Charly in Udon (10): Even relaxen
Het leven van Charly zit gelukkig vol prettige verrassingen (helaas soms ook minder prettige). Sinds een aantal jaren woont hij, met zijn Thaise vrouw Teoy, in een resort niet ver van Udonthani. In zijn verhalen probeert Charly vooral meer bekendheid te geven aan Udon, maar gaat hij ook in op tal van andere zaken in Thailand.
Na de inspanningen, zoals beschreven in mijn vorige postings over het opstellen van een testament, het aanvragen van een euro bankrekening en het voorbereiden op Thaise belastingverplichtingen – inclusief het beantwoorden van de vele reacties -, nu even tijd voor wat minder zwaarwichtige stof, als tussendoortje. Voor de lezers is dat waarschijnlijk ook wel eens prettig.
Bij Paragon Legal met de heer Yong nog maar eens uitvoerig de Thaise inkomstenbelasting systematiek besproken. De uitkomst van dit gesprek in een aparte posting hier op Thailandblog neergelegd. Verder een paar documenten getekend waarmee ik de heer Yong machtig om namens mij bij de Thaise belastingdienst een Thai Identification Number aan te vragen. Tevens de van de Nederlandse belastingdienst afkomstige “Verklaring belastingplicht woonland” aan de heer Yong overhandigt, met het verzoek die in het Thai te vertalen en te laten tekenen door de Thaise belastingdienst. We zijn daar ruimschoots mee op tijd. De belastingaangifte over 2019 kunnen we reeds in januari 2020 samen opstellen en doorsturen naar de Thaise belastingdienst.
Na het gesprek met de heer Yong met gezwinde spoed naar Faroh House gereden. Ik heb het even helemaal gehad met de Thaise bureaucratie en ben uitgedroogd door de gesprekken bij Bangkok Bank, Immigration en Paragon Legal.
Geen klant te bekennen bij Faroh. Daardoor is het gelukkig zeer eenvoudig te parkeren, pal voor de deur. Alle aandacht van de aanwezige staf is voor ons en we hebben de plaats in de zaal voor het uitzoeken. Meestal vind ik het wel prettig in een restaurant te komen waar ook veel andere mensen aanwezig zijn. Maakt het een en ander toch veel gezelliger. Nu maal ik er niet om. Ik wil gewoon relaxen, mijn dorst lessen, lekker eten en even niet nadenken over al die vervelende dingen.
Veel mensen ja of nee, maakt nu even niet uit. Ik bestel een overheerlijke, ijskoude Hoegaarden tapbier en Teoy een nam manaaw. Na de hectiek van de afgelopen middag hebben we dat wel verdiend. En dan valt alle opwinding en frustratie over de gang van zaken snel weg en kunnen we weer samen gezellig kletsen over van alles en nog wat, en van onze drankjes genieten.
We bekijken de menukaart aandachtig en weten, na eerdere bezoeken, wat te kiezen. Daarbij blijft het natuurlijk een uitdaging om niet eerder uitgekozen gerechten een kans te geven. Zover komen Teoy en ik niet vandaag. Teoy bestelt het op “sushi” gelijkende gerecht – sorry, ik weet even de naam niet – en de zalmsalade. Die zalmsalade van Faroh is overigens een voltreffer. Je krijgt mooi gesneden plakjes zalm die ze in de vorm van een bloem deponeren op een ruim bed van groentes. De zalm ziet er vers uit, zonder bruine vlekken. Met de toevoeging van een soort crème-kaas is dit werkelijk een overheerlijk gerecht. Ik heb Teoy deze zalmsalade al eens een keer laten ophalen, dus als een take away.
Zelf bestel ik de uiensoep (wederom voortreffelijk) en de filet mignon. Over de filet mignon ben ik wat minder tevreden. Het is Thai rundvlees, en of dat nu in de voeding zit of in andere zaken, ik heb geen idee. Maar ik heb in Thailand nog nooit echt lekker Thais rundvlees gegeten. Indien ik trek heb in een goede biefstuk, kijk ik altijd op de kaart of er biefstuk uit Argentinië wordt aangeboden. Dan is de kans namelijk het grootst dat het om een lekkere, sappige biefstuk gaat. Indien je althans hebt aangegeven of je de biefstuk, rare, medium of welldone wilt hebben. Bij medium en vooral bij welldone blijft er natuurlijke weinig sappigs over van de biefstuk.
Bij Sizzler komt de biefstuk soms in de buurt van wat ik lekker vind. En bij Sizzler weten ze erg goed het verschil tussen rare, medium en welldone. Gezien de grote kans op falen bij de keus voor biefstuk kies ik daarom vaak voor kip, varkensvlees of vis. Die hebben in Thailand meer smaak, althans in ieder geval de smaak waar ik van hou, en dat kunnen ze vaak heel goed bereiden.
Bij het eten bestel ik, nadat ik mijn eerste dorst heb gelest met de Hoegaarden, een fles witte wijn Mud House. Het is een pinot gris uit Nieuw-Zeeland, pas sinds een week bij Faroh House in de aanbieding. De wijn smaakt fantastisch. Weer genieten geblazen. Prijs per fles: 1.200 baht. Teoy heeft geen trek in een nagerecht. Die is met de sushi en de zalmsalade helemaal voldaan, zoals dat geloof ik heet. Bovendien is Teoy niet zo’n zoetekauw.
Zelf bestel ik nog een heerlijke koffie-taartpunt. Uitstekend van smaak, je moet hem alleen even een kwartiertje laten ontdooien, want hij komt zo uit een zeer koud afgestelde koeling. Geen probleem, want dan kan ik rustig de tijd nemen en blijven genieten van de pinot gris. Faroh House biedt overigens een uitgebreide keus aan ijsjes en taartpunten. Wat taartpunten betreft is er keus uit, schat ik zo, zestien soorten.
Weer een voortreffelijke tussenstop in Faroh House, de vijfde inmiddels – als ik goed geteld heb – in zeer korte tijd.
Tegen 17.00 uur komen er meer en meer gasten binnen. En om 18.00 uur zit de eerste zaal alweer vol en worden nieuwe gasten naar de naast gelegen zaal gedirigeerd. Faroh House lijkt het bijzonder goed te doen. Opvallend is dat de meeste bezoekers van Thaise huize zijn. Niet zo veel farang, zoals je die weer wel ziet in de restaurants in het centrum, in soi sampan.
Het terugrijden naar huis moeten we doen met een kleine omweg. Vanuit Faroh House is het onmogelijk op dit tijdstip, het is rond 18.00 uur, om op de uiterst rechterbaan te komen. Te druk en te veel file voor het niet al te ver verwijderde stoplicht. Daarom gekozen om de meest linkerbaan aan te houden en bij de stoplichten linksaf te slaan. We maken een zeer ruime U bocht, om uiteindelijke weer terug uit te komen op de rondweg die naar ons huis leidt.
We lijken in zeer korte tijd redelijk verknocht geraakt aan Faroh House, want op maandag 18 november gaan we er weer naar toe.
Teoy heeft vandaag de kwellingen van de Bangkok Bank weerstaan en doorstaan en na haar dagelijkse oefeningen in het fitnesscentrum besluiten we om Faroh House maar weer te bezoeken. Weinig veranderingen in wat we bestellen. De Mud House witte wijn blijft uiteraard en ook de uiensoep en de sushi staan weer op tafel. Teoy bestelt verder een gerecht met zwarte noedels en visgerechten. Ziet er ook zeer appetijtelijk uit.
Zelf ga ik voor de spaghetti carbonara. Niet slecht, maar de carbonara in daSofia is toch een heel stuk verfijnder van smaak. Met name de saus heeft hier een wat vreemde smaak en de stukjes spek zijn te hard en er zijn er te weinig van. Uiteraard weer afgesloten met de koffie-taartpunt met wat extra slagroom. Overheerlijk. Om 19.50 uur afgesloten en naar huis gereden. Deze keer geen files, dus de terugtocht gaat supersnel.
Morgen weer verder met de opening van de euro bankrekening, werkelijk een gebed zonder eind, en het uitzoeken c.q. voorbereiden van de Thaise inkomstenbelasting aangifte. Over het openen van een euro bankrekening volgt nog een aparte posting. Die had ik eigenlijk nu al willen plaatsen, maar helaas, het duurt allemaal “wat“ langer dan ik had voorzien en ik wil graag een afgeronde posting inzenden.
Ook tijd voor een indringend gesprek met mijn belastingadviseur. Ik krijg namelijk, aan de hand van de vele reacties op mijn posting over de Thaise belastingen, sterk de indruk dat mijn belastingadviseur ietwat te nonchalant naar mijn vraagstellingen heeft gekeken. Vandaag daarom ook zelf op de diverse websites geprobeerd meer informatie en inzicht te krijgen in de Thaise inkomstenbelasting systematiek. Voorlopige conclusie is dat mijn belastingadviseur wat heeft uit te leggen en/of uit te zoeken. Ik zal later dit jaar in een posting wederom terugkomen op de Thaise inkomstenbelasting systematiek en het eerder gepresenteerde voorbeeld aangepast en bijgewerkt publiceren.
Charly www.thailandblog.nl/tag/charly/
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
- In memoriam10 november 2024In memoriam: Charly (Leo) – Een bevlogen schrijver voor Thailandblog
- Leven in Thailand16 november 2020Toelichting op een Health Check Up – Deel 1
- Leven in Thailand9 november 2020Aanvraag vrijstelling loonbelasting en sociale premies 2020
- Leven in Thailand1 november 2020Sport kijken in Thailand
Charly, goed om even te relaxen. Jij verstaat, als ik alles zo lees, de kunst van een levensgenieter.
Inderdaad is de Thaise biefstuk te taai en niet zo smakelijk.
Wat de spaghetti carbonara betreft, zeggen de kleinkinderen, dat ik (opa) het veel lekkerder maak dan in restaurants.
Succes gewenst met het opmaken van het testament en met alle belastingzaken. Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen met die belastingzaken.
Beste Charly,
mij is vorig jaar door belastingdienst Heerlen medegedeeld dat ivm de problemen van het accepteren door de thaise belasting van een Nederlandse verklaring belastingplicht woonland dit formulier niet meer vereist was.
In plaats daarvan wil men nu formulier RO 22 zien,waar dezelfde gegevens in staan als het Nederlandse formulier.
Argentijnse biefstuk kun je wel even vergeten, er heerst op grote schaal BSE. Gekke koeienziekte dus.
Probeer eens hertensteak als ze dat daar hebben.
Op de markt in Kanchanaburi, filet aan 200 Baht de kilo. Mals en lekker.
Beste Charly,
Om de Thaise Inkomstenbelasting beter te kunnen begrijpen heb ik de aangifte PIT2018 (Personal Income Tax Return for taxpayer with income not only from employmen). en de daarbij behorende handleiding
gedownload. Het PITformulier heb ik omgezet in een google spreadsheet. Ik heb mijn inkomenstengevens daarop ingevuld en alle artikelen doorgenomen. Hierdoor is e.e.a. voor mij wel duidelijker geworden (vrijstellingen, aftrekposten, etc.).
gr
Leo P