Dit waargebeurde verhaal speelt zich af in Thailand. Doch Lung addie wil er de nadruk op leggen dat het om het even waar ter wereld kon gebeuren, zowel in België als in Nederland. Het speelt zich af in de wereld van verzekeringen en beleggingen, dus het gaat over GELD, het slijk der aarde. Vandaag deel 7 + 8.


Na een paar dagen welgekomen vakantie in Hua Hin wordt het tijd een afspraak te maken met Pau. Met Tan is het onmogelijk daar zij nog steeds in Noorwegen vertoeft en in feite Lung addie met haar niet wil onderhandelen, het vertrouwen in deze persoon is totaal zoek. Tot nu toe zijn alle onderzoeken en de onderhandeling met de maatschappij buiten medeweten van Pau en Tan verlopen.

Pau wordt op 23juli, om 16.00u uitgenodigd ten huize van Lung addie voor een bespreking aangaande de verzekering. Pau is netjes op tijd en zich totaal niet bewust van wat hem boven het hoofd hangt. Professor Gobelin treedt op als tolk, dus de gesprekken verlopen hoofdzakelijk tussen Pau en Professor Gobelin. Daar beiden trage sprekers zijn kan Lung addie een groot deel van de conversatie volgen.

De voorop opgemaakte documenten, met schadeclaim, opgelopen tot 1.100.000THB, en de overeenkomst met de maatschappij, worden op tafel gelegd, verduidelijkt en gestaafd. Er wordt ook uitdrukkelijk op gewezen wat de gevolgen zijn indien er geen overeenkomst in de minne kan geregeld worden. Pau (68j) zit er als een geslagen, gebroken man bij. Hij vertoonde reeds tekenen van een beginnende ziekte van Parkinson, en dit uit zich meer en meer naargelang de gesprekken vorderen en het tot hem doordringt wat er hem boven het hoofd hangt. Alles verloopt in een zeer serene rustige sfeer, de bedoeling is op zijn minst ruzie te maken maar tot een vergelijk te komen en dan kan niet met roepen en tieren.

Daar de bewijzen overtuigend zijn kan Pau niet anders dan besluiten dat een minnelijke schikking de enige oplossing is om zelf aan een juridische vervolging en veroordeling te ontsnappen. Dat hij niet zomaar aan het gevraagde kan voldoen is best begrijpelijk voor Lung addie. Dat hij eerst overleg moet plegen met de rest van de betrokkenen is ook begrijpbaar, het gevraagde geld zal tenslotte ergens vandaan moeten komen. Het liefst van al recupereren bij zijn dochter Tan, maar dat is hun probleem, niet het mijne.

Pau ondertekent het schadeclaim document voor ‘gelezen en in overleg’. Hij krijgt van Lung addie een week respijt tot overleg. Een nieuwe bijeenkomst wordt vastgelegd een week later op 31 juli om 16.00u ten huize van Lung addie. Op deze bijeenkomst wil Lung addie een duidelijk JA of NEEN betreffende een minnelijke schikking. Indien een JA, zal ook het voorstel tot terugbetalingsmodaliteiten besproken worden. In geval van een niet opdagen of een NEEN zal er onmiddellijk overgegaan worden naar de juridische procedure via de maatschappij.

Deel 8.

We zijn nu een week verder, 31 juli 2018. Opnieuw netjes op tijd komt Pau opdagen. Professor Gobelin is opnieuw als tolk van de partij. Pau verklaart zich akkoord tot een minnelijke schikking, reeds een goed begin voor de verdere onderhandelingen, nl. de terugbetalingsmodaliteiten.

Het voorstel van Lung addie is een eenmalige terugbetaling van 1.100.000THB of, opgesplitst in een twee malige terugbetaling waarvan een eerste van 800.000 THB, gevolgd door een tweede van 300.000THB 2 maanden later. Op die manier kan Lung addie geen zware schade meer lijden. Bedoeling is de zure appel wat zoeter te maken en deur open te zetten voor een tegenvoorstel.

Aan de gelaatsuitdrukking van Pau kan Lung addie reeds zien dat dit een probleem zal zijn.  Het tegenvoorstel kwam: een maandelijkse terugbetaling met als eerste 100.000 THB en dan, naar best vermogen en kunnen, maandelijks 50.000THB. Een korte berekening maakt dat het dus bijna 2 jaar zou duren al voor de schuld, op zijn best, zou vereffend zijn. Dit houdt voor Lung addie teveel risico in. Dit zou betekenen dat hij in de eerste plaats de overeenkomst met de maatschappij zou moeten opzeggen. Ingeval er met Pau, 68j oud, iets zou gebeuren, staat Lung addie met lege handen en waar moet hij dan nog aankloppen? Dus dit voorstel is onaanvaardbaar voor Lung addie. Ook teveel onzekerheden, een ‘naar best vermogen en kunnen’, op zo een basis kan je niet steunen.

Lung addie doet een nieuw voorstel want hij liefst wil een overeenkomst:

tweemalig: 600.000 THB aan het einde van deze maand en 500.000THB aan het eind van november, dus met 3 maanden tussentijd, niet meer. Dit is te nemen of te laten, verder wil Lung addie niet gaan en geeft Pau tot zaterdag respijt om te beslissen. Indien het dan een NEEN wordt is het onvermijdelijk Bangkok met een juridische procedure als gevolg. Dit is het einde van de, voor vandaag, belegde onderhandeling, doch er wordt nog wat nagepraat tussen Professor Gobelin en Pau. Pau zit helemaal in de put en die put is veel dieper dan eerst gedacht werd.

De affaire Odilon was maar een voetzoeker, met een kettingreactie als gevolg. Deze kettingreactie deed de bom onder de frauduleuze praktijken van dochter Tan ontploffen. Wegens het discrete onderzoek van Lung addie maar ook door het onderzoek van Ta werd de beerput pas echt opengetrokken. Ta moest op onderzoek bij de Thaise klanten en die waren natuurlijk minder discreet en het geroddel begon. Pau wordt nu zowat overstelpt door claims van niet doorgestorte premies. Eenzelfde frauduleuze methode werd door Tan ook toegepast bij de Thaise klanten die zich van geen kwaad bewust waren. Velen kunnen amper lezen of schrijven en waren dus totaal afhankelijk van de agente. En Pau, die kan enkel verweten worden dat hij zijn zaken beter financieel-administratief moest opgevolgd hebben. De ‘werkrekening’ werd door dochter lief geplunderd voor haar vertrek naar Noorwegen. Onlangs nog werd, een gestort bedrag, reeds een half uur na storting opgenomen door dochter vanuit Noorwegen, dit reeds voor hij de kans kreeg het door te storten naar de maatschappij. Zij laat dus haar vader, Pau, schaamteloos met de gebakken peren achter. Pau heeft wel bezittingen: een huis en 6 rai aan bouwgronden, iets waar de man zijn leven lang voor gewerkt heeft en nog steeds voor werkt.

Nu werkt hij om zoveel mogelijk aan de, wel kleinere claims, van de Thaise klanten te voldoen. De grotere claims, zoals deze van Lung addie, daar kan hij niet onmiddellijk aan voldoen daar er geen afdoende financiële buffer is. Zijn enige mogelijkheden zijn de gedeeltelijke verkoop van zijn bouwgronden, iets wat niet zomaar van vandaag op morgen kan. Het eventueel belenen van de gronden, wat ook niet zo evident is gezien zijn leeftijd van 68j, zou de enige mogelijkheid zijn om aan de vraag te voldoen en uit de gevangenis te blijven. Dochter lief zit mooi in Noorwegen. Is intussen gehuwd met een Noor en kan dus ongestoord daar buiten schot blijven want Pau zal, naar Thaise gewoonte, nooit een juridische klacht tegen zijn eigen dochter indienen.

Meerdere malen moest Pau, gedurende het gesprek met Professor Gobelin, de ogen bedekken. De man zit totaal in de put maar wil er op een respectabele manier uitkomen, wat geen eenvoudige opdracht is. Lung addie heeft, na zijn kennis van deze onverkwikkelijke zaak, zijn goede wil reeds meer dan getoond. Zijn overtuiging dat Pau zelf slachtoffer is, maakt dat Lung addie de man alle kansen wil geven tot een bevredigende oplossing te komen. Deze blijk van medeleven heeft wel zijn grenzen, Lung addie is tenslotte ook maar een mens die voor zijn centen heeft moeten werken en sparen.

Komende zaterdag dus een nieuwe, ultieme samenkomst.

Wordt vervolgd.

Over deze blogger

Lung Addie
Lung Addie
Geboren in 1955. Maakte kennis met Thailand meer dan 20 jaar geleden, toen ik regelmatig in BKK een tussenstop maakte na het beëindigen van werkopdrachten radiometingen op de toen nieuwe luchthaven van Hong Kong. Woon nu meer dan 10 jaar permanent in de provincie Chumphon. Ik ben de auteur van het TB-dossier 'Uitschrijven voor Belgen'.
Mijn beroep was Expert Senior Field Engineer radiometingen. Hobbies:
- het administratief bijstaan van Thaise weduwen van overleden Belgische mannen, met de Belgische overheidsdiensten: pensioenen-erfrechten-belastingen.
- Radio-zendamateurisme telegrafist met licentie in Thailand en Cambodja.

5 reacties op “Leven als Single Farang in de Jungle: Het verhaal van bedrog, valsheid in geschrifte, diefstal, misbruik van vertrouwen (7+8)”

  1. TheoB zegt op

    Uiteraard is Tan’s vader verantwoordelijk voor de schade, maar ik heb wel met ‘m te doen.
    Ik vermoed dat de financiele schade door de fraude van dochter’lief’ tientallen miljoenen Baht bedraagt.
    Dat iemand zo’n groot oor aangenaaid krijgt door zijn/haar eigen kind zal in Thailand weinig voorkomen, gezien de Thaise noodzaak van sterke familiebanden als sociaal vangnet, door de afwezigheid van goede sociale voorzieningen.
    De kans dat Tan ooit nog (vrijwillig of gedwongen) terugkomt naar Thailand, laat staan naar die gemeenschap, acht ik uiterst klein.
    Ik vermoed ook dat de Noor die ze gestrikt heeft, gedumpt wordt zodra ze zeker is van een permanente verblijfsvergunning c.q. paspoort. Of hij moet een zeer goed in de slappe was zittende gulle gever zijn.

    PS @ de blogdictator:
    De link voor aflevering 4 geeft een foutmelding.

    • Rob V. zegt op

      Ik betwijfel of het veel verschil maakt. Compassie, gewetenloosheid, diefstal, bedrog etc. zit in je of niet. Misschien dat opvoeding en situatie (‘het was hij of ik’) nog wat verschil maken, maar het bestaan van een publiek vangnet? Denk niet dat een sluwe vos redeneert ‘ach papa kan altijd nog aankloppen op bijstand en de voedselbank, dus als ik hem financieel aan de grond help door diefstal geeft dat niet’ of ‘ik steel nu miljoenen baht maar misschien op de lange termijn heb ik geen geld meer en in Thailand is het sociaal vangnet vanuit de staat pover dus laat ik het maar niet doen’. Nee, ik denk dat deze mensen geldtekens in de ogen zien en niet lang nadenken over wat ze anderen of zichzelf daar op de lange termijn mee aan doen. Maar mijn onderbuik kan het mis hebben, heeft iemand wetenschappelijk stukken waaruit iets anders blijkt, let me know.

      • TheoB zegt op

        Waar ik op doelde was dat wanneer het familievangnet hét sociale vangnet is, een familielid niet al te rare fratsen moet uithalen om op enig moment aanspraak te willen kunnen maken op dat familievangnet. Tan’s honger naar geld voor een luxer leven was/is kennelijk groter dan haar geweten en denkt ze dat ze haar familie niet (meer) nodig heeft.
        Persoonlijk denk ik dat een gebrek aan geweten en empathie vooral te wijten zijn aan een gebrekkige opvoeding. De ouders hebben het kind niet geleerd welke gevolgen hun handelen heeft voor anderen.

    • lung addie zegt op

      Volgens nijn inschatting zou het niet om tientallen maar om een 5 miljoen gaan, wat ook al een deftig bedrag is. Er waren weinigen die intekenden op de ‘belegging’ waar de grootste fraudeclaims vandaan komen.

  2. Erwin Fleur zegt op

    Beste,

    Als deze persoon ooit terug gaat naar Thailand wat al gezecht is dan wordt het probleem ingelost
    door een fikse straf.

    Nederland heeft een uitleveringsverdrag met Thailand als het gaat om dit soort problemen.
    Wat ik denk dat Noorwegen dat ook heeft, dus één fout van haar kant is dat zij denkt veilig te zijn.

    Leuke triller.

    Met vriendelijke groet,

    Erwin


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website