Concurrentie in Pattaya
Een oud grappig verhaal over concurrentie gaat als volgt: In een winkelstraat in een Amsterdamse volksbuurt zijn drie slagers gevestigd.
Om meer klanten te trekken hangt één van hen een groot bord boven zijn etalage met de woorden “De beste slager van Amsterdam”, de tweede laat zich dit niet welgevallen en plaatst ook een bord: “De beste slager van Nederland”. De derde moet ook wat bedenken en komt met “De beste slager in deze straat”
Waar gebeurd? Ik denk het haast niet, want drie soortgelijke winkels in een straat is in Nederland toch wel uitzonderlijk. Ook in (nieuwe) winkelcentra zul je bijvoorbeeld geen twee drogisten of twee bakkers aantreffen. Meestal zorgt een gemeentelijk vestigingsbeleid wel voor variatie in het aanbod van winkels. Dat beleid zal er buiten de winkelcentra wel voor waken, dat een bestaande winkel niet een directe concurrent naast zich krijgt.
Pattaya
Hoe anders is dat in Thailand en ik spreek dan met name over Pattaya. Voor restaurants, bierbars, a gogo’s en dergelijke is het naast elkaar bestaan geen probleem. De vraag daar naar is groot genoeg en elk bedrijfje in deze sectoren kan op zijn eigen wijze concurreren met de buurman om meer klanten te trekken. Dat zij bij elkaar in de buurt of zelfs naast elkaar zijn gevestigd, kun je zelfs eerder als een voordeel dan een nadeel uitleggen.
Maar hoe zit met andere zaken? Op Pattaya Central Road ken ik een alleraardigste bloemenzaak, waar je een bos bloemen kunt kopen, maar ook een mooi bloemstuk kunt laten maken, voor een verjaardag, bruiloft of begrafenis. Elders in de stad vind je ook wel een dergelijke zaak, maar het wonderlijke van deze winkel is, dat het moet concurreren met nog 3 of 4 bloemenzaken binnen een afstand van nog geen 100 meter.
Centrum
Apotheken? Er zijn tientallen apotheken in Pattaya, in elke woonwijk of stadsdeel vindt je er wel één of twee. In Pattaya Klang vind je er wel 5 op een kluitje bij elkaar en ook in andere straten in het centrum van Pattaya tref je apotheken bij elkaar aan.
Hetzelfde geldt voor tandartspraktijken. Er waren al tal van praktijken in het centrum en voortdurend zien je een nieuwe ster aan het firmament. In Soi Buakhow, een lange winkelstraat van enkele kilometers met veel guesthouses, restaurants e.d. zitten er zeker een stuk of 6 en daarna op Pattaya South zie je er nog een stuk of vier.
In diezelfde straat natuurlijk de onvermijdelijke 7-Eleven’s en Familie Marts, gemiddeld vind er je één om de pakweg 500 meter, maar op sommige plekken zijn ze tegenover elkaar gevestigd. Onlangs gebeurde het, dat er een nieuwe Family Mart werd geopend, de afstand tot de volgende was kennelijk groot genoeg. Nog geen 3 maanden later opende 7-Eleven een winkel pal tegenover deze nieuwe Family Mart.
Wat bij deze overigens zeer nuttige en aangename winkels opvalt, dat ze alle 24 uur open zijn, Als zuinige Nederlander denk je dan, dat je toch afspraken met elkaar kunt maken om ’s nachts niet allemaal geopend te zijn, zoiets als wij kennen met de avond- en weekenddiensten van apotheken. Maar in Thailand denkt men niet zo.
Bankfilialen
En wat mij dan de laatste tijd opvalt, is het grote aantal nieuwe bankfilialen, ook vaak dicht bij elkaar. Geldautomaten in overvloed, ik denk, dat je in Pattaya geen 500 meter kunt lopen om tenminste één, maar vaak nog meerdere ATM’s te passeren. In de grote supermarkten staan er vaak meerdere op een rij, je kunt als buitenlander kiezen. Voor een Thai is dat dan weer niet zo vreemd, omdat die geld moet pinnen bij de bank, waar hij een rekening heeft.
Geldwisselkantoren zijn er natuurlijk alleen voor buitenlanders, daar zal men ook geen moeite mee hebben om er één te vinden. Daar wordt kennelijk door de Thaise banken goed aan verdiend, als ik een kilometer loop over Naklua Road ben ik er zeker 6 gepasseerd. Het toppunt vond ik dan vorige week, toen er in Soi Buakhow weer een geldwisselkantoor werd geopend en toen stonden er 3 van die kleine huisjes naast elkaar met nog een onafhankelijk wisselkantoor (meestal met de beste koers) aan de overkant.
Thailand: je blijft je verbazen!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Rayong30 november 2024Rayong, een uurtje of twee!
Eten en drinken29 november 2024Hoe de scherpe kant van de Thaise keuken te vermijden?
Eten en drinken25 november 2024Rijstebrij
Wat bij mij nog meer verbazing wekt, is het feit, dat in veel toeristenplaatsen zoveel brillenwinkels zijn; soms wel drie op nog geen 100 meter van elkaar af. Van Top Charoen zie je zelfs een aantal filialen niet ver van elkaar. En je ziet er bijna nooit een klant. Het personeel zit vaak naast elkaar verveeld te kijken en af en toe staat er eens een op om wat te eten te halen.
Chris
Beste Chris Hammer, waar ik woon zijn er ook talloze brillenwinkels vlak bij elkaar gevestigd waar je ook inderdaad bijna nooit een klant ziet. Nu heb ik mij laten vertellen dat de meeste van deze zaken als front dienen voor de belasting , dus weinig of geen inkomsten is dus weinig of geen belasting, en dat de eigenaars andere inkomsten hebben die dus verzwegen worden voor de belasting.Dit is de eenvoudige uitleg, het is ingewikkelder dan dat. Mijn stiefdochter is getrouwd geweest met zo’n figuur en geld was geen objectie. Bijv. hij verloor met gokken bij de hanen gevechten Baht 300,000 in 1 keer wat hem niks deed. Ik treed niet verder in details, hoe dat allemaal werkte, maar er werd geen belasting betaald.
Al die straten met bierbarren en al die kraampjes met van alles.
Eetkraampjes vind ik zelf wel handig, maar ik verbaas mij dat de meiden niet drinken van hun eigen bar, maar iets drinken bij een karretje bestellen. Of bier of whisky in de winkel kopen.
Nog een, ik liep eens soi 7 in PTY in en zag 2 schoenkraampjes naast elkaar. Ik liep verder en kwam er weer een tegen en nog een. Ineens was ik ze aan het tellen. Toen ik aan de andere kant soi 7 weer uit liep had ik er 7 geteld. Eigenlijk klopt dat dan wel, en had ik in soi 8 ook even moeten tellen.
‘Het gemeentelijk vestigingsbeleid in Nederland’….
Ja, daar moeten we het van hebben…
Van oudsher zoeken handelaren binnen dezelfde sector elkaar op. Kijk maar naar oude straatnamen als de Vismarkt, Varkensmarkt, Garenmarkt enzovoorts.
Diamantairs hebben zich geconcentreerd in bijvoorbeeld Amsterdam en Antwerpen.
Meer van deze tijd zijn de meubel- en autoboulevards.
En zo heb je ook uitgaanscentra.
Een sexshop zal overal binnen een jaar failliet zijn, behalve op de Wallen, waar er al tientallen zijn.
Op microschaal zie je hetzelfde weer terug in bijvoorbeeld Central Festival in Pattaya, alle food op de vijfde verdieping, elecronica op een andere verdieping bij elkaar en ga zo maar door.
De Nederlandse gemeenten zouden zich bezig moeten houden met waar ze voor zijn in plaats van het bevoogden van ondernemers.
Ook in mijn direkte leefomgeving herken ik dit hele verhaal .
Begrijp dan al voor meer dan een lange tijd niet dat men uberhaupt nog hier iets mee kan verdienen .
Overal rijssen de wel bekende 3 verdieping tellende shops als paddestoelen uit de grond .
In wel elk gehucht wordt er wel weer een of twee gebouwt .
Meestal bestaan ze uit een geschakelde groep van 5 a 6 units .
Op de begane grond is een oppervlakte die gebruikt kan worden als een kleine winkel .
Op de tweede verdieping kan men eventueel wonen of verhuren .
En op de derde verdieping kan men slapen of ook verhuren .
Koffie shops , restaurantjes , kappersalons , kopieshops , mobielphone shops , computershops , geld leen shops , accu shops , noodle shops , massage shops , tattoo shops , etc etc etc .
Als je voorbij komt zie je nooit een enkele hond in deze shops .
Waar leven ze dan van , vraag ik mij dan weer eens af .
De huur moet toch betaalt worden , de inboedel , en de winkel voorraad .
Ik denk dat ik in mijn dorp een Rolls Royce of Harley Davidson dealership ga openen , hebben ze hier nog niet .
Met een beetje geluk kan ik er een verkopen in de komende 50 jaar .
Jan Beute .
Niet altijd wordt een nieuwe concurrent gedoogd: in de buurt is een redelijk draaiende dameskappersalon. Twee panden verder kwam iemand op het idee hetzelfde te doen. De madam van de salon kwam op niet mis te verstane wijze mededelen hiervan niet gediend te zijn. In diezelfde week kwam police nog even langs, en de poejijbaan maakte ook zijn opwachting. Uiteindelijk ging de vestiging van een tweede salon niet door. Echter: in onze straat was een TescoLotusExpres-winkel, en pal ernaast verscheen een gloednieuwe 7Eleven. Geen enkele van de vele kleine neringdoenden in grutterszaken in de straat heb ik zien protesteren. Het schijnt dat er vantevoren buurtoverleg is geweest, met wat overdracht van “goodwill”.
Protesteren tegen de komst van een machtige winkelketen.
Het lijkt me niet, dat dat verstandig is.
En misschien dat er wat kleingeld is betaald aan de winkeliers, maar ze zullen zich noodgedwongen hebben moeten schikken.
Ik denk dat het eerder ligt van wie de franchise is.
7_Eleven daar zit CP achter, een vrijwel monopolie achtig mogul in Thailand, nu daar gaan ze niet tegen opboxen.
Ik meen dat Tesco lotus tegenwoordig onder Big-C valt ook niet bepaalt een kleintje hier in Thailand.
Tegen deze drijvende krachten valt niet tegen op te boxen, dat begrijpen ze in de buurten waar zo’n 7-Eleven e.d. geopend wordt zeer goed.
De hairsalons zijn niet echt georganiseerd dus zul je zoiets willen openen naast een reeds bestaande dan heb je wel maatschappelijke spierballen (lees: bescherming van een invloedrijk persoon) nodig om dit te bewerkstelligen.
BigC is eigendom van de Thaibev Groep. Chang bier.
Als je naar het verloop van dit soort bedrijfjes kijkt dan schrik je je rot. Zelf heeft mijn vrouw ook zo’n pand gehad met twee verdiepingen en beneden haar business. 250 euro huur per maand en de bovenverdiepingen konden zelf worden bewoond of verhuurt. Veel van het zelfde en na een jaar uiteindelijk mee gestopt met aardig wat verlies. Telkens probeert de thai weer zijn of haar geluk maar is vaak niet doordacht en hevig concurrerend. Ik heb in het grijze verleden nog een opleiding mogen volgen over hoe een bedrijf te beginnen in Nederland. Feitelijk zijn de basisvoorwaarden voor succes , te denken aan onder meer de lokatie, wat je verkoopt etc., hier niet anders, maar een ieder doet maar wat. Lang leve de ondernemersgeest maar daar blijft het voor de meesten bij.
Er is een algemene stelregel voor de middenstand, mensen trekken mensen aan.
Je gaat als aspirant koper van iets niet zo snel een winkel in die leeg is, dus geen kopers. Maar een winkel waar vele mensen zijn dat trekt aan, nieuwsgierig als we zijn willen wij weten wat voor koopjes daar weer zijn.
Als het te vol wordt ga je elders kijken om het voor jezelf iets rustiger te hebben, dat verklaart dus een heleboel waarom het zo geconsentreerd is.
In Turkije en meerdere landen zie je hele straten met juweliers, straten met karpetten en etc. Dus vele concurentie maar o zo makkelijk om iets te vinden met wat je wil.
Nederland is niet te vergelijken, klein land met weinig inwoners, dus zal er anders ingedeelt moeten worden.
Om een voorbeeld te stellen, heb altijd een middenstandszaak gehad in Nederland, seizoens gebonden.
In minder drukke tijden liet ik de auto’s van mijn personeel op de grote eigen parkeerplaats zetten, mensen zien dan dat er winkelend plubliek is en komen sneller even kijken.
Een mens is meestal een kudde dier
Vergeet niet dat veel van deze bierbaren, brillenwinkels, apotheken etc…gewoon van 1 eigenaar zijn
Mijn ervaring is anders, wat betreft beer bars vlak bij elkaar, Ik heb een bar gehad in soi 7 in Pattaya centre, waar allemaal open bars naast elkaar liggen. Waar uw artikel geen rekening mee houdt is de spreekwoordelijke jaloezie onder de Thais. Mijn bar deed het aanzienlijk beter dan die van mijn Thaise buren, en dat werd niet geaccepteerd, met veel pesterijen ben ik weg gepest en is mijn bar kapot gemaakt . Harde muziek en beledigingen naar mij en naar mijn klanten, gooien van water in het begin en later ook stenen, diefstal van glazen en drank etc etc hebben mij en 2 andere buren doen besluiten onze bars te sluiten, en maar gewoon weg te lopen. Het verhaal is natuurlijk veel langer en uitgebreider, maar in het kort, als je het als farang beter doet dan de Thais, heb je geen leven!!!Van de politie hoef je niets te verwachten, je kunt wel iedere maand betalen, maar als je ze nodig hebt, en de andere partij is Thais, dan kun je het vergeten!!!
De Engelse versie: nummer 1 De beste slager van Londen Nummer 2 Elke Londenaar kent mijn worst. Nummer 3: De koningin bestelt regelmatig mijn worst. Opnieuw Nummer 1: God save the Queen
Een Thai kan gratis pinnen bij een ATM van een andere bank, zolang het in dezelfde provincie is. In Bangkok Metropolis zelfs 4 provincies. Bangkok, Samuth Prakarn, Nonthaburi en Pathum Thani. Buiten de provincie kost het 10 baht bij dezelfde bank en 25 baht bij een andere bank.
De kosten zijn erg laag. Neem bv de brillen. 2 brillen per dag verkopen en je maakt al winst.
Want die brillen zijn ongeveer van de zelfde kwaliteit als bv Hans Anders en die andere goedkope brillen winkels in Nederland. Maar ze zijn hier ( terwijl de glazen in Bangkok worden gemaakt ) veel duurder
Een simpele bril hier kost algauw 12 tot 14.000 baht 320 tot 370 euro. Daar krijg je er in Nederland minimaal 2 voor.
Zien kopen, doet kopen.
Ga je bij de ene apotheek een prijs vragen, die ernaast vraagt pal hetzelfde en die aan de overkant ook.
Er zal toch genoeg omzet zijn. Bij de pharmacies toch.
De brillenwinkels, als het franchises zijn van pakweg TopCharoen, is alle personeel betaald. Al dan niet met de winst die de groep maakt.
Anders is het met een kruidenier. Zie je daar geen volk, is het binnen de kortste keren dicht. Tenzij de partner er genoeg geld voor over heeft ;~)
Of het is een dekmantel, zoals eerder geopperd, wat ook genoeg gebeurt.
Zwart geld wit wassen en omgekeerd, kan het best met zaken waar dagelijks cash binnen loopt.