Bouw-update

Oei, de laatste blog is alweer van 3 weken geleden. Dat heeft er alles mee te maken dat we nu volop met het huis aan de slag zijn. De basisconstructie is klaar en nu is het onze beurt. De laatste update over de bouw is van begin januari. Hoog tijd dus om te vertellen hoe het er nu voor staat.

Terwijl de bouwploeg met fundering, vloer en dakconstructie aan de gang was zijn we zelf begonnen met het vullen van zakken met rijstkaf. Die moeten uiteindelijk de muren van het huisje gaan vormen. De eerste partijen zijn we gaan vullen bij de kleine rijstmolen in Nang Lae, maar daar was het einde al snel in zicht. Een grotere rijstmolen wilde wel een lading rijstkaf komen bezorgen. “Een auto, ongeveer net zo groot als die van jullie” was er verteld, maar er was niet bijgezegd dat die ongeveer 5 meter hoog opgeladen zou worden. Daar konden we dus wel mee vooruit.

Nadat de basisconstructie voltooid was kwam er ook nog een mannetje om de muur van de half-open badkamer te bouwen; een klusje dat we eigenlijk zelf hadden willen doen, maar dat was blijkbaar verkeerd overgekomen. De man bouwde uiterst zorgvuldig en besteedde de grootste zorg aan de golven en openingen die we hadden ingetekend. We durfden hem eigenlijk niet goed te vertellen dat we zijn vakwerk uiteindelijk onder een mix van klei, zand en lime zouden verstoppen. Toen hij dat eenmaal toch doorhad bleek hij mateloos geboeid door onze plannen, en sindsdien komt hij om de paar dagen even de vorderingen bekijken.

Intussen waren wij druk met het splijten van bamboe, het vlechten van trellissen, en uiteindelijk het stapelen van de zakken. De onderste laag zakken is gevuld met ruwe kiezels. Die is bedoeld om optrekken van vocht te voorkomen en afvoeren daarvan te vergemakkelijken. De tweede laag zakken is gevuld met zand, en daarna komen 20 lagen rijstkafzakken. Alle zakken worden aan de trellis gebonden. In elke 3e rij worden door de zakken lange bamboe pennen geslagen, zodat ze vast verankerd zijn aan de rijen daaronder. Gisteren werd de laatste opening gedicht.

Terwijl ik op de ladder bezig was met de bovenste rijen, was Mieke verschillende mengsels van klei, zand, rijstkaf en lime aan het testen. Ze heeft proefvakken gemaakt op de badkamermuur en daaruit ontstaat al een goed beeld van de beste mengsels. Er is namelijk geen standaard-verhouding aan te geven, omdat de samenstelling van met name de klei heel erg kan verschillen. Hier in Lampang zitten we in hét kleigebied van Lampang en de zakken die we hier kopen bevatten zowat pure klei.

Nu worden eerst de diepere gaten en naden volgestopt met het kleimengsel waaraan stro is toegevoegd. Als die klus geklaard is komen er meerder lagen overheen, waarin de stro is vervangen door rijstkaf. De stro en het rijstkaf geven uiteindelijk een zekere elasticiteit aan de kleimuur mee, waardoor er minder snel scheuren ontstaan. Uiteindelijk staat er dan een dikke ruwe muur, die met een mix van lime en zand wordt afgesmeerd. Daarmee wordt de muur waterbestendig en iets minder ruw.

En passant heeft Mieke ook de oude deur, die al een aantal maanden in Nang Lae in de kelder stond en inmiddels in het huisje op zijn plaats staat, geschilderd. Ook de kozijnen zijn al aan de beurt geweest, waarbij de Thai ongetwijfeld weer hoofdschuddend staan te kijken. “Die farang kunnen niet eens mooi dekkend schilderen”, zullen ze wel denken.

Uiteraard moesten de mooie deurknoppen er ook meteen op.

Vanmorgen heb ik een van de pilaren voorzien van een rondeel, dat meteen nadat het af was is verdwenen achter de laatste zakken, die de pilaren moeten wegwerken. Leuk idee dat ons huis een verborgen rondeel bevat. Daar kunnen archeologen straks hun hoofd over breken.

Ondertussen is ook de weg afgewerkt met grond en klein puin en zijn de palen voor de poort geplaatst. Binnenkort komt deze er dan in, waarna het in- en uitrijden allemaal wat makkelijker wordt. Voorlopig zijn we nog wel even zoet met kleien en met water- en stroomvoorziening. Het begint al warm te worden, dus we starten vaak al om een uur of 6 en werken dan tot de middag. Na de siësta doen we boodschappen of lamballen wat. Een geplande einddatum hebben we niet in gedachten. Het is in Thailand beter om je maar over te geven aan hoe de dingen gaan.

Het is leuk om te merken hoe ook hier volop sprake is van seizoenen. Veel mensen denken dat die er in de tropen niet zijn. Hier merken we het onder meer aan de vogelgeluiden. Zo is Piet van Vliet onlangs weer neergestreken in onze straat. Hij doet me denken aan een deel van de Thailandgangers: voortdurend klagen, maar toch telkens weer terugkomen. Wij hebben niks te klagen, dus we blijven gewoon lekker hier.