De teloorgang van een PAO kandidaat (deel 2)
Ik schreef al over de lotgevallen van Joy als kandidaat voor een PAO-functie. Sommigen van u zullen misschien de wenkbrauwen hebben gefronst bij het lezen van de bedragen die worden uitgetrokken om de kiezer te paaien. Of zelfs twijfelen aan het waarheidsgehalte van mijn verhaal!
Echter, het Thaise onderwijs is misschien niet zo goed en het Engels nog slechter, ze kunnen rekenen als de beste. Daarom is enige uitleg nodig.
Inderdaad een salaris van 75000 thb per maand en een verkiezingsbudget van miljoenen dat rijmt op het eerste gezicht niet. Maar kom, een kijkje in de Thaise werkelijkheid.
Stel er moet een weg geasfalteerd van 8 km lengte, kost per km 10 miljoen. De PAO betaalt het uitverkoren bedrijf 80 miljoen, maar o wonder, er vloeit een percentage terug naar de PAO, maar niet in hetzelfde potje. Vat u hem?
Hetzelfde voorbeeld verder uitwerkend. Er bestaat geen Rijkswaterstaat die de uitvoering controleert. De asfaltlaag is slechts 3 cm dik, u denkt wegens zuinig omspringen met de natuurlijke grondstoffen uit milieu bewustheid? Wat daarvan ook moge zijn, er moet na 3 jaar in opdracht van de PAO opnieuw worden geasfalteerd omdat de zware trucks met zandlading de weg hebben geruïneerd. En zo herhaalt het spel zich. Het is een soepel draaiend systeem dat het verkrijgen van een PAO zetel zo aantrekkelijk maakt.
Om die zetel te verkrijgen moet je of geld bezitten, of je tot de nek in de schulden steken. Maar u weet, de Thai houdt wel van een gokje.