Een borrelhapje in Pattaya
Bij een verjaardagspartij hoort, naast de nodige drankjes, ook eten, tenminste een borrelhapje. Mijn favorieten in Nederland waren dikke plakken leverworst, kaas in allerlei vormen en smaken, haring op roggebrood en natuurlijk kwamen er pinda’s en andere nootjes op tafel.
In Thailand is bij die feestjes ook eten en meestal behoorlijk uitgebreid. Gaat het om een Thaise verjaarspartij dan is er natuurlijk veel Thais eten en in geval van mijn Thaise familie ook nog vaak Isaans. Die pittige gerechten uit het noordoosten laten ik zelf aan mij voorbij gaan, maar er wordt van gesmuld, dus is het goed.
Eerder deze week was ik op een feestje van een bar/guesthouse-eigenaar, die zijn verjaardag en het tweejarig bestaan van zijn zaak vierde. Hij had wat eten betreft behoorlijk uitgepakt, want er was zowel Thais als westers eten in een groot buffet beschikbaar. Ik en mijn tafelgenoten hebben zich de worstjes, gevulde eieren, salades, enz. goed laten smaken.
Het was al ver na twaalven, dat er plotseling een merkwaardig voertuig bij de bar stopte. Een motor met zijspankar in een wel zeer artistieke uitvoering, waarmee de Thaise man zijn assortiment aan insecten aan de man bracht. Nu had iedereen in de bar net zijn buikje volgegeten van het buffet, dus voor deze aardige verkoper was er geen klandizie meer. Was hij een uurtje of twee eerder langsgekomen, dan had hij nog wel kans gemaakt om een portie sprinkhanen, maden of torren te verkopen.
Iedereen bewonderde de beschilderde kar met wervende teksten en de jarige besloot even ‘met de pet rond te gaan’ om de man zijn kunstzinnigheid verder te laten botvieren op zijn kar. Leverde hem toch mooi bijna 500 Baht op en dat was waarschijnlijk meer dan hij die dag verdiend had.
Zie hieronder een paar mooie plaatjes van zijn praalwagen.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
hallo, ja die kar is inderdaat mooi beschilderd, ook wij hebben overgeslagen, en ook fotos gemaakt, dat was aan de boulevard in Jomtien. het was heel appart.
De teksten op de kar van boven naar beneden:
-Vader (de koning) zegt dat we van elkaar moeten houden
-Ik wil graag dat Vader naar de hemel gaat
–Mooie vrouwen mogen voor niks eten maar alleen mooie lichamen willen we niet (zoiets)
–Jij wilt iets van mij en ik wil iets van jou
-Je bent gekomen met een wens en dan ga je opeens weg?
De onderste regel snap ik niet maar het gaat over de zanger Carabao, zijn band en Pattaya (slang)
deze verkoper is al jarenlang een bezienswaardigheid in Cosey Beach, Phartamnak en Jomtjen, waar hij zijn dagelijkse rondtoer maakt. Hij is een fanatieke fan van de band Carabou en hij heeft zich ook uitgedost als de leiders van de band. Hij lijkt er ook veel op. Hij wordt dan ook door iedereen Carabou genoemd. Mocht Carabou in de buurt optreden dan gaat hij steevast naar het concert en blijft zijn handel thuis.