
Dank je wel, Charly, dit is een mooie bijdrage, die me raakt.
Vooral je insteek over Thailand en zijn gevoerde politiek zal me bijblijven.
Zij hebben ons niet nodig en zullen er wel uitkomen, gewoon de nagel op de kop.
Daar hebben ze immers de ‘vaandeldragers van de westerse democratie’
met hun vrijblijvend gecriticaster niet voor nodig.
Ik voel met u mee.
Zelf geen stukjes schrijvend, kreeg ik laatst wel de neiging om op een “reageerder” te reageren, die aangeeft Thailand uitstekend te kennen na vele jaren aanwezigheid en met prachtige volzinnen vol interessante woorden zichzelf presenteert/profileert, maar iemand anders, die de moeite neemt om over een item te schrijven op dit blog, op een bijna vileine manier onderuit haalt.
Wellicht voelt de man zich verheven door het neerhalen van anderen. Minderwaardigheidscomplex wellicht? Het is in ieder geval niet chique en vertelt meer over reageerder zelf dan over de ander.
Het is zoals u aangeeft: kritiek mag, maar “c’est le ton qui fait la musique”.
Ofwel: “hard op de bal, zacht op de persoon”.
Dank aan degenen, die de moeite nemen om vele lezers iedere dag weer te verrassen met nuttige, wetenswaardige en humoristische verhalen. Ofwel: ga vooral zo door.
goed man!!!
Charly, ieder vogeltje zingt zoals etc… Over laatdunkende opmerkingen gesproken en over hoog van de toren blazen, nou, dan kan jij aardig meeblazen! Kijk maar naar deze opmerking van jou in dit blog:
charly zegt op 17 november 2019 om 16:28
@NickSurin
Je blaast nogal hoog van de toren. Ben je Thais belastingexpert?
En dat tegen iemand die achteraf gewoon gelijk blijkt te hebben, net als anderen die reageren op getallen die niet kloppen…. Cést le ton, Charly, maar ook jouw musique is wel eens wat luid…….
Wat de redactie al schreef, je moet als schrijver tegen een stootje kunnen. Ik ben ook blogschrijver (niet hier maar elders) en krijg ze ook wel eens om mijn oren. Hoort er bij, Charly!
Geweldige opmerkingen ben trots op je ga zo door ik lees ze graag.
Ben helaas geen schrijver maar dit toch even schrijven .
Gewoon doorgaan met je goede schrijven,charly.
Ik ben ook gestopt voor dezelfde reden.
Doch ik ben van mening dat de moderatie daar wel wat aan kan doen.
En nu ik toch bezig ben, ik vind dat THblog tegenwoordig niet veel afwijkt van een gemiddelde Facebook pagina zoals er vele zijn.
Lekker ongefundeerde meningen laten doorgaan, beledigen van Thailand en de Thai, spullen te koop, reclame voor handelszaken, … .
Spijtig.
@De Inquisiteur
Ik had je bijdragen de afgelopen maanden al behoorlijk gemist. Daarbij vroeg ik me af of dit mogelijk met je gezondheid te maken zou kunnen hebben. Gelukkig niet dus, begrijp ik nu. Ik had overigens de indruk, af te lezen aan de reacties op jouw postings, dat jouw schrijfsels hooglijk werden gewaardeerd. Je behoorde volgens mij tot de hoogst gewaardeerde schrijvers hier.
Ik stop niet met mijn postings, ondanks de soms minder prettige reacties. Ik haal toch iedere keer weer positieve energie uit me zelf als ik een verhaal probeer samen te stellen.
Ik zou het fantastisch vinden als je mocht besluiten toch weer jouw bijdragen te leveren aan thailandblog.
Ik kijk ernaar uit.
Met vriendelijke groet,
Charly
Beste Inquisiteur,
Dat is spijtig om te horen, bent u definitief gestopt, of tijdelijk? Lees altijd uw verhalen met veel plezier. Helaas dat er teveel azijnzeikers die u en andere bloggers het plezier ontnemen.
Groeten,
Daniel
Het spijtigste vind ik nog, dat we jouw verhalen moeten missen om deze trieste redenen.
Toch niet overwegen het toetsenbord weer ter hand te nemen?
Zeker spijtig…
Maar uw verhalen worden echt gemist door velen.
Ik verblijf zelf, net als u, in een dorp in de Isaan, ik smulde van elk verhaal.
We kunnen slechts hopen, dat mensen zoals u, zich van negatieve reageerders niets aantrekken.
Sommigen zitten nu eenmaal vol met negatieve benadering van alles.
Erg jammer dat je niet meer schrijft want je artikelen werden door mij hoog gewaardeerd.
Dank je wel! Helder verhaal. Ga zo door s.v.p.
Goed stuk geschreven. Die reageerders zijn meestal snel van mening en lezen vaak niet wat er geschreven is.
Ik vermoed dat de mensen waarover Charly het heeft zichzelf wel herkennen. Ik lees je stukjes altijd graag, taalkundig uitstekend, en open en eerlijk. Voor een ieder wat wils! Ga zo door Charly! Ik ben blij je ook persoonlijk te hebben ontmoet!
Niets van aantrekken Charly van al die beterweters en negatievelingen. Gewoon doorgaan, er zijn meer mensen die jouw verhaal respecteren en hier wat mee doen als ze het nodig hebben. Succes verder.
Betreffende het toontje van de muziek kan ik mijzelf erin herkennen.
Ik heb een bloedhekel aan klagers en linkse ideetjes en dat heeft uiteraard een reden die zoals de oproep is ik ook kan delen in een bijdrage.
In de tijd zonder internet werden er ook regelmatig stukjes van mij in het AD bij de lezersbijdragen geplaatst, maar dat wil niet zeggen dat je dan ook maar schrijver van artikelen moet worden. De schrijver (of journalist) geeft een weergave zoals die persoon het ziet en het staat vrij om daarop via meningen een beeld te vormen.
Ook de eigen mening zal niet perfect zijn maar het is iets waarin een persoon mee kan leven alszijnde bevestigend beeld dat je er als persoon toe doet oftewel zelfbevrediging van de geest.
Zowel de schrijver als de reageerder heeft een functie en het wordt juist tricky als er geen reageerders zijn want dan zit je als groep in dezelfde zeepbel. Het Facebook effect.
Kijk Johnny een reactie waar ik een opgestoken duimpje voor geef. Vooral de laatste zin vind ik heel goed want zelf heb ik het idee dat er alleen maar positieve of instemmende reacties gewenst zijn en dat een ander kijk of mening niet gewenst is; hierdoor krijg je zo’n zeepbel.
Zelf heb ik de tijd niet om uitgebreid onderzoek te doen en/of een lang artikel te schrijven want ben werkzaam in diverse functies en heb diverse activiteiten in de reiswereld, telecom-, financieel- en heb nog wat persoonlijke direct salesfuncties en administratieve functies. Dus vergeef mij dat ik geen artikelen aandraag maar ik lees graag en veel en als het nou positief of negatief is maakt mij niets uit want een ieder schrijft vanuit zij/haar eigen perspectief, leefwereld, kennis en ervaring, dit kan afwijken van hoe een ander het ziet.
Ben het met Ger en Johnny eens. Thailandblog laat discussie toe en modereert op naleving van de huisregels. Die verbieden gelukkig geen kritiek! En ik heb wel eens de indruk dat er mensen zijn die geërgerd reageren OMDAT er kritiek wordt geuit.
Ik acht alles wat door de moderatie komt beoordeeld op aanvaardbaarheid. De woordkeus van de een is echter anders dan die van een ander; dat geldt hier en elders ook. Daar zul je mee moeten leren leven.
Eerlijk gezegd, het valt hier reuze mee met de woordkeus dankzij de beoordeling vooraf.
Het even tussen doortje was heel leuk
Goed gedaan Charly. Vooral jouw opmerking over echte democratie in de wereld. Geen dus.
Ik kom sinds 2013 in Thailand , met als standplaats Khonkaen , de Isaan , en ik heb daar ook vele fijne vrienden en fijne families waar ik graag kom , en vandaaruit het noorden en noordoosten bereis , en veel leer over de Thai en gebruiken in de Thailandblog , en waardeer ook zeer uw uitleg over diverse zaken en gebruiken die U steeds benoemd , ga zo verder , alles zeer helder en belangrijk voor mij , groetjes Bart
Ik vind sowieso alle persoonlijke verhalen erg goed beschreven en erg interessant om te lezen. Ik heb onlangs een vraag over visa ingestuurd welke ik op een hele nette manier van Ronny beantwoord heb gekregen, waarvoor dank!
Ik heb het plan opgevat om per december door Thailand, Myanmar, Laos,Cabodja en weer Thailand te rezien voor een maand of 6.
Ik ben er zeker van dat ik daar erg mooie verhalen over kan schrijven met bijbehorende foto’s. Maar heb geen zin in de zgn reaguurders of kritiek. Het moet wel leuk blijven…..
Beste Charly,
De indruk die je geeft is wat vele denken maar zelf niet durven.
Jou ervaring is zeker van belang gezien een mens nooit te oud is om te leren.
In mijn denkwijze heb ik graag dat de lezers zich aangemoedigd gaan voelen om zelf
ook een stukje in te schrijven.
Reageren en iemand op zijn plaats zetten is niet mijn ding(soms doe ik dit als het te ver gaat).
Alles wat hier op Thailandblog wordt gezet is om mensen te helpen en zeker uit eigen ervaring
wat ik soms niet zie in mensen die reageren.
Het schrijven neemt veel tijd in beslag wat de meeste als een verhaaltje zien.
Jou bijdrage vind ik echt goed doordacht en kan ik van leren(niet hoe het anders zou moeten).
Het is mij, jammer genoeg nu niet gegunt om eens even lekker een verhaal te schrijven
waar ik natuurlijk wel de achtergrond moet uitzoeken voor het te plaatsen.
Blijf lekker je ding schrijven en trek je niets aan van de gluurders(jarloerse kleine mensen).
Indertijd heb ik gezegt dat ik meer probeer te schrijven, aan verhalen kom ik niet toe(wel als het belangerijk is
voor ieder).
Mijn bijdrage blijft dan ook beperkt, probeer elke dag een klein maar uit eigen ervaring een antwoord te geven
op de onderwerpen die op Thailandblog voorbij komen.
Ik hoop dan ook dat je jou ervaring blijft delen.
Met vriendelijke groet,
Erwin
Beste Charly, ga gewoon door met wat je kwijt wil. Ik geniet nog steed van je verhalen en de wijze van schrijven.
Ik gebrijp je betoog over de reacties hier, en ook ik maak af en toe one liner opmerkingen. Dat komt vooral omdat er een aantal zeer simpele onderwerpen elke keer weer terug komen waarbij het duidelijk is dat de schrijver nog niet eens 1x zelf heeft gezocht naar het antwoord.
Dan denk ik vooral aan de 398 onderwerpen over de 90 dagen raportage, het retirement visa en natuurlijk “ik wil voor 3 miljoen een fantastisch huis met perfecte afwerkingen op mijn eigen naam , kan dat” …. 🙂
Goed verhaal, inderdaad de politiek is voor de Thai,kijk uit naar je belasting verhaal.