Bomen

Groeit het geld blijkbaar toch aan de bomen. Leuk verhaal!

Ik zou zeggen, plant de bliksemafleider in de boom !

De “Agarwood”boom maakt na beschadiging een soort van hars (het is eigenlijk ook geen hars maar een lichter in gewicht en donker van kleur hout) aan ter verdediging, het kan een insect zijn of een schimmel, je kan er zelfs spijkers inslaan maar wat tegenwoordig veel gedaan wordt is er gaten in boren en dan een schimmel injecteren of hopen op een aanwezig schimmel dat zijn werk doet. De boom maakt geen olie, uit de “hars” kan wel olie worden gewonnen maar dat is een proces met ketels en vuur. De boom is beschermd omdat er heel veel roofkap in het wild was op deze boom. In Papua Nieuw Guinea kwamen ze er achter dat de bomen daar vol Agarwood zaten omdat ze beschadigd waren in de 2e wereld oorlog, vliegtuigen met scherp geschut en granaatscherven bleken daar de oorzaak van te zijn. Daar was de boom in het wild bijna uitgestorven door de roofkap. De prijs van de hars of gewonnen olie varieert afhankelijk van de kwaliteit maar kan heel erg oplopen inderdaad. Het wordt in de parfum industrie gebruikt, in de duurdere parfums is het vaak één van de ingrediënten, genaamd “oud”, spreekt het uit als oed. Verder wordt het veel gebruikt in het Japanse en Chinese Boeddhisme, daar gebruiken zij het veelal in wierook stokjes. De jonge Boeddha wordt vaak aangeduid met in zijn ene hand een Lotusbloem en in zijn andere hand een Agarwoodtakje. Als een boom het echt goed doet en er hele “klompen” agarwood worden aangemaakt, houwen kunstenaars er ook wel beeldjes en andere kunstwerken van, die zijn echt fortuinen waard. De rijkere Aziaten hebben dat dan in hun staan huis net alsof ze een duur schilderij hebben hangen alleen dit statussymbool ruikt dan ook nog eens heel lekker door je hele huis. In het midden oosten zijn ze er ook gek van vanwege de geur, daar verbranden velen stukjes Agarwood als zijnde wierook, om te relaxen en het huis lekker te laten ruiken. Diegene die het zich kunnen veroorloven branden de betere kwaliteit maar zelfs de minder rijken branden er lekker op los met een mindere kwaliteit. Veel klanten van de hedendaagse Agarwood plantages in Thailand, Vietnam en Indonesië komen uit het midden oosten. In Thailand is de Agarwood boom ook beschermd en als je ze plant voor de handel kun je het beter laten certificeren dat je ze zelf geplant hebt en van een plantage zijn. Dan heb je in ieder geval geen problemen in de toekomst als je ooit een dure boom wilt verkopen. Op de Filipijnen wordt de meeste Agarwood op de zwarte markt verhandeld maar wel voor astronomische bedragen. In het Thais wordt de Agarwoodboom in de volksmond “tonmai hom” genoemd ofwel letterlijk vertaald een boom die lekker ruikt. Persoonlijk vind ik Agarwood ook echt heerlijk ruiken, of je nu een stukje verbrand of een goede olie ruikt, het is echt heel bijzonder. In het westen kennen wij de boom helemaal niet, waarschijnlijk omdat het een tropische boom is en de meesten geen Boeddhist zijn. Als je trouwens een boom wilt hebben waar het geld letterlijk uitstroomt zou men een rubberboom kunnen overwegen.