Elk Thais voordeel heb z’n nadeel…
Droomt u van een leven in het ‘ aards paradijs’? Waar het uitermate goed toeven is, omringd met gewillige dames die op verzoek melk en honing aanreiken? Dat komt u gegarandeerd van een koude kermis thuis, want het aards paradijs is na de zondeval opgeheven. Sterker nog: in Thailand vindt de zondeval nog steeds plaats. U moet het doen met de schamele resten die van het oorspronkelijke paradijs zijn overgebleven.
Ik heb in mijn werkzame leven ruim honderd vreemde landen mogen aanschouwen, vrijwel altijd voor werk en dus op kosten van mijn baas. En altijd dacht ik na een dag of tien: “Nee, dit is het (net) niet”. Dan heb ik het over bestemmingen als Zuid-Afrika, Kenya, het hele Midden-Oosten, Argentinië, Mexico, de Verenigde Staten, India, Indonesië, Japan, China en ga zo maar door. Bij Cuba heb ik even getwijfeld, maar het ontbreken van contact met de buitenwereld deed me besluiten het niet te doen. Dat wil zeggen: geen buitenlandse kranten en nauwelijks ontvangst van buitenlandse tv-zenders. Internet is er vrijwel niet, of alleen tegen woekerprijzen, evenals telefoneren naar kapitalistische landen. Ook de Dominicaanse Republiek viel af, maar dat vanwege de criminaliteit. Die maakt het voor buitenlanders vrijwel onmogelijk om zich vrijelijk te bewegen. Overigens geldt dat ook voor bestemmingen als Jamaica, Curaçao en Brazilië.
Toen ik in 2000 voor het eerst voet op Thaise bodem zette, dacht ik al na korte tijd dat het me hier wel zou kunnen bevallen. Thailand heeft de voordelen van een redelijk ontwikkeld land, zoals goed werkende telefoons, internet en een betrouwbaar bancair systeem. Bovendien spreken veel Thai een woordje Engels en liggen de prijzen van van alles en nog wat een stuk lager dan in Europa.
Kortom, toen de oprotpremie van de werkgever eenmaal in de zak zat en andere bedrijven niet bleken te wachten op een bijna zestigjarige (en ik inmiddels kennis had gemaakt met een aardige Thaise), was de conclusie snel getrokken: niet achter de sanseveria’s in Nederland blijven zitten, maar onder een palmboom in Thailand. Even speelde ik met de gedachte buiten Hua Hin een lap grond te kopen om daar een bungalow op te bouwen, maar mijn Thaise partner weigerde om zo ver buiten de bewoonde wereld te leven. Op dat moment een juiste visie, want de grond lag 12 kilometer van Hua Hin af. Een stevige trip om elke ochtend de krant te halen…
Na vijf jaar is de euforie van het betreden van het nieuwe vaderland wat gezakt, al blijven de voordelen nog steeds tegen de nadelen van Nederland opwegen. Een groot voordeel is in ieder geval het weer. Ik baalde van die lange, donkere, grijze en vochtige Nederlandse winters. Sneeuw is de eerste dag fraai, maar daarna hoeft die tot pap gereden smurrie van mij niet meer. En die 25 graden onder nul tijdens de laatste Elfstedentocht (1998?) staat ook als dieptepunt in mijn geheugen gegrift. Om nog maar te zwijgen van de elk jaar stijgende rekeningen voor verwarming, ozb, parkeren voor de deur en ga zo maar door. Nu zit aan de constante en vochtige warmte in Thailand ook een nadeel. Iedere lichamelijke inspanning leidt tot een drijfnat overhemd. Ik geef toe, in het noorden en noordoosten van Thailand kan het in december en januari aardig koel zijn. Wie daar van houdt, voelt zich daar vast en zeker thuis. De mooiste combinatie zou zijn: de winter in Thailand doorbrengen en de zomer in Nederland. Dat kan echter niet iedereen zich permitteren.
Voordeel is ook de puike medische zorg in Thailand, al moet je daarvoor wel naar het ziekenhuis. Want huisartsen kent Thailand niet, hooguit wat klinieken van artsen die wat willen bijverdienen. In de particuliere ziekenhuizen staat de medische zorg op een hoog peil. Wachtlijsten zijn hier onbekend en de artsen spreken doorgaans redelijk tot goed Engels.
Nadeel kan zijn dat je hier in Thailand weliswaar tot je zestigste een zorgverzekering kunt afsluiten, maar wel onder de voorwaarde dat bestaande ziekten zijn uitgesloten. Dat biedt weinig soelaas voor chronisch zieken uit Nederland (bijvoorbeeld diabetici of reumapatiënten) , die zich daardoor niet blijvend in Thailand kunnen vestigen, tenzij ze het risico van ziekenhuisopname en/of operatie voor eigen rekening nemen. En dat kan ondanks de lagere prijzen toch aardig oplopen.
De beheersing van het Engels is in de winkelcentra een stuk minder, al is het een genot om inkopen te doen op het moment dat het jou uitkomt en niet wanneer het de winkelier of zijn personeel schikt. De service is er uitstekend, de kwaliteit van het gebodene soms wisselend.
Met zeer veel plezier zie ik dat het oude Seri Center op Srinakarin Road (Bangkok ZO) wordt verbouwd tot Paradise Park. Dat kan de vergelijking met Siam Paragon absoluut doorstaan, want alle wereldmerken zijn in Paradise Park vertegenwoordigd. Sinds kort vinden we daar ook een Villa Market, het paradijs voor smulpapen. En nu we het toch over eten hebben: de Thaise keuken is uitermate smakelijk, gevarieerd en niet al te ongezond. Hoewel bij dat laatste de aantekening past dat Thaise koks in toenemende mate suiker toevoegen. Naast de ongebreidelde groei van fastfood-ketens leidt dat tot steeds dikkere Thai. Maar dat is hun probleem…
Uiteraard vormen de relatief geringe kosten van levensonderhoud ook een plus, met benzine en diesel voor ongeveer 70 eurocent. Eten, ook buiten de deur, kost je ook de kop niet, terwijl kleding in Thailand spotgoedkoop is. Dat geldt ook voor het transport, nutsvoorzieningen, huishoudelijke hulp en de meeste hotels. In Thailand vind je overal een redelijk hotel, van een redelijke kwaliteit, voor een redelijke prijs, kom daar maar eens om in Nederland. Over het kopen van huis of condo heb ik het op dit blog al eens gehad; de prijzen van huren zijn alleszins redelijk, met uitzondering van hartje binnenstad in Bangkok.
Als negatief ervaar ik de onverschillige houding van de doorsnee Thai. Anderen hebben het altijd gedaan, bij voorkeur die domme buitenlanders. Aan werken hebben Thai vaak een broertje dood; ze leven van de hand in de tand, van sanuk naar sanuk en van enige planning is geen sprake. De spreekwoordelijke glimlach verandert in een grijns als de farang vervolgens niet bereid is om aan zijn boom met geld te schudden. Thai zijn doorgaans hufters in het verkeer en veel zaken lopen pas gesmeerd als onder de tafel met het nodige geld is geschoven.
Tot de nadelen reken ik ook de miljoenen zwerfhonden, waarvan de meeste met rabiës, al dan niet giftige slangen, malariamuggen, kakkerlakken, buren met urenlang keffende honden, blerende televisies, verkeersopstoppingen, stokoude auto’s en bussen die wolken roet uitbraken, levensgevaarlijke motorrijders en corrupte politieagenten. Waar ik moeilijk aan kan wennen is de volstrekte afwezigheid van enig begrip voor het milieu. Het afval gaat over de muur of in de afvoer. Wat je niet ziet, is er ook niet, denkt de Thai. Daardoor slachten de Thai de kip met de gouden (toeristische) eieren. Het ergste is dat ze dit geen bal kan schelen. Er daagt vast wel weer een farang op die de helpende hand toesteekt.
Van meer persoonlijke aard acht ik het achterlaten van familie, vrienden en kennissen in Nederland. De waarde daarvan is niet voor iedereen hetzelfde en de komst van internet, Skype en goedkope telefonades verzachten een hoop. Maar toch…
Pas als je met deze punten van kritiek hebt leren leven (en er zijn er nog heel wat meer), valt het in Thailand uit te houden. Een (kort) verblijf in Nederland geldt dan als een heerlijke vakantie.
– Herplaatst bericht uit de periode dat Hans nog in Bangkok woonde –
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Agenda17 december 2024Agenda: Back to the Future weer op toernee in Thailand
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Daarom hebben we Thailand weer verlaten en ons weer op Europa gericht .
Voor het kopen van eten bij een Makro of bv Lotus hoef voor de prijs niet daar meer te vertoeven.
Een kar met boodschappen is daar al even duur dan in NL en zeker als je wat producten buiten
Thailand wil kopen.
Resterend de mentaliteit van de Thai is sterk achteruit gegaan en de glimlach is daar al lang
verdwenen……. behalve als je daar met geld op de proppen komt.
Geld en Thai is één pot nat.
Geef mijn maar weer de Ardennen …heerlijk ! en je betaald bij een attractie geen farang prijs .
( belachelijk systeem daar )
Ik weet niet wanneer dit bericht voor het eerst is geplaatst, maar ik denk met weemoed terug aan de tijd dat de benzine in Thailand 70 eurocent kostte… Thailand is beslist niet zo goedkoop meer!
Verder heb ik nog wat kanttekeningen:
Buiten de grote steden spreekt men over het algemeen nog steeds geen engels, ook niet de hoger-opgeleiden.
Inmiddels is ook wel bekend dat het thaise eten niet zo gezond is, niet alleen door de toegevoegde suiker maar vooral ook door de pesticiden en antibiotica die je binnenkrijgt bij de -toegegeven- smakelijke thaise hap.
Daarnaast noemt mijnheer Bos niet dat geneugten zoals boter, kaas, wijnen en al het andere westerse lekkers waar je als westerling af en toe zo’n zin in hebt enorm duur zijn (2 tot 3 x zo duur als in Nederland).
http://www.shell.co.th/en_th/motorists/shell-fuels/shell-fuel-prices.html
Ik zie hier prijzen van rond de 25 baht.
25 gedeeld door de huidige koers van ongeveer 37 in een euro, geeft 67,5 eurocent voor een liter brandstof.
Thailand duur?
Verzekeringskosten voor mijn (bescheiden) auto van 5 jaar oud zijn laag, 18.000 baht all risk per jaar.
Mijn water en elektr kosten in condo zijn laag, zo´n 1500 baht per maand.
Ik betaal geen huurwaardeforfait, gemeentelijke belastingen, etc etc
Dus Thailand is voor mij wel degelijk nog steeds goedkoop !
@ Kees 2, je was me net voor. Klopt helemaal wat je zegt. Ik heb maar 3 maandelijkse rekeningen. Water ong Baht 280-, Electriciteit tussen de Baht 1500- en 2000- met 2 air-cons, Internet Baht 640-. Dit zijn de maandelijkse lasten en in mijn opinie dus spotgoedkoop.
Ik kom nu sinds een 15 tal jaren in Thailand en ik kan me helemaal herkennen in deze beschrijving. De wintermaanden in Thailand en de rest van het jaar in Europa bevalt me het beste. Er is echter teveel waar ik me aan erger om permanent in Thailand te verblijven. Na een maand of drie ervaar ik het als een overdosis en wil ik er weg.
Dat wat Rob stelt en ook Hans aanhaalt in zijn overigens zeer interessant verhaal, om de wintermaanden in Thailand te verblijven en de zomer in Nederland zou mij ook zeer goed bevallen denk ik. Momenteel kan ik dit ideaal nog niet verwezenlijken (werk) maar zo gauw het kan, wil ik dit ook doen. Ik zit dan wel met een probleem waar in Nederland te blijven, gedurende die 4 maanden dat je hier minimaal moet verblijven. Maar daar heb ik hopelijk te zijner tijd een oplossing voor gevonden.
Ik denk dat als je langer dan 6 maanden in Thailand verblijft je dan ook aan verschillende Thaise gebruiken en gewoontes gaat ergeren.
Bij mij is het andersom – na een maand of drie wil ik niet meer weg……..
Johan Cruijf heeft eens gezegd “ieder nadeel heeft zijn voordeel”
Hij heeft dit positief bedoeld, dus heeft nooit bedoeld “ieder voordeel heeft zijn nadeel”
groet compuding
Ach ja, je kunt je overal (aan) ergeren! Ieder land heeft zijn voor en tegen. Dat blijkt ook wel uit het relaas van de heer Bos. Ieder land dat hij bezocht was het net niet. Ik vraag mij echter af wat de reden was om Nederland te verlaten, want daarover wordt geen woord gerept? Een vooral KORT verblijf in Nederland wordt gezien als een heerlijke vakantie! Moet hierbij meteen denken aan een mid-weekje Center Parcs! Verschrikkelijk!
Ik kan de heer Bos maar een advies geven: Kijk eens op https://www.privateislandsonline.com/ Je moet wel wat centjes hebben, maar dan heb je ook werkelijk van niemand meer last!
Ik verblijf nu 15 jaar in Chiang Mai en omdat ik vorig jaar in een privé huis verbleef moest ik mij aanmelden met een TM 30. Ik heb dan wel gezien dat men bij immigration zowat alles over mij wist. De eerste 3 jaar stond ik voor een maand als vrijwilliger voor de klas samen met een thaise leerkracht Engelse les te geven
het derde jaar wist de directeur mij te zeggen dat de regering niet wou dat ik het deed. Daarna heb ik met openbaar vervoer en met de fiets het Noordoosten van Thailand doorkruist en op de meest onmogelijke plaatsen geslapen tot ik in mei 2011 in CM terecht gekomen ben en er mijn uitvalbasis van gemaakt heb.
Voor die tijd weinig of geen controle. Ik deed border runs waar het past. vanuit Cm naar Mae Sai. En immigration toen aan de luchthaven had begrip. Ik had een boek en melde mij aan als ik ergens een politiepost zag toen had men geen computers en kreeg men gauw een stempel. Na 2005 is men steeds meer de reglementen gaan toepassen. Nu moet men bijna gaan zeggen wat je wil doen als men de deur uit gaat. De laatste tijd stel ik vast dat ik dikwijls bij mezelf zeg “wat zit ik hier nu eigenlijk te doen.’ Ik heb het hier allemaal gezien. Dit jaar wordt ik 73 ik wandelen fiets alle dagen en om in conditie te blijven mag ik niet overslaan of voel me stijf en stram.
Ik denk er ook aan om in de zomer in Belgie te zijn en in de koude periode in Thailand.
Ook ik breng reeds enkele jaren de – Europese – winter in Thailand door, enkele keren op Koh Samui , laatste – èn komende winter op Koh Chang , bevalt me best . Neem een visa van 3 maanden single entry ( niet teveel poespas …) en kom dan eind Maart , als het weer begint te beteren , terug naar België. en dàt is voor mij lang genoeg, want na bijna 3 maanden begin ik me ook behoorlijk te ergeren aan de $$$ – tekens in hun ogen en hun héél dikwijls fake glimlach, al zijn er best wel aangename uitzonderingen.Maar het leven is er best nog aangenaam en betaalbaar, en het feit dat je er de hele winter in short en t-shirt kan rondlopen is op zich alhaast onbetaalbaar. toch is het na 3 maanden aftellen om de familie te zien, ondanks alle skypes en andere whats app-en.
Hans Bos verteld gewoon hoe de werkelijkheid eruit ziet.
Dit verhaal zou verplichte kost moeten zijn voor iedereen met plannen om te emigreren,kun je je hier in vinden of niet?
Emigranten die hun nieuwe thuisland proberen te veranderen in hun oude thuisland,en als dat dan niet lukt op sociale media en forums blijven zeiken over wat er allemaal niet deugd in Thailand ,hadden zich beter voor moeten bereiden.
Ik heb met mijn vrouw de afspraak gemaakt dat wij zeikerds buiten de deur houden,dus als ik in het Nederlands wordt aangesproken reageer ik op mijn beste duits met ;wie bitte?
Heel goed verhaal en zeker herkennend voor mensen die veel in Thailand komen cq. in Thailand leven.
Ook ik kom al jaren in Thailand en zie ook de mentaliteit achteruit gaan.
Persoonlijk vind ik het bovenstaande artikel van Hans Bos,op een paar kleine dingen na, erg realistisch en eerlijk geschreven. Eerlijk omdat in veel andere verhalen alleen geschreven wordt over de voordelen,terwijl de nadelen graag verzwegen worden,of bewust niet worden gezien. De kleine dingen waarover ik een andere mening heb,is bijv de kennis van de Engelse taal,die bij de meeste Thais,zelfs bij hoger opgeleiden erg slecht is. Zelfs als het om de persoonlijke gezondheid gaat,heb ik vaak met doktoren gesproken,die qua Engels niet in staat zijn,om een vertrouwens basis te verzorgen met hun expat patiënten. De voordelen in de prijskosten,in vergelijk tot Nederland zijn o.a hoofdzakelijk te vinden in het wonen, de energie verzorging, en benodigde kleding. Levensmiddelen, voor zover iemand niet graag iedere dag zijn rijstgerechtje wil eten, zijn zelfs veel duurder ,als het om die producten gaat die men van zijn thuisland kent. Smaken verschillen,en er zullen heus expats zijn,die zich bij hun Thai familie’s aanpassen,en eten wat de pot schaft,alleen kan ik mij voorstellen,dat vele expats naar een werkzaam leven,ook qua eten een andere voorstelling hebben,wat naar hun mening tot een werkelijk paradijselijk leven hoort. Kort gezegd een van Hans Bos eerlijke weergave van de voor, en nadelen,zonder de zo vaak genoemde rozebrillen verhaaltjes,die je in geen enkel land zult vinden.
langer als 3 maanden wil ik er ook niet meer zijn, vroeger altijd gedacht dat ik er zou willen wonen , maar tis te fel veranderd, en vind het beter thuis, alleen de zuivere lucht al, maar op vakantie voor 3 maanden zeker wel
Toen ik het niet kon had ik altijd het idee om later in Thailand te gaan wonen.Inmiddels zou ik het wel kunnen maar wil niet meer.Vooral vanwege het feit zoals sommige reacties hier-ben dus niet de enige wat zo denkt-de mentaliteit van de Thai behoorlijk veranderd is.Goedkoop is het ook niet meer.
Heel typerend ook dat zelfs sommige Thais niet blij zijn met de hedendaagse mentaliteit in Thailand.
Ik heb hier in Amsterdam ook last van keffende honden, stinkende barbecues, Afrikanen die hun televisie in de tuin zetten bij mooi weer. Ook krioelt het hier van de junks, hoor ik dagelijks colonnes rolkoffers voorbij komen, en wordt je dagelijks bijna van de sokken gereden door pizza koeriers. Ik ben 63 maar wacht nog steeds op een oprotpremie. Kan ik naar Thailand. Heb mijn werkgever zelfs al eens een hint gegeven: Tijd voor ontslag? Moet ook nog tot 67. Ik benijd je Hans! Komt bij dat er in mijn vakgebied zoveel vraag naar personeel is dat ik WW wel kan vergeten. Ik ben moe en wil eigenlijk stoppen. Iedere keer plak ik er na berekeningen weer een jaar werken aan vast. Wanneer heb ik genoeg pensioen? De gouden tijden van weleer dat je met 60 kon stoppen zijn voorbij.
Wat opvalt: Mijn Thaise vrouw die hier nu ruim 15 jaar woont is eindelijk na een zeer lange periode met aanpassingsproblemen tot de conclusie gekomen dat het hier in Nederland beter is dan in Thailand. “Dat ik terug wil is alleen omdat mijn familie er woont en het mijn geboorteland is” Verder: “Alles is hier gezonder: de lucht die je inademt, het eten is minder bespoten , het klimaat is gezonder, het verkeer ordelijk, er wordt voor de armen gezorgd enz” en: “Zelfs de monnik in de tempel zei me dat het hier beter is” Steeds meer Thaise vrouwen die ik via mijn vrouw ken geven ook aan totaal geen behoefte meer te hebben definitief terug te keren naar Thailand. Zeker niet degenen die hier al heel lang wonen en hier kinderen hebben. Ze kunnen ook niet meer tegen de hitte valt mij op. Mijn vrouw zweet in Thailand nu zichtbaar net als ik. Dat kwam haar zelfs te staan op aanmerkingen van mede Thais
Beste Hans,
Ondanks alle nadelen concludeer ik dat van de 100 landen die u doorkruist hebt Thailand er toch het beste is uitgekomen !
Ivm het gebrekkige Engels zou ik graag eens weten hoelang een Nederlander of Belg (hoogopgeleid of niet ) er over doet om zich een klein beetje te kunnen uitdrukken in het Thais zonder dat de tegenpartij dubbel gaat van het lachen !
En dure prijzen voor Westerse producten ? Tja…
Gaat u Belgie of Nederland eens Thaise producten kopen in de supermarkt !
Wat is het verschil ?
Mvg,
Ron
Ik Ben Chamrat, een echte Thal, die Nederland redelijk goed kent, na daar 27 jaar te hebben gewoond, nu weer 15 jaar in Thailand woont en een grote vriendenkring van Farangs heft opgebouwd.
Ik kan u vertellen dat de doorsnee Thai het gedrag, de mentaliteit en de onrealistische verwachtingen van immigranten die hier rondlopen goed zat begint te worden.
Die zich in alle opzichten superieur voelen, iets waar de Thai anders over denkt,
Ze klagen over kwaliteit, klagen over het feit dat de Thai in het algemeen geen Engels spreekt (ik zie weinig immigranten die honderd woorden Thai spreken) en ze willen allies voor een prikje krijgen. Ze zijn gierig misschien omdat ze denken dat de Thai toch gewend is aan armoede. Ze willen uitbuiten door door te onderhandelen tot het genante aan toe.
En on danks dit alles verwachten ze dat de Thai blijft glimlachen. Want daar staat hij toch om bekend?
Het lukt mij steeds minder goed om te glimlachen als ik een Farang tegen kom…………..
ผมมีความคิดเห็นเดียวกับคุณจำรัสย์นะครับ ผมรู้สึกได้ว่าคนต่างชาติบางคนดูถูกคนไทยเพราะผมได้มาพบเจอด้วยตัวของผมเองโดยผมได้เห็นชาวต่างชาติบางคนก็ดูถูกคนไทยโดยพฤติกรรมและการพูดจารทำให้ผมไม่ชอบเหมือนกันกับที่คุณจำรัสย์พูด(ขอโทษในการใช้ภาษานะครับ) ขอบคุณครับ
Ik ben het helemaal met u eens. Ik merk vaak dat buitenlanders in gedrag en woord neerkijken op Thais wat ik ook heel vervelend vind. Ik hoop dat ik uw naam goed heb gespeld!
Hoi Chamrat,
Je hebt helemaal gelijk ik ben inmiddels vijf jaar getrouwd met mijn vrouw .
Ik kom sinds 2011 in Thailand ik heb haar toen leren kennen.
Wat mij toen al opviel was het vaak grote leeftijdsverschil tussen Thaise dames en farang mannen.
Wat ik echt vreselijk vond was het gebrek aan respect voor de vrouwen en het cheap cheap charlie gedrag van de meeste farang mannen.
Ik vraag mij echt af hoe de Thai hier tegenover staan maar het dwingt natuurlijk weinig respect af als je een man die qua leeftijd de opa van zijn vriendin/ vrouw zou kunnen zijn eens lekker op haar bips ziet slaan.
Ik probeer mij altijd aan te passen aan mijn omgeving en ik moet eerlijk zeggen hoe vaker ik in Thailand kom hoe meer ik van de mensen en het land geniet.
Ik hoop ook ooit nog eens de taal een beetje onder de knie te krijgen.
Het is in ieder geval leuk dat je met jouw ervaring ook je mening eens geeft over buitenlanders in Thailand.
Het ontbreekt op dit blog nog wel eens aan een kritische noot ten opzichte van de farang.
Hier gaat het dus over een vergelijking tussen mensen uit verschillende landen en werelddelen ten opzichte van de Thai. Kijk dan ben ik niet wereldvreemd en denk dat wat veel mensen denken en vinden van Thais en Thailand en meer wat jij beschrijft dat er dan ook wel goede en inhoudelijke redenen zijn waarom men een bepaald oordeel heeft of ergens iets van vindt. De gemiddelde Thai is volgens mij wereldvreemd en dat kun je van reizigers die de wereld overtrekken nou nu niet bepaald zeggen. Dus men mag een oordeel hebben en in Thailand mag je die niet uiten en buiten Thailand wel begrijp ik uit je betoog.
Vriend Hans, ik ben heel erg benieuwd naar je actuele versie van dit fraaie verslag. Sinds je oprotpremie is er veel veranderd, en zeker na jouw vertrek uit BKK. Groet, Jan