Een weekje Bangkok (deel 2)

(Foto: Thailandblog)

Het leven van Charly zit gelukkig vol prettige verrassingen (helaas soms ook minder prettige). Sinds een aantal jaren woont hij, met zijn Thaise vrouw Teoy, in een resort niet ver van Udonthani. In zijn verhalen probeert Charly vooral meer bekendheid te geven aan Udon, maar gaat hij ook in op tal van andere zaken in Thailand.

Een weekje Bangkok – deel 2

Na de vlucht gisteren van Udon naar Bangkok hebben we vandaag een uitstapje naar het Thaise ministerie van Buitenlandse Zaken, meer in het bijzonder het Department of Consular Affairs, op het programma staan. Het adres: 123 Chaeng Watthana Road.

Nu zou je denken, dat is een appeltje eitje, geen probleem. Zo eenvoudig is het helaas niet. Om te beginnen ligt deze straat niet direct in het centrum van Bangkok maar een behoorlijk stuk daarbuiten. Reken maar, buiten files, op zo’ n 45 minuten per taxi. Bovendien is Chaeng Watthana Road een geweldig lange straat met heel veel verkeer, 2-baans heen en 2-baans terug. Ongelooflijk gewoon, zo druk, midden op de dag. Ik weet ook weer direct waarom Bangkok niet tot mijn lievelingssteden behoort.

Onze taxichauffeur zet ons, na inderdaad ongeveer 45 minuten rijden en tegen betaling van 200 baht plus tip, af bij het Thaise Ministerie van Buitenlandse Zaken. We stappen, nu nog monter en opgewekt, het immens grote gebouw binnen. We zouden op de derde verdieping moeten zijn. Wij gaan op zoek naar een roltrap of lift die ons een verdieping hoger kan brengen. Zo’ n beetje de hele verdieping afgelopen maar nergens een mogelijkheid om naar boven te kunnen. Wel een roltrap gevonden maar die lijkt buiten werking te zijn.

De liftpartij is echt bijzonder goed verborgen. Na een langslopende militair te hebben aangesproken, weet hij ons naar de liften te brengen. Op de derde verdieping aangekomen, weet niemand ons te vertellen waar het Department of Consular Affairs zou zijn. Dat gaat op zijn Thais. Iedereen is zeer hulpvaardig en stuurt ons naar een of ander kantoor op deze verdieping. Niemand die zegt dat hij/zij het niet weet. Stel je eens voor wat een gezichtsverlies dat zou opleveren. Iets niet weten.

Dus ook hier weer van het kastje naar de muur gestuurd. Uiteindelijk worden we terugverwezen naar de tweede verdieping, dat is het niveau waarop je het gebouw binnenkomt. Op die tweede verdieping is een immigratiedienst gevestigd. Dus daar maar naar toe, alhoewel het zo te zien duidelijk geen Department of Consular Affairs is. Dat blijkt ook het geval. Een niet al te aardige medewerkster legt dat luidkeels aan Teoy uit. Maar Teoy blijft aandringen om haar dan in ieder geval uit te leggen waar ze wel moet zijn. Het duurt even maar na veel vragen en toelichting valt het kwartje bij de militante medewerkster, en zowaar, ze begrijpt nu eindelijk waar we naar op zoek zijn. We moeten een gebouw hebben dat ongeveer een kilometer terug ligt op de Chaeng Watthana Road.

Ik heb inmiddels het gevoel een halve marathon te hebben gelopen en begin het spuugzat te worden. Ik besluit buiten te gaan zitten uitblazen en Teoy gaat met een motortaxi naar het aangegeven gebouw. Na ruim een half uur is Teoy weer terug. Het aangewezen gebouw, gebouw A, blijkt zowaar het juiste gebouw te zijn, met het Department of Consular Affairs op de derde verdieping. Teoy heeft daar het papier af gegeven dat gelegaliseerd moet worden. Helaas kan dat niet op dezelfde dag. Het gelegaliseerde papier is over twee dagen gereed.

Wat houdt het betreffende document in? Simpel, een verklaring dat Teoy ongehuwd is. Dat document is afgegeven door het provinciehuis in Udon, in het bijzijn van twee getuigen. Dit document moet vervolgens gelegaliseerd worden door het Thaise Department of Consular Affairs en dat gelegaliseerde document hebben we morgen nodig bij ons bezoek aan de Nederlandse ambassade. Dat wordt dus even zweten morgen, want ik heb een kopie van dat formulier wel bij me, maar nog niet gelegaliseerd. Kosten legalisatie van dit ene document: 600 baht.

Met een taxi terug naar het hotel. Een taxi vinden in Bangkok is in het algemeen al geen enkel probleem – behalve als het regent en in het spitsuur – maar bij het ministerie van Buitenlandse Zaken staat werkelijk een ongelooflijk lange rij taxi’s klaar. Ik schat zo’ n 200. En ze staan allemaal keurig opgelijnd. Je hebt geen keuze, je moet de eerste taxi in de rij nemen. Ook de terugreis verloopt probleemloos, wederom tegen een ritprijs van 200 baht plus tip.

Terug in het hotel willen we graag gaan lunchen in het restaurant op de vierde verdieping. Dat kan helaas niet. Het restaurant blijkt door een bedrijf volledig te zijn afgehuurd. En Arthur gaat pas om 18.00 uur open. Buiten het hotel ergens gaan eten, zie ik niet zitten. Ik heb al genoeg gelopen vandaag. Dus maar roomservice gebruikt en op de kamer gegeten.

Daarna gaat Teoy naar de fitnessruimte en leeft zich daar uit. Ik ga een paar uurtjes slapen om bij te komen van het vele loopwerk en de hoeveelheid opgedane stress. Daarna lekker douchen en vervolgens troost gezocht in het Arthur restaurant, met een geweldige fles wijn en een overheerlijk diner. Ik kom daar tot rust en kan weer genieten. 6.000 baht armer maar wel volledig voldaan trekken we de stekker uit deze dag en geven ons over aan dromenland.

De volgende dag hebben we om 09.00 uur een afspraak met de consulaire afdeling van de Nederlandse ambassade. Voor een langslaper als ik, is een afspraak om 09.00 uur een zelfkwelling. Maar het lukt me deze keer bijzonder aardig om op tijd op te staan. We nemen toch maar een taxi voor die 200-300 meter, om energie voor de rest van die dag te sparen.

Ik heb heel wat documenten bij me, die ook nog eens allemaal reeds in Udon zijn vertaald. We zijn om 8.40 uur bij de ambassade.

Even voor de lezers die daar nog niet eerder zijn geweest, een schets van de gang van zaken. Voor de ingang staat een bewaker met achter zich nog een tweede bewaker in een hokje. Je geeft je paspoort en de brief met de bevestiging van de afspraak af. Indien akkoord bevonden krijg je een “visitor” badge en mag je doorlopen naar een open ruimte, waar je op een betonnen bank moet wachten op het vervolg.

In het gebouw zelf is een soort receptie met een Thaise medewerkster die de stroom bezoekers moet reguleren. In de receptie mogen maximaal drie bezoekers tegelijk zitten. Vanuit de receptie word je door de Thaise medewerkster naar een ruimte gebracht waar een viertal intake balies zijn in de vorm van volledig afgesloten cabines. Zodra er iemand naar de intake balies wordt gesluisd, zal de Thaise medewerkster weer iemand van de buitenwacht naar binnen roepen, de receptie in. Ook in de wachtruimte voor de intake balies maximaal drie personen tegelijk.

De personen in de intake cabines zijn Thaise medewerkers die behoorlijk Engels spreken. Hier geef je de vereiste documenten af. Hetgeen vereist is, is afhankelijk voor wat je van de ambassade nodig hebt. Indien alle documenten in order zijn, geeft de ambassade de gewenste formulieren af, vaak direct, soms pas in de loop van de middag van dezelfde dag. Een en ander afhankelijk van de drukte op de ambassade.

Over die drukte het volgende. Op dag dat wij daar zijn, vertrekken we daar rond 10.00 uur en zit er helemaal niemand meer in de wachtruimte. Normaliter is de consulaire afdeling geopend van 08.30 tot 11.00 uur. Wat ik dan even niet begrijp is waarom je dan zo ver van tevoren een afspraak moet maken. Ruimte genoeg in de agenda zo te zien. Bovendien is een openingstijd van 08.30 tot 11.00 wel erg kort. Zou toch met gemak, en indien nodig, veel ruimer kunnen. Dit is mijn ervaring van een dag, mogelijk dat het op andere dagen veel drukker is.

Even terug naar onze gang van zaken binnen de ambassade. We zijn vrij snel aan de beurt en mogen, na een tussenstop in de “receptie”, cabine 2 in om alle documenten af te geven ter controle. Een lieftallige medewerkster ontvangt onze papieren en loopt ze serieus kijkend allemaal door. Na verloop van tijd, wij staan nog steeds aan haar balie te wachten, komt ze met een papier dat niet juist is ingevuld.

Ik heb helaas de familienaam van Teoy met een “h” tekortgedaan. Nu zou je zeggen, schrijf de juiste naam daarboven en zet je handtekening daarbij. Maar nee, dat is te simpel gedacht. Het hele document moet opnieuw worden ingevuld. Terug naar de wachtruimte voor de intake balies en Teoy vult het formulier opnieuw in. Daarna weer terug naar balie 2. Het ontbreken van een gelegaliseerde ongehuwd verklaring van Teoy wordt niet als spelbreker tevoorschijn getoverd. Dat is blijkbaar geen probleem. Mogelijk gaat de medewerkster er van uit dat het document voldoende is gelegaliseerd door het stempel dat er op staat van het provinciehuis in Udon.

We krijgen vervolgens een formulier mee, in het Nederlands en in het Engels, waarin staat dat de Nederlandse ambassade geen bezwaar heeft tegen een huwelijk tussen Teoy en mij. Wel na betaling van de legeskosten ad 3.020 baht. Dat wel natuurlijk.

Door ons ingeleverde documenten ter goedkeuring van een voorgenomen huwelijk (zie overigens ook de website Nederlandwereldwijd, daar staat een en ander ook keurig en volledig opgesomd):

• Ingevuld aanvraagformulier huwelijksvoornemen;
• Internationaal uittreksel van de gemeente in Nederland met vermelding van burgerlijke staat (niet ouder dan 1 jaar). Op een internationaal uittreksel staan al uw persoonsgegevens zoals naam, woonadres en burgerlijke staat;
• Een eigen schriftelijke verklaring waarin u aangeeft dat u in de periode na datum afgifte van het internationale uittreksel niet meer bent gehuwd;
• Een getuigen en inkomen formulier. De Thaise wet verlangd twee, niet Thais zijnde, getuigen. Deze getuigen behoeven niet bij het huwelijk aanwezig te zijn. Ik heb van de twee getuigen een kopie paspoort meegenomen en van mijn inkomen de jaaropgaven 2019. Ik weet niet of dat echt noodzakelijk is, maar voor de zekerheid dus maar meegenomen.
• Geldig Nederlands paspoort;
• Vertaalde en gelegaliseerde ongehuwd verklaring van toekomstige partner;
• Kopie paspoort of identiteitskaart van partner;
• Officieel document met de adresgegevens van partner.

Meevallers bij de Nederlandse ambassade dus. Een niet correct ingevuld formulier wordt eenvoudig opgevangen en mag je ter plekke vervangen door een wel correct ingevuld formulier en de niet door het Department of Consular Affairs gelegaliseerde ongehuwdverklaring is geen showstopper. Geen problemen en een soepele houding en dit alles binnen ruwweg twee uur.

Ik ben benieuwd naar de gang van zaken morgen bij het Department of Consular Affairs.

Charly www.thailandblog.nl/tag/charly/