Charly in Udon (7): Recensie Faroh Steak House restaurant

Buitenkant Faroh

Het leven van Charly zit gelukkig vol prettige verrassingen (helaas soms ook minder prettige). Sinds een aantal jaren woont hij in een resort, niet ver van Udonthani. In zijn verhalen probeert Charly met name meer bekendheid te geven aan Udon, maar gaat hij ook in op andere zaken in Thailand.

Charly in Udon (7):

Meestal zoek ik mijn culinaire genoegens rondom en in Central Plaza en in soi sampan en directe omgeving. Op advies van een paar vrienden deze keer eens buiten het mij bekende circuit gaan kijken. Faroh Steak House restaurant werd mij aanbevolen en dat ligt buiten het centrum van Udon, meer voorbij Nong Prajak Park, richting vliegveld. Gelukkig heb ik in Teoy een goede chauffeur, die ook nog eens nooit alcohol drinkt, en die met mij zeer benieuwd is naar de kwaliteiten van het Faroh Steak House restaurant. Zij rijdt me met plezier naar Faroh toe.

Ik heb eerst even op hun website gekeken en ik moet zeggen dat ze een indrukwekkend uitgebreide menukaart aanbieden. Zo te zien is het ook een vrij groot restaurant. Goede reden om er op zondag 27 oktober eens naar toe te gaan. Onze dochter Thip is dan net terug van een werkstage van een half jaar in de omgeving van Chonburi, geregeld vanuit school, en op deze manier kunnen we haar terugkomst een extra feestelijk tintje geven.

Het restaurant ligt links aan de rondweg van Udon naar het vliegveld. Eenmaal op die weg, betrekkelijk eenvoudig te vinden. Het gebouw valt voldoende op. Redelijk wat parkeerplaatsen, waarbij een parkeerwachter aangeeft waar je kunt parkeren. Goed geregeld en de auto is in een mum van tijd veilig weggezet. Faroh heeft ruim voldoende zitplaatsen die ook nog eens over verschillende zalen zijn verdeeld. Door de opdeling in zalen en de indeling van de zalen zelf, komt een en ander niet als kolossaal over. Geschikt voor stelletjes, mensen met een beperkt gezelschap, maar ook geschikt voor grote partijen. Het geheel ziet er sfeervol, aangenaam gedecoreerd en verlicht, gezellig uit. Veel groen rondom de zalen. De stoelen zitten goed en de tafels zijn aangenaam groot.

Minpuntje vind ik de onooglijke en nauwelijks werkbare kleine papieren servetjes in een doosje. Je kent dat wel, de meeste restaurants maken daar gebruik van. Ik heb er een enorme hekel aan. Het haalt het imago van de zaak flink omlaag en brengt het op een McDonalds level. Waarom niet iedereen een keurig groot linnen servet geven? Kleine investering voor zo’n grote zaak. Ik heb dat ook medegedeeld aan de manager aldaar. Waar een grote zaak klein in kan zijn.

Een van de zalen in Faroh

Bij binnenkomst was de zaal waar we naar toe gingen, goed gevuld. Aan een grote tafel zaten ongeveer zestien mensen, uit Vietnam. Verder stellen gespreid over een groot aantal tafels. Zoals gezegd, de zaak ziet er bijzonder sfeervol uit en nodigt uit om er eens goed voor te gaan zitten. De airco werkt uitstekend. De bediening meldt zich snel voor het uitreiken van de menu’ s en het opnemen van de drankjes. Als ik informeer naar een chardonnay word ik met een vragend gezicht aangekeken. Het lieve serveerstertje begrijpt dat ze hier niet uit gaat komen en haalt haar manager erbij. Op mijn verzoek word ik begeleidt naar de wijnkamer, waarbij de manager mij de verschillende soorten wijnen laat zien.

Ik zie er ook veel champagne- achtige wijnen, wijnen met bubbels dus. Ook wel fruity white dranken maar gelukkig ook een aantal echte witte wijnen. Uiteindelijke gekozen voor een chardonnay uit zuid Australië. Na even later blijkt, een heerlijke witte wijn en met een prijs van 1.200 baht op zeker niet duur geprijsd. Vergelijk dat maar eens met soortgelijke wijnen in het Pannarai, 1.600 baht en in daSofia, ook zo rond de 1.600 baht.

Tja, de wijnen in Thailand. Ik heb er al meerdere malen over geschreven. De meeste dranken die als wijn worden verkocht zijn helaas geen wijn. In het geval van de witte wijnen betreft het steevast de fruity white. Helaas kom je echte wijnen in de Thaise horeca slechts sporadisch tegen. Waarom is dat? Simpel, vanwege de hoge invoerrechten die op diverse alcoholische dranken wordt geheven. In restaurants waar ik graag een echte witte wijn wil hebben, betaal ik al gauw 1.600 baht voor een fles van 750 cl. Bijna 50 euro dus. Een vergelijkbare kwaliteit wijn in Nederland schat ik op 20-25 euro. In Faroh hebben ze een aantal uitstekende, echte wijnen tegen een, voor Thaise begrippen, zeer acceptabele prijs, namelijk rond de 35 euro per fles.

In andere postings is wel eens een opmerking gemaakt over het gelijktijdig opdienen van alle gerechten, zoals voorgerechten en hoofdgerechten en blijkbaar soms ook de nagerechten. Dit lijkt mij voort te komen uit het feit dat Thai een aantal gerechten bestellen, zonder onderscheid in voor- en nagerechten, die ze vervolgens gezamenlijk gaan verorberen. In feite dus geen onderscheid in voor- en hoofdgerecht. Waarbij eenieder een beetje van elk gerecht neemt. Bijna niemand bestelt een gerecht dat uitsluitend voor hem of haar is bedoeld. Europeanen zijn dat anders gewend. Als die wat uitvoeriger uit eten gaan, dus niet bij McDonalds (sorry hoor, ik heb niets tegen McDonalds, ik ga daar toch ook zeker een maal per jaar eten), willen ze graag een voorgerecht bestellen en een hoofdgerecht, dat vervolgens dan ook in die volgorde dient te worden uitgeserveerd. De meeste Thaise restaurants kennen dat onderscheid niet zo goed. Dus wordt alles in een keer opgediend.

Simpele oplossing: bestel, nadat de drankjes besteld zijn, eerst je voorgerecht. Verzoek de Thaise mensen in je gezelschap om even te wachten met het plaatsen van hun bestelling. Na bijvoorbeeld een vijftal minuten plaatsen ook de Thaise mensen in het gezelschap hun bestelling. Nadat je voorgerecht is opgediend bestel je jouw hoofdgerecht. Meest waarschijnlijke is dat de Thaise gerechten en jouw hoofdgerecht min of meer gelijktijdig worden uitgeserveerd. Het nagerecht zou ik in alle gevallen pas daarna bestellen. In Europa bestel je je nagerecht ook normaliter na het hoofdgerecht.

De snelheid van bedienen krijgt van mij niet de hoofdprijs maar was ook niet slecht te noemen. Nadat ik mijn fles chardonnay had uitgezocht, moest er helaas geruime tijd worden gewacht op de overige drankjes. Van die overige drankjes moesten er een aantal speciaal gemaakt worden, dus zo vreemd is het niet dat dit wat langer duurt. Maar we hebben alle tijd, absoluut geen haast.

Het bestelde eten komt daarentegen vrij snel op tafel. Mijn uiensoep komt gelijk met de Thaise gerechten, dus dat is redelijk perfect. De uiensoep is uitstekend van smaak. Teoy heeft gekozen voor de zalmsalade en ook die is prima. Dochterlief Thip heeft de spicy spaghetti met varkensvlees. Het ziet er lekker uit en Thip beaamt dat ook. Zoonlief en het vriendinnetje van Thip nemen een varkensgerecht, een gegrild stuk varkensvlees, en ook dat smaakt goed.

Bij een aantal gerechten wordt patat geserveerd. Die patat ziet eruit zoals patat er behoort uit te zien, namelijk goudgeel. Hij is in schone olie gebakken. Wat de smaak zeker ten goede komt.

Teoy, haar zoon en haar dochter, en ik

O ja, na het eten van mijn uiensoep heb ik een burger steak besteld. Die komt vrij snel af, zodat we met zijn allen ongeveer gelijktijdig klaar zijn met eten. Vervolgens nog wat nagerechten uitgezocht op de uitgebreide dessert kaart. Ik vind een dame blanche altijd wel lekker, maar vreemd genoeg zijn er meestal geen bananen aanwezig als ik dit wil bestellen. Zo ook nu dus.

Samenvattend: met het opgediende eten is totaal niets mis, in tegendeel zelfs, de kwaliteit is verrassend goed en dat voor zeer schappelijke prijzen. Voor mij de grootste hamvraag: hoe komt het toch dat ik dit restaurant pas nu heb leren kennen, na vier jaar in Udon? Faroh House blijkt, volgens de manager, al 18 jaar te bestaan!

Misschien wel het meest verrassende is het zien van de rekening. Ik krijg een rekening voor in totaal 2.780 baht. Hierbij moet je je realiseren dat daarin een fles witte wijn is inbegrepen van 1.200 baht. In feite dus voor het eten, inclusief nagerechten die ik hier niet verder heb besproken, en de overige drankjes, 1.580 baht voor vijf personen, met een paar dubbele gerechten. Ik vind het ongelooflijk goedkoop, zeker in relatie tot de goede kwaliteit van het eten.

Als ik nu een snelle vergelijking maak met de restaurants die we regelmatig bezoeken, moet ik constateren dat Faroh samen met Sizzler op de eerste plaats komt, gevolgd door daSofia en het Pannarai Hotel. Totaalcijfer voor Faroh House: een dikke 8.

Enige nadeel: Faroh House ligt absoluut niet in het centrum van Udon (maar wel dicht bij ons huis). Ik zal op begin volgend jaar weer eens een vergelijkend restaurant onderzoek houden en dit uitbreiden met meerdere restaurants, zoals dit Faroh, maar ook met Relax Steak (een tip van Henk, een goede vriend van me).

Om mijn recensie niet te baseren op een eenmalig bezoek, op woensdag 30 oktober Faroh nogmaals bezocht. Deze keer met alleen Teoy bij me. Eens kijken hoe druk het is op een doordeweekse dag, hoe doet de service staf het, welke gerechten kan ik nog meer testen, hebben ze lekkere Franse of Italiaanse kaas als nagerecht met een bijpassende dessertwijn? Nog vragen genoeg dus. En die wil ik graag bij dit tweede bezoek beantwoordt zien, alvorens tot een voorlopige, definitieve recensie te komen.

Ons geplande bezoek aan het advocatenkantoor in Udon verloopt bijzonder snel, veel sneller dan ik had verwacht, met als gevolg dat we reeds om 16.30 uur in Faroh arriveren. Ik zal in een andere posting uitvoeriger terugkomen op dit advocaten bezoek. Er was, op een gast na, niemand aanwezig in Faroh. We konden rustig een leuke plaats in de zaal uitzoeken, waarbij ik de totale zaal goed kon overzien. We doen rustig aan en bestellen eerst wat te drinken.

Navraag gedaan over de aanwezige kaassoorten, maar dat was teleurstellend. Ceddar kazen en “Gouda” kaas uit Denemarken. Nee, dan maar niet. Voor echt lekkere en originele kazen moet ik toch bij daSofia in soi sampan zijn. Teoy kiest een american gebakken rijstgerecht met kip, worstjes en gebakken ei in combinatie met een ander gerecht bestaande uit Chinese groenten in een rolletje, zoals bij sushi. Zelf kies ik een cordon bleu kip. Helaas kon dat gerecht me niet echt bekoren. Matig. Ik moet er wel mogelijk ter verontschuldiging bij vertellen dat ik eerder op de middag een uiensoep heb gegeten bij Irish Clock, en die lag nog steeds redelijk zwaar op mijn maag.

Weer genoten van een voortreffelijke Australische chardonnay (dezelfde als bij mijn eerdere bezoek).

We doen alles heel rustig aan en zo tussen 17.00 en 18.00 uur begint de zaal vol te lopen met gasten. Ook het bedienend personeel is nu op volle sterkte. Veelal jonge meisjes die na hun schooltijd komen werken, voor 40 baht per uur. In totaal tel ik toch al gauw 10 service stafmedewerkers. Tussendoor nog even de toiletruimte bezocht. Ruim van opzet, zeer schoon en mooi ingericht.

Na nog te hebben genoten van een ijsje en daarna ook nog eens van een punt stukje gebak, wordt het tijd om af te rekenen. Helaas geen dessertwijnen beschikbaar. Opgemerkt mag wel worden dat Faroh ook een zeer uitgebreid assortiment heeft op het gebied van ijsjes en gebak.

De rekening is weer heel acceptabel, nog geen 1.800 baht inclusief de chardonnay van 1.200 baht. Wederom geen reden tot klagen dus, net zoals de vorige keer. Tijd om te vertrekken. Het is inmiddels na 19.00 uur. De zaal zit nu vol en ook in de zaal ernaast nemen mensen plaats. Totaal schat ik zo’n 40 mensen. Niet slecht voor een doordeweekse dag.

Ik beschouw Faroh als een aanwinst. We zullen daarop zeker regelmatig terugkeren.

Charly www.thailandblog.nl/tag/charly/