Bliksem in Pattaya
Ik ben een paar dagen alleen thuis. Geen probleem, hoor, ik kan heel goed alleen zijn, sterker nog, ik vind het zelfs af en toe wel prettig. Zaterdagavond ergens in de stad wat gegeten, terug naar huis en vlak voor ik er ben begint het te druppelen vanuit de hemel en even later, als ik al binnen ben, begint het te stortregenen.
Dat kan, het is regentijd in Thailand en dan kun je het verwachten, nietwaar? Het zal we weer op overstroomde straten uitdraaien, maar de wijk waar ik woon ligt hoog dus van overstromingen hebben wij nooit last.
Elektriciteitsstoring
Dan de eerste flits van een bliksem en de daaropvolgende donderslag met daar tussendoor nog valt de elektriciteit uit. Ik zit in het pikkedonker. Zou het één met het ander in verband staan? Ik denk het niet, het is puur toeval, denk ik maar. Licht valt uit, computer valt uit en ook de watertoevoer stopt, want de elektrische waterpomp functioneert niet zonder “prik”. De hele straat zit zonder elektriciteit, dus er zal kortsluiting in een nabijgelegen centrale kast plaatsgevonden hebben. Gebeurt wel vaker, maar de verantwoordelijke maatschappij is er meestal snel bij om het euvel te verhelpen. Maar ja, het regent pijpenstelen, dus het kan dit keer wel even duren.
Regen en onweer
Gewapend met een kleine zaklantaarn sluip ik door mijn eigen huis en nestel mij met een sigaar in de mond op het overdekte terras aan de straatkant. Ik vind regen namelijk helemaal niet erg, vind het in zekere zin wel een gezellig geluid en leuk om vanuit een droge plek naar te kijken. Wat mij opviel is, dat het om 11 uur ’s avonds ondanks de regen nog zo licht is buiten, ik heb geen enkele moeite alles in de straat te onderscheiden alsof het overdag is. Ik kijk de straat door en weet nu welke buren thuis zijn, want af en toe zie ik ergens een lichtje van een zaklantaarn schijnen. Iemand, die ook op deze manier zijn weg zoekt, een medeslachtoffer dus!
De regen gaat vergezeld van onweer, aanvankelijk alleen wat flitsen en gerommel, maar dat gerommel gaat al snel over tot echte donderslagen. De frequentie van de flitsen wordt ook verhoogd. Telkens denk ik, dat het licht weer aangaat, maar dat is schijn. Het is de voortdurende bliksem die de hemel oplicht en daarmee ook onze huizen in een volle lichtglorie zet.
Boerderij
Daar zit ik dan, ik kan niets doen. Er is niemand om mee te praten, ik kan geen boek gaan lezen en onwillekeurig denk ik aan wat onweer en blikseminslag kan betekenen. Heel vroeger, toen er nog geen of onvoldoende bliksembeveiliging was in Nederland, las je regelmatig, dat er weer een boerderij getroffen was en in brand gevlogen. Mijn schoonouders, die als kind op een boerderij op het Hogeland in Groningen woonden, vertelden mij, dat als er onweer in de lucht zat en losbarstte, het hele gezin – ’s nachts werd iedereen gewekt – zich verzamelde in de woonkamer. De metalen kist met geld en papieren kwam op tafel te staan, zodat dat veilig was bij een eventueel snel vertrek.
Voetbal
Er worden overal ter wereld mensen gedood door de bliksem, ook in Nederland. Ik herinner mij, dat in 1984 (ik heb het jaartal even opgezocht) de keeper van een DWS-elftal tijdens een wedstrijd dodelijk werd getroffen. Dat was Eric Jongbloed, de toen 21-jarige zoon van de legendarische Jan Jongbloed, keeper van o.a. het Nederlands Elftal. Dit bizarre ongeluk maakte een ingrijpende indruk in de voetbalwereld. Of er al een regel bestond bij de KNVB weet ik niet, maar in ieder geval sindsdien weet een scheidsrechter, dat zodra er tijdens een wedstrijd onweer op komst of losbarst, de wedstrijd moet worden gestaakt en alle spelers zo snel mogelijk van het voetbalveld af. Ik heb zelf als amateur-voetbalscheidsrechter een keer of drie een wedstrijd om die reden tijdelijk moeten staken.
Weer licht
Maar goed, ik zit daar maar. Nadat ik ook de andere slechtweer-avonturen (regen, storm en onweer) van mijzelf de revue heb laten passeren, begint het me na anderhalf uur toch wel te vervelen. De regen is inmiddels opgehouden en ik besluit om maar de stad in te gaan voor een pilsje (of twee), want om te gaan slapen is het te vroeg en bovendien ondoenlijk, want de airco werkt niet. Ik open het hek – gelukkig niet elektrisch – en start mijn scooter. Op dat moment flitst overal weer het licht aan, de elektramannen hebben hun werk gedaan.
Mijn besluit om toch maar uit te gaan staat echter vast, moet nu alleen terug het huis in om alle lichten weer uit te doen.
Hebt u iets opmerkelijks meegemaakt tijdens een regen- of onweersbui? Laat het ons weten!
– Herplaatst bericht –
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Een paar weken geleden kwam opeens een onweer over her dorpje .
Ik ging lekker in de hang mat liggen
en over het veld naar de bliksem kijken .
Eentje was niet zo ver weg en de donderslag was geweldig .
Twee uurtjes later wordt mijn vrouw gebeld door een buurvrouw
en ik zie politie en ambulance over het veld rijden .
Was een boer op het veld door de bliksem ,
die ik nog zo mooi vond , gerakt.
Blijkbar stond die met zijn mobiltje te bellen
en dat vond die bliksem een mooie doel .
Helaas is de boer overleden .
Vorig jaar, ik meen 1 augustus, verbleef ik in Phnom-Penh.
Uit mijn aantekeningen:
“De middagbui liet vandaag lang op zich wachten. Toen ik hem aan zag komen was het tijd om naar de Laundry te gaan. 9000 Riel voor 1.8 kilo. Het zag er weer netjes uit. Ik ging het pakketje terugbrengen naar het hotel. Ondertussen begon het zachtjes te regenen. Ik was mooi op tijd geweest.
Een half uurtje later hield het op met zachtjes regenen. Dit was van dik hout. Ik was benieuwd hoeveel regen er viel. Bij gebrek aan beter zette ik een glas op het balkon. Het dreef nog net niet weg. Het glas was 7 centimeter hoog en binnen 35 minuten stroomde het over, terwijl het alleen nog maar harder ging regenen. Ik stond op en gleed uit, waardoor ik bijna op mijn muil ging. De vloer was nat. Het water op het balkon stroomde niet goed weg en kwam nu onder de schuifdeuren door de kamer binnen. Er liggen plavuizen op de grond, dat is niet zo erg. Maar onder en rond het bed ligt hout, en dat was zonde. Ik pakte alle handdoeken die ik kon vinden om het hout te beschermen. Dat zou niet lang blijven lukken, zo schatte ik in. Ik belde de receptie. Er werd niet opgenomen. Dan maar naar beneden lopen. Ze zaten buiten onder het afdak en kwamen mee naar boven. Ik dacht dat ze dit varkentje wel vaker zouden hebben gewassen, maar dat bleek nergens uit. De enige oplossing die ze wisten was met hun blote voeten tegen het water aanschoppen. Ja, dat ging natuurlijk niet werken. Een half uur lang bleven ze volharden in deze compleet zinloze bezigheid, toen gaven ze het op. Met twintig handdoeken had je het water aardig de kamer uit kunnen krijgen denk ik, en een dammetje kunnen bouwen ter hoogte van de schuifdeuren, maar nu stond de hele kamer blank en liep het de gang op. Ik kreeg een andere kamer, zonder balkon, en ze zouden de volgende dag wel gaan kijken of het opgedroogd was. Dit hadden ze nog nooit meegemaakt.”
Op zich niet zo heel bijzonder, maar later bleek dat dit de hevigste regenbui was die ooit in Phnom-Penh was gemeten, 103 mm. En dat maakt het natuurlijk wel memorabel. Waarbij ik dan opmerk dat de weerstations die dat gemeten hebben bepaald niet de volle laag hebben gehad (of er moet iets mis geweest zijn met de watermeters….), want mijn 70mm hoge glas met rechte randen is toch echt tot twee keer toe overstroomd en ik heb het pas neergezet toen het al een tijdje flink tekeer ging en daarna heeft het nog uren geregend. Ik schat het lokaal dus op wel 200mm.
.
https://www.cambodiadaily.com/archives/record-rainfall-prompts-debate-over-drainage-90412/
.
De bezigheden van het hotelpersoneel zijn tamelijk hilarisch:
.
https://m.youtube.com/watch?v=guss6pCSQSE
Een heel mooi verhaal en prachtige foto. Lang geleden toen ik in een Isaan dorp verbleef waar geen elektriciteit aanwezig was, kon ik ook zo genieten van de bliksem die daar meer in de breedte ging dan bij zee, waarschijnlijk op zoek naar water of een hoog punt om in te slaan. Het viel me ook op dat in die omgeving her en der een grote boom in de velden was blijven staan maar dat er iets aan de hand was met de kruinen, ik realiseerde me dat het door blikseminslag zou zijn gekomen omdat het de hoogste punten waren in het vlakke en vrij kale landschap. De huizen hadden metalen daken wat een enorme herrie veroorzaakte tijdens stortbuien. Ik woonde eens aan de rand van Udorn Thani in een huis met houten bovenverdieping toen de 15 Rai waarop het huis stond, helemaal blank kwam te staan. Toen de bliksem flitsen en donderslagen elkaar heel snel opvolgden, wat betekend dat het dicht in de buurt is, stuurde ik mijn vrouw en kinderen naar boven waar men op houten vloeren liep. Ik was zelf zo dom om in mijn reeds ondergelopen kantoortje met plavuizen vloer op blote voeten te staan om even te telefoneren (er waren toen nog geen mobieltjes in gebruik) Ineens kwam er een enorme bliksemflits en slag alsof een vliegtuig op het huis stortte en ik kwam onder stroom te staan. Ik denk dat ik minuten onder ‘spanning’ heb staan te trillen en toen de spanning wegviel, ik me heel moe voelde. Mijn lichaam heeft nog lang pijn gedaan. Ik besefte dat ik het geluk had om dat overleefd te hebben. We hadden geen licht meer en met een zaklamp naar buiten zag ik dat de betonnen paal met de electriciteitsmeter net naast het huis zwart was en de meter verbrand en vernield was. Ik heb het electriciteitsbedrijf gebeld en die hebben wel eens staan te kijken op ’n hoger gelegen plek maar vertrokken onverrichterzake omdat het bij mij nog onder water stond. We hebben het 1 week zonder stroom moeten stellen en alles uit de koelkast en vriezer weg kunnen gooien. Ik adviseer bij deze om nooit in het water te gaan staan tijdens onweesrbuien en loop op schoenen of slippers met rubber zolen( ook als er geen wateroverlast is) of ga naar boven waar houten vloeren liggen. Ik vergeet die gebeurtenis nooit meer maar blijf de bliksem flitsen in Thailand enorm mooi vinden die zo ver in de breedte kunnen gaan als je kunt zien, met een mooi helder verlicht landschap maar het kan heel gevaarlijk zijn, vooral op het platte land.
In 2006, mijn eerste volle jaar in Cambodja, woonde ik in Phnom Penh, pal naast het meer Boeung Kak (thans grotendeels drooggelegd), in de wijk Tuol Kork. Tuol Kork was een echte volkswijk en had zelfs trekjes van een krottenwijk, waar regelmatig geweerschoten te horen vielen. Het huis dat ik bewoonde, voor Nederlandse begrippen een vrijstaande villa, was geheel omheind. Boven op de omheining was ‘barbed wire’ aangebracht om nieuwsgierige buurtgenoten uit de tuin te houden – desondanks wisten twee onverlaten mijn generator te stelen. Op een nacht ging het buiten enorm te keer en tussen de donderslagen door meenden mijn nachtwaker en ik geweerschoten te horen, vlak bij het huis. Om redenen die ik nu niet meer kan bedenken, besloten we buiten poolshoogte te gaan nemen. De lichtflitsen en donderslagen wisselden elkaar in hoog tempo af. De nachtwaker besloot de voorkant van het huis en de voortuin te inspecteren, ik begaf me naar de achterkant. Het perceel was naar schatting 25 bij 40 meter. De afstand tussen de achterkant van het huis en de omheining was circa 6 meter. Op het moment dat ik besloot naar de verre hoek te lopen, sloeg de bliksem in. Een oorverdovende klap. De eigenaar had in die verre hoek een bliksemafleider geplaatst boven op de omheining en mij daarvan niet in kennis gesteld. Al mijn haren stonden recht overeind (toen had ik nog een flinke haardos) en van de rollen prikkeldraad op de omheining sprongen de vonken af. De nachtwaker, die zich aan de voorkant van het huis bevond, wist niet wat hij zag: de rollen prikkeldraad waren witgeel en spuugden letterlijk vuur. Dreiging of niet, we spoedden ons naar binnen en prezen ons gelukkig dat we het verhaal konden navertellen.
Het meest opmerkelijke was twee maal een plaatselijke bui.
Een maal op het strand, waar ik in de volle zon zat en het een paar meter verderop goot van de regen uit 1 enkele pikzwarte wolk, in een verder blauwe hemel.
En 1 maal was ik in het donker op weg naar huis.
Het ene moment nog droog en een meter verderop liep ik in een stortbui.
Bliksem slaat nooit 2 maal in op de zelfde plek,zeggen wetenschappers. Mis dus,want een boer hier een 3 km vandaan had een goede 25 jaar geleden het ongeluk dat zijn schuur werd getroffen. Deze boeren familie is hard gelovig dus dat is de wil van God. De nodige bijdragen van andere gereformeerden en mogelijk de verzekering hebben gezorgd dat de boerderij weer werd opgebouwd. In 2015 weer onweer,niet eens zo zware bui ,maar het toeval wil dat mijn eigen moeder ,op de boerderij uitkijkend op de getroffen boerderij, net keek die richting en bam de bliksem vol de dieseltank deed ontploffen. Hele zaakje weer in vlammen op . Ik denk dat hij niet in een goed blaadje staat hierboven?Dit overkwam de familie Waverijn in de braakman ,is op te zoeken,echt gebeurd.
Moraal van het verhaal, leef als de Amish in VS en neem geen mobiele telefoon of diesel(tanks) ?
Net als water naar het laagste punt stroom zoekt de ontlading gewoon een weg naar beneden ( of naar boven ). Als een boerderij vrijstaand is ja dan kan het wel elk jaar een keertje inslaan, of meer natuurlijk , Kwestie van een paar bliksengeleidingen op het dak en je voorkomt problemen.
Zie trouwens nog steeds Thaise mensen als het onweert en reizen in auto of bus dat ze de telefoon uitschakelen, bang dat de ze bliksem aantrekken….ja ja. In een metalen kooi ben je trouwens beschermd.
@
Vaste prik.
Wanneer het hier, (Jomtien) knap regent, ploep, licht uit.
Overdag vind ik het niet erg, want dan ga ik in de koele slaapkamer op bed liggen lezen.
Voor deze calamiteiten hebben we 2 “boeklampjes” gekocht.
In de slaapkamer het langste de airco aan, dus die blijft redelijk koel.
In de nacht vinden we erger.
Mijn hemel, dan vind ik dat slecht slapen hoor, als je 22 graden gewend bent, want dan rust je het beste uit in die temperatuur.
En als het met ontbijt nog niet aan is, we hebben nog 1 gaspit er bij gekocht waar je een busje gas insteekt
we hadden er al 1 vanuit Nederland.
Dit bijgekocht nadat we gasten voor het diner hadden en dit gebeurde.
En een noodlamp met 2 van die draaibare schijnwerpers er op.
En soms horen we een giga knal, dan is de bliksen in dat grote geval met cement geslagen.
Haha, u leest het neergepend in “vak jargon”
Ik weet niet wat het is, maar regen en electra gaan absoluut niet samen hier.
LOUISE
Ben niet zo n liefhebber van onweer en omdat ik in de rimboe woon en tegen de bergen,is het angstig.En als dan de stroom uitvalt is het helemaal gedaan. Daarom wou ik de dingen die ik op dat moment wil gebruiken ook blijven gebruiken…..pc, fan ,tv……alle wattages bij elkaar opgeteld en kwam tot 800 watt. Kleine generator gekocht van 1000 watt, paar verlengsnoeren en dit is de beste investering tot nu toe. Verleden week 6 uur geen stroom en hoor hem heerlijk knorren. Echt een aanrader….voor 6000 baht ben je klaar.
Leuk beschreven deze locale ervaring, hier een paar ervaringen.
Onweer en bliksem, vroeger toen ik een jaar of 10 was logeerde ik in de grote vakantie vaak bij een tante op een boerderij. Als het onweerde werden we allemaal uit bed gehaald, moesten ons aankleden en dan wachten in de woonkamer todat het onweer over was. De verzekeringspolissen en schetstekeningen van de koeien lagen altijd op een vaste direct bereikbare plaats, zodat als de bliksem in zou slaan we voorbereid waren.
In mijn vroegere woonplaats loeiden de alarmsirenes van de brandweer, als jongetje op de fiets er achteraan, bliksem inslag in een woning, uit de schoorsteen in de woonkamer zou een grote vuurbal zijn binnengekomen. Het huis stond in lichter laaie en brandde volledig uit.
Dicht bij mijn woning in een landelijk gebied sloeg in een boerderij de bliksem in, een enorme vuurzee, het stormde flink en het merkwaardige was, dat het vuur zich van de achterkant van de boerderij tegen de storm in zich naar de voorkant van de boerderij vrat, kennelijk daar waar de zuurstof vandaan kwam, uiteindelijk brandde de boerdeij geheel uit.
Thuis mocht ik vroeger niet naar het onweer kijken dicht achter het grote raam van de woonkamer, mijn moeder woonde als kind op de ouderlijke boerderij, genoeg bliksem inslagen gezien, dus wegblijven van het voorraam. Wegblijven van het open veld was ook een les die we al vroeg terecht leerden, als onweer dreigde het open veld verlaten en vooral niet wachten tot het onweer los zou barsten.
Voor als de stroom weer eens uitvalt, bij Big C verkopen ze handzame zaklantaarns met 6 Led lampen om mee te schijnen en extra aan 1 kant 12 ledlampen, indien geladen branden die tot meer dan 12 uur, handig, je kunt er met gemak een boek bij lezen, Merk Nesbao type NSB-3714 1501, kleur grootste deel licht grijs en voorzijde donker grijs, prijs 279 THB, inclusief oplaadsnoer.
NicoB
Hier in Azie gaat het allemaal (donder, bliksem en regen) heel wat harder. Ik vind het zo vreemd dat je de regen kan horen aankomen hier een bui die jou kant op komt en verschrikkelijk kabaal geeft.
Ik woon op een markt in Khon Kaen .
Als er onweer komt moet ik van mijn buren mijn smartphone uitzetten en zij doen dan hun gouden kettingen en armbanden af
Ja, dat uitschakelen van de smart- of handphone, afnemen kettingen en armbanden…. is een van de fabels welke een eigen leven zijn gaan leiden. De bliksem wordt daar totaal niet door ‘aangetrokken’. Een bliksem slaat meestal in op een hoogste punt. Indien iemand in een open vlakte staat dan vormt hij een hoogste punt. Als die toevallig aan het telefoneren dan is dit, volgens sommigen, de oorzaak…. Was hij niet aan het telefoneren dan zal het wel zijn armband, ketting of zelfs zijn ring geweest zijn…..
Gebeurt hier ook wel eens een enkele keer bij zwaar noodweer.
Stroom uitval meestal voor een zeer korte periode, duurt het mij te lang even het aggregaat opstarten.
Jan Beute.
Ook hier valt soms de stroom bij zwaar onweer korttijdig uit. Dit komt doordat de differentieel veiligheid van het stroomnet geactiveerd wordt daar via de aarding een stroom, en dan nog in tegengestelde richting, richting vloeit. Dit veroorzaakt een unbalance tussen L en N en doet de differentieel zijn werk. Dat het meestal niet lang duurt komt door het feit dat ze de veiligheid gewoon opnieuw moeten inschakelen. Bij een directe inslag is er meer werk aan de winkel want dan zijn er zaken te vervangen.
Na een familiebezoek in Kud Kaphun Neua, een piepklein dorpje 17km buiten Nakhon Phanom in Isaan aan de mooie Mekhong rivier deden we een lunchstop op de terugweg naar Bangkok in Nakhon Ratachima (Korat). Toen barstte er een erge regenbui los met donder en bliksem.
Opeens een enorm harde knal dat horen en zien verging… De bliksem was ingeslagen op een electriciteitspaal in het midden van de stad. Daar hing zo’n soort transfo aan, zo’n groot geribbeld ding, en die was ontploft!!!!
Van een verrassing gesproken…
Blikseminslag.
Ik vind het fascinerend, maar voor mij hoeft het niet echt.
Ooit een blikseminslag meegemaakt, waarbij een boom op nog geen drie meter van mijn huis werd getroffen.
De klap was werkelijk allesoverheersend. Minder was dat een flinke tak afbrak en op mijn autootje terecht kwam die ik amper twee weken in bezit had…
Sindsdien parkeer ik mijn auto liever niet onder (of in de buurt van) bomen.
Mvg,
Franky