Bullshitbanen en dingen die hier anders gaan

Voor ons tijdelijke onderkomen loopt een smalle betonweg. Dan is er een landje met jonge bananenbomen en daarachter loopt een irrigatiekanaal met aan twee kanten een gravelweg. De onderlaag van die weg is aan de zachte kant, dus na een regenbui loop je het risico er in weg te zakken.

Als het donker is en regent rijdt er over de weg langs het kanaal steeds een brommer op en neer. Het duurde even voordat we dat voor ons onlogische verschijnsel konden duiden. Een gemiddeld regenbuitje hier zou in Nederland als een enorme hoosbui worden beschouwd, dus niet iets waar je voor je plezier in gaat rondrijden. De brommerrijder heeft een schijnwerper op zijn hoofd gemonteerd, en een netje aan een lange steel bij zich. Daarmee vangt hij de kikkertjes die vooral bij nattigheid in grote getale de weg oversteken. Die verkoopt hij vervolgens weer op de markt.

Het is maar één van de vele “beroepen” die we in Nederland niet kennen. In mijn blog over de Grote Beurt schreef ik al over de man bij de garage die wijst waar je kan parkeren en die je met veel gefluit en gebaar weer de weg op helpt. Zo’n functionaris heb je ook bij veel hotels, restaurants en officiële instellingen zoals banken. Bij banken heb je ook nog iemand die de deur voor je opent, je welkom heet, en een volgnummertje voor je uit de automaat haalt. En in veel winkels staat na de kassa, bij de uitgang, iemand die je bonnetje controleert en er een stempel op zet. Soms is er zelfs ook nog iemand die met je meeloopt om de boodschappen in de auto te zetten. De baas zelf zit intussen ergens in een hoek op een verhoging. Als je iets koopt loopt de verkoopster met je geld naar de baas en komt dan met het wisselgeld terug.

Ook wij hadden de neiging om er wat lacherig over te doen. Met dat soort banen kan je de werkloosheid wel laag houden. Maar ja, vraag je je af, zijn alle banen in Nederland dan zo nuttig? Nou, nee dus. Volgens de antropoloog David Graeber valt driekwart van de westerse banen onder de noemer bullshitjobs. Het gaat onder meer om banen in management, financiële dienstverlening, communicatie, marketing en administratie. De “kletsende klasse”, noemt Peter de Waard het in zijn column in De Volkskrant.

De vraag is vervolgens wat nuttiger is: een communicatie-adviseur die leert hoe je iets wat nergens voor nodig is toch kunt verkopen, of iemand die de deur opendoet? Ik ga voor het laatste. Die deur moet immers sowieso open. Er is wel wat merkwaardigs aan de hand met de bullshitbanen. In Thailand zijn het de banen die heel weinig aanzien hebben en slecht betalen; in Nederland zijn het juist de banen die het meeste opleveren. Welke cultuur is nou eigenlijk het meest onbegrijpelijk?

Okee, nu ik het toch over verschillen heb: dit doen we hier, terwijl we dat in NL niet deden:

• Wegwerpbakjes afwassen voordat je ze wegwerpt (anders zit je vuilnisbak vol ongedierte)
• Met vork en lepel eten, tenzij je noedelsoep eet; dat doe je met stokjes
• Met de (rechter)hand eten
• Het supermarktkarretje achterlaten waar je het hebt leeggemaakt. (Nee, dat is niet asociaal: er zijn speciale supermarktkarretjesterugbrengmedewerkers in dienst. Die hebben geen werk meer als iedereen het zelf gaat doen. Er zijn trouwens ook speciale supermarktkarretjesaangeefmedewerkers die een karretje voor je uit de rij trekken en alvast in de richting van de ingang van de winkel klaarzetten)
• Gebruikt wc-papier niet doorspoelen maar in de afvalbak doen
• Geen kraanwater drinken
• Achter iedere zin “krap”zeggen (ik)
• Achter iedere zin “ka” zeggen (Mieke)
• Links rijden
• Dubbel parkeren

• Driedubbel parkeren
• Linksaf door rood licht rijden (dat mag hier)
• Op een drukke kruising langzaam de neus van je auto tussen het kruisende verkeer drukken en dan vriendelijk lachend bedanken dat je er vrijwillig tussen bent gelaten
• Bij de benzinepomp in je auto blijven zitten
• Niet extra gaan haasten als je te laat dreigt te komen (want je bent er toch het eerste)
• 3x daags 10 seconden douchen
• Groente wassen in fleswater
• Het gewoon vinden dat de buurman mango’s uit de boom komt plukken
• Dat rijtje gaat nog wel groeien.

Als uitsmijter dan nog even wat poëtische beschouwingen over de verkeersregelaars hier:

Rij je hier weg na het parkeren
dan stuurt ’t hotel Thaise meneren,
die elke keer weer
(zelfs zonder verkeer)
heel druk gaan staan gesticuleren.

Veel Thai hier verdienen hun duiten
door hard op hun fluiten te fluiten.
Zodra het maar kan
gaat zo’n Thaise man
zich stevig aan fluiten te buiten.