Lezersinzending: ‘Aangepast in Thailand’
Expats wordt vaak gevraagd: ‘Heb je je aangepast aan de Thaise omstandigheden?’ Na jarenlang verblijf alhier meen ik deze vraag positief te kunnen beantwoorden. Immers ik eet geregeld som tum en af en toe verschijnen ook slangen en ratten op tafel. Als snack bij het bier zijn sprinkhanen en zijderupsen welkom.
Wacht even! Ik bestel nog steeds mijn bier met de opmerking: ‘Mai sai nahm keang, krup.’ Dat is geen aangepast gedrag, derhalve vanaf nu geen opmerkingen meer: ‘Aub, geen ijs’, maar ‘IJs aub!’
Kon ik in mijn beginperiode in Thailand mijn fietsronde in een uur doen, tegenwoordig is als aangepaste aanzienlijk meer tijd nodig. Het begint al bij de passage van het eerste huis. Lachend word ik gegroet met de uitnodiging: ‘Kin kauw’. Dat mag ik niet afslaan maar na het nuttigen van enkele torren stap ik weer op de fiets.
Even verderop is weer eens een feest – sanoek, sanoek – en ontvang ik de uitnodiging: ’Duem noy, krap’. Voor ik afgestapt ben wordt mij reeds een waterglas kauw lauw in de handen gedrukt. Gelukkig kan ik de volgende glazen ontlopen door urgentie van vertrek voor te wenden.
Even buiten het dorp stop ik en haal uit mijn rugzak een zwarte plastic zak met vuilnis en gooi deze in de berm. Op hetzelfde moment passeert een pick-up, volgeladen met Thai, die juichend en jubelend deze actie gade slaan en zich verheugen over de aangepastheid van de farang.
Op het keerpunt van mijn route voel ik me wat moe en haal een flesje kratin daeng tevoorschijn. Na consumptie werp ik met een ferme boog het flesje op straat waar het vrolijk rinkelend uit elkaar spat zich thuisvoelende temidden van zijn soortgenoten.
Veel tijd gaat verloren met het steeds terug waaien van de begroetingen van de Thai. Toch eens aan mijn vrouw vragen of er geen andere methode van terug groeten is. Thuis aangekomen, snel naar het toilet. Nee, niet binnen maar naar het hurktoilet in het buitenhuisje alwaar geen papier maar slechts water.
Aldaar bedenk ik dat we als Thaise familie nog steeds geen bromfiets hebben, hoewel mijn zevenjarig zoontje niet slechter rijdt dan zijn even oude vriendjes, die in het ziekenhuis zijn beland door het niet dragen van een helm.
Morgen snel naar de Chinees om een lening af te sluiten om de aankoop te financieren tegen 3 procent per maand. Toch ontbreekt er nog iets: de Thai begroeten mij met khun Egon of farang. Niemand begroet mij met loong Egon, dat is pas aangepast zijn. Ik betast mijn mond, ogen en wangen. Ja, alles is er nog. Mijn gezicht heb ik niet verloren.
Ingezonden door Egon
– Herplaatst –
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending23 december 2024De linkse oudere jongere voelt zich prima in Thailand (lezersinzending)
Visumvraag23 december 2024Thailand Visa vraag Nr 230/24: Affidavit en TM30
Visum Kort Verblijf23 december 2024Schengenvisum vraag: Checklist Schengenvisum en reden om terug te keren- Visumvraag23 december 2024Thailand Visa vraag Nr 229/24: Wat met de 800.000 Baht als je niet in Thailand bent?
‘Voor ik afgestapt ben wordt mij reeds een waterglas kauw lauw in de handen gedrukt.’
Kauw lauw? Je bedoelt waarschijnlijk เหล้าขาว lâo khǎaw letterlijk ‘witte whiskey’ rijst whiskey dus.
Leuk verhaal, inderdaad heel goed aangepast.
Ik ben inmiddels wel gepromoveerd tot “luung”
Lijkt meer op onaangepast gedrag, je gooit geen afval op straat, dat doe je thuis waar ook terwereld ook
Niet,toon respect voor je leef omgeving
E
Heel juist , als je de thai geen goed voorbeeld geeft zullen ze het nooit leren
De opmerking is ironisch bedoeld, Van Dijk. “When in Rome do as the Romans do”.
Beste Egon, Als je na jarenlang verblijf in Thailand nog steeds spreekt van Som tum,en niet van Som tam heb ik zo mijn twijfels of je überhaupt reeds aangepast bent.
Ook als iemand je uitnodigd om iets te eten,spreekt men niet van Kin Kauw,maar tenminste van Kin kauw mai,waarbij het laatste woordje ,,mai”eerst aangeeft dat het om de vraag gaat,of je iets eten wilt.
Nog duidelijker wordt het als je spreekt van een waterglas met ,,Kauw Lauw” waarbij je het eigenlijke woord van het drankje compleet omdraait.
Je kunt daarom nog lang niet spreken dat je je hebt aangepast,anders was jou in al die jaren zeker opgevallen,dat de Thai het heeft over ,,Lauw Kauw” en niet over die Europese fantasie variant die jij in jou verhaaltje beschrijft.
En tot slot zou je nog jarenlang wachten kunnen tot een Thai jou Loong Egon gaat noemen,omdat als je goed zou luisteren,je het hoogstens als Loeng Egon zou kunnen schrijven.
Ik zou zeggen alleen met flesjes gooien,en afval in de berm gooien,waarbij ik mijn twijfels heb of dit typisch Thais is,moet je om je nog iets beter aan te passen iets meer op de Thaitaal en de uitspraak gaan letten.
Niet zo zwaar aan tillen, een beetje de draak steken moet kunnen zo af en toe.
Egon heeft gebruik gemaakt van een Thai-Australisch woordenboek. Dan krijg je een Engelse achtige spelling en ondersteboven, achterstevoren. Dat of de whisky is hem naar de bol gestegen. 😉
Beste John,
Hoeveel hollandser kan het zijn dan dat je iemand, zoals jij doet, op deze grove wijze terecht aan het wijzen bent?
En nu we het er toch over hebben: de “Thaitaal” is geen nederlands woord.
Daarnaast maak je gebruik van veel te veel komma’s. Zo hoort er geen komma tussen Som tum, en. Ook niet tussen Kim Kauw,maar.
“Als je spreekt van” is in correct Nederlands: “Als je het hebt over”. Etc. etc.
Ken je die vergelijking van de balk en de splinter, het oog van een ander en je eigen oog?
Beste Jasper, Als Egon zelf geen probleem ziet om de bewoners van zijn nieuwe woonland haast generaliserend te beschuldigen dat ze flesjes op de straat kapot smijten,en bovendien hun afval in de berm gooien,dan zou ik verwachten dat hij ook mijn commentaar verwerken kan.
Ik als Engelsman kan alleen maar leren van het feit dat jij mij er op wijst dat Thaitaal geen Nederlands woord is,en zie dit ook helemaal niet als grof terecht wijzen.
Verder zie ik in tegenstelling tot jou helemaal niet dat ik tussen het woord ,,Som tam” en ,,Lauw Kauw” een komma geschreven heb.
Verder ben ik bij het schrijven van de Thaise woorden, in ons lettersysteem uitgegaan ,van hoe het woord klinkt.
Een andere schijfwijze van het Thais, is met ons lettersysteem in het Nederlands helemaal niet mogelijk.
Hetzij je maakt er een eigen fantasie van,zo Egon dit in zijn bovenstaande schrijven gedaan heeft.
Dan mag je schrijven Som tum in plaats van (Som tam) en Kin kauw in plaats van (Kin kauw mai), als het zo hij schrijft, om de vraag gaat of hij ook iets eten wil?
Verder ben ik het met je eens dat(Thaitaal) geen correct Nederlands woord is,hoewel ik zeker ben, dat het in het dagelijks gebruik beter te verstaan is als,som tum,loong Egon,en het compleet omgedraaide kauw lau,waarmee Egon duidelijk te kennen geeft,dat hij qua aanpassing al die jaren nooit op het juiste taal gebruik gelet heeft.
Je zou het ongeveer vergelijken kunnen,als ik als buitenlander zou schrijven dat ik mij aangepast heb in Nederland,wat ik overigens van mij zelf niet snel zou zeggen,omdat ik nu ook de rotzooi op de straat smijt,terwijl ik naar al die jaren aanwezigheid,het woord kaas nog steeds als (kees) schrijf,en het drankje Cola nog als Laco,en ze mij heer John noemen terwijl ik graag eem John in plaats van oom John genoemd wil worden.
Ik denk dat mij met deze fantasie taal geen enkele Nederlander verstaan zou,en dit is helaas in het Thais niet anders.
Meestal zijn het de farang-landgenoten die een band hebben met voornamelijk Isan die gepikeerd reageren wanneer er op een luchtige ironische wijze kritiek wordt geleverd op aspecten van de Thaise samenleving.
Gezien je blognaam moet ik die mening bijstellen…
Beste Egon, ik neem aan dat u die lening niet afsluit voor het aanschaffen van een motorbike met de intentie om uw zoon van 7 jaar hierop te laten rijden als bestuurder, al dan niet met of zonder helm. Als dit wel het geval is dan heeft u zich inderdaad geweldig aangepast aan de Thaise gemeenschap en zou de benaming Lung zeker op zijn plaats zijn. Er is nog hoop, maar wat is in een naam zou Shakespeare zeggen.
Ik woon in een moo baan en het committee van onze wijk was in meerderheid voorstander om de jongeren niet meer in de wijk op motorbikes te laten rijden, zonder voldoende kennis van zaken, rijbewijs en leeftijd waarop dit op de goede (wettelijke) wijze wel kan plaatsvinden. Er waren echter wel wat Thaise ouders (moeders met name) die het eigenlijk maar onzin vonden dat hun kind niet mocht rijden, wat kan daar nu voor kwaads aan zijn. Meestal komt wijsheid met volwassenheid, maar dat is geen natuurwet in Thailand. Soms leren mensen door schade en of schande, maar ik heb toch de nodige mensen die ondanks valpartijen en breuken toch hun kinderen door laten rijden, want ja zo worden ze volwassen toch.
Waarschijnlijk is dat een deel van de evolutie…over een paar honderd jaar zul je dan Thaise kinderen hebben, die geblinddoekt, achterstevoren met zijn zessen op een motor kunnen rijden, omdat tegen die tijd, iedereen die dat niet kan, door ongelukken om het leven gekomen zijn. Alleen degenen die zich konden voortplanten met het genetisch materiaal om het motorrijden zo jong te overleven blijven dan nog over. Uitzonderingen daargelaten…
Prima stukje schrijfwerk. Ik ga er vanuit dat het met een knipoog bedoeld is.
Uiteraard scherts Egon met de Thai, en hun gewoontes.
Eerder beeldspraak, dan hij het echt zelf allemaal doet zoals hij schrijft.
Of dat gepast, of ongepast is, moet de lezer uitmaken.
Thai hebben heel andere gewoontes dan farang.
Omdat een Thai gehurkt met voetzolen plat op de grond (probeer dat maar eens) kan poepen.
En dan zonder om te vallen zijn gevoeg schoon kan vegen met water, zonder doekje.
Moet een frang dat toch ook niet kunnen?
Thai groeten ook niet zoals wij dat soms uitbundig doen.
De farang die zich als Thai gedragen, worden eerder als onbeschoft dan als aangepast ervaren.
Het beste zou zijn als ieder zijn plaats kent, en zijn waardigheid behoud, met respect voor lokale gewoontes. Eerder dan die gebruiken klakkeloos te imiteren.
Of is het monkey see, monkey does ?;~)
Ik zie toch wel wat rare dingen in je verhaaltje , maar dat terzijde, de familie noemt mij hier al jaren ta-han , de lokale winkeliers en hun peroneel eggen altijd pa-han .De s kunnen ,of willen ze niet uitspreken.
Nou weet ik nog steeds niet wat het verschil is , mar het klinkt in ieder geval vriendelijk en respectvol .
Dus als iemand het verschil weet?
Inderddaad vind ik het niet kunnen om je troep ook maar in de berm te gooien.Dan kan je wel denken andere doen het ook dus wat maakt het uit.Maar als iedereen zo denkt komt het nooit goed.Al hoewel ik teijfel of het ooit zal verdwijnen.Hier in nederland zie ook vask verpakkingen bekers ed van mac donald die overal langs devweg liggen.En niet te vergeten de plastic drank en waterflesjes.Je kan het ook gewoon mee naar huis nemen en daar weg gooien.
Is een humoristisch verhaal waarin Egon de draak steekt met de Thaise gedachtengang en dagelijkse gang van zaken hier. Schijnt moeilijk te vatten te zijn voor al die Thailand bashers.
In Nederland kan je aan de rommel in de berm zien dat er een Mc Drive in de buurt is, ook zie je vaak gescheurde vuilniszakken met puin en huisvuil in bermen liggen dus zo veel verschil is er ook tussen Thai en Nederlander.
Volgens mij was het humoristisch bedoeld door Egon en zie ik de humor er wel van in.
Als het een serieuze beschrijving was, ja Egon dán zou ik nog maar wat beter op gaan letten.
Mvg Ben Korat
Aan de meeste reacties te zien lijkt mij dat er hier weinig mensen zijn met een gezond gevoel voor humor. Aan een paar ‘schoonheidsfoutjes’ in de tekst storen we ons niet, er zijn reacties met andere blunders.
Ik mag hopen dat het inderdaad humoristisch bedoeld is, want een van de dingen waar ik me mateloos aan erger is het overal neerkwakken van afval, flesje leeg, hup, gooi neer, beker nam yin leeg, hup, kwak maar weg, om niet te spreken van allerlei plastik tasjes en zakjes, ook al staat er een afvalbak bij ons op het erf. Glas kapot gooien op straat heb ik nog nooit gezien hier gelukkig, levensgevaarlijk, veel mensen en zeker kinderen lopen vaak op blote voeten. Ook aan het te pas en te onpas het erf oplopen/rijden door jan en alleman, (meestal nog met 1 of meer kinders die al gillend je huis invliegen) kan ik me gruwelijk ergeren, zeker als ze zien dat er een biertje gedronken wordt, kwakken de motosai tussen de bloemetjes, drinken 1 of 2 glazen met een hoop gekakel en weg zijn ze weer, meestal met achterlaten van rommel die ze in hun mandje voorop hebben. Het word privacy kennen ze niet, onaangepast gedrag hebben ze wel.
Verder zijn het beste mensen hoor en vriendelijk ook tegen de (enige) Farang op het dorp.
Leuk geschreven, en al vanaf de eerste regels druipt de ironie er vanaf. Heel jammer dat een aantal lezers van dit blog kennelijk een ander gevoel voor humor hebben en de ironie niet konden onderscheiden van werkelijkheid.
Ik bedoel natuurlijk: “een aantal heeft”, en niet “een aantal hebben” en “kon” in plaats van “konden” !
Leuk geschreven, en als Egon de helft van wat hij schrijft werkelijk doet dan is hij goed aangepast. Mooi toch als je er op uit gaat en overal welkom bent? Onderdeel worden van de maatschappij ipv jezelf op te sluiten in je vesting met een dieet van Europees eten. Zij die zichzelf in Nederland drie hoog achter opsluiten kregen ook niet bepaald lof en waardering en dat is begrijpelijk.
Echter, je nog Thaiser dan de Thai gedragen en ook slechte stereotype gewoontes overnemen kan de bedoeling niet zijn, dus dat zal op zeker ironie geweest zijn. Intergratie ja, assimilatie nee. Je een klein beetje aanpassen, zo compleet anders is Thailand nu ook weer niet dus zo moeilijk kan dat toch niet zijn, dan hoor je er gewoon bij. 🙂
Nee, ik heb me niet aangepast aan de Thai.
De Thai hebben zich aangepast aan mij.
Na het een paar jaar te hebben geprobeerd hebben ze de moed opgegeven om een fatsoenlijke Thai van mij te maken.
Dit soort verhalen zijn schitterend.
Eh ik heb het anders. Bij ons voor werd in het begin ook alles bij ons aan de overkant van de weg tussen de bananen en in de berm gegooid.
Ik ben begonnen indien gras hoger dan 10 cm daar te maaien en loop iedere dag langs de weg ter lengte van onze twee grondstukken aan beide zijde. Om te controlere en schoon te houden
Hou het dus schoon. Gaat zelfs zover als ik na 4 maanden bv terug kom uit Nederland of Belgie en of een maand uit Jomtien. Dat er in het dorp rondgaat dat luung farang weer terug is. Er ligt ZELDEN ook na 4 maanden rotzooi. Gaat zelfs zover dat de buurman als ik weg ben het bermgras voor ons maait en dit zonder hem te hoeven vragen.
Moet zeggen bij ons blijft het schoon en goed voorbeeld doet goed volgen de buren en zelfs overige familie en kennissen volgen dit voorbeeld.
Ook aangepast. Bij ons liggen de waterleidingen niet op de grond maar zijn of onder of op een 2.5 meter hoogte onder de overkapping aan de muur gehangen. Waarom? Oh struikel je er niet over en rij je het niet stuk. Verder als het hangt zie je lekken eerder? Alhoewel NOOIT lekken.
Onze bananen worden wekelijks onderhouden. dood blad, dode planten etc worden verzameld en gaan de “put” in. Zo ook dode bladeren, houtafval van oude bomen en van getrimde bomen, dode dadelpalmen, etc
Bij ons een laagte links naast het huis. Heb in 12 jaar een 36 meter lang, 6 meter breed en 2 meter hoog zo weten op te vullen en later afgedekt met 1 meter zwarte suikerriet pulp en grond zodat naast het huis we een mooie vruchtbare moestuin hebben. Geen puin maar diepe grond.
Word nog steeds uitgebreid.
Volgens mij wordt het tijd voor een “mia noi”, Egon. Dan pas doe je écht mee 🙂