Een nieuw rijbewijs in Thailand

Eind januari verliep mijn rijbewijs en moest ik voor een nieuw. Ik was toch in Nongkhai en dacht even snel mijn rijbewijs te verlengen. Op naar het uitgifte kantoor met mijn pasport en oude rijbewijs. Mijn doel was om het benodigde papier te krijgen om naar het immigratie kantoor te gaan. Als buitenlander moet immigratie toestemming geven voor een nieuw rijbewijs.

Ik kreeg niet het benodigde papier, want ik was vergeten dat ik ook een getekende kopie van mijn vrouw haar ID-kaart moest hebben met een kopie van het huis registratie boekje. Dat werd mij verteld op het kantoor.

Omdat de tijd te kort was om het nog dezelfde dag te regelen kwam ik de volgende dag terug met de benodigde stukken. Fout werd mij verteld. Je moet niet de ID-kaart hebben van je vrouw, maar van je schoonmoeder. Haar naam staat in het huis registratie als hoofdbewoner genoemd. Mijn vrouw en nog ongeveer 30 anderen staan op het adres geregistreerd. Feitelijk woont mijn schoonmoeder alleen, maar staan kinderen, partners en (achter) neven en nichten op hetzelfde adres geregistreerd.

Dan maar weer een dag later terug dacht ik. Ik had nog wel tijd om naar het ziekenhuis te gaan voor de ook benodigde doktersverklaring. Deze verklaring is standaard en er staan allemaal heel enge ziekten op, die als je daaraan leidt je nooit achter het stuur kan kruipen. Terwijl de vrouwelijke dokter de vragen voorlegt legt ze vertrouwelijk een hand op mijn knie. Gelukkig leid ik aan geen van deze ziekten en kan met tenminste een papier naar huis.

Thuisgekomen vertel ik mijn vrouw, dat ik een getekende kopie van de ID-kaart van haar moeder moet hebben. Probleem is, dat mijn schoonmoeder kan lezen noch schrijven. Er moet dus een vingerafdruk op de kopieën worden gezet. Hoe kom je aan de spullen om een vingerafdruk te zetten. Eerst naar de PuaBaan (wijkvertegenwoordiger) maar die had de spullen niet. Toen naar de burgemeester, die een 108 winkeltje in het dorp heeft. Nee, ook hij beschikt niet over deze spullen. Uiteindelijk blijkt mijn overbuurman deze spullen wel te hebben. Uiteindelijk heeft mijn schoonmoeder haar vingerafdrukken gezet. Mijn vrouw had deze werkzaamheden op zich genomen, maar het kostte wel bijna een hele dag.

Weer naar het rijbewijzen bureau met nu de juiste papieren. Na wat lang wachten kreeg ik het papier om naar de immigratie te gaan voor toestemming voor een rijbewijs. Immigratie Nongkhai is sinds een jaar geautomatiseerd. Werd voorheen het papier getekend en gestempeld, nu werd er en verklaring uitgeprint met de computer. De officier tikte enkel wat basis gegevens in en printte dat uit. Met die gegevens, mijn pasport en enkele gekopieerde bladzijden uit mijn pasport ging hij naar een administratieve kracht. Duurt tien minuten zei hij tegen mij. Ga maar even daar zitten. Administratieve kracht aan het werk, maar werd gestoord door enkele andere officieren met een leuk verhaal. OK, na 30 minuten kreeg ik mijn formulier en kon ik voor mijn rijbewijs gaan. Omdat ik er toch was heb ik gelijk maar even mijn 90 dagen melding geregeld bij immigratie. Dat ging nu wel heel snel en ook gelijk een formulier uit de computer met mijn naam en adres. Van de vorige drie keren kreeg ik twee maal een formulier van een andere persoon ter ondertekening.

Na op het rijbewijs kantoor nog een ogentest te hebben ondergaan was ik klaar voor het rijbewijs. De ogentest bestond uit het kijken naar een verkeerslicht en moest ik met een oog bedekt vertellen welke kleur er brandde.

Het rijbewijs wordt automatisch, na het maken van een foto uitgeprint. Ik had twee vrouwen wachtend voor mij dus zou het nu snel klaar zijn. Helaas, computerstoring en zou ongeveer 30 minuten gaan duren. Tijd genoeg om te gaan eten en wat andere zaken te gaan doen. Bij terugkomst na een uur was ik meteen aan de beurt en 5 minuten later had ik mijn rijbewijs.

Totale kosten rijbewijs ongeveer 15 euro en heel, heel veel tijd. Volgend jaar mag ik weer, maar dan voor mijn motorrijbewijs.

Ingezonden door Ruud Siem